|
KONWENCJA
O ZAKAZIE
PROWADZENIA BADAŃ, PRODUKCJI,
SKŁADOWANIA
I UŻYCIA BRONI CHEMICZNEJ
ORAZ O
ZNISZCZENIU JEJ ZAPASÓW
|
Artykuł II
DEFINICJE
I KRYTERIA
Artykuł V
OBIEKTY
DO PRODUKCJI BRONI CHEMICZNEJ
Artykuł VI
DZIAŁALNOŚĆ
NIE ZABRONIONA PRZEZ NINIEJSZĄ KONWENCJĘ
Artykuł VII
KRAJOWE
ŚRODKI REALIZACJI
Stosunki miedzy Państwem-Stroną i Organizacją
Skład, procedura i podejmowanie decyzji
Skład, procedura i podejmowanie decyzji
Artykuł IX
KONSULTACJE,
WSPÓŁPRACA I USTALANIE FAKTÓW
Procedura inspekcji na żądanie
Artykuł X
POMOC I OCHRONA PRZED BRONIĄ CHEMICZNĄ
Artykuł XI
ROZWÓJ GOSPODARCZY I TECHNOLOGICZNY
Artykuł XIII
STOSUNEK
DO INNYCH UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
Artykuł XIV
ROZSTRZYGANIE
SPORÓW
Artykuł XVI
OKRES
OBOWIĄZYWANIA I WYPOWIEDZENIE
Artykuł XVII
STATUS
ZAŁĄCZNIKÓW
Artykuł XXIV
AUTENTYCZNOŚĆ
TEKSTÓW
A. Zasady sporządzania wykazów związków chemicznych
B. Wykazy związków chemicznych
ZAŁĄCZNIK DOTYCZĄCY STOSOWANIA KONWENCJI I
WERYFIKACJI
("ZAŁĄCZNIK
DOTYCZĄCY WERYFIKACJI")
CZĘŚĆ II:
OGÓLNE
ZASADY WERYFIKACJI
A.
Wyznaczenie
inspektorów i asystentów inspekcji
Uzgodnienia
dotyczące użycia samolotów wykonujących loty nieregularne
Prawa
zespołu inspekcyjnego i inspekcjonowanego Państwa-Strony
Zbieranie,
tryb postępowania z próbkami i ich analiza
Sprawozdanie
końcowe z inspekcji
H.
Stosowanie
postanowień ogólnych
A.
Inspekcje
wstępne i porozumienia dotyczące obiektów
CZĘŚĆ IV (A):
NISZCZENIE
BRONI CHEMICZNEJ I WERYFIKACJA TEGO PROCESU ZGODNIE Z ARTYKUŁEM IV
Deklaracje
broni chemicznej zgodnie z artykułem III ustęp 1 (a) (iii)
Deklaracje
dawnych transferów i przejęcia broni
Przedstawienie
ogólnego planu zniszczenia broni chemicznej
B.
Środki
zabezpieczenia miejsc składowania i przygotowanie miejsc składowania
Zasady i
metody niszczenia broni chemicznej
Zmiany
pośrednich terminów niszczenia
Przedłużenie
okresu zakończenia niszczenia
Szczegółowe
roczne plany niszczenia
Weryfikacja
deklaracji broni chemicznej poprzez inspekcje na miejscu
Systematyczna
weryfikacja miejsc składowania
Systematyczna
weryfikacja niszczenia broni chemicznej
Miejsca
składowania broni chemicznej w obiektach do niszczenia broni chemicznej
Systematyczne
środki weryfikacyjne stosowane na miejscu w obiektach do niszczenia broni
chemicznej
CZĘŚĆ IV (B):
STARA
BROŃ CHEMICZNA I PORZUCONA BROŃ CHEMICZNA
B.
Postanowienia
dotyczące starej broni chemicznej
C.
Postanowienia
dotyczące porzuconej broni chemicznej
Deklaracje
obiektów do produkcji broni chemicznej
Deklaracje
obiektów do produkcji broni chemicznej zgodnie z ustępem 1 (c) (iii) artykułu
III
Deklaracje
transferów dokonanych w przeszłości
Przekazanie
ogólnych planów zniszczenia
Przekazanie
rocznych planów niszczenia i rocznych sprawozdań o zniszczeniu
Ogólne
zasady niszczenia obiektów produkcji broni chemicznej
Zasady i
metody zamknięcia obiektu do produkcji broni chemicznej
Konserwacja
obiektów do produkcji broni chemicznej przed ich zniszczeniem
Zasady i
metody niszczenia obiektu do produkcji broni chemicznej
Weryfikacja
deklaracji obiektów do produkcji broni chemicznej poprzez inspekcję na miejscu
Systematyczna
weryfikacja obiektów do produkcji broni chemicznej i przerwania ich
działalności
Weryfikacja
niszczenia obiektów do produkcji broni chemicznej
D.
Konwersja
obiektów do produkcji broni chemicznej na cele nie zabronione przez niniejszą
konwencję
Procedura
składania wniosku o konwersję
Działania
dozwolone przed podjęciem decyzji
Decyzje
Rady Wykonawczej i Konferencji
CZĘŚĆ VI:
DZIAŁANIA
NIE ZABRONIONE PRZEZ NINIEJSZĄ KONWENCJĘ ZGODNIE Z ARTYKUŁEM VI
ZASADY
MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH Z WYKAZU 1 I OBIEKTÓW Z NIMI
ZWIĄZANYCH
Pojedynczy
obiekt o małej zdolności produkcyjnej
Pojedynczy
obiekt o małej zdolności produkcyjnej
Inne
obiekty, do których mają zastosowanie ustępy 10 i 11
Pojedynczy
obiekt o małej zdolności produkcyjnej
Inne
obiekty, do których mają zastosowanie ustępy 10 i 11
CZEŚĆ VII:
DZIAŁALNOŚĆ
NIE ZABRONIONA PRZEZ NINIEJSZĄ KONWENCJĘ ZGODNIE Z ARTYKUŁEM VI
Deklaracje
zbiorczych danych krajowych
C.
Transfery
do państw nie będących stronami niniejszej konwencji
CZĘŚĆ VIII:
DZIAŁALNOŚĆ
NIE ZABRONIONA PRZEZ NINIEJSZĄ KONWENCJĘ ZGODNIE Z ARTYKUŁEM VI
Deklaracje
zbiorczych danych krajowych
Deklaracje
dotyczące zakładów produkujących związki chemiczne należące do Wykazu 3
Informacje
przekazywane Państwom-Stronom
C.
Transfer
do państw nie będących stronami niniejszej konwencji
CZĘŚĆ IX:
DZIAŁALNOŚĆ
NIE ZABRONIONA PRZEZ KONWENCJĘ ZGODNIE Z ARTYKUŁEM VI
ZASADY
MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO INNYCH CHEMICZNYCH ZAKŁADÓW PRODUKCYJNYCH
Lista
innych chemicznych zakładów produkcyjnych
Pomoc
Sekretariatu Technicznego
C.
Realizacja
i przegląd sekcji B
CZĘŚĆ X:
INSPEKCJE
NA ŻĄDANIE PRZEPROWADZONE ZGODNIE Z ARTYKUŁEM IX
A.
Wyznaczanie
i wybór inspektorów i asystentów inspekcji
Wejście
na terytorium inspekcjonowanego Państwa-Strony lub Państwa-gospodarza
Alternatywne
określenie ostatecznej linii ograniczającej
Zabezpieczenie
miejsca, kontrola wyjść
Spotkanie
przedinspekcyjne i plan inspekcji
Działalność
na linii ograniczającej
CZĘŚĆ XI:
DOCHODZENIE
W PRZYPADKU DOMNIEMANEGO UŻYCIA BRONI CHEMICZNEJ
Wniosek
o przeprowadzenie dochodzenia
Wyznaczenie
zespołu inspekcyjnego
Wysłanie
zespołu inspekcyjnego
E.
Państwa
nie będące stronami niniejszej konwencji
("ZAŁĄCZNIK
DOTYCZĄCY POUFNOŚCI")
A.
OGÓLNE
ZASADY DOTYCZĄCE POSTĘPOWANIA Z INFORMACJAMI POUFNYMI
B.
ZATRUDNIENIE
I OBOWIĄZKI PRACOWNIKÓW SEKRETARIATU TECHNICZNEGO
D.
PROCEDURY
POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU NARUSZENIA LUB DOMNIEMANEGO NARUSZENIA POUFNOŚCI
KONWENCJA
o zakazie
prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o
zniszczeniu jej zapasów,
sporządzona
w Paryżu dnia 13 stycznia 1993 r.
(Dz. U. z
dnia 30 lipca 1999 r.)
W imieniu
Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do
powszechnej wiadomości:
W dniu 13
stycznia 1993 r. została sporządzona w Paryżu Konwencja o zakazie prowadzenia
badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej
zapasów.
Po
zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
oświadczam, że:
-
została
ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych;
-
jest
przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona;
-
będzie
niezmiennie zachowywana.
Na dowód
czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej
Polskiej.
Dano w
Warszawie dnia 27 lipca 1995 r.
KONWENCJA
O ZAKAZIE
PROWADZENIA BADAŃ, PRODUKCJI,
SKŁADOWANIA
I UŻYCIA BRONI CHEMICZNEJ
ORAZ O
ZNISZCZENIU JEJ ZAPASÓW
PREAMBUŁA
Państwa-Strony
niniejszej Konwencji,
zdecydowane działać w
celu osiągnięcia rzeczywistego postępu w kierunku powszechnego i całkowitego
rozbrojenia pod ścisłą i skuteczną kontrolą międzynarodową, włączając w to
zakaz i likwidację wszystkich rodzajów broni masowego zniszczenia,
pragnąc wnieść
wkład w realizację celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych,
przypominając, że
Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych wielokrotnie potępiało wszystkie
działania sprzeczne z zasadami i celami Protokołu w sprawie zakazu używania na
wojnie gazów duszących, trujących lub podobnych oraz środków
bakteriologicznych, podpisanego w Genewie 17 czerwca 1925 roku (Protokół Genewski
z 1925 r.),
uznając, że
niniejsza Konwencja potwierdza zasady i cele Protokołu Genewskiego z 1925 r. i
Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji i gromadzenia zapasów broni
bakteriologicznej (biologicznej) i toksycznej oraz o ich zniszczeniu, podpisanej
w Londynie, Moskwie i Waszyngtonie dnia 10 kwietnia 1972 r. oraz zobowiązania
przyjęte na ich podstawie,
mając na
uwadze cel określony w artykule IX Konwencji o zakazie prowadzenia
badań, produkcji i gromadzenia broni bakteriologicznej (biologicznej) i
toksycznej oraz o ich zniszczeniu,
zdecydowanie, dla dobra
całej ludzkości, całkowicie wyeliminować możliwość użycia broni chemicznej
przez wprowadzenie w życie postanowień niniejszej Konwencji, uzupełniając tym
samym zobowiązania przyjęte na podstawie Protokołu Genewskiego z 1925,
uznając zawarty w
stosownych umowach i odnośnych zasadach prawa międzynarodowego zakaz użycia
herbicydów jako środka prowadzenia wojny,
uważając, że osiągnięcia
w dziedzinie chemii powinny być używane wyłącznie dla dobra ludzkości,
pragnąc ułatwić
swobodę handlu związkami chemicznymi, a także współpracę międzynarodową oraz
wymianę informacji naukowo-technicznej w dziedzinie działalności chemicznej dla
celów nie zabronionych na mocy niniejszej Konwencji, w celu wzmocnienia rozwoju
ekonomicznego i technologicznego wszystkich Państw-Stron,
przekonane, że
całkowity i skuteczny zakaz prowadzenia badań, produkcji, nabywania,
gromadzenia, przechowywania, przekazywania i użycia broni chemicznej oraz jej
zniszczenie, stanowi konieczny krok na drodze do osiągnięcia tych wspólnych
celów,
Uzgodniły co
następuje:
ARTYKUŁ I
ZOBOWIĄZANIA
OGÓLNE
1. Każde
Państwo-Strona niniejszej Konwencji zobowiązuje się nigdy, w żadnych
okolicznościach:
(a) nie
prowadzić badań, produkować, w żaden inny sposób nabywać, gromadzić lub
przechowywać broni chemicznej lub przekazywać pośrednio lub bezpośrednio broń
chemiczną komukolwiek;
(b) nie
używać broni chemicznej;
(c) nie
podejmować jakichkolwiek wojskowych przygotowań do użycia broni chemicznej;
(d) nie
pomagać, zachęcać lub skłaniać kogokolwiek w dowolny sposób do podejmowania
jakiejkolwiek działalności zabronionej Państwu-Stronie na mocy niniejszej
Konwencji.
2. Każde
Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć broń chemiczną będącą jego własnością
lub w jego posiadaniu albo znajdującą się w dowolnym miejscu podlegającym jego
jurysdykcji lub kontroli, zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji.
3. Każde
Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć wszelką broń chemiczną, którą
porzuciło na terytorium innego Państwa-Strony, zgodnie z postanowieniami
niniejszej Konwencji.
4. Każde
Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć wszelkie obiekty służące do produkcji
broni chemicznej, będące jego własnością lub w jego posiadaniu, albo znajdujące
się w dowolnym miejscu podlegającym jurysdykcji lub kontroli, zgodnie z
postanowieniami niniejszej Konwencji.
5. Każde
Państwo-Strona zobowiązuje się nie używać chemicznych środków policyjnych jako
środków prowadzenia wojny.
ARTYKUŁ II
DEFINICJE I
KRYTERIA
Dla celów
niniejszej Konwencji:
1. "Broń
chemiczna" oznacza niżej wymienione, występujące razem lub oddzielnie:
(a) toksyczne
związki chemiczne i ich prekursory, z wyłączeniem tych przypadków, które są
przeznaczone do celów nie zabronionych na mocy niniejszej Konwencji, pod
warunkiem, że ich rodzaje i ilości są zgodne z takimi celami;
(b) amunicję
i urządzenia, specjalnie zaprojektowane dla spowodowania śmierci lub innej
szkody poprzez toksyczne właściwości związków chemicznych, wyszczególnionych w
ustępie (a), wyzwalanych w rezultacie zastosowania takiej amunicji i urządzeń;
(c) wszelki
sprzęt specjalnie zaprojektowany do użycia w bezpośrednim związku z
zastosowaniem amunicji i urządzeń określonych w ustępie (b).
2. "Toksyczny
związek chemiczny" oznacza:
Dowolny
związek chemiczny, który przez swoje działanie na procesy życiowe może
spowodować śmierć, czasowe obezwładnienie lub trwałą szkodę ludziom lub
zwierzętom. Obejmuje to wszystkie tego rodzaju związki chemiczne, niezależnie
od ich pochodzenia lub metody ich produkcji, bez względu na zastosowanie ich w
obiektach, w amunicji lub gdzie indziej.
(W celu
stosowania niniejszej Konwencji, toksyczne związki chemiczne, które mają być
przedmiotem środków weryfikacyjnych, umieszczone są w wykazach zawartych w
Załączniku dotyczącym związków chemicznych).
3. "Prekursor"
oznacza:
Każdy
reagent, zastosowany w dowolnym etapie produkcji toksycznego związku
chemicznego, niezależnie od stosowanego procesu produkcyjnego. Pojęcie to
obejmuje każdy kluczowy składnik binarnego lub wieloskładnikowego układu
chemicznego.
(W celu
stosowania niniejszej Konwencji, prekursory, które mają być przedmiotem środków
weryfikacyjnych są umieszczone w wykazach zawartych w załączniku dotyczącym
związków chemicznych).
4. Kluczowy
składnik binarnego lub wieloskładnikowego układu chemicznego (określany dalej
jako "kluczowy składnik") oznacza:
Prekursor,
który odgrywa najważniejszą rolę w określeniu toksycznych właściwości końcowego
produktu i szybko reaguje z innymi związkami chemicznymi w binarnym lub
wieloskładnikowym układzie chemicznym.
5. "Stara
broń chemiczna" oznacza:
(a) broń
chemiczną wyprodukowaną przed 1925 r.; lub
(b) broń
chemiczną wyprodukowaną w okresie między 1925 r. i 1946 r., której stan
pogorszył się do tego stopnia, że nie może być już używana jako broń chemiczna.
6. "Porzucona
broń chemiczna" oznacza:
Broń
chemiczną, włącznie ze starą bronią chemiczną, porzuconą przez jakiekolwiek
państwo po 1 stycznia 1925 r. na terytorium innego państwa bez jego zgody.
7. "Chemiczny
środek policyjny" oznacza:
Każdy
związek chemiczny nie umieszczony w wykazach, który może szybko wywołać w
organizmie człowieka podrażnienie narządów zmysłów lub fizyczne obezwładnienie,
zanikające w krótkim czasie po zaprzestaniu działania.
8. "Obiekt
do produkcji broni chemicznej":
(a) oznacza
każdy sprzęt, a także każdy budynek, w którym znajduje się taki sprzęt,
zaprojektowany, wybudowany lub użyty w dowolnym czasie, począwszy od 1 stycznia
1946 r.:
(i) do
produkcji związków chemicznych na etapie ("końcowy etap
technologiczny"), gdzie przepływ materiałów zawiera w czasie
funkcjonowania sprzętu:
(1) jakikolwiek
związek chemiczny umieszczony w wykazie 1 Załącznika dotyczącego związków
chemicznych; lub
(2) jakikolwiek
inny związek chemiczny, który nie ma zastosowania do celów nie zabronionych na
mocy niniejszej Konwencji, w ilości powyżej jednej tony rocznie na terytorium
Państwa-Strony, lub w innym miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli,
lecz który może być użyty do celów broni chemicznej;
lub
(ii) do
napełniania broni chemicznej, w tym między innymi do napełniania związkami
chemicznymi umieszczonymi w Wykazie 1 amunicji, urządzeń lub pojemników, które
wchodzą w skład kompletnej amunicji i urządzeń binarnych lub elementów pocisków
chemicznych, stanowiących część kompletnej jednolitej amunicji i urządzeń, oraz
załadowania pojemników i elementów pocisków chemicznych w odpowiednią amunicję
i urządzenia;
(b) nie
oznacza:
(i) dowolnego
obiektu posiadającego zdolność do syntezy związków chemicznych wymienionych w
ustępie (a) (i), w ilości mniejszej niż 1 tona rocznie;
(ii) dowolnego
obiektu, w którym jeden ze związków chemicznych wymienionych w ustępie 8a) (i) jest lub był
otrzymywany jako nieunikniony produkt uboczny działalności prowadzonej w celach
nie zabronionych przez niniejszą Konwencję, pod warunkiem że ilość takiego
produktu ubocznego nie przekracza 3% całkowitej ilości produktu i że obiekt
jest przedmiotem deklaracji i inspekcji zgodnie z Załącznikiem dotyczącym
stosowania Konwencji i weryfikacji (określanym dalej jako "Załącznik
dotyczący weryfikacji");
(iii) pojedynczego
obiektu o niewielkiej zdolności produkcyjnej wytwarzającego związki chemiczne
umieszczone w wykazie 1 do celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję,
jak to zostało określone w części VI Załącznika dotyczącego weryfikacji.
9. "Cele
nie zabronione przez niniejszą Konwencję" oznaczają:
(a) cele
przemysłowe, rolnicze, badawcze, medyczne, farmaceutyczne lub inne cele
pokojowe;
(b) cele
ochrony, to jest pozostające w bezpośrednim związku z ochroną przed toksycznymi
związkami chemicznymi i ochroną przed bronią chemiczną;
(c) cele
wojskowe nie związane z użyciem broni chemicznej i niezależne od użycia
toksycznych właściwości związków chemicznych jako środka prowadzenia wojny;
(d) cele
utrzymania porządku publicznego, włączając w to uśmierzanie rozruchów
wewnętrznych.
10. "Zdolność
produkcyjna" oznacza:
Roczną
ilościową zdolność wytwarzania określonego związku chemicznego w oparciu o
aktualnie stosowany proces technologiczny lub, jeśli ten proces nie jest
jeszcze stosowany - zaplanowaną do wytworzenia w określonym obiekcie. Uznaje
się ją za równą zdolności nominalnej lub jeśli nie jest ona zdefiniowana -
zdolności projektowanej. Zdolność nominalna oznacza ilość produktu, jaką można
otrzymać w warunkach optymalnych do wytworzenia maksymalnej ilości tego
produktu w danym obiekcie produkcyjnym, określoną w jednej lub wielu
produkcjach testowych. Zdolność projektowa oznacza wyliczoną teoretycznie ilość
produktu wytworzonego.
11. "Organizacja"
oznacza Organizację ds. Zakazu Broni Chemicznej ustanowioną zgodnie z artykułem
VIII niniejszej Konwencji.
12. Dla
celów artykułu VI:
(a) "Produkcja"
związku chemicznego oznacza jego uzyskiwanie na drodze reakcji chemicznej;
(b) "Przetwarzanie"
związku chemicznego oznacza proces fizyczny, taki jak wytwarzanie, wytrącanie
ekstrakcji i oczyszczanie, w czasie której związek chemiczny nie jest
przekształcany w inny związek chemiczny;
(c) "Zużycie"
związku chemicznego oznacza jego zamianę w inny związek chemiczny na drodze
reakcji chemicznej.
ARTYKUŁ III
DEKLARACJE
1. Każde
Państwo-Strona przedstawi nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla niego w
życie niniejszej Konwencji, deklaracje, w których:
(a) W
odniesieniu do broni chemicznej:
(i) zadeklaruje,
czy jest właścicielem lub posiadaczem jakiejkolwiek broni chemicznej, albo czy
w dowolnym miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli znajduje się
jakakolwiek broń chemiczna;
(ii) wskaże
dokładną lokalizację, łączną ilość, szczegółowy wykaz broni chemicznej, której
jest właścicielem lub posiadaczem, albo która jest rozmieszczona w dowolnym
miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli, stosownie do ustępów 1-3
części IV (A) Załącznika dotyczącego weryfikacji z wyjątkiem broni chemicznej,
o której jest mowa w punkcie (iii);
(iii) powiadomi
o istnieniu wszelkiej broni chemicznej na swoim terytorium, której właścicielem
lub posiadaczem jest inne państwo i rozmieszczonej w dowolnym miejscu,
podlegającym jurysdykcji lub kontroli innego państwa, zgodnie z ustępem 4
części IV (A) Załącznika dotyczącego weryfikacji;
(iv) zadeklaruje,
czy przekazywało lub otrzymywało od 1 stycznia 1946 r. pośrednio lub
bezpośrednio jakąkolwiek broń chemiczną, a także wskaże fakty przekazywania i
otrzymywania takiej broni, stosownie do ustępu 5 części IV (A) Załącznika
dotyczącego weryfikacji;
(v) przedstawi
swój ogólny plan zniszczenia broni chemicznej, której jest właścicielem lub
posiadaczem, albo która jest rozmieszczona w dowolnym miejscu podlegającym jego
jurysdykcji lub kontroli, stosownie do ustępu 6 części IV (A) Załącznika
dotyczącego weryfikacji;
(b) W
odniesieniu do starej broni chemicznej i porzuconej broni chemicznej:
(i) zadeklaruje,
czy posiada na swoim terytorium starą broń chemiczną i przedstawi wszystkie
posiadane na jej temat informacje, zgodnie z ustępem 3 części IV (B) Załącznika
dotyczącego weryfikacji;
(ii) zadeklaruje,
czy posiada na swoim terytorium porzuconą broń chemiczną i przedstawi wszystkie
posiadane na jej temat informacje, zgodnie z ustępem 8 części IV (B) załącznika
dotyczącego weryfikacji;
(iii) zadeklaruje,
czy porzuciło broń chemiczną na terytorium innych Państw i przedstawi wszystkie
posiadane na jej temat informacje, zgodnie z ustępem 10 części IV (B)
załącznika dotyczącego weryfikacji;
(c) W
odniesieniu do obiektów do produkcji broni chemicznej:
(i) zadeklaruje,
czy jest lub było właścicielem lub posiadaczem jakichkolwiek obiektów do
produkcji broni chemicznej, albo czy takie obiekty są lub były rozmieszczone w
dowolnym miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli w okresie od 1
stycznia 1946;
(ii) wskaże
każdy obiekt do produkcji broni chemicznej, którego było lub jest właścicielem
lub posiadaczem, albo który jest lub był rozmieszczony w dowolnym miejscu
podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli w okresie od 1 stycznia 1946 r.
stosownie do ustępu 1 części V Załącznika dotyczącego weryfikacji z wyjątkiem
obiektów, o których mowa w punkcie (iii);
(iii) powiadomi
o istnieniu każdego obiektu do produkcji broni chemicznej, który znajduje się
lub znajdował na jego terytorium, a którego właścicielem lub posiadaczem jest
lub było inne Państwo, i który jest lub był rozmieszczony w dowolnym miejscu
podlegającym jurysdykcji lub kontroli innego państwa w okresie od 1 stycznia
1946 r., zgodnie z ustępem 2 części V Załącznika dotyczącego weryfikacji;
(iv) zadeklaruje,
czy przekazywało lub otrzymywało bezpośrednio lub pośrednio jakikolwiek sprzęt
do produkcji broni chemicznej począwszy od 1 stycznia 1946 r., a także wskaże
fakty przekazywania lub przyjmowania takiego sprzętu, zgodnie z ustępami 3-5
części V Załącznika dotyczącego weryfikacji;
(v) przedstawi
ogólny plan zniszczenia każdego obiektu do produkcji broni chemicznej, którego
jest właścicielem lub posiadaczem, albo który jest rozmieszczony w dowolnym
miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli, zgodnie z ustępem 6 części
V Załącznika dotyczącego weryfikacji;
(vi) wskaże
środki, które powinny zostać podjęte w celu zamknięcia każdego obiektu do
produkcji broni chemicznej, którego jest właścicielem lub posiadaczem, albo
który jest rozmieszczony w dowolnym miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub
kontroli, zgodnie z ustępem 1 (i) części V Załącznika dotyczącego weryfikacji;
(vii) przedstawi
ogólny plan każdej czasowej konwersji dowolnego obiektu do produkcji broni
chemicznej, którego jest właścicielem lub posiadaczem, albo który jest
rozmieszczony w dowolnym miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli, w
obiekt do niszczenia broni chemicznej, zgodnie z ustępem 7 części V Załącznika
dotyczącego weryfikacji;
(d) W
odniesieniu do innych obiektów:
Wskaże
dokładną lokalizację, charakter i ogólny zakres działalności każdego obiektu
lub budowli, będących jego własnością lub w jego posiadaniu albo
rozmieszczonych w dowolnym miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli,
i który był zaprojektowany, zbudowany lub używamy począwszy od 1 stycznia 1946
r. głównie do prowadzenia badań nad bronią chemiczną. Taka deklaracja powinna
obejmować, między innymi, laboratoria a także poligony i obiekty doświadczalne.
(e) W
odniesieniu do chemicznych środków policyjnych:
Wskaże
nazwę chemiczną, wzór strukturalny oraz numer rejestracyjny w Chemical
Abstracts Service (CAS), jeżeli został przyznany, dla każdego związku
chemicznego, który osiada dla uśmierzania rozruchów. W przypadku ewentualnej
zmiany, taka deklaracja podlega uaktualnieniu nie później niż 30 dni od dnia
jej rzeczywistego zajścia.
2. Postanowienia
niniejszego artykułu oraz stosownych postanowień części IV Załącznika
dotyczącego weryfikacji, według uznania Państwa-Strony, mogą nie mieć
zastosowania do broni chemicznej zakopanej na jego terytorium przed 1 stycznia
1977 r., i która pozostaje zakopana, albo która została zatopiona w morzu przed
1 stycznia 1985 r.
ARTYKUŁ IV
BROŃ
CHEMICZNA
1. Postanowienia
niniejszego artykułu oraz szczegółowe procedury stosowania dotyczą wszelkiej
broni chemicznej będącej własnością lub w posiadaniu Państwa-Strony, albo broni
rozmieszczonej w dowolnym miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli, z
wyłączeniem starej broni chemicznej oraz porzuconej broni chemicznej, do
których ma zastosowanie część IV (B) Załącznika dotyczącego weryfikacji.
2. Procedury
stosowania niniejszego artykułu są szczegółowo przedstawione w Załączniku
dotyczącym weryfikacji.
3. Wszystkie
miejsca, gdzie broń chemiczna określona w ustępie 1 jest składowana lub niszczona,
podlegają systematycznej kontroli za pośrednictwem inspekcji na miejscu oraz
monitoringu za pomocą przyrządów zainstalowanych na miejscu, zgodnie z
postanowieniami do części IV (A) Załącznika dotyczącego weryfikacji.
4. Każde
Państwo-Strona natychmiast po przedłożeniu deklaracji zgodnie z ustępem 1 (a)
artykułu III zapewni dostęp do broni chemicznej wyszczególnionej w ustępie 1, w
celu systematycznej kontroli tej deklaracji poprzez inspekcję na miejscu. Od
tego czasu, każde Państwo-Strona nie przeniesie żadnej tego rodzaju broni
chemicznej, chyba, że do obiektu niszczenia broni chemicznej. Państwo-Strona
zapewni dostęp do takiej broni chemicznej w celu systematycznej kontroli na
miejscu.
5. Każde
Państwo-Strona zapewni dostęp do każdego obiektu niszczenia broni chemicznej i
każdego obszaru jej składowania, które są jego własnością lub w jego
posiadaniu, albo które są rozmieszczone w dowolnym miejscu podlegającym jego
jurysdykcji lub kontroli, w celu systematycznej kontroli poprzez inspekcję na
miejscu oraz monitoring za pomocą instrumentów zainstalowanych na miejscu.
6. Każde
Państwo-Strona zniszczy wszelką broń chemiczną określoną w ustępie 1 zgodnie z
Załącznikiem dotyczącym weryfikacji i stosownie do uzgodnionego tempa i
kolejności niszczenia (określanych dalej jako "porządek niszczenia").
Taki proces zniszczenia rozpocznie się nie później niż dwa lata po wejściu dla
niego w życie niniejszej Konwencji i zakończy się nie później niż 10 lat od
dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji. Nie zabrania się Państwu-Stronie
niszczenia takiej broni chemicznej w szybszym tempie.
7. Każde
Państwo-Strona:
(a) Przedstawi
szczegółowe plany niszczenia broni chemicznej określonej w ustępie 1 nie
później niż 60 dni przed rozpoczęciem każdego rocznego okresu niszczenia,
stosownie do ustępu 29 części IV(A) Załącznika dotyczącego weryfikacji.
Szczegółowe plany obejmują wszystkie zapasy podlegające zniszczeniu w trakcie
następnego rocznego okresu niszczenia;
(b) Przedstawi
coroczne deklaracje dotyczące realizacji swoich planów zniszczenia broni
chemicznej wyszczególnionej w ustępie 1, nie później niż 60 dni po zakończeniu
każdego rocznego okresu niszczenia;
(c) Zaświadczy,
nie później niż 30 dni po zakończeniu procesu niszczenia, że cała broń
chemiczna wyszczególniona w ustępie 1 została zniszczona
8. Państwo-Strona,
które ratyfikuje lub przystąpi do niniejszej Konwencji po upływie 10-letniego
okresu przewidzianego na zniszczenie, zgodnie z ustępem 6, zniszczy w miarę
możliwości broń chemiczną, o której mowa w ustępie 1. Rada Wykonawcza ustala
dla takiego Państwa-Strony porządek niszczenia broni i procedury ścisłej
kontroli jej niszczenia.
9. Wszelka
broń chemiczna odkryta przez Państwo-Stronę po wstępnym zadeklarowaniu broni
chemicznej będzie przedmiotem sprawozdania, zabezpieczenia i zniszczenia,
stosownie do części IV (A) Załącznika dotyczącego weryfikacji.
10. Każde
Państwo-Strona w czasie transportu, pobierania próbek, składowania, niszczenia
broni chemicznej powinno podjąć wszelkie działania w celu zagwarantowania bezpieczeństwa
ludzi i ochrony środowiska. Każde Państwo-Strona transportuje, pobiera próbki,
składuje i niszczy broń chemiczną zgodnie z własnymi normami w zakresie
bezpieczeństwa i emisji.
11. Każde
Państwo-Strona posiadające na swoim terytorium broń chemiczną, którego
właścicielem lub posiadaczem jest inne Państwo, albo która jest rozmieszczona w
dowolnym miejscu podlegającym jurysdykcji lub kontroli innego Państwa, uczyni
wszystko w celu usunięcia tej broni chemicznej z jego terytorium, nie później
niż rok po wejściu dla niego w życie niniejszej Konwencji. Jeśli ta broń nie
zostanie usunięta w ciągu roku, Państwo-Strona może żądać od Organizacji i
innych Państw-Stron okazania pomocy w jej zniszczeniu.
12. Każde
Państwo-Strona zobowiązuje się współpracować z innymi Państwami-Stronami, które
zażądają informacji lub pomocy, dwustronnie lub za pośrednictwem Sekretariatu
Technicznego, w sprawie metod i technologii bezpiecznego i efektywnego
niszczenia broni chemicznej.
13. Przy
prowadzeniu działalności kontrolnej zgodnie z niniejszym artykułem i częścią
IV(A) Załącznika dotyczącego weryfikacji, Organizacja rozpatrzy możliwości
mające na celu uniknięcie powtarzania postanowień dwustronnych lub
wielostronnych umów wiążących Państwa-Strony, dotyczących kontroli składowania
broni chemicznej i jej zniszczenia.
W tym
celu Rada Wykonawcza podejmie
decyzję w sprawie ograniczenia kontroli do środków uzupełniających środki
podjęte zgodnie z taką dwustronną lub wielostronną umową, jeśli uzna, że:
(a) postanowienia
takiej umowy dotyczące kontroli są zgodne z odpowiednimi postanowieniami
niniejszego artykułu oraz części IV (A) Załącznika dotyczącego weryfikacji;
(b) stosowanie
takiej umowy zapewnia wystarczającą gwarancję zgodności z odpowiednimi
postanowieniami niniejszej Konwencji;
(c) Strony
takiej umowy dwustronnej lub wielostronnej w pełni informują Organizację o
swojej działalności kontrolnej.
14. Jeśli
Rada Wykonawcza podejmie decyzję stosownie do ustępu 13, Organizacja ma prawo
nadzorować stosowanie takiej umowy dwustronnej lub wielostronnej.
15. Żadne
z postanowień ustępów 13 i 14 nie narusza obowiązku Państwa-Strony do
przedstawienia deklaracji zgodnie z artykułem III, niniejszego artykułu oraz
części IV(A) Załącznika dotyczącego weryfikacji.
16. Każde
Państwo-Strona ponosi koszty niszczenia broni chemicznej, do której zniszczenia
jest zobowiązane. Ponosi ono również koszty kontroli, składowania i niszczenia
broni chemicznej, o ile Rada Wykonawcza nie podejmie innej decyzji. Jeśli Rada
Wykonawcza podejmie decyzję ograniczenia weryfikacji wykonywanej przez
Organizację zgodnie z ustępem 13, to koszty dodatkowej kontroli i monitoringu,
które wykonuje Organizacja, są ponoszone zgodnie ze skalą składek w Organizacji
Narodów Zjednoczonych, zgodnie z ustępem 7 artykułu VIII.
17. Postanowienia
niniejszego artykułu i odpowiednich postanowień części IV Załącznika
dotyczącego weryfikacji, według uznania Państwa-Strony, mogą nie mieć
zastosowania do broni chemicznej zakopanej na jego terytorium przed 1 stycznia
1977 r., i która pozostaje zakopana, lub która została zatopiona w morzu przed
1 stycznia 1985 r.
ARTYKUŁ V
OBIEKTY DO
PRODUKCJI BRONI CHEMICZNEJ
1. Postanowienia
niniejszego artykułu i szczegółowe procedury jego stosowania odnoszą się do każdego
obiektu do produkcji broni chemicznej będącego własnością lub w posiadaniu
Państwa-Strony, albo który znajduje się w dowolnym miejscu podlegającym jego
jurysdykcji lub kontroli.
2. Szczegółowe
procedury stosowania niniejszego artykułu określa Załącznik dotyczący
weryfikacji.
3. Wszystkie
obiekty do produkcji broni chemicznej określone w ustępie 1 podlegają
systematycznej kontroli poprzez inspekcję na miejscu oraz monitoring za pomocą
przyrządów zainstalowanych na miejscu, zgodnie z postanowieniami części V
Załącznika dotyczącego weryfikacji.
4. Każde
Państwo-Strona natychmiast przerwie wszelką działalność w obiektach do
produkcji broni chemicznej wyszczególnionych w ustępie 1, z wyłączeniem
działalności wymaganej do ich zamknięcia.
5. Każde
Państwo-Strona nie będzie budować żadnych nowych obiektów do produkcji broni
chemicznej, ani modyfikować żadnych istniejących obiektów do produkcji broni
chemicznej albo do każdego innego rodzaju działalności zabronionej przez
niniejszą Konwencję.
6. Każde
Państwo-Strona natychmiast po przedłożeniu deklaracji zgodnie z ustępem (c)
artykułu III zapewni dostęp do obiektów do produkcji broni chemicznej,
określonych w ustępie 1, w celu systematycznej kontroli deklaracji poprzez
inspekcję na miejscu.
7. Każde
Państwo-Strona:
(a) zamknie,
nie później niż 90 dni od dnia wejścia dla niego w życie niniejszej Konwencji,
wszystkie obiekty do produkcji broni chemicznej określone w ustępie 1, zgodnie
z postanowieniami części V Załącznika dotyczącego weryfikacji, i poinformuje o
tym;
(b) zapewni
dostęp do obiektów do produkcji broni chemicznej, określonych w ustępie 1, po
ich zamknięciu, w celu systematycznej kontroli poprzez inspekcję na miejscu
oraz monitoring, za pomocą przyrządów zainstalowanych na miejscu w celu
zagwarantowania, aby obiekty pozostały zamknięte i zostały następnie
zniszczone.
8. Każde
Państwo-Strona zniszczy wszystkie obiekty do produkcji broni chemicznej
określone w ustępie 1 oraz związane z nim obiekty i sprzęt zgodnie z
Załącznikiem dotyczącym weryfikacji i stosownie do uzgodnionego tempa i
kolejności niszczenia (określanym dalej jako "porządek niszczenia").
Takie niszczenie rozpocznie się nie później niż rok do dnia wejścia dla niego w
życie niniejszej Konwencji i zakończy się nie później niż 10 lat od dnia wejścia
w życie niniejszej Konwencji. Nie zabrania się Państwu-Stronie niszczenia
takich obiektów w szybszym tempie.
9. Każde
Państwo-Strona:
(a) przedstawi
szczegółowe plany niszczenia obiektów do produkcji broni chemicznej określonych
w ustępie 1 nie później niż 180 dni przed rozpoczęciem niszczenia każdego
obiektu;
(b) przedstawi
roczne deklaracje dotyczące realizacji swoich planów zniszczenia wszystkich
obiektów do produkcji broni chemicznej określonych w ustępie 1, nie później niż
90 dni od zakończenia każdego rocznego okresu niszczenia;
(c) zaświadczy,
nie później niż 30 dni od zakończenia procesu niszczenia, że wszystkie obiekty
służące do produkcji broni chemicznej określone w ustępie 1 zostały zniszczone.
10. Państwo-Strona,
które ratyfikuje lub przystąpi do niniejszej Konwencji po upływie 10-letniego
okresu przewidzianego, zgodnie z ustępem 8, na zniszczenie, zniszczy w miarę
możliwości obiekty do produkcji broni chemicznej, o której mowa w ustępie 1.
Rada Wykonawcza ustala dla takiego Państwa-Strony porządek niszczenia oraz
procedury ścisłej kontroli jej niszczenia.
11. W
czasie niszczenia obiektów do produkcji broni chemicznej każde Państwo-Strona
podejmie wszelkie środki w celu zagwarantowania bezpieczeństwa ludzi i ochrony
środowiska. Każde Państwo-Strona zniszczy obiekty do produkcji broni chemicznej
zgodnie z własnymi standardami w zakresie bezpieczeństwa i emisji.
12. Obiekty
do produkcji broni chemicznej określone w ustępie 1, mogą być czasowo poddane
konwersji na obiekty do niszczenia broni chemicznej, zgodnie z postanowieniami
ustępów 18-25 części V Załącznika dotyczącego weryfikacji. Taki poddany
konwersji obiekt musi zostać zniszczony gdy tylko przestanie być używany do
niszczenia broni chemicznej, a w każdym przypadku nie później niż 10 lat od
dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji.
13. Państwo-Strona
może zażądać, w wyjątkowych przypadkach wyższej konieczności, upoważnienia do
używania obiektów do produkcji broni chemicznej określonych w ustępie 1 do
celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję. Zgodnie z zaleceniem Rady
Wykonawczej, Konferencja Państw-Stron podejmie decyzję o przyjęciu lub
odrzuceniu prośby oraz ustanowi warunki, od których uzależnione jest
upoważnienie, stosownie do sekcji D części V Załącznika dotyczącego weryfikacji.
14. Obiekt
do produkcji broni chemicznej poddaje się konwersji w taki sposób, żeby
możliwość ponownej konwersji tego obiektu na obiekt do produkcji broni
chemicznej była nie większa niż w przypadku dowolnego obiektu używanego do
celów przemysłowych, rolnych, badawczych, medycznych, farmaceutycznych lub
innych celów pokojowych, w których nie są wykorzystywane związki chemiczne
określone w Wykazie 1.
15. Wszystkie
obiekty poddane konwersji podlegają systematycznej kontroli poprzez inspekcję
na miejscu oraz kontroli za pomocą przyrządów zainstalowanych na miejscu
zgodnie z postanowieniami sekcji D części V Załącznika dotyczącego weryfikacji.
16. Przy
wykonywaniu działalności kontrolnej zgodnie z niniejszym artykułem i częścią V
Załącznika dotyczącego weryfikacji, Organizacja rozpatrzy możliwości mające na
celu uniknięcie powtarzania postanowień dwustronnych lub wielostronnych umów
wiążących Państwa-Strony, dotyczących kontroli obiektów do produkcji broni
chemicznej oraz ich zniszczenia.
W tym celu
Rada Wykonawcza podejmie decyzję w sprawie ograniczenia kontroli do środków
uzupełniających wobec środków kontrolnych, podjętych zgodnie z taką dwustronną
lub wielostronną umową, jeśli uzna, że:
(a) postanowienia
takiej umowy dotyczące kontroli są zgodne z odpowiednimi postanowieniami
niniejszego artykułu oraz części V Załącznika dotyczącego weryfikacji;
(b) stosowanie
takiej umowy zapewni wystarczającą gwarancję zgodności z odpowiednimi
postanowieniami niniejszej Konwencji;
(c) strony
takiej umowy dwustronnej lub wielostronnej w pełni informują Organizację o ich
działalności kontrolnej.
17. Jeśli
Rada Wykonawcza podejmie decyzję stosownie do ustępu 16, Organizacja ma prawo
nadzorować stosowanie takiej umowy dwustronnej lub wielostronnej.
18. Postanowienia
ustępów 16 i 17 nie naruszają obowiązku Państwa-Strony do przedstawienia
deklaracji zgodnie z artykułem III, niniejszym artykułem oraz częścią V
Załącznika dotyczącego weryfikacji.
19. Każde
Państwo-Strona ponosi koszty niszczenia obiektów do produkcji broni chemicznej,
do której zniszczenia jest zobowiązane. Ponosi ono również koszty kontroli, o
ile Rada Wykonawcza nie podejmie innej decyzji. Jeśli Rada Wykonawcza podejmie
decyzję o ograniczeniu weryfikacji wykonywanej przez Organizację zgodnie z
ustępem 16, to koszty dodatkowej kontroli i monitoringu, które wykonuje
Organizacja, są ponoszone stosownie ze skalą składek w Organizacji Narodów
Zjednoczonych, zgodnie z ustępem 7 Artykułu VIII.
ARTYKUŁ VI
DZIAŁALNOŚĆ
NIE ZABRONIONA PRZEZ NINIEJSZĄ KONWENCJĘ
1. Każde
Państwo-Strona ma prawo, z zastrzeżeniem postanowień niniejszej Konwencji,
rozwijać, wytwarzać, nabywać w inny sposób, przechowywać, przekazywać i używać
toksyczne związki chemiczne i ich prekursory do celów nie zabronionych przez
niniejszą Konwencję.
2. Każde
Państwo-Strona podejmie niezbędne środki w celu zagwarantowania, aby toksyczne
związki chemiczne i ich prekursory były rozwijane, wytwarzane, nabywane w inny
sposób, przechowywane, przekazywane i używane na jego terytorium albo w
dowolnym miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli wyłącznie do celów
nie zabronionych na mocy niniejszej Konwencji. W tym celu, i dla zapewnienia
zgodności tej działalności ze zobowiązaniami wynikającymi z niniejszej Konwencji,
każde Państwo-Strona podda toksyczne związki chemiczne i ich prekursory
wymienione w Wykazach 1, 2 i 3 Załącznika dotyczącego związków chemicznych, jak
również obiekty odnoszące się do takich związków chemicznych, oraz inne obiekty
określone w Załączniku dotyczącym weryfikacji, które są rozmieszczone na jego
terytorium albo w dowolnym miejscu podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli,
środkom kontrolnym zgodnie z postanowieniami Załącznika dotyczącego
weryfikacji.
3. Każde
Państwo-Strona podda związki chemiczne wymienione w Wykazie 1 (określane dalej
jako "związki chemiczne Wykazu 1") ograniczeniom dotyczącym
wytwarzania, nabywania, przechowywania, przekazywania i użycia, zgodnie z
postanowieniami części VI Załącznika dotyczącego weryfikacji. Każde
Państwo-Strona jest zobowiązane poddać związki chemiczne wykazu 1 oraz obiekty
określone w części VI Załącznika dotyczącego weryfikacji systematycznej
kontroli poprzez inspekcję na miejscu oraz monitoring za pomocą przyrządów
zainstalowanych na miejscu zgodnie z powyższą częścią Załącznika dotyczącego
weryfikacji.
4. Każde
Państwo-Strona podda związki chemiczne wymienione w Wykazie 2 (określane dalej
jako "związki chemiczne Wykazu 2") oraz obiekty wyszczególnione w
części VII Załącznika dotyczącego weryfikacji, kontroli danych oraz kontroli na
miejscu zgodnie z wyżej wymienioną częścią Załącznika dotyczącego weryfikacji.
5. Każde
Państwo-Strona podda związki chemiczne, wymienione w Wykazie 3 (określane dalej
jako "związki chemiczne Wykazu 3") oraz obiekty wyszczególnione w
części VIII Załącznika dotyczącego weryfikacji, kontroli danych i kontroli na
miejscu zgodnie z powyższą częścią Załącznika dotyczącego weryfikacji.
6. Każde
Państwo-Strona podda obiekty, określane w części IX Załącznika dotyczącego weryfikacji,
kontroli danych oraz ewentualnej kontroli na miejscu, zgodnie z postanowieniami
powyższej części Załącznika dotyczącego weryfikacji, o ile Konferencja
Państw-Stron nie podejmie innej decyzji zgodnie z ustępem 22 części IX
Załącznika dotyczącego weryfikacji.
7. Każde
Państwo-Strona nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla niego w życie
niniejszej Konwencji złoży wstępną deklarację dotyczącą odpowiednich związków
chemicznych i obiektów, zgodnie z Załącznikiem dotyczącym weryfikacji.
8. Każde
Państwo-Strona przedstawi coroczne deklaracje dotyczące odpowiednich związków
chemicznych i obiektów zgodnie z Załącznikiem dotyczącym weryfikacji.
9. W
celu kontroli na miejscu, każde Państwo-Strona zapewni inspektorom dostęp do
swych obiektów zgodnie z wymogami określonymi w Załączniku dotyczącym
weryfikacji.
10. Przy
prowadzeniu działalności kontrolnej Sekretariat Techniczny powinien unikać
wszelkiej nieuzasadnionej ingerencji w działalność chemiczną Państwa-Strony
służącą do celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję, a w szczególności
powinien przestrzegać postanowień zawartych w Załączniku dotyczącym Ochrony
Poufności Informacji, (nazywanym dalej "Załącznikiem dotyczącym
poufności").
11. Postanowienia
niniejszego artykułu są stosowane w taki sposób, aby uniknąć opóźniania rozwoju
ekonomicznego i technologicznego Państw-Stron oraz międzynarodowej współpracy w
dziedzinie działalności chemicznej służącej do celów nie zabronionych przez
niniejszą Konwencję włączając w to międzynarodową wymianę informacji naukowo-technicznej
oraz związków chemicznych i sprzętu do wytwarzania, przetwarzania lub używania
związków chemicznych do celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję.
ARTYKUŁ VII
KRAJOWE
ŚRODKI REALIZACJI
Zobowiązania
ogólne
1. Każde
Państwo-Strona, zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi, wprowadza środki
konieczne do wypełniania zobowiązań wynikających dla niego z niniejszej
Konwencji. W szczególności:
(a) zakaże
osobom fizycznym i prawnym znajdującym się w jakimkolwiek miejscu na jego
terytorium lub w każdym innym miejscu podlegającym jego jurysdykcji, uznanej
przez prawo międzynarodowe, podejmowania wszelkiej działalności zabronionej
Państwu-Stronie przez niniejszą Konwencję, a w szczególności wprowadzi
odpowiednie przepisy karne w tym zakresie;
(b) nie
zezwoli w żadnym miejscu znajdującym się pod jego kontrolą na prowadzenie
jakiejkolwiek działalności zabronionej Państwu-Stronie przez niniejszą
Konwencję;
(c) zastosuje
przepisy karne przyjęte zgodnie z ustępem (a) do wszelkiej działalności
zabronionej Państwu-Stronie przez niniejszą Konwencję, podejmowanej w
jakimkolwiek miejscu przez osoby fizyczne posiadające jego obywatelstwo,
zgodnie z prawem międzynarodowym.
2. Każde
Państwo-Strona współpracuje z innymi Państwami-Stronami i okazuje w
odpowiedniej formie pomoc prawną w celu ułatwienia wykonywania zobowiązań
wynikających z ustępu 1.
3. Realizując
swoje zobowiązania wynikające z Konwencji, każde Państwo-Strona, podejmie
wszelkie środki w celu zagwarantowania bezpieczeństwa ludzi i ochrony
środowiska oraz współpracuje, stosownie do potrzeb, z innymi Państwami-Stronami
w tym zakresie.
Stosunki
miedzy Państwem-Stroną i Organizacją
4. W
celu wykonania zobowiązań wynikających z niniejszej Konwencji, każde
Państwo-Strona wyznaczy lub ustanowi organ krajowy, który będzie służył jako
krajowy punkt kontaktowy dla zapewnienia skutecznej łączności z Organizacją i
innymi Państwami-Stronami, i poinformuje o tym Organizację w chwili wejścia dla
niego w życie niniejszej Konwencji.
5. Każde
Państwo-Strona poinformuje Organizację o środkach ustawodawczych i
administracyjnych podjętych w celu wykonania niniejszej Konwencji.
6. Każde
Państwo-Strona traktuje jako poufne i specjalne informacje i dane otrzymywane w
sposób poufny od Organizacji w związku z realizacją niniejszej Konwencji. Takie
informacje i dane używane będą przez nie wyłącznie zgodnie z jego prawami i
zobowiązaniami wynikającymi z niniejszej Konwencji oraz postanowieniami
zawartymi w Załączniku dotyczącym poufności.
7. Każde
Państwo-Strona zobowiązuje się do współpracy z Organizacją w wykonywaniu
wszystkich jej funkcji, a w szczególności do udzielania pomocy Sekretariatowi
Technicznemu.
ARTYKUŁ VIII
ORGANIZACJA
A. POSTANOWIENIA OGÓLNE
1. Państwa-Strony
ustanawiają niniejszym Organizację ds. Zakazu Broni Chemicznej dla realizacji
przedmiotu i celu niniejszej Konwencji oraz zagwarantowania stosowania jej
postanowień, włączając w to postanowienia o międzynarodowej kontroli jej
przestrzegania, a także stworzenia forum dla konsultacji i współpracy między
Państwami-Stronami.
2. Wszystkie
Państwa-Strony niniejszej Konwencji są członkami Organizacji. Żadne
Państwo-Strona nie może być pozbawione członkostwa w Organizacji.
3. Siedzibą
Organizacji jest Haga (Królestwo Niderlandów).
4. Niniejszym
ustanawia się jako organy Organizacji: Konferencję Państw-Stron, Radę
Wykonawczą oraz Sekretariat Techniczny.
5. Organizacja
prowadzi działalność weryfikacyjną przewidzianą w niniejszej Konwencji w
możliwie najmniej ingerujący sposób, dla skutecznego i terminowego wykonania
swoich celów. Organizacja zwraca się wyłącznie o informacje i dane niezbędne do
wykonania swoich zobowiązań wynikających z niniejszej Konwencji. Organizacja
powinna podjąć wszelkie środki ostrożności dla ochrony poufnego charakteru informacji
o cywilnej i wojskowej działalności oraz o obiektach, które zostaną jej
ujawnione podczas wykonywania niniejszej Konwencji, a w szczególności powinna
przestrzegać postanowień zawartych w Załączniku dotyczącym poufności.
6. Przy
podejmowaniu działalności weryfikacyjnej Organizacja będzie uwzględniać środki
mające na celu korzystanie z osiągnięć nauki i techniki.
7. Koszty
działalności Organizacji są ponoszone przez Państwa-Strony stosownie do skali
składek w Organizacji Narodów Zjednoczonych, z uwzględnieniem różnicy pomiędzy
liczbą członków Organizacji Narodów Zjednoczonych a liczbą członków niniejszej
Organizacji oraz z uwzględnieniem postanowień artykułów IV i V. Składki
Państw-Stron do Komisji Przygotowawczej zostaną odliczone w określony sposób z
ich składek do budżetu zwyczajnego. Budżet Organizacji składa się z dwóch
oddzielnych części, przy czym pierwsza odnosi się do kosztów administracyjnych
i innych, a druga - do kosztów działalności weryfikacyjnej.
8. Członek
Organizacji, który zalega ze składką na rzecz Organizacji, nie będzie mieć
prawa głosu w Organizacji, jeśli wysokość jego zadłużenia jest równa lub
przewyższa kwotę składki należnej od niego w ciągu dwóch ostatnich pełnych lat.
Konferencja Państw-Stron może jednakże zezwolić takiemu członkowi na
uczestnictwo w głosowaniu, jeśli uzna, że niezdolność do płacenia wynika z
okoliczności niezależnych od woli członka.
B. KONFERENCJA PAŃSTW-STRON
Skład,
procedura i podejmowanie decyzji
9. W
skład Konferencji Państw-Stron (nazywanej dalej "Konferencją")
wchodzą wszyscy członkowie Organizacji. Każdy członek posiada jednego
przedstawiciela w Konferencji, któremu mogą towarzyszyć zastępcy i doradcy.
10. Pierwsza
sesja Konferencji jest zwoływana przez depozytariusza nie później niż 30 dni od
dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji.
11. Konferencja
obraduje na sesjach zwyczajnych, które odbywają się corocznie, o ile nie
zadecyduje ona inaczej.
12. Sesje
specjalne Konferencji zwołuje się:
(a) na
mocy decyzji Konferencji;
(b) na
wniosek Rady Wykonawczej;
(c) na
wniosek członka poparty przez 1/3 członków;
lub
(d) zgodnie
z ustępem 22 dla dokonania przeglądu funkcjonowania niniejszej Konwencji.
Z wyjątkiem
przypadku określonego w ustępie (d) sesja nadzwyczajna zwoływana jest nie
później niż 30 dni po otrzymaniu wniosku przez Dyrektora Generalnego
Sekretariatu Technicznego, o ile wniosek nie stanowi inaczej.
13. Konferencję
zwołuje się również w formie Konferencji Przeglądowej stosownie do ustępu 2
artykułu XV.
14. Sesje
Konferencji odbywają się w siedzibie Organizacji, o ile Konferencja nie
zadecyduje inaczej.
15. Konferencja
przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. Na początku każdej sesji zwyczajnej
Konferencja wybiera swojego przewodniczącego oraz innych funkcjonariuszy, w
zależności od potrzeb. Wykonują oni swoje funkcje dopóki nowy przewodniczący i
inni funkcjonariusze nie zostaną wybrani na następnej sesji zwyczajnej.
16. Większość
członków Organizacji tworzy kworum Konferencji.
17. Każdy
członek Organizacji dysponuje na Konferencji jednym głosem.
18. Konferencja
podejmuje decyzje w sprawach proceduralnych zwykłą większością głosów członków
obecnych i uczestniczących w głosowaniu. Decyzje w sprawach merytorycznych
powinny być w miarę możliwości podejmowane na zasadzie jednomyślności. Jeśli
przy podjęciu decyzji w takiej sprawie nie udaje się osiągnąć jednomyślności,
przewodniczący odkłada na 24 godziny wszelkie głosowania i w trakcie tego
okresu odłożenia głosowania podejmuje wszelkie działania dla ułatwienia
osiągnięcia jednomyślności, i przed zakończeniem tego okresu przedstawia
Konferencji sprawozdanie. Jeśli osiągnięcie jednomyślności po upływie 24 godzin
nie jest możliwe, Konferencja podejmuje decyzję większością 2/3 głosów członków
obecnych i uczestniczących w głosowaniu, o ile niniejsza Konwencja nie
przewiduje inaczej.
W razie wątpliwości czy dana
sprawa ma charakter merytoryczny, czy nie, sprawa taka jest traktowana jako
sprawa merytoryczna, o ile Konferencja nie podejmie innej decyzji większością
głosów wymaganą dla podjęcia decyzji w sprawach merytorycznych.
Uprawnienia i funkcje
19. Konferencja
jest głównym organem Organizacji. Rozpatruje ona wszystkie kwestie, sprawy i
problemy wynikające z niniejszej Konwencji nie wyłączając tych, które dotyczą
uprawnień i funkcji Rady Wykonawczej i Sekretariatu Technicznego. Konferencja
może przedstawiać zalecenia i wypowiadać się odnośnie wszelkich kwestii, spraw
i problemów wynikających z niniejszej Konwencji, podniesionych przez
Państwo-Stronę lub skierowanych do niej przez Radę Wykonawczą.
20. Konferencja
nadzoruje stosowanie niniejszej Konwencji oraz podejmuje działania w celu
wykonania jej przedmiotu i celu. Konferencja ocenia stopień przestrzegania
niniejszej Konwencji. Nadzoruje również działalność Rady Wykonawczej i Sekretariatu
Technicznego oraz może, stosownie do postanowień niniejszej Konwencji, kierować
wytyczne do każdego z tych organów dotyczące wykonania przez nie swoich
funkcji.
21. Konferencja:
(a) rozpatruje
i przyjmuje na sesjach zwyczajnych sprawozdanie, budżet programowy Organizacji,
przedstawione przez Radę Wykonawczą oraz rozpatruje inne sprawozdania;
(b) podejmuje
decyzje co do skali składek wnoszonych przez Państwa-Strony zgodnie z ustępem
7;
(c) wybiera
członków Rady Wykonawczej;
(d) mianuje
Dyrektora Generalnego Sekretariatu Technicznego (zwanego dalej "Dyrektorem
Generalnym");
(e) zatwierdza
regulamin wewnętrzny Rady Wykonawczej przedstawiony przez Radę;
(f) ustanawia
organy pomocnicze, jakie uzna za niezbędne do wykonywania funkcji określonych
na mocy niniejszej Konwencji;
(g) wspiera
współpracę międzynarodową w celach pokojowych w dziedzinie działalności
chemicznej;
(h) dokonuje
przeglądu osiągnięć naukowo-technicznych, które mogłyby wpłynąć na stosowanie
niniejszej Konwencji i w tym celu poleci Dyrektorowi Generalnemu ustanowienie
Rady Naukowo-Doradczej, aby umożliwić mu w ramach jego funkcji udzielanie
Konferencji Radzie Wykonawczej lub Państwom-Stronom specjalistycznego doradztwa
w dziedzinach nauki i techniki mających znaczenie dla niniejszej Konwencji. W
skład Rady Naukowo-Doradczej wchodzą niezależni eksperci wyznaczeni według
kryteriów przyjętych przez Konferencję;
(i) rozpatruje
i przyjmuje na swojej pierwszej sesji wszelkie projekty umów, przepisów i
wytycznych opracowanych przez Komisję Przygotowawczą;
(j) ustanawia
na swojej pierwszej sesji fundusz pomocy złożony z dobrowolnych składek zgodnie
z artykułem X;
(k) podejmuje
niezbędne środki dla zagwarantowania przestrzegania niniejszej Konwencji oraz
rozwiązania lub poprawy każdej sytuacji, która stoi w sprzeczności z
postanowieniami niniejszej Konwencji, zgodnie z artykułem XII.
22. Nie
później niż rok po upływie piątego i dziesiątego roku od dnia wejścia w życie
niniejszej Konwencji i w każdym innym terminie w tym okresie Konferencja jeśli
tak zadecyduje, spotyka się na sesjach nadzwyczajnych dla dokonania przeglądu
funkcjonowania niniejszej Konwencji. W trakcie takich przeglądów brane są pod
uwagę wszelkie istotne osiągnięcia naukowo-techniczne. Następnie co pięć lat, o
ile nie postanowiono inaczej, zwołuje się kolejne sesje Konferencji w tym samym
celu.
C. RADA WYKONAWCZA
Skład, procedura i podejmowanie
decyzji
23. Rada
Wykonawcza składa się z 41 członków. Każde Państwo-Strona ma prawo zgodnie z zasadą
rotacji wejść w skład Rady Wykonawczej. Członkowie Rady Wykonawczej wybierani
są przez Konferencję na okres dwóch lat. W celu zagwarantowania skutecznego
wykonywania niniejszej Konwencji i przywiązując szczególną uwagę do zasady
zrównoważonego podziału geograficznego, znaczenia przemysłu chemicznego, jak
również interesów politycznych i bezpieczeństwa, Rada Wykonawcza jest wybierana
w następujący sposób:
(a) dziewięć
Państw-Stron z Afryki desygnowanych jest przez Państwa-Strony położone w tym
regionie. Przyjmuje się za kryterium wyboru zasadę, iż z tych 9 Państw-Stron,
trzech członków stanowią zasadniczo Państwa-Strony posiadające najbardziej
znaczący krajowy przemysł chemiczny w tym regionie, co określa się na podstawie
danych przedstawianych i publikowanych w źródłach międzynarodowych; dodatkowo
grupa regionalna zgadza się przy wyznaczaniu tych 3 członków brać pod uwagę
inne regionalne czynniki mające znaczenie dla dokonania wyboru;
(b) dziewięć
Państw-Stron z Azji desygnowanych przez Państwa-Strony położone w tym regionie.
Przyjmuje się za kryterium wyboru zasadę, iż z tych 9 Państw-Stron czterech
członków stanowią zasadniczo Państwa-Strony posiadające najbardziej znaczący
krajowy przemysł chemiczny w tym regionie, co określa się na podstawie danych przedstawianych
i publikowanych w źródłach międzynarodowych; dodatkowo grupa regionalna zgadza
się przy wyznaczaniu tych 4 członków brać pod uwagę inne regionalne czynniki
mające znaczenie dla dokonania wyboru;
(c) pięć
Państw-Stron z Europy Wschodniej desygnowanych przez Państwa-Strony w tym
regionie. Przyjmuje się za kryterium wyboru zasadę, iż z tych 5 Państw-Stron
jeden członek jest zasadniczo Państwem-Stroną posiadającym najbardziej znaczący
krajowy przemysł chemiczny w regionie, co określa się na podstawie danych
przedstawianych i publikowanych w źródłach międzynarodowych; dodatkowo grupa
regionalna zgadza się przy wyznaczaniu członka o którym mowa powyżej, brać pod
uwagę inne regionalne czynniki mające znaczenie dla dokonania wyboru;
(d) siedem
Państw-Stron z Ameryki Łacińskiej i Karaibów desygnowanych przez Państwa-Strony
w tym regionie. Przyjmuje się za podstawową zasadę, iż z tych 7 Państw-Stron
trzech członków stanowią Państwa-Strony posiadające najbardziej znaczący
krajowy przemysł chemiczny w regionie, co określa się na podstawie danych
przedstawianych i publikowanych w międzynarodowych źródłach; dodatkowo grupa
regionalna zgadza się przy wyznaczaniu tych 3 członków brać pod uwagę inne
regionalne czynniki mające znaczenie dla dokonania wyboru;
(e) dziesięć
Państw-Stron spośród Państw-Stron z Europy Zachodniej i innych państw.
Przyjmuje się za kryterium wyboru zasadę, iż z tych 10 Państw-Stron pięć państw
stanowią zasadniczo Państwa-Strony posiadające najbardziej znaczący krajowy
przemysł chemiczny w regionie, co określa się na podstawie danych
przedstawianych i publikowanych w źródłach międzynarodowych; dodatkowo grupa
regionalna zgadza się przy wyznaczaniu tych 5 członków brać pod uwagę inne
regionalne czynniki mające znaczenie dla dokonania wyboru;
(f) jedno
dodatkowe Państwo-Strona wyznaczone kolejno przez Państwa-Strony położone w
regionach Azji oraz Ameryki Łacińskiej i Karaibów; przyjmuje się za kryterium
wyboru zasadę, iż Państwa-Strony z tych regionów wybierają rotacyjnie jednego z
członków ze swojej grupy.
24. W
pierwszych wyborach do Rady Wykonawczej 20 członków wybiera się na okres 1
roku, przy zachowaniu proporcji liczbowych zgodnie z zasadami określonymi w
ustępie 23.
25. Po
całkowitym zakończeniu realizacji artykułów IV i V Konferencja może na wniosek
większości członków Rady Wykonawczej dokonać ponownego przeglądu jej składu,
biorąc pod uwagę zmiany odnoszące się do zasad wyszczególnionych w ustępie 23,
które regulują jej skład.
26. Rada
Wykonawcza opracowuje swój regulamin wewnętrzny i przedstawia go Konferencji do
zatwierdzenia.
27. Rada
Wykonawcza wybiera przewodniczącego spośród swoich członków.
28. Rada
Wykonawcza zbiera się na sesjach zwyczajnych. Pomiędzy sesjami zwyczajnymi
zbiera się tak często, jak jest to niezbędne do wykonywania jej uprawnień i
funkcji.
29. Każdy
członek Rady Wykonawczej dysponuje jednym głosem. O ile niniejsza Konwencja nie
przewiduje inaczej, Rada Wykonawcza podejmuje decyzje w sprawach merytorycznych
większością 2/3 głosów wszystkich jej członków. Rada Wykonawcza podejmuje
decyzje w kwestiach proceduralnych zwykłą większością głosów wszystkich jej
członków. W razie wątpliwości czy dana sprawa ma charakter merytoryczny, czy
nie, sprawa taka jest traktowana jako sprawa merytoryczna, o ile Rada
Wykonawcza nie podejmie innej decyzji większością głosów wymaganą dla podjęcia
decyzji w sprawach merytorycznych.
Uprawnienia i funkcje
30. Rada
Wykonawcza jest organem wykonawczym Organizacji. Odpowiada ona przed
Konferencją. Rada Wykonawcza wykonuje swoje uprawnienia i funkcje powierzone
jej na mocy niniejszej Konwencji, jak również funkcje, które deleguje jej
Konferencja. Przy tym działa ona zgodnie z zaleceniami, decyzjami i wytycznymi
Konferencji, zapewniając ich właściwą i stałą realizację.
31. Rada
Wykonawcza działa na rzecz skutecznej realizacji i przestrzegania niniejszej
Konwencji. Nadzoruje ona działalność Sekretariatu Technicznego, współpracuje z
organem krajowym każdego Państwa-Strony i ułatwia, na ich wniosek, konsultację
i współpracę między Państwami-Stronami.
32. Rada
Wykonawcza:
(a) rozpatruje
i przedstawia Konferencji projekty budżetu programowego Organizacji;
(b) rozpatruje
i przedstawia Konferencji projekt sprawozdania Organizacji w sprawie realizacji
niniejszej Konwencji, sprawozdanie z realizacji jej działalności oraz
sprawozdania specjalne, które uważa ona za niezbędne albo których może zażądać
Konferencja;
(c) przygotowuje
sesje Konferencji, a w szczególności projekt porządku dziennego.
33. Rada
Wykonawcza może wnioskować o zwołanie nadzwyczajnej sesji Konferencji.
34. Rada
Wykonawcza:
(a) zawiera
umowy albo porozumienia z Państwami i organizacjami międzynarodowymi w imieniu
Organizacji, pod warunkiem ich uprzedniego zatwierdzenia przez Konferencję;
(b) zawiera
umowy z Państwami-Stronami w imieniu Organizacji w związku z artykułem X oraz
nadzoruje fundusz złożony z dobrowolnych składek, o których mowa w powyższym
artykule;
(c) zatwierdza
umowy lub porozumienia dotyczące realizacji działalności kontrolnej,
wynegocjowane przez Sekretariat Techniczny z Państwami-Stronami.
35. Rada
Wykonawcza w ramach swoich kompetencji rozpatruje wszelkie problemy lub kwestie
mające wpływ na niniejszą Konwencję i jej realizację, w tym obawy dotyczące jej
przestrzegania i przypadków jej nieprzestrzegania oraz, jeżeli będzie to
konieczne, informuje o tym Państwa-Strony i przedstawia je do rozważenia
Konferencji.
36. Przy
rozpatrywaniu wątpliwości lub obaw dotyczących przestrzegania niniejszej
konwencji i przypadków jej nieprzestrzegania, a w szczególności nadużywania
praw przez nią określonych, Rada Wykonawcza podejmie konsultacje z
zainteresowanymi Państwami-Stronami i jeżeli będzie to konieczne, zażąda od
Państwa-Strony podjęcia środków dla poprawy sytuacji w ustalonym czasie. Jeśli
Rada Wykonawcza uzna za niezbędne dalsze działania, może ona podjąć między
innymi jeden lub więcej z poniższych środków:
(a) informuje
wszystkie Państwa-Strony o problemie lub kwestii;
(b) przedstawia
problem lub kwestię pod rozwagę Konferencji;
(c) przedstawia
Konferencji zalecenia dotyczące środków zmierzających do poprawy sytuacji i
zagwarantowania przestrzegania Konwencji.
Rada
Wykonawcza, w przypadkach szczególnie poważnych i pilnych przedstawia problem
lub kwestię, włączając w to stosowne informacje i wnioski, bezpośrednio pod
rozwagę Zgromadzeniu Ogólnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych i Radzie
Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych. Równocześnie informuje wszystkie
Państwa-Strony o powyższym.
D. SEKRETARIAT TECHNICZNY
37. Sekretariat
Techniczny wspiera Organizację i Radę Wykonawczą w wypełnianiu ich funkcji.
Sekretariat Techniczny wykonuje środki kontroli przewidziane niniejszą
Konwencją. Realizuje on inne funkcje powierzone na mocy Konwencji, jak również
funkcje przekazane mu przez Konferencję i Radę Wykonawczą.
38. Sekretariat
Techniczny:
(a) przygotowuje
i przedstawia Radzie Wykonawczej projekt programu i budżetu Organizacji;
(b) przygotowuje
i przedstawia Radzie Wykonawczej projekt sprawozdania Organizacji w sprawie
realizacji niniejszej Konwencji oraz inne sprawozdania, jakich Konferencja albo
Rada Wykonawcza może zażądać;
(c) okazuje
administracyjne i techniczne wsparcie Konferencji, Radzie Wykonawczej i organom
pomocniczym;
(d) w
imieniu Organizacji przekazuje Państwom-Stronom i otrzymuje od nich
korespondencję w sprawach dotyczących realizacji niniejszej Konwencji;
(e) udziela
Państwom-Stronom pomocy technicznej i przedstawia im oceny techniczne, mając na
względzie realizację postanowień niniejszej Konwencji, a w szczególności ocenę
związków chemicznych umieszczonych i nie umieszczonych w Wykazach.
39. Sekretariat
Techniczny:
(a) negocjuje
z Państwami-Stronami umowy lub porozumienia dotyczące realizacji działalności
kontrolnej, które podlegają zatwierdzeniu przez Radę Wykonawczą;
(b) nie
później niż 180 dni od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji koordynuje
utworzenie i utrzymanie przez Państwa-Strony stałych zapasów przeznaczonych do
udzielenia nadzwyczajnej i humanitarnej pomocy zgodnie z ustępem 7 (b) i (c)
artykułu X. Sekretariat Techniczny może kontrolować składowane przedmioty pod
względem ich przydatności do użytku. Wykazy składowanych przedmiotów są
rozpatrywane i zatwierdzane przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 (i) powyżej;
(c) administruje
funduszem złożonym z dobrowolnych składek, o którym mowa w artykule X,
przyjmuje deklaracje składane przez Państwa-Strony i rejestruje na żądanie
dwustronne umowy zawierane między Państwami-Stronami albo między
Państwem-Stroną i Organizacją dla celów artykułu X.
40. Sekretariat
Techniczny informuje Radę Wykonawczą o wszelkich trudnościach, które powstały w
związku z wykonaniem jego funkcji, w tym o wątpliwościach, dwuznacznościach lub
niejasnościach w odniesieniu do przestrzegania niniejszej Konwencji, które
stały mu się wiadome w czasie wykonywania działalności kontrolnej i których nie
był on w stanie usunąć albo wyjaśnić w drodze konsultacji z zainteresowanym
Państwem-Stroną.
41. W
skład Sekretariatu Technicznego wchodzą Dyrektor Generalny, który stoi na jego
czele i kieruje administracją, inspektorzy oraz personel naukowy, techniczny i
innych w zależności do potrzeb.
42. Inspektorat
jest jednostką Sekretariatu Technicznego i działa pod nadzorem Dyrektora
Generalnego.
43. Dyrektor
Generalny jest mianowany przez Konferencję na podstawie rekomendacji Rady
Wykonawczej na okres 4 lat. Jego mandat może być przedłużony na nie więcej niż
jedną kolejną kadencję.
44. Dyrektor
Generalny odpowiada przed Konferencją i Radą Wykonawczą w kwestiach mianowania
członków personelu oraz organizacji i funkcjonowania Sekretariatu Technicznego.
Przy zatrudnianiu personelu i określaniu warunków pracy należy kierować się
przede wszystkim koniecznością zagwarantowania najwyższych standardów
skuteczności, kompetencji i uczciwości. Tylko obywatele Państw-Stron mogą być
mianowani na stanowisko Dyrektora Generalnego lub zatrudniani jako inspektorzy
i inni członkowie personelu merytorycznego i administracyjnego. Przy rekrutacji
personelu należy wziąć pod uwagę możliwie szeroką bazę geograficzną. Rekrutacja
przebiega zgodnie z zasadą utrzymywania personelu na minimalnym poziomie
ilościowym, jaki jest niezbędny do właściwego wykonywania obowiązków
Sekretariatu Technicznego.
45. Dyrektor
Generalny odpowiada przed Konferencją za organizację i funkcjonowanie Rady
Naukowo-Doradczej, o której mowa w ustępie 21 (h). Dyrektor Generalny, w
porozumieniu z Państwami-Stronami, desygnuje członków Rady Naukowo-Doradczej,
którzy występują w swoim imieniu. Członkowie Rady desygnowani są na podstawie
ich kompetencji w poszczególnych dziedzinach nauki, które mają związek ze
stosowaniem niniejszej Konwencji. Dyrektor Generalny może również, w
porozumieniu z członkami Rady, ustanawiać tymczasowo i stosownie do potrzeb
grupy robocze ekspertów naukowych do przedstawiania zaleceń w określonych
sprawach. W związku z powyższym Państwa-Strony mogą przedstawiać Dyrektorowi
Generalnemu wykazy ekspertów.
46. Przy
wykonywaniu swoich obowiązków Dyrektor Generalny, inspektorzy i inni członkowie
personelu nie powinni zwracać się po wskazówki lub ich otrzymywać od
jakiegokolwiek rządu, lub z jakiegokolwiek innego źródła, oprócz Organizacji.
Powinni oni powstrzymywać się od wszelkich działań, które mogłyby szkodzić ich
statusowi funkcjonariuszy międzynarodowych, odpowiedzialnych wyłącznie przed
Konferencją i Radą Wykonawczą.
47. Każde
Państwo-Strona powinno respektować wyłącznie międzynarodowy charakter
odpowiedzialności Dyrektora Generalnego, inspektorów i innych członków
personelu i nie powinno dążyć do wpływania na nich w wykonywaniu ich
obowiązków.
E. PRZYWILEJE I IMMUNITETY
48. Organizacja
korzysta na terytorium każdego Państwa-Strony oraz w dowolnym innym miejscu
podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli ze zdolności prawnej i takich
przywilejów i immunitetów, jakie są konieczne dla realizacji jej funkcji.
49. Przedstawiciele
Państw-Stron oraz ich zastępcy i doradcy, przedstawiciele mianowani do Rady
Wykonawczej, a także ich zastępcy i doradcy, Dyrektor Generalny i personel
Organizacji korzystają z takich przywilejów i immunitetów, jakie są konieczne
dla realizacji ich funkcji związanych z Organizacją.
50. Zdolność
prawna oraz przywileje i immunitety, o których mowa w niniejszym artykule,
określa się w umowach pomiędzy Organizacją i Państwami-Stronami, a także w
umowie między Organizacją i Państwem, w którym znajduje się siedziba
Organizacji. Umowy powyższe są rozpatrywane i zatwierdzane przez Konferencję
zgodnie z ustępem 21 (i).
51. Niezależnie
od ustępów 48 i 49, podczas realizacji działalności kontrolnej Dyrektor
Generalny i personel Sekretariatu Technicznego korzystają z przywilejów i
immunitetów określonych w części II sekcji B Załącznika dotyczącego
weryfikacji.
ARTYKUŁ IX
KONSULTACJE,
WSPÓŁPRACA I USTALANIE FAKTÓW
1. Państwa-Strony
konsultują się i współpracują, bezpośrednio między sobą lub za pośrednictwem
Organizacji albo za pomocą innych stosownych procedur międzynarodowych,
włączając w to procedury ustalone w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych i
stosownie do jej Karty, w dowolnej sprawie, która może być podniesiona w
związku z przedmiotem i celem albo realizacją postanowień niniejszej Konwencji.
2. Bez
uszczerbku dla prawa jakiegokolwiek Państwa-Strony do zażądania inspekcji na
żądanie, Państwa-Strony we wszystkich przypadkach, kiedy jest to możliwe,
powinny przede wszystkim podejmować wszelkie wysiłki dla wyjaśnienia i
rozwiązania w drodze wymiany informacji i konsultacji między sobą każdej
sprawy, która może wywołać wątpliwości co do przestrzegania niniejszej
Konwencji, albo obawy w odniesieniu do związanej z tym kwestii, która może być
uważana za niejasną. Państwo-Strona otrzymujące żądanie innego Państwa o
wyjaśnienie dowolnej sprawy, którą żądające Państwo-Strona uważa za wywołującą
wątpliwości albo obawy, przedstawia żądającemu Państwu-Stronie możliwie najszybciej,
a w każdym razie nie później niż 10 dni od dnia otrzymania żądania, informacje
wystarczające do usunięcia tych wątpliwości lub obaw, jak również wyjaśnienie,
w jaki sposób dostarczone informacje rozwiązują dany problem. Żadne
postanowienie niniejszej Konwencji nie narusza prawa dwóch lub większej liczby
Państw-Stron do prowadzenia za zgodą wszystkich stron inspekcji lub przyjęcia
innych uzgodnień w celu wyjaśnienia i uregulowania każdej sprawy, która może
wywołać wątpliwości co do przestrzegania Konwencji lub obaw w odniesieniu do
związanej z tym innej kwestii, która może być uważana za niejasną. Takie
ustalenia nie naruszają praw i obowiązków żadnego Państwa-Strony wynikających z
innych postanowień niniejszej Konwencji.
Procedura żądania wyjaśnienia
3. Państwo-Strona
ma prawo zażądać od Rady Wykonawczej współdziałania w wyjaśnieniu każdej
sytuacji, która mogłaby być uważana za niejasną lub która wywołuje obawy
możliwego nieprzestrzegania przez inne Państwo-Stronę niniejszej Konwencji. Rada
Wykonawcza przedstawi stosowne informacje na ten temat, które znajdują się w
jej posiadaniu.
4. Państwo-Strona
ma prawo zażądać od Rady Wykonawczej wyjaśnień od innego Państwa-Strony co do
każdej sytuacji, która może być uważana za niejasną lub która wywołuje obawy
możliwego nieprzestrzegania przez nie niniejszej Konwencji. W takim przypadku
stosuje się następującą procedurę:
(a) Rada
Wykonawcza przekazuje wniosek o złożenie wyjaśnień zainteresowanemu
Państwu-Stronie za pośrednictwem Dyrektora Generalnego nie później niż 24
godziny od jego otrzymania;
(b) zainteresowane
Państwo-Strona składa wyjaśnienia Radzie Wykonawczej jak najszybciej, a w
każdym przypadku nie później niż 10 dni od otrzymania wniosku;
(c) Rada
Wykonawcza przyjmuje te wyjaśnienia do wiadomości i przekazuje je
Państwu-Stronie żądającemu nie później niż 24 godziny po jego otrzymaniu;
(d) jeśli
żądające Państwo-Strona uzna to wyjaśnienie za niedostateczne, ma ono prawo
zażądania od Rady Wykonawczej uzyskania od zainteresowanego Państwa-Strony
dodatkowych wyjaśnień;
(e) w
celu uzyskania dodatkowych wyjaśnień zgodnie z ustępem (d) Rada Wykonawcza może
zażądać od Dyrektora Generalnego powołania grupy ekspertów, wykorzystując listę
pracowników Sekretariatu Technicznego lub, jeśli nie mają oni wymaganych
kwalifikacji w danym przypadku, korzystając ze specjalistów spoza Sekretariatu.
Grupa ta jest zobowiązana do zapoznania się z wszelkimi dostępnymi informacjami
i danymi na temat wywołujący obawy. Przedstawi ona Radzie wykonawczej
sprawozdanie o faktach zawierające jej wnioski;
(f) jeśli
żądające Państwo-Strona uważa wyjaśnienie otrzymane zgodnie z ustępami (d) i
(e) za niewystarczające, to ma ono prawo zażądania zwołania nadzwyczajnej sesji
Rady Wykonawczej, w której mogą uczestniczyć zainteresowane Państwa-Strony nie
będące członkami Rady Wykonawczej. Podczas takiej sesji nadzwyczajnej Rada
Wykonawcza rozpatruje sprawę i może zalecić podjęcie wszelkich środków, jakie
uzna za niezbędne w celu uregulowania sytuacji.
5. Państwo-Strona
ma również prawo domagania się od Rady Wykonawczej wyjaśnienia każdej sytuacji,
która została uznana za niejasną lub wywołującą obawy, co do możliwego
nieprzestrzegania niniejszej Konwencji przez to Państwo. Rada Wykonawcza
wypełni takie żądanie poprzez udzielenie stosownej pomocy.
6. Rada
Wykonawcza poinformuje Państwa-Strony o każdym wniosku o wyjaśnienia złożonym
zgodnie z mniejszym artykułem.
7. Jeśli
wątpliwości lub obawy Państwa-Strony co do ewentualnego nieprzestrzegania
Konwencji nie zostały wyjaśnione w ciągu 60 dni od przedłożenia Radzie
Wykonawczej wniosku o złożenie wyjaśnień lub uważa ono, że jego wątpliwości
wymagają bezzwłocznego rozpatrzenia, to może ono, niezależnie od prawa do
domagania się inspekcji na żądanie, zażądać zwołania nadzwyczajnej sesji Konferencji
zgodnie z ustępem 12 (c) artykułu VIII. Podczas sesji nadzwyczajnej Konferencja
rozpatrzy tę sprawę i może zalecić każdy środek, jaki uzna za wskazany w celu
uregulowania sytuacji.
Procedura inspekcji na żądanie
8. Każde
Państwo-Strona ma prawo domagać się przeprowadzenia inspekcji na żądanie na
miejscu w każdym obiekcie lub miejscu na terytorium innego Państwa lub w
dowolnym innym miejscu znajdującym się pod jego jurysdykcją lub kontrolą,
wyłącznie w celu wyjaśnienia i rozwiązania wszelkich kwestii dotyczących
ewentualnego nieprzestrzegania postanowień niniejszej Konwencji, a także
niezwłocznego przeprowadzenia inspekcji w dowolnym miejscu przez zespół
inspekcyjny wyznaczony przez Dyrektora Generalnego, zgodnie z postanowieniami
Załącznika dotyczącego weryfikacji.
9. Każde
Państwo-Strona jest zobowiązane ograniczyć wniosek w sprawie inspekcji do
zakresu niniejszej Konwencji oraz przedstawić w takim wniosku wszelkie stosowne
informacje, na podstawie których powstały obawy co do nieprzestrzegania niniejszej
Konwencji, zgodnie z postanowieniami do Załącznika dotyczącego weryfikacji.
Każde Państwo-Strona powinno powstrzymać się od bezzasadnego żądania inspekcji,
starając się nie doprowadzać do nadużyć. Inspekcję na żądanie przeprowadza się
wyłącznie w celu ustalenia faktów odnoszących się do możliwego
nieprzestrzegania Konwencji.
10. W
celu kontroli przestrzegania postanowień niniejszej Konwencji, każde
Państwo-Strona upoważni Sekretariat Techniczny do przeprowadzenia inspekcji na
żądanie na miejscu zgodnie z ustępem 8.
11. Zgodnie
z wnioskiem w sprawie przeprowadzenia inspekcji na żądanie obiektu lub miejsca,
oraz stosownie do procedur przewidzianych w Załączniku dotyczącym weryfikacji
inspekcjonowane Państwo-Strona ma:
(a) prawo
i obowiązek podejmowania wszystkich stosownych działań do udowodnienia
przestrzegania niniejszej Konwencji i w tym celu umożliwi zespołowi
inspekcyjnemu wykonanie jego mandatu;
(b) obowiązek
zapewnienia dostępu do żądanego miejsca wyłącznie w celu ustalenia faktów
dotyczących obawy co do nieprzestrzegania Konwencji;
(c) prawo
do podjęcia środków w celu ochrony instalacji o szczególnym znaczeniu i
niedopuszczenia do ujawnienia poufnych informacji i danych, nie mających
związku z niniejszą Konwencją.
12. W
odniesieniu do obserwatora, mają zastosowanie następujące postanowienia:
(a) żądające
Państwo-Strona może, za zgodą inspekcjonowanego Państwa-Strony skierować
przedstawiciela, który może być obywatelem zarówno żądającego Państwa-Strony,
jak i trzeciego Państwa-Strony, w celu obserwowania przebiegu inspekcji na
żądanie;
(b) inspekcjonowane
Państwo-Strona zapewnia następnie możliwość obserwowania zgodnie z
postanowieniami Załącznika dotyczącego weryfikacji:
(c) inspekcjonowane
Państwo-Strona z reguły przyjmuje proponowanego obserwatora; w przypadku gdy
inspekcjonowane Państwo-Strona odmówi jego przyjęcia, fakt ten odnotowuje się w
sprawozdaniu końcowym.
13. Żądające
Państwo-Strona przedstawi jednocześnie Radzie Wykonawczej i Dyrektorowi
Generalnemu wniosek o przeprowadzenie inspekcji na żądanie na miejscu do
bezzwłocznego nadania biegu.
14. Dyrektor
Generalny bezzwłocznie stwierdza, czy wniosek o przeprowadzenie inspekcji
spełnia wymogi określone w części X ustępu 4 Załącznika dotyczącego weryfikacji,
oraz w razie potrzeby pomaga żądającemu Państwu-Stronie w sformułowaniu tego
wniosku. Jeśli wniosek o przeprowadzenie inspekcji odpowiada powyższym wymogom,
rozpoczynają się przygotowania do inspekcji na żądanie.
15. Dyrektor
Generalny przekazuje wniosek o przeprowadzenie inspekcji inspekcjonowanemu
Państwu-Stronie co najmniej 12 godzin przed planowanym przybyciem zespołu
inspekcyjnego do punktu wejścia.
16. Po
otrzymaniu wniosku o przeprowadzenie inspekcji Rada Wykonawcza zapoznaje się ze
środkami, które podjął Dyrektor Generalny w celu realizacji wniosku, i
rozpatruje ten przypadek przez okres przeprowadzania inspekcji. Jednakże jej
obrady nie powinny opóźniać przebiegu inspekcji.
17. Rada
Wykonawcza może, nie później niż 12 godzin po otrzymaniu wniosku o
przeprowadzenie inspekcji, podjąć większością trzech czwartych głosów
wszystkich jej członków decyzję w sprawie nieprzeprowadzania inspekcji na
żądanie, jeśli uzna ona, że wniosek o przeprowadzenie inspekcji jest
nieuzasadniony lub stanowi nadużycie, lub w jawny sposób wykracza poza zakres
niniejszej Konwencji, zgodnie z ustępem 8 niniejszego artykułu. Przy
podejmowaniu takiej decyzji nie uczestniczy ani Państwo-Strona żądające, ani
Państwo-Strona inspekcjonowane. Jeśli Rada Wykonawcza podejmie decyzję o
nieprzeprowadzaniu inspekcji na żądanie, to przygotowania do niej zostają
przerwane, żadne inne działania dotyczące wniosku w sprawie przeprowadzenia
inspekcji nie są podejmowane, o czym zainteresowane Państwa-Strony są
odpowiednio informowane.
18. Dyrektor
Generalny wydaje mandat inspekcyjny do przeprowadzenia inspekcji na żądanie.
Mandat inspekcyjny powtarza wniosek o przeprowadzenie inspekcji, o którym mowa
w ustępach 8 i 9, pod względem operacyjnym, i jest zgodny z tym wnioskiem.
19. Inspekcję
na żądanie przeprowadza się zgodnie z postanowieniami części X Załącznika
dotyczącego weryfikacji lub w przypadku domniemanego użycia, postanowieniami
części XI. Zespół inspekcyjny kieruje się zasadą prowadzenia inspekcji na
żądanie w sposób najmniej dokuczliwy, w celu skutecznego i terminowego
wykonania swojej misji.
20. Inspekcjonowane
Państwo-Strona w trakcie inspekcji na żądanie okazuje pomoc zespołowi
inspekcyjnemu i ułatwia jego zadanie. Jeśli inspekcjonowane Państwo-Strona,
zgodnie z postanowieniami sekcji C części X Załącznika dotyczącego weryfikacji,
zaproponuje właściwe środki do udowodnienia przestrzegania przez nie niniejszej
Konwencji, w zamian za pełny i wyczerpujący dostęp, to podejmuje ono wszelkie
racjonalne wysiłki, poprzez konsultacje z zespołem inspekcyjnym, w celu
osiągnięcia porozumienia co do sposobu ustalania faktów dla udowodnienia
przestrzegania Konwencji.
21. Końcowe
sprawozdanie zawiera ustalone fakty, jak również ocenę dokonaną przez zespół
inspekcyjny stopnia i charakteru dostępu oraz współpracy, zapewnionych dla
pomyślnej realizacji inspekcji na żądanie. Dyrektor Generalny niezwłocznie
przekazuje końcowe sprawozdanie zespołu inspekcyjnego żądającemu
Państwu-Stronie, inspekcjonowanemu Państwu-Stronie, Radzie Wykonawczej oraz wszystkim
pozostałym Państwom-Stronom. Ponadto Dyrektor Generalny przekazuje niezwłocznie
Radzie Wykonawczej ocenę żądającego Państwa-Strony i inspekcjonowanego
Państwa-Strony, jak również opinie pozostałych Państw-Stron, które mogą być
przedstawione Dyrektorowi Generalnemu w tym celu, i następnie udostępnia je
wszystkim Państwom-Stronom.
22. Rada
Wykonawcza, stosownie do swoich uprawnień i funkcji, dokonuje przeglądu
sprawozdania końcowego zespołu inspekcyjnego, jak tylko zostanie ono
przedstawione, i rozpatruje wszelkie przyczyny obaw w celu ustalenia, czy:
(a) miało
miejsce nieprzestrzeganie niniejszej Konwencji;
(b) żądanie
mieściło się w zakresie niniejszej Konwencji;
(c) miało
miejsce nadużycie prawa do zażądania przeprowadzenia inspekcji na żądanie.
23. Jeśli
Rada Wykonawcza stosownie do swoich uprawnień i funkcji, na podstawie ustępu
22, dojdzie do wniosku, że dalsze działanie może być niezbędne, podejmuje ona
stosowne środki dla poprawy sytuacji i zagwarantowania przestrzegania
niniejszej Konwencji, włączając w to przedstawienie konkretnych zaleceń
Konferencji. W przypadku nadużycia Rada Wykonawcza rozpatruje, czy żądające
Państwo-Strona powinno ponosić całość lub część kosztów inspekcji na żądanie.
24. Żądające
Państwo-Strona oraz inspekcjonowane Państwo-Strona mają prawo udziału w
procedurze rozpatrywania. Rada Wykonawcza poinformuje Państwa-Strony i
Konferencję na jej następnej sesji o wynikach tej procedury.
25. Jeśli
Rada Wykonawcza przedstawi Konferencji konkretne zalecenia, to Konferencja
rozpatrzy możliwość podjęcia działań stosownie do artykułu XII.
ARTYKUŁ X
POMOC I
OCHRONA PRZED BRONIĄ CHEMICZNĄ
1. Dla
celów niniejszego artykułu, "Pomoc" oznacza koordynację i zapewnianie
Państwom-Stronom ochrony przed bronią chemiczną, a w szczególności: dostarczanie
środków do wykrywania i systemów alarmowania, sprzętu ochronnego, sprzętu do
odkażania i środków odkażających, medycznych odtrutek i metod leczenia oraz
konsultacji w sprawie każdego z tych środków ochrony.
2. Żadne
postanowienie niniejszej Konwencji nie powinno być interpretowane jako
uszczuplające prawa jakiegokolwiek Państwa-Strony do prowadzenia badań,
rozwijania, wytwarzania, nabywania, przekazywania lub użycia środków ochrony
przed bronią chemiczną do celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję.
3. Każde
Państwo-Strona zobowiązuje się ułatwiać możliwie najszerszą wymianę sprzętu,
materiałów i informacji naukowo-technicznej o środkach ochrony przed bronią
chemiczną oraz ma prawo w niej uczestniczyć.
4. W
celu zwiększenia przejrzystości narodowych programów, związanych z celami
ochronnymi, każde Państwo-Strona przedstawi corocznie Sekretarzowi Technicznemu
informacje o swoim programie, zgodnie z procedurami rozpatrzonymi i przyjętymi
przez Konferencję zgodnie z ustępem 21(i) artykułu VIII.
5. Sekretariat
Techniczny, nie później niż 180 dni od dnia wejścia w życie niniejszej
Konwencji, utworzy i będzie udostępniać na użytek każdego zainteresowanego
Państwa bank danych zawierający dostępne bez żadnych ograniczeń informacje o
różnych środkach ochrony przed bronią chemiczną, a także informacje
przedstawione przez Państwa-Strony.
Sekretariat
Techniczny w ramach posiadanych przez niego środków i na wniosek
Państwa-Strony, umożliwi takiemu Państwu-Stronie przeprowadzenie konsultacji z
ekspertami i okaże temu Państwu-Stronie pomoc w znalezieniu środków do
wykonania swoich programów dotyczących rozwoju i doskonalenia potencjału
ochronnego przed bronią chemiczną.
6. Żadne
z postanowień niniejszej Konwencji nie powinno być interpretowane jako uszczuplające
prawa Państw-Stron do żądania i udzielania pomocy w stosunkach dwustronnych
oraz do zawierania specyficznych umów z innymi Państwami-Stronami w sprawie
nadzwyczajnego okazania pomocy.
7. Każde
Państwo-Strona zobowiązuje się do udzielania pomocy za pośrednictwem
Organizacji i w tym celu wybierze według swego upodobania jeden lub więcej z
następujących środków:
(a) wnoszenie
wkładu do funduszu pomocy złożonego z dobrowolnych składek, który powinien
zostać utworzony przez Konferencję na jej pierwszej sesji;
(b) podpisanie,
możliwie nie później niż 180 dni od dnia wejścia dla niego w życie niniejszej
Konwencji, umowy z Organizacją w sprawie okazania pomocy na wniosek;
(c) zadeklarowanie,
nie później niż 180 dni od dnia wejścia dla niego w życie niniejszej Konwencji,
rodzajów pomocy, jaką może ono okazać w odpowiedzi na wniosek Organizacji.
Jeśli jednak Państwo-Strona nie jest w stanie okazać pomocy, przewidzianej w
jego deklaracji, jest ono nadal zobowiązane do okazania pomocy zgodnie z
niniejszym ustępem.
8. Każde
Państwo-Strona ma prawo zwracać się i, z zachowaniem procedury określonej w
ustępach 9, 10 i 11, otrzymać pomoc i ochronę przed użyciem albo groźbą użycia
broni chemicznej, jeśli uzna, że:
(a) użyto
przeciwko niemu broni chemicznej;
(b) zostały
użyte przeciwko niemu policyjne środki chemiczne jako sposób prowadzenia wojny;
(c) jest
ono zagrożone przez działania lub działalność jakiegokolwiek innego Państwa,
która jest zabroniona Państwom-Stronom na mocy artykułu I.
9. Wniosek,
poparty stosowną informacją, jest kierowany do Dyrektora Generalnego, który
przekazuje go niezwłocznie Radzie Wykonawczej i wszystkim Państwom-Stronom.
Dyrektor Generalny bezzwłocznie kieruje taki wniosek do Państw-Stron, które
zobowiązały się na mocy ustępu 7 (b) i (c) udzielić nadzwyczajnej pomocy w
przypadku użycia broni chemicznej lub użycia policyjnych środków chemicznych
jako sposobu prowadzenia wojny, lub pomocy humanitarnej w przypadku poważnej
groźby użycia broni chemicznej lub poważnej groźby użycia policyjnych środków
chemicznych jako sposobu prowadzenia wojny, i które są skłonne udzielić takiej
pomocy zainteresowanemu Państwu-Stronie nie później niż 12 godzin po otrzymaniu
takiego wniosku. Dyrektor Generalny, nie później niż 24 godziny po otrzymaniu
takiego wniosku, wszczyna dochodzenie w celu uzasadnienia dalszych działań.
Zamyka on takie dochodzenie w ciągu 72 godzin i kieruje sprawozdanie do Rady
Wykonawczej. Jeśli dla przeprowadzenia dochodzenia potrzebny jest dodatkowy
okres, to w tym samym terminie przedstawione zostaje sprawozdanie tymczasowe.
Dodatkowy termin dla potrzeb dochodzenia nie może przekraczać 72 godzin. Może
on być jednak dalej przedłużany na analogiczne okresy. Sprawozdania przedstawia
się Radzie Wykonawczej pod koniec każdego dodatkowego okresu. Stosownie do
potrzeb i zgodnie z wnioskiem i informacjami towarzyszącymi temu wnioskowi,
dochodzenie ustala stosowne fakty mające znaczenie dla wniosku, jak również
rodzaj i zakres dodatkowej pomocy i ochrony wymaganych zgodnie z wnioskiem.
10. Rada
Wykonawcza zbiera się nie później niż 24 godziny od otrzymania sprawozdania z
dochodzenia w celu rozpatrzenia sytuacji oraz w ciągu kolejnych 24 godzin
podejmuje zwykłą większością głosów decyzję, czy należy wydać Sekretarzowi
Technicznemu polecenie udzielenia dodatkowej pomocy. Sekretariat Techniczny
niezwłocznie przekazuje wszystkim Państwom-Stronom oraz stosownym organizacjom
międzynarodowym sprawozdanie z dochodzenia oraz informuje o decyzji podjętej
przez Radę Wykonawczą. Jeśli Rada Wykonawcza podejmie stosowną decyzję,
Dyrektor Generalny udziela niezwłocznie pomocy. W tym celu Dyrektor Generalny
może współpracować z żądającym Państwem-Stroną, innymi Państwami-Stronami oraz
stosownymi organizacjami międzynarodowymi. Państwa-Strony podejmą wszelkie działania
w celu udzielenia pomocy.
11. Jeśli
informacje zebrane w czasie prowadzonego dochodzenia lub uzyskane z innych
wiarygodnych źródeł stanowią dostateczny dowód na istnienie ofiar użycia broni
chemicznej i konieczność podjęcia natychmiastowej akcji, Dyrektor Generalny
informuje o tym wszystkie Państwa-Strony i podejmuje nadzwyczajne środki
pomocy, wykorzystując zasoby, które Konferencja postawiła do jego dyspozycji w
takich pilnych przypadkach. Dyrektor Generalny informuje Radę Wykonawczą o
działaniach podjętych zgodnie z niniejszym ustępem.
ARTYKUŁ XI
ROZWÓJ
GOSPODARCZY I TECHNOLOGICZNY
1. Postanowienia
niniejszej Konwencji powinny być realizowane w taki sposób, aby nie opóźniały
rozwoju gospodarczego i technologicznego Państw-Stron, oraz stanowiły przeszkody
dla współpracy międzynarodowej w dziedzinie działalności chemicznej dla celów
nie zabronionych przez niniejszą Konwencję, włączając w to międzynarodową
wymianę informacji naukowo-technicznej, związków chemicznych oraz sprzętu do
produkcji, przetwarzania lub użycia związków chemicznych do celów nie
zabronionych przez niniejszą Konwencję.
2. Z
zastrzeżeniem postanowień niniejszej Konwencji i bez uszczerbku dla
obowiązujących zasad i norm prawa międzynarodowego, Państwa-Strony:
(a) mają
prawo, indywidualnie lub zbiorowo, prowadzić badania, rozwijać, wytwarzać,
nabywać, przekazywać i używać związki chemiczne;
(b) zobowiązują
się ułatwiać i mają prawo uczestniczyć w możliwie najszerszej wymianie związków
chemicznych, sprzętu i informacji naukowo-technicznej związanej z rozwojem i
zastosowaniem chemii do celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję;
(c) nie
stosują między sobą żadnych ograniczeń, w tym wynikających z wszelkich umów
międzynarodowych, sprzecznych ze zobowiązaniami przyjętymi w niniejszej Konwencji,
które ograniczyłyby lub stanowiłyby przeszkodę dla handlu oraz rozwoju i
wspierania wiedzy naukowej i technologicznej w dziedzinie chemii w celach
przemysłowych, rolnych, badawczych, medycznych, farmaceutycznych lub innych
celach pokojowych;
(d) nie
mogą powoływać się na niniejszą Konwencję jako podstawę do stosowania
jakichkolwiek środków oprócz tych, które są przewidziane lub dozwolone w
niniejszej Konwencji, ani nie mogą powoływać się na żadne inne umowy
międzynarodowe dla osiągnięcia dowolnego celu niezgodnego z niniejszą
Konwencją;
(e) zobowiązują
się dokonać przeglądu swojego ustawodawstwa dotyczącego handlu związkami
chemicznymi dla doprowadzenia do jego zgodności z przedmiotem i celem
niniejszej Konwencji.
ARTYKUŁ XII
ŚRODKI MAJĄCE
NA CELU POPRAWĘ SYTUACJI I ZAGWARANTOWANIE PRZESTRZEGANIA NINIEJSZEJ KONWENCJI,
W TYM SANKCJE
1. Konferencja
podejmuje niezbędne środki, przewidziane w ustępach 2, 3 i 4, dla
zagwarantowania przestrzegania niniejszej Konwencji oraz dla rozwiązania każdej
sytuacji niezgodnej z postanowieniami niniejszej Konwencji. Przy rozpatrywaniu
takich działań, zgodnie z niniejszym ustępem, Konferencja weźmie pod uwagę
wszystkie informacje i zalecenia w tej kwestii przedstawione jej przez Radę
Wykonawczą.
2. W
przypadkach, kiedy Rada Wykonawcza skierowała do Państwa-Strony wniosek o
podjęcie środków mających na celu rozstrzygnięcie sytuacji stanowiącej
zagrożenie dla przestrzegania niniejszej Konwencji, a Państwo-Strona nie
stosuje się do tego wniosku w ustalonym czasie, Konferencja może, między
innymi, na zalecenie Rady Wykonawczej ograniczyć lub zawiesić prawa i
przywileje, z których korzysta Państwo-Strona wynikające z niniejszej Konwencji
do czasu podjęcia przez to Państwo niezbędnych działań dla wykonania jego
zobowiązań wynikających z niniejszej Konwencji.
3. W
przypadku, kiedy w wyniku działań zabronionych przez niniejszą Konwencję, w
szczególności przez artykuł I, nastąpi poważne naruszenie przedmiotu i celu
niniejszej Konwencji, Konferencja może zalecić Państwom-Stronom podjęcie
zbiorowych środków, zgodnie z prawem międzynarodowym.
4. Konferencja
w przypadkach szczególnie poważnych przekazuje sprawę, wraz ze stosownymi
informacjami i wnioskiem, Zgromadzeniu Ogólnemu Organizacji Narodów
Zjednoczonych i Radzie Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych.
ARTYKUŁ XIII
STOSUNEK DO
INNYCH UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
Żadne
postanowienie niniejszej Konwencji nie może być interpretowane jako
ograniczające lub zmniejszające w jakikolwiek sposób zobowiązania przyjęte
przez jakiekolwiek Państwo na mocy Protokołu o zakazie używania na wojnie gazów
duszących, trujących lub podobnych środków bakteriologicznych podpisanego w
Genewie 17 czerwca 1925 r. oraz na mocy Konwencji o zakazie prowadzenia badań,
produkcji i gromadzenia zapasów broni bakteriologicznej (biologicznej) i
toksycznej oraz o ich zniszczeniu podpisanej w Londynie, Moskwie i Waszyngtonie
dnia 10 kwietnia 1972 r.
ARTYKUŁ XIV
ROZSTRZYGANIE
SPORÓW
1. Spory,
które mogą powstać w związku z zastosowaniem lub interpretacją niniejszej
Konwencji, są rozstrzygane zgodnie ze stosownymi postanowieniami niniejszej
Konwencji i w zgodzie z postanowieniami Karty Narodów Zjednoczonych.
2. W
przypadku sporu między dwoma lub wieloma Państwami-Stronami lub między jednym
lub wieloma Państwami-Stronami a Organizacją, co do interpretacji lub
stosowania niniejszej Konwencji, zainteresowane strony przeprowadzą wspólne
konsultacje w celu jak najszybszego rozstrzygnięcia sporu w drodze rokowań lub
innych pokojowych środków wybranych przez strony, włączając w to zwrócenie się
do odpowiednich organów niniejszej Konwencji i, za obopólną zgodą stron,
zwrócenie się do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości zgodnie ze Statutem
Trybunału. Zainteresowane Państwa-Strony informują Radę Wykonawczą o podjętych
działaniach.
3. Rada
Wykonawcza może przyczynić się do rozstrzygnięcia sporu, stosując wszelkie
środki, które uzna za stosowne, w tym misję dobrych usług, wezwanie
Państw-Stron w sporze do rozpoczęcia procedury rozstrzygania sporu przy pomocy
wybranych przez nie środków oraz określenie terminów dla każdej uzgodnionej
procedury.
4. Konferencja
rozpatruje problemy odnoszące się do sporów podniesione przez Państwa-Strony
lub przekazane pod jej rozwagę przez Radę Wykonawczą. Konferencja, jeśli uzna
to za konieczne, ustanawia organy zobowiązane do przyczynienia się do
rozstrzygnięcia tych sporów lub powierza to zadanie już istniejącym organom,
zgodnie z ustępem 21 (f) artykułu VIII.
5. Konferencja
i Rada Wykonawcza, upoważnione przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów
Zjednoczonych, mogą oddzielnie zwracać się do Międzynarodowego Trybunału
Sprawiedliwości z prośbą o wydanie opinii doradczej w sprawie każdego problemu
prawnego powstałego w związku z działalnością Organizacji. W tym celu między
Organizacją i Organizacją Narodów Zjednoczonych podpisane zostanie porozumienie
zgodnie z ustępem 34 (a) artykułu VIII.
6. Postanowienia
niniejszego artykułu nie naruszają postanowień artykułu IX lub postanowień w
sprawie środków do poprawy sytuacji i zagwarantowania przestrzegania niniejszej
Konwencji, w tym sankcji.
ARTYKUŁ XV
POPRAWKI
1. Każde
Państwo-Strona może zgłaszać poprawki do niniejszej Konwencji. Każde
Państwo-Strona może również proponować zmiany do załączników niniejszej Konwencji,
o których mowa w ustępie 4. Propozycje poprawek podlegają procedurze
ustanowionej w ustępach 2 i 3. Propozycje zmian, o których mowa w ustępie 4,
podlegają procedurze przewidzianej w ustępie 5.
2. Tekst
zgłoszonej poprawki przedstawia się Dyrektorowi Generalnemu w celu skierowania
jej do wszystkich Państw-Stron i depozytariusza. Proponowana poprawka
rozpatrywana jest tylko na Konferencji Przeglądowej. Taka Konferencja
Przeglądowa zwoływana jest pod warunkiem, że co najmniej 1/3 Państw-Stron powiadomi
Dyrektora Generalnego, nie później niż 30 dni po rozesłaniu tekstu, że
popierają one dalsze rozpatrywanie tej propozycji. Konferencja odbywa się
bezpośrednio po zakończeniu zwyczajnej sesji Konferencji, o ile Państwa-Strony
nie złożą wniosku o wcześniejsze zwołanie takiego spotkania. W żadnym przypadku
Konferencja Przeglądowa nie może być przeprowadzona w terminie krótszym niż 60
dni od przekazania proponowanej poprawki.
3. Poprawki
wchodzą w życie dla wszystkich Państw-Stron po upływie 30 dni od dnia złożenia
przez wszystkie Państwa-Strony dokumentów ratyfikacyjnych lub przyjęcia, o
których jest mowa w ustępie (b):
(a) po
ich przyjęciu przez Konferencję Poprawkową większością głosów wszystkich
Państw-Stron pod warunkiem, że żadne państwo nie głosowało przeciwko takiej
poprawce; oraz
(b) po
ich ratyfikowaniu lub przyjęciu przez te wszystkie Państwa-Strony, które
głosowały za ich przyjęciem na Konferencji Poprawkowej.
4. W
celu zagwarantowania i skuteczności niniejszej Konwencji, postanowienia
załączników podlegają zmianom zgodnie z ustępem 5, jeśli proponowane zmiany
odnoszą się tylko do spraw o charakterze technicznym lub administracyjnym.
Wszystkie zmiany w Załączniku Związków Chemicznych są wprowadzane zgodnie z
postanowieniem ustępu 5. Sekcje A i C Załącznika dotyczącego poufności, części
X Załącznika dotyczącego weryfikacji oraz te definicje części I Załącznika
dotyczącego weryfikacji, które odnoszą się wyłącznie do inspekcji na żądanie,
nie podlegają zmianom zgodnie z postanowieniem ustępu 5.
5. Proponowane
zmiany, o których mowa w ustępie 4, są rozpatrywane według następującej
procedury:
(a) tekst
proponowanych zmian razem z niezbędnymi informacjami jest przekazywany
Dyrektorowi Generalnemu. Każde Państwo-Strona i Dyrektor Generalny mogą
przekazać informacje dla oceny propozycji. Dyrektor Generalny bezzwłocznie
kieruje wszelkie takie propozycje i informacje do wszystkich Państw-Stron, Rady
Wykonawczej i depozytariusza;
(b) nie
później niż 60 dni od otrzymania propozycji Dyrektor Generalny ocenia ją w celu
określenia wszystkich jej możliwych konsekwencji dla postanowień niniejszej
Konwencji i dla jej realizacji oraz kieruje wszelkie takie informacje do
wszystkich Państw-Stron i Rady Wykonawczej;
(c) Rada
Wykonawcza rozpatruje propozycję w świetle wszelkich posiadanych przez nią
informacji, a w szczególności, w celu określenia, czy taka propozycja odpowiada
wymogom ustępu 4. Nie później niż 90 dni po jej otrzymaniu Rada Wykonawcza
przekazuje swoje zalecenia wraz ze stosownymi wyjaśnieniami do wszystkich Państw-Stron
w celu rozpatrzenia. Państwa-Strony potwierdzają ich otrzymanie w ciągu 10 dni;
(d) jeśli
Rada Wykonawcza zaleca wszystkim Państwom-Stronom przyjęcie propozycji, to jest
ona uważana za przyjętą, jeśli w ciągu 90 dni po otrzymaniu zalecenia żadne
Państwo-Strona nie zgłosi sprzeciwu wobec jej przyjęcia, Rada Wykonawcza zaleca
odrzucenie propozycji; uważana jest ona za odrzuconą, jeśli w ciągu 90 dni po
otrzymaniu zalecenia, żadne Państwo-Strona nie sprzeciwi się jej odrzuceniu;
(e) jeśli
zalecenia Rady Wykonawczej nie odpowiadają warunkom przyjęcia wymaganym w
ustępie (d), to Konferencja rozpatruje tę propozycję na następnej sesji jako
sprawę o charakterze merytorycznym, a decyduje w szczególności, czy odpowiada
ona wymogom ustępu 4;
(f) Dyrektor
Generalny informuje wszystkie Państwa-Strony i depozytariusza o wszelkich
decyzjach podjętych zgodnie z niniejszym ustępem;
(g) Zmiany
zatwierdzone zgodnie z tą procedurą wchodzą w życie dla wszystkich Państw-Stron
po upływie 180 dni od dnia powiadomienia przez Dyrektora Generalnego o ich
przyjęciu, o ile Rada Wykonawcza nie zaleci lub jeśli Konferencja nie określi
innego terminu.
ARTYKUŁ XVI
OKRES
OBOWIĄZYWANIA I WYPOWIEDZENIE
1. Niniejsza
Konwencja jest zawarta na czas nie określony.
2. Każde
Państwo-Strona, zgodnie ze swoją narodową suwerennością, ma prawo wypowiedzenia
niniejszej Konwencji, jeśli uzna, że nadzwyczajne okoliczności związane z
przedmiotem niniejszej Konwencji zagrażają jego najważniejszym interesom. O
takim wypowiedzeniu zawiadamia ono na 90 dni wcześniej wszystkie
Państwa-Strony, Radę Wykonawczą, depozytariusza, oraz Radę Bezpieczeństwa
Organizacji Narodów Zjednoczonych. Takie zawiadomienie zawiera oświadczenie o
nadzwyczajnych okolicznościach, które Państwo-Strona uważa za zagrażające jego
najważniejszym interesom.
3. Wypowiedzenie
przez Państwa-Strony niniejszej Konwencji w żaden sposób nie wpływa na ich
obowiązek dalszego wykonywania zobowiązań przyjętych zgodnie z wszelkimi
stosownymi normami prawa międzynarodowego, w szczególności na mocy Protokołu
Genewskiego z 1925 r.
ARTYKUŁ XVII
STATUS
ZAŁĄCZNIKÓW
Załączniki
stanowią integralną część niniejszej Konwencji. Wszelkie odniesienia do
niniejszej Konwencji obejmują załączniki.
ARTYKUŁ XVIII
PODPISANIE
Niniejsza Konwencja
jest otwarta do podpisu dla wszystkich Państw przed jej wejściem w życie.
ARTYKUŁ XIX
RATYFIKACJA
Niniejsza
Konwencja podlega ratyfikacji przez Państwa-Sygnatariuszy, zgodnie z ich
procedurą wewnętrzną.
ARTYKUŁ XX
PRZYSTĄPIENIE
Każde
Państwo, które nie podpisało niniejszej Konwencji przed jej wejściem w życie,
może do niej przystąpić w dowolnym późniejszym czasie.
ARTYKUŁ XXI
WEJŚCIE W
ŻYCIE
1. Niniejsza
Konwencja wchodzi w życie po upływie 180 dni od dnia złożenia u depozytariusza sześćdziesiątego
piątego dokumentu ratyfikacyjnego, lecz w żadnym przypadku nie wcześniej niż 2
lata po jej otwarciu do podpisu.
2. Dla
Państw, których dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia zostały
złożone u depozytariusza po wejściu w życie niniejszej Konwencji, wejdzie ona w
życie trzydziestego dnia po złożeniu przez nie do dokumentów ratyfikacyjnych
lub dokumentów przystąpienia.
ARTYKUŁ XXII
ZASTRZEŻENIA
Artykuły
niniejszej Konwencji nie podlegają zastrzeżeniom.
Załączniki
niniejszej Konwencji nie podlegają zastrzeżeniom niezgodnym z jej przedmiotem i
celem.
ARTYKUŁ XXIII
DEPOZYTARIUSZ
Sekretarz
Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych niniejszym zostaje wyznaczony na
depozytariusza niniejszej Konwencji i między innymi:
(a) informuje
bezzwłocznie wszystkie Państwa, które podpisały Konwencję lub do niej
przystąpiły o dacie każdego podpisu, dacie złożenia każdego dokumentu
ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia oraz dacie wejścia w życie
niniejszej Konwencji, a także o otrzymaniu innych zawiadomień;
(b) przekazuje
uwierzytelnione odpisy niniejszej Konwencji Rządom wszystkich
Państw-Sygnatariuszy i Państw Przystępujących;
(c) dokonuje
rejestracji niniejszej Konwencji zgodnie z Artykułem 102 Karty Narodów
Zjednoczonych.
ARTYKUŁ XXIV
AUTENTYCZNOŚĆ
TEKSTÓW
Niniejsza
Konwencja, której teksty w językach angielskim, arabskim, chińskim, francuskim,
hiszpańskim i rosyjskim są jednakowo autentyczne, zostanie złożona w archiwach
Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
NA DOWÓD
CZEGO niżej podpisani, należycie upełnomocnieni podpisali niniejszą Konwencję.
Sporządzono
w Paryżu dnia trzynastego stycznia tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego
trzeciego roku.
ZAŁĄCZNIK
DOTYCZĄCY
ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH
A. ZASADY
SPORZĄDZANIA WYKAZÓW ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH
Zasady sporządzania Wykazu 1
1. Przy
rozważaniu, czy związek chemiczny lub prekursor ma być włączony do Wykazu 1,
brane są pod uwagę następujące kryteria:
(a) Był
przedmiotem badań, produkowany, magazynowany lub użyty jako broń chemiczna
zgodnie z definicją określoną w artykule II;
(b) Stwarza
inne wysokie ryzyko dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji przez duże
prawdopodobieństwo jego użycia w przypadkach zabronionych przez niniejszą
Konwencję, ponieważ spełnia jeden lub więcej z następujących warunków:
(i) Ma
strukturę chemiczną ściśle odpowiadającą strukturze innych toksycznych związków
chemicznych umieszczonych w wykazie 1, i ma, lub można przypuszczać, że będzie
mieć, porównywalne z nimi właściwości;
(ii) Ma
uśmiercającą lub obezwładniającą właściwość toksyczną oraz inne właściwości,
które umożliwiają jego użycie jako broni chemicznej;
(iii) Może
być użyty jako prekursor w ostatnim stadium technologicznym produkcji związku
chemicznego umieszczonego w Wykazie l, niezależnie od tego, czy proces ten ma
miejsce w zakładzie, w amunicji lub gdzie indziej;
(c) Ma
małe zastosowanie lub nie ma zastosowania do celów nie zabronionych przez
niniejszą Konwencję.
Zasady sporządzania Wykazu 2
2. Przy
rozważaniu, czy toksyczny związek chemiczny nie umieszczony w Wykazie 1 lub
prekursor związku chemicznego z Wykazu 1 lub substancji chemicznej z Wykazu 2
części A powinien być umieszczony w Wykazie 2, brane są pod uwagę następujące
kryteria:
(a) Wykazuje
znaczne zagrożenie dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji, ponieważ ma taką
uśmiercającą lub obezwładniającą właściwość toksyczną oraz inne właściwości,
które umożliwiają jego użycie jako broni chemicznej;
(b) Może
być użyty jako prekursor w jednej z reakcji chemicznych w końcowej fazie
tworzenia związku chemicznego umieszczonego w Wykazie 1 lub Wykazie 2 części A;
(c) Wykazuje
znaczne zagrożenie dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji przez posiadanie
właściwości mającej znaczenie w produkcji związku chemicznego umieszczonego w
Wykazie 1 lub Wykazie 2 części A;
(d) Nie
jest produkowany w dużych ilościach przemysłowych do celów nie zabronionych
przez niniejszą Konwencję.
Zasady sporządzania Wykazu 3
3. Przy
rozważaniu, czy toksyczny związek chemiczny lub prekursor, nie uwzględniony w
innych Wykazach, powinien być włączony do Wykazu 3, brane są pod uwagę
następujące kryteria:
(a) Był
produkowany, magazynowany lub używany jako broń chemiczna;
(b) Wykazuje
w inny sposób zagrożenie dla przedmiotu lub celu niniejszej Konwencji, ponieważ
ma śmiertelne lub obezwładniające właściwości albo inne podobne właściwości,
które umożliwiają jego użycie jako broni chemicznej;
(c) Wykazuje
zagrożenie dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji przez właściwość mającą
znaczenie w produkcji jednego lub więcej związków chemicznych umieszczonych w
Wykazie 1 lub Wykazie 2 części B;
(d) Może
być produkowany w dużych ilościach przemysłowych do celów nie zabronionych na
mocy niniejszej Konwencji.
B. WYKAZY
ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH
Poniższe
Wykazy zawierają związki toksyczne i ich prekursory. Dla celów wykonania
niniejszej Konwencji Wykazy te zawierają związki chemiczne stanowiące przedmiot
środków weryfikacyjnych, zgodnie z postanowieniami Załącznika dotyczącego
weryfikacji. Stosownie do paragrafu 1 (a) artykułu II Wykazy te nie stanowią
definicji broni chemicznej.
(Ilekroć
podany jest odnośnik do grup związków dialkilowych, z następującym zestawieniem
grup alkilowych w nawiasach, wszystkie możliwe związki chemiczne, które mogą
zawierać wszystkie możliwe kombinacje grup alkilowych zestawionych w nawiasach,
są uważane za umieszczone w danym Wykazie, chyba że zastaną z niego wyłączone.
Substancja chemiczna zaznaczona "*" w Wykazie 2 część A podlega
szczególnej deklaracji i weryfikacji, zgodnie z postanowieniami części VIII
Załącznika dotyczącego weryfikacji.)
A. Toksyczne związki chemiczne:
|
[Nr rejestru CAS]
|
1. Alkilo(1)fluorofosfoniany
alkilu(2)
np. Sarin:
metylofluorofosfonian izopropylu
Soman: metylofluorofosfonian 2,2-dimetylobutan-3-ylu(3)
|
[107-44-8]
[96-64-0]
|
2. (N,N-Dialkilo(1)amido)cyjanofosforany
O-alkilu(2)
np. Tabun:
(N,N-dimetyloamido)cyjanofosforan O-etylu
|
[77-81-6]
|
3. Alkilo(1)tiofosfoniany
O-alkilo(4)-S-(2-dialkilo(1)amino)etylu
i odpowiadające im alkilowane lub protonowane sole
np. VX: metylotiofosfonian O-etylo-S-(2-diizopropyloamino)etylu
|
[50782-69-9]
|
4. Iperyty siarkowe:
|
|
Sulfid 2-chloroetylowo-chlorometylowy
|
[2625-76-5]
|
Iperyt siarkowy: sulfid
bis(2-chloroetylowy)
|
[505-60-2]
|
Bis(2-chloroetylotio)metan
|
[63869-13-6]
|
Seskwiiperyt: 1,2-bis(2-chloroetylotio)etan
|
[3563-36-8]
|
1,3-bis(2-chloroetylotio)propan
|
[63905-10-2]
|
1,4-bis(2-chloroetylotio)butan
|
[142868-93-7]
|
1,5-bis(2-chloroetylotio)pentan
|
[142868-94-8]
|
Eter
bis(2-chloroetylotiometylowy)
|
[63918-90-1]
|
Iperyt tlenowy: eter bis(2-chloroetylotioetylowy)
|
[63918-89-8]
|
5. Luizyty:
|
|
Luizyt 1: (2-chlorowinylo)dichloroarsan(5)
|
[541-25-3]
|
Luizyt 2: bis(2-chlorowinylo)chloroarsan(5)
|
[40334-69-8]
|
Luizyt 3: tris(2-chlorowinylo)arsan(5)
|
[40334-70-1]
|
6. Iperyty azotowe:
|
|
HN1:
bis(2-chloroetylo)etyloamina
|
[538-07-8]
|
HN2:
bis(2-chloroetylo)metyloamina
|
[51-75-2]
|
HN3:
tris(2-chloroetylo)amina
|
[555-77-1]
|
7.
Saksytoksyna
|
[35523-89-8]
|
8. Rycyna
|
[9009-86-3]
|
B. Prekursory:
|
|
9. Difluorki alkilo(1)fosfonowe
np. DF: Difluorek
metylofosfonowy
|
[676-99-3]
|
10. Alkilo(1)fosfoniany
O-alkilo(4)-O-(2-dialkilo(1)amino)etylu
i odpowiadające im
alkilowane lub protonowane sole
np. QL:
metylofosfinian O-etylo-O-(2-diizopropyloamino)etylu
|
[57856-11-8]
|
11. Chlorosarin: metylochlorofosfonian izopropylu
|
[1445-76-7]
|
12. Chlorosoman:
metylochlorofosfonian 2,2-dimetylobutan-3-ylu(3)
|
[7040-57-5]
|
A. Toksyczne związki chemiczne:
|
[Nr rejestru CAS]
|
1. Amiton: fosforotiolan
O,O-dietylo-S-[2-(dietyloamino)etylu]
i odpowiednie alkilowane lub protonowane sole |
[78-53-5]
|
2. PFIB:
1,1,3,3,3-pentafluoro-2-(trifluorometylo)prop-1-en
|
[382-21-8]
|
3. BZ*: Benzilan
chinuklidyn-3-ylu
|
[6581-06-2]
|
B. Prekursory:
|
|
4. Związki chemiczne,
oprócz zestawionych w Wykazie 1,
zawierające atom fosforu, z
którym związana jest jedna
grupa metylowa, etylowa,
propylowa lub izopropylowa lecz
nie grupa licząca więcej
atomów węgla,
np. Dichlorek
metylofosfonowy
Metylofosfonian dimetylu
Nie dotyczy: fonofosu: etylofosfonotionotionianu
O-etylo-S-fenylu
|
[676-97-1]
[756-79-6]
[944-22-9]
|
5. Dihalogenki N,N-dialkilo(1)fosforoamidowe
|
|
|
|
7. Trichlorek arsenu
|
[7784-34-1]
|
8. Kwas 2,2-difenylo-2-hydroksyetanowy(6)
|
[76-93-7]
|
9. Chinuklidyn-3-ol
|
[1619-34-7]
|
10. Chlorki 2-(N,N-dialkilo(1)amino)etylu i odpowiednie
protonowane sole
|
|
11. 2-(N,N-Dialkilo(1)amino)etanole
i odpowiednie
protonowane sole
nie dotyczy:
N,N-dimetyloaminoetanolu
i odpowiednich
protonowanych soli
N,N-dietyloaminoetanolu
i odpowiednich protonowanych
soli
|
[108-01-0]
[100-37-8]
|
12. 2-(N,N-Dialkilo(1)amino)etanotiole
i odpowiednie
protonowane sole
|
|
13. Tiodiglikol: sulfid bis(2-hydroksyetylowy)
|
[111-48-8]
|
14. Alkohol pinakolilowy: 2,2-dimetylobutan-3-ol
|
[464-07-3]
|
A. Toksyczne związki chemiczne:
|
[Nr rejestru CAS]
|
1. Fosgen: dichlorek karbonylu |
[75-44-5]
|
2. Chlorocyjan
|
[506-77-4]
|
3. Cyjanowodór
|
[74-90-8]
|
4. Chloropikryna:
trichloronitrometan
|
[76-06-2]
|
B. Prekursory:
|
|
5. Tlenochlorek fosforu
|
[10025-87-3]
|
6. Trichlorek fosforu
|
[7719-12-2]
|
7. Pentachlorek fosforu
|
[10026-13-8]
|
8. Fosforyn
trimetylu
|
[121-45-9]
|
9. Fosforyn
trietylu
|
[122-52-1]
|
10. Fosforyn dimetylu
|
[868-85-9]
|
11. Fosforyn dietylu
|
[762-04-9]
|
12. Monochlorek siarki: Dichlorek disiarki
|
[10025-67-9]
|
13. Dichlorek siarki
|
[10545-99-0]
|
14. Chlorek tionylu
|
[7719-09-7]
|
15. Etylodietanoloamina: bis(2-hydroksyetylo)etyloamina
|
[139-87-7]
|
16. Metylodietanoloamina: bis(2-hydroksyetylo)metyloamina
|
[139-87-7]
|
17. Trietanoloamina: tris(2-hydroksyetylo)amina
|
[102-71-6]
|
(1) metylo, etylo, propylo lub izopropylo
(2) Ł C10, w tym
cykloalkil
(3) nie zalecana nazwa zwyczajowa: pinakolil
(4) H lub Ł C10, w tym
cykloalkil
(5) nazwa preferowana nad dawniej stosowaną nazwą
arsyna
(6) preferowana nazwa zwyczajowa:
kwas benzilowy
ZAŁĄCZNIK
DOTYCZĄCY
STOSOWANIA KONWENCJI I WERYFIKACJI
("ZAŁĄCZNIK
DOTYCZĄCY WERYFIKACJI")
CZĘŚĆ I
Definicje
1. "Wyposażenie
zatwierdzone" oznacza urządzenia i przyrządy, niezbędne do wypełniania obowiązków
przez zespoły inspekcyjne, które zostały zatwierdzone przez Sekretariat
Techniczny na podstawie części II, ustęp 27 niniejszego Załącznika. Pojęcie to
obejmuje także zaopatrzenie administracyjne lub materiały do rejestrowania,
które mogłyby być użyte przez zespół inspekcyjny.
2. "Budowla"
w odniesieniu do definicji obiektów do produkcji broni chemicznej podanej w
artykule II obejmuje budowle specjalne i budowle standardowe.
(a) "Budowla
specjalna" to:
(i) Każda
budowla, w tym budowle podziemne, zawierająca specjalne wyposażenie do
produkcji lub napełniania;
(ii) Każda
budowla, włączając budowle podziemne, która ma szczególne właściwości,
wyróżniające ją od budowli zwykle używanych do produkcji chemicznej lub
napełniania związkami chemicznymi nie zabroniona przez niniejszą Konwencję.
(b) "Budowla
standardowa" oznacza każdą budowlę, w tym budowle podziemne, zbudowane
według powszechnie stosowanych standardów przemysłowych odnoszących się do
obiektów nie produkujących żadnego związku chemicznego wymienionego w artykule
II, ustęp 8 (a) (i), ani substancji żrących.
3. "Inspekcja
na żądanie" oznacza inspekcję jakiegokolwiek obiektu lub miejsca na
terytorium lub w każdym innymi miejscu pod jurysdykcją lub kontrolą
Państwa-Strony, o której przeprowadzenie wystąpiło inne Państwo-Strona zgodnie
z artykułem IX, ustęp 8 do 25.
4. "Określony
związek organiczny" oznacza każdy związek chemiczny należący do grupy
związków obejmujących wszystkie związki węgla z wyjątkiem jego tlenków,
siarczków, węglanów metali, określony przez nazwę chemiczną, wzór strukturalny,
jeżeli jest znany, i przez numer rejestracyjny w Chemical Abstracts Service, o
ile taki numer został przyznany.
5. "Wyposażenie"
w odniesieniu do definicji obiektów do produkcji broni chemicznej w artykule II
obejmuje wyposażenie specjalne i standardowe.
(a) "Wyposażenie
specjalne" oznacza:
(i) Główny
ciąg produkcyjny, w tym każdy reaktor lub wyposażenie do syntezy produktu,
rozdzielania lub oczyszczania, każde urządzenie używane bezpośrednio do przenoszenia
ciepła w ostatnim etapie technologicznym, tak w reaktorach, jak i przy
wydzielaniu produktu, a także każde inne wyposażenie, które było w kontakcie z
dowolną substancją wymienianą w artykule II, ustęp 8 (a) (i) lub byłoby w
kontakcie z taką substancją, gdyby obiekt działał;
(ii) Każde
urządzenie do napełniania broni chemicznej;
(iii) Każde
inne wyposażenie specjalnie zaprojektowane, zbudowane lub zainstalowane w celu
działania obiektu jako obiektu do produkcji broni chemicznej, w odróżnieniu od
obiektu zbudowanego zgodnie z obowiązującymi standardami przemysłowymi
odnoszącymi się do obiektów przemysłowych nie produkujących żadnego ze związków
wymienionych w artykule II, ustęp 8 (a) (i), lub substancji żrących. Dotyczy to
wyposażenia wykonanego ze stopów o wysokiej zawartości niklu lub innych
materiałów odpornych na korozję, specjalnych urządzeń do kontroli odpadów i ich
oczyszczania, do filtracji powietrza lub odzyskiwania rozpuszczalników
specjalnych zapór i osłon ochronnych, niestandardowego wyposażenia laboratoriów
stosowanego do analizy toksycznych substancji wykorzystywanych w broni
chemicznej; wykonanych na zamówienie paneli kontrolnych procesów; lub części
zamiennych przeznaczonych do wyposażenia specjalnego.
(b) "Wyposażenie
standardowe" oznacza:
(i) wyposażenie
produkcyjne, które jest ogólnie stosowane w przemyśle chemicznym i nie należy
do wyposażenia specjalnego;
(ii) inne
wyposażenie powszechnie stosowane w przemyśle chemicznym, takie jak sprzęt
przeciwpożarowy, sprzęt zabezpieczający i ochronny, obiekty medyczne,
laboratoria, sprzęt łączności.
6. "Obiekt",
zgodnie z artykułem VI, oznacza każde z miejsc przemysłowych określonych według
następujących definicji ("kombinat", "zakład" i
"instalacje"):
(a) "Kombinat"
(fabryka, zakład przemysłowy) oznacza zespół jednego lub kilku zakładów, w tym
wszelkie pośrednie poziomy administracyjne, które posiadają jednolite
kierownictwo i wspólną infrastrukturę, do której należy między innymi:
(i) administracja
i inne biura;
(ii) warsztaty
naprawcze i utrzymania ruchu;
(iii) centrum
medyczne;
(iv) zakłady
użyteczności publicznej;
(v) centralne
laboratorium analityczne;
(vi) laboratoria
badawczo-rozwojowe;
(vii) centralne
oczyszczalnie odpadów i ścieków; oraz
(viii) magazyny
(b) "Zakład"
(obiekt produkcyjny, warsztat) oznacza względnie samodzielny obszar, strukturę
lub budowlę zawierającą jedną lub więcej jednostek z pomocniczą lub połączoną
infrastrukturą, która może obejmować między innymi:
(i) małą
sekcję administracyjną;
(ii) magazyny
surowców i produktów;
(iii) obszar
oczyszczania/obróbki ścieków i odpadów;
(iv) laboratorium
kontrolne/analityczne;
(v) służbę
pomocy medycznej / sekcję medyczną; i
(vi) dokumentację,
w zależności od sytuacji dotyczące przenoszenia zadeklarowanych substancji
chemicznych i ich surowców lub produktów chemicznych z nich otrzymywanych w,
wokół i z zakładu.
(c) "instalacja"
(instalacja produkcyjna, reaktor), oznacza zespół powyższych części
wyposażenia, w tym pojemników i zbiorów pojemników, potrzebnych do produkcji,
przetwarzania lub używania substancji chemicznej.
7. "Porozumienie
dotyczące obiektu" oznacza porozumienie lub uzgodnienie zawarte między
Państwem-Stroną i Organizacją dotyczące danego obiektu podlegającego
weryfikacji na miejscu zgodnie z artykułami IV, V i VI.
8. "Państwo-gospodarz"
oznacza Państwo, na którego terytorium leżą obiekty lub obszary innego
Państwa-Strony niniejszej Konwencji, które podlegają inspekcji na mocy
niniejszej Konwencji.
9. "Eskorta
w kraju" oznacza osoby wyznaczone przez inspekcjonowane Państwo-Stronę i,
w danym przypadku, przez Państwo-gospodarza, jeżeli tego zechcą, do
towarzyszenia i wspierania zespołu inspekcyjnego podczas jego pobytu w tych
państwach.
10. "Okres
pobytu w kraju" oznacza okres od przybycia zespołu inspekcyjnego do punktu
wejścia do jego wyjazdu z Państwa przez ten punkt wejścia.
11. "Inspekcja
wstępna" oznacza pierwszą inspekcję obiektu na miejscu w celu weryfikacji
deklaracji przedstawionych zgodnie z artykułami III, IV, V i VI oraz niniejszym
Załącznikiem.
12. "Inspekcjonowane
Państwo-Strona" oznacza Państwo-Stronę, na którego terytorium lub w
jakimkolwiek innym miejscu znajdującym się pod jego jurysdykcją lub kontrolą
odbywa się inspekcja zgodnie z niniejszą Konwencją, lub Państwo-Stronę, którego
obiekt lub obszar na terytorium Państwa-Gospodarza podlega takiej inspekcji;
nie dotyczy to jednak Państwa-Strony wymienionego w ustępie 21 części II
niniejszego Załącznika.
13. "Asystent
inspekcji" oznacza osobę wyznaczoną przez Sekretariat Techniczny według
zasad określonych w części II, sekcji A niniejszego Załącznika do pomocy
inspektorom podczas inspekcji lub wizyty, należącą do personelu medycznego,
personelu ochrony i personelu administracyjnego lub będącą tłumaczem.
14. "Mandat
inspekcji" oznacza instrukcje przekazane zespołowi inspekcyjnemu przez
Dyrektora Generalnego, w celu przeprowadzenia określonej inspekcji.
15. "Zasady
inspekcji" oznacza zbiór dodatkowych zasad przeprowadzenia inspekcji
opracowany przez Sekretariat Techniczny.
16. "Miejsce
inspekcji" oznacza jakikolwiek obiekt lub obszar, na którym prowadzona
jest inspekcja i który jest wyraźnie wskazany w stosownym porozumieniu
dotyczącym obiektu lub we wniosku o przeprowadzenie inspekcji albo w mandacie
inspekcyjnym, a także we wniosku o przeprowadzenie inspekcji poszerzonym o
alternatywną lub ostateczną linię ograniczającą.
17. "Zespół
inspekcyjny" oznacza grupę inspektorów i asystentów inspekcji wyznaczonych
przez Dyrektora Generalnego do przeprowadzenia określonej inspekcji.
18. "Inspektor"
oznacza osobę wyznaczoną przez Sekretariat Techniczny zgodnie z procedurą
określoną w sekcji A części II niniejszego Załącznika, w celu przeprowadzenia
inspekcji lub wizyty zgodnie z niniejszą Konwencją.
19. "Porozumienie
modelowe" oznacza dokument określający ogólną formę i treść porozumienia
między Państwem-Stroną i Organizacją w celu zrealizowania postanowień
dotyczących weryfikacji określonych w niniejszym Załączniku.
20. "Obserwator"
oznacza przedstawiciela żądającego Państwa-Strony lub trzeciego Państwa-Strony
do obserwacji inspekcji na żądanie.
21. "Linia
ograniczająca", w przypadku inspekcji na żądanie, oznacza zewnętrzną
granicę miejsca inspekcji, określoną przez współrzędne geograficzne lub przez
opis na mapie.
(a) "Żądana
linia ograniczająca" oznacza linię ograniczającą miejsca inspekcji,
określoną zgodnie z ustępem 8 części X niniejszego Załącznika;
(b) "Alternatywna
linia ograniczająca" oznacza linię ograniczającą miejsce inspekcji,
zaproponowaną w miejsce żądanej linii ograniczającej przez inspekcjonowane
Państwo-Stronę; powinna ona być zgodna z wymaganiami określonymi w ustępie 17
części X niniejszego Załącznika;
(c) "Ostateczna
linia ograniczająca" oznacza ostateczną linię ograniczającą miejsce
inspekcji, uzgodnioną w negocjacjach między zespołem inspekcyjnym i inspekcjonowanym
"Państwem-Stroną", zgodnie z ustępami 16 do 21 części X niniejszego
Załącznika;
(d) "Zadeklarowana
linia ograniczająca" oznacza zewnętrzną granicę obiektu zadeklarowanego
zgodnie z artykułami III, IV, V i VI.
22. "Okres
inspekcji", dla celów artykułu IX, oznacza okres od umożliwienia dostępu
zespołowi inspekcyjnemu do miejsca inspekcji aż do wyjazdu z miejsca inspekcji,
z wyłączeniem czasu poświęconego na odprawy dokonywane przed rozpoczęciem i po
zakończeniu działań kontrolnych.
23. "Okres
inspekcji", dla celów artykułów IV, V i VI, oznacza okres od przybycia
zespołu inspekcyjnego na miejsce inspekcji do jego odjazdu z miejsca inspekcji
z wyłączeniem czasu poświęconego na odprawy dokonywane przed rozpoczęciem i po
zakończeniu działań kontrolnych.
24. "Punkt
Wejścia"/"Punkt Wyjścia" oznacza określone miejsce przybycia do
kraju zespołu inspekcyjnego w celu dokonania inspekcji i zgodnie z niniejszą
Konwencją lub do jego opuszczenia po zakończeniu jego misji.
25. "Żądające
Państwo-Strona" oznacza Państwo-Stronę, które zażądało inspekcji zgodnie z
artykułem IX.
26. "Tona"
oznacza tonę metryczną, tj. 1.000 kg.
CZĘŚĆ II
OGÓLNE
ZASADY WERYFIKACJI
A. WYZNACZENIE
INSPEKTORÓW I ASYSTENTÓW INSPEKCJI
1. Nie
później niż 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji Sekretariat
Techniczny zakomunikuje pisemnie wszystkim Państwom-Stronom nazwiska,
obywatelstwo i funkcje zaproponowanych inspektorów oraz asystentów inspekcji,
jak również opis ich kwalifikacji i doświadczenia zawodowego.
2. Każde
Państwo-Strona powinno niezwłocznie potwierdzić otrzymanie listy
zaproponowanych inspektorów i asystentów inspekcji, która została im
przekazana. Państwo-Strona informuje pisemnie Sekretariat Techniczny o
zaakceptowaniu poszczególnych inspektorów i asystentów inspekcji nie później
niż 30 dni po potwierdzeniu o otrzymaniu listy. Każdy inspektor i asystent
inspekcji umieszczony na liście będzie uważany za wyznaczonego, o ile
Państwo-Strona, nie później niż 30 dni po potwierdzeniu o otrzymaniu listy, nie
oświadczy pisemnie o jego odrzuceniu. Państwo-Strona może podać przyczynę
sprzeciwu.
Proponowany
inspektor lub asystent inspekcji nie będzie przedsiębrał lub uczestniczył w
działaniach weryfikacyjnych na terytorium lub w każdym innym miejscu pod
jurysdykcją lub kontrolę Państwa-Strony, które zgłosiło wobec niego swój
sprzeciw. Sekretariat Techniczny przedstawi, jeżeli to będzie potrzebne,
dodatkowych kandydatów, którzy zostaną dołączeni do pierwotnej listy.
3. Działania
weryfikacyjne prowadzone na mocy niniejszej Konwencji będą wykonywane tylko
przez wyznaczonych inspektorów i asystentów inspekcji.
4. Z
zastrzeżeniem postanowień ustępu 5, Państwo-Strona ma prawo w każdym czasie
zgłosić sprzeciw w stosunku do inspektora lub asystenta inspekcji, który już
został wyznaczony. Państwo-Strona zawiadamia pisemnie Sekretariat Techniczny o
swoim sprzeciwie i może podać jego przyczyny. Sprzeciw powyższy nabiera mocy 30
dni po jego otrzymaniu przez Sekretariat Techniczny. Sekretariat Techniczny
bezzwłocznie poinformuje zainteresowane Państwo-Stronę o wycofaniu wyznaczenia
inspektora lub asystenta inspekcji, którego sprzeciw dotyczy.
5. Państwo-Strona,
które zostało powiadomione o inspekcji, nie powinno dążyć do usunięcia z
zespołu inspekcyjnego któregokolwiek z wyznaczonych inspektorów lub asystentów
inspekcji umieszczonych na liście zespołu inspekcyjnego.
6. Liczba
inspektorów lub asystentów inspekcji i wyznaczonych przez Państwa-Strony i
przez nie zaakceptowanych powinna umożliwić dostępność i wymienialność
odpowiedniej liczby inspektorów i asystentów inspekcji.
7. Jeżeli
zdaniem Dyrektora Generalnego odrzucenie proponowanych inspektorów lub
asystentów inspekcji uniemożliwia wyznaczenie wystarczającej liczby inspektorów
lub asystentów inspekcji lub w inny sposób utrudnia efektywne wypełnianie zadań
Sekretariatu Technicznego, Dyrektor Generalny przedstawi ten problem Radzie
Wykonawczej.
8. Ilekroć
zmiana powyżej wspomnianej listy inspektorów i asystentów inspekcji jest
niezbędna lub pożądana, inni inspektorzy i asystenci inspekcji zostaną
wyznaczeni w sposób określony dla listy początkowej.
9. Członkowie
zespołu inspekcyjnego przeprowadzający inspekcję obiektu Państwa-Strony
zlokalizowanego na terytorium innego Państwa-Strony zostaną wyznaczeni zgodnie
z procedurą ustaloną w niniejszym Załączniku w odniesieniu zarówno do
inspekcjonowanego Państwa-Strony, jak i Państwa-Strony gospodarza.
B. PRZYWILEJE
I IMMUNITETY
10. Każde
Państwo-Strona, nie później niż 30 dni po potwierdzeniu otrzymania listy
inspektorów i asystentów inspekcji lub jej zmian, wyda wielokrotne wizy
wjazdowe/wyjazdowe i/lub tranzytowe oraz inne dokumenty umożliwiające każdemu
inspektorowi lub asystentowi inspekcji wejście i pobyt na terytorium tego
Państwa-Strony w celu przeprowadzenia czynności inspekcyjnych. Dokumenty te
będą ważne przez co najmniej dwa lata od chwili ich przekazania Sekretariatowi
Technicznemu.
11. W
celu efektywnego wykonywania funkcji, inspektorzy i asystenci inspekcji
korzystają z przywilejów i immunitetów wymienionych w ustępach (a) do (i).
Przywileje i immunitety są przyznane członkom zespołu inspekcyjnego dla celów
niniejszej Konwencji a nie dla ich korzyści osobistych. Powyższe przywileje i
immunitety udzielane są im na cały okres od momentu przybycia na terytorium
inspekcjonowanego Państwa-Strony i Państwa-gospodarza do momentu jego
opuszczenia, a następnie w odniesieniu do działań wykonywanych podczas
wykonywania ich oficjalnych funkcji.
(a) Członkom
zespołu inspekcyjnego zapewnia się nietykalność osobistą przysługującą
dyplomatom zgodnie z artykułem 29 Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach
dyplomatycznych z 18 kwietnia 1961;
(b) Kwaterom
mieszkalnym i lokalom biurowym zajmowanym przez zespół inspekcyjny
przeprowadzającym czynności inspekcyjne na mocy niniejszej Konwencji zapewnia się
nietykalność i ochronę należną pomieszczeniom prywatnym dyplomatów zgodnie z
ustępem 1 artykułu 30 Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych;
(c) Dokumenty
i korespondencja, w tym notatki zespołu inspekcyjnego, korzystają z
nietykalności przysługującej wszystkim dokumentom i korespondencji
dyplomatycznej zgodnie z ustępem 2 artykułu 30 Konwencji Wiedeńskiej o
stosunkach dyplomatycznych. Zespół inspekcyjny ma prawo do użycia szyfrów w
łączności z Sekretariatem Technicznym;
(d) Próbki
i zatwierdzone wyposażenie należące do członków zespołu inspekcyjnego mają
zapewnioną nietykalność zgodnie z warunkami zawartymi w niniejszej Konwencji i
nie podlegają kontroli celnej. Próbki niebezpieczne transportowane są zgodnie z
odpowiednimi przepisami;
(e) Członkom
zespołu inspekcyjnego przysługują immunitety w zakresie mającym zastosowanie do
dyplomatów zgodnie z artykułem 31, ustępy 1, 2 i 3 Konwencji Wiedeńskiej o
stosunkach dyplomatycznych;
(f) Członkom
zespołu inspekcyjnego przeprowadzającym należące do ich obowiązków czynności na
mocy niniejszej Konwencji przysługuje zwolnienie z opłat i podatków w zakresie
przysługującym dyplomatom zgodnie z artykułem 34 Konwencji Wiedeńskiej o
stosunkach dyplomatycznych;
(g) Członkowie
zespołu inspekcyjnego mogą wwieźć na terytorium inspekcjonowanego
Państwa-Strony lub Państwa-Strony gospodarza, bez płacenia jakichkolwiek opłat
celnych lub innych odpowiednich opłat, przedmioty przeznaczone do użytku
osobistego, z wyjątkiem artykułów, których import lub eksport jest zabroniony
przez prawo lub kontrolowany przez przepisy dotyczące kwarantanny;
(h) Członkom
zespołu inspekcyjnego przysługują takie same ułatwienia dotyczące środków
płatniczych i ich wymiany, jakie przysługują przedstawicielom obcych rządów w
tymczasowych misjach oficjalnych;
(i) Członkowie
zespołu inspekcyjnego nie będą się angażować w żadną zawodową lub handlową
działalność przynoszącą korzyść osobistą na terytorium inspekcjonowanego
Państwa-Strony lub Państwa-gospodarza.
12. Podczas
tranzytu przez terytorium inspekcjonowanych Państw-Stron, członkowie zespołu
inspekcyjnego korzystają z przywilejów i immunitetów przysługujących zgodnie z
ustępem 1 artykułu 40 Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych.
Dokumenty i korespondencja, w tym protokoły, oraz próbki i zatwierdzone
wyposażenie, przewożone przez nich korzystają z nietykalności i zwolnień
określonych w ustępie 11 (c) i (d).
13. Bez
uszczerbku dla swoich przywilejów i immunitetów, członkowie zespołu
inspekcyjnego zobowiązani są do przestrzegania prawa i przepisów
inspekcjonowanego Państwa-Strony lub Państwa gospodarza i, w zakresie
odpowiadającym mandatowi inspekcji, zobowiązani są nie mieszać się w wewnętrzne
sprawy tego Państwa. Jeżeli inspekcjonowane Państwo-Strona lub Państwo-Strona
gospodarz uzna, że nastąpiło nadużycie przywilejów i immunitetów określonych w
niniejszym Załączniku, zostaną przeprowadzone konsultacje między
zainteresowanym Państwem-Stroną a Dyrektorem Generalnym w celu ustalenia, czy
takie nadużycie rzeczywiście nastąpiło, i jeżeli tak ustalono, w celu
zapobieżenia powtórzenia się takiego nadużycia.
14. Immunitet
jurysdykcyjny członków zespołu inspekcyjnego może być uchylony przez Dyrektora
Generalnego, w przypadkach gdy Dyrektor Generalny uważa, że immunitet ten
mógłby utrudnić przebieg postępowania sądowego i że może on być uchylony bez
uszczerbku dla realizacji postanowień niniejszej Konwencji. Uchylenie musi
zawsze być wyraźne.
15. Obserwatorom
przysługują takie same przywileje i immunitety jak te, które przysługują
inspektorom zgodnie z postanowieniami niniejszej sekcji, oprócz tych, które
określa ustęp 11 (d).
C. STAŁE
UZGODNIENIA
Punkty wejścia
16. Każde
Państwo-Strona wyznaczy punkty wejścia i dostarczy wymagane informacje do Sekretariatu
Technicznego nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla niego w życie
niniejszej Konwencji. Punkty powyższe będą tak rozmieszczone, aby zespół
inspekcyjny mógł dotrzeć do każdego miejsca inspekcji z co najmniej jednego
punktu wejścia w ciągu 12 godzin. Rozmieszczenie punktów wejścia podaje do
wiadomości wszystkim Państwom-Stronom Sekretariat Techniczny.
17. Każde
Państwo-Strona może zmienić punkty wejścia, zawiadamiając o takich zmianach
Sekretariat Techniczny. Zmiany takie będą obowiązywać 30 dni po otrzymaniu
zawiadomienia przez Sekretariat Techniczny, tak aby mógł on poinformować o
zmianach wszystkie Państwa-Strony.
18. Jeżeli
Sekretariat Techniczny uzna, że nie ma wystarczających punktów wejścia do
przeprowadzenia inspekcji w wymaganym czasie lub że zmiany punktów wejścia
proponowane przez Państwo-Stronę mogłyby utrudnić przeprowadzenie inspekcji w
wymaganym czasie, to będzie konsultował ten problem z zainteresowanym
Państwem-Stroną w celu jego rozwiązania.
19. W
przypadkach kiedy obiekty lub obszary inspekcjonowanego Państwa-Strony znajdują
się na terytorium Państwa-Strony gospodarza lub gdy dostęp z punktu wejścia do
obiektów lub obszarów podlegających inspekcji wymaga tranzytu przez terytorium
innego Państwa-Strony, inspekcjonowane Państwo-Strona zagwarantuje prawa i
wypełni obowiązki dotyczące takich inspekcji zgodnie z niniejszym Załącznikiem.
Państwo-Strona gospodarz ułatwi inspekcję tych obiektów lub obszarów i udzieli
niezbędnej pomocy, aby umożliwić zespołowi inspekcyjnemu wykonanie jego zadań w
sposób efektywny i w ustalonym czasie. Państwa-Strony, przez których terytorium
potrzebny jest tranzyt w celu przeprowadzenia inspekcji obiektów lub obszarów
inspekcjonowanego Państwa-Strony, ułatwią ten tranzyt.
20. W
przypadkach gdy obiekty lub obszary inspekcjonowanego Państwa-Strony są
zlokalizowane na terytorium Państwa nie będącego Stroną niniejszej Konwencji,
inspekcjonowane Państwo-Strona podejmie wszystkie konieczne przedsięwzięcia,
aby inspekcje tych obiektów lub obszarów mogły być przeprowadzone zgodnie z
postanowieniami niniejszego Załącznika. Państwo-Strona, które ma jeden lub
więcej obiektów albo obszarów na terytorium Państwa nie będącego Stroną
niniejszej Konwencji, podejmie wszelkie konieczne działania, aby zapewnić
przyjęcie przez Państwo gospodarza inspektorów i asystentów inspekcji
wyznaczonych do tego Państwa-Strony. Jeżeli inspekcjonowane Państwo-Strona nie
jest w stanie zapewnić dostępu w celu przeprowadzenia inspekcji, powinno ono
udowodnić, że podjęło wszelkie konieczne działania, żeby ten dostęp zapewnić.
21. W
przypadkach gdy obiekty lub obszary przewidziane do inspekcji są zlokalizowane
na terytorium Państwa-Strony, ale w miejscu pod jurysdykcją lub kontrolą
Państwa nie będącego Stroną niniejszej Konwencji, to Państwo-Strona podejmie
wszelkie konieczne działania, jakie będą wymagane od inspekcjonowanego
Państwa-Strony i Państwa-Strony gospodarza, w celu zapewnienia, aby inspekcja
takich obiektów lub obszarów została przeprowadzona zgodnie z postanowieniami
niniejszego Załącznika. Jeżeli Państwo-Strona nie będzie w stanie zapewnić
dostępu do tych obiektów lub obszarów, to powinno udowodnić, że podjęło ono
wszystkie konieczne działania, żeby ten dostęp zapewnić. Postanowienia
niniejszego ustępu nie mają zastosowania w przypadku gdy obiekty lub obszary
przewidziane do inspekcji należą do Państwa-Strony.
Uzgodnienia dotyczące użycia
samolotów wykonujących loty nieregularne
22. Do
inspekcji wykonywanych zgodnie z artykułem IX i innych inspekcji kiedy podróż w
ustalonym czasie nie jest możliwa przy użyciu publicznego transportu, zespół
inspekcyjny może używać samolotu należącego do Sekretariatu Technicznego lub
czarterowanego przez niego. Każde Państwo-Strona nie później niż 30 dni od dnia
wejścia dla niego w życie niniejszej Konwencji, przekaże Sekretariatowi
Technicznemu stały numer zezwolenia dyplomatycznego dla nieregularnych lotów
samolotów przeznaczonych do transportu zespołów inspekcyjnych i wyposażenia
potrzebnego do inspekcji, na lub z terytorium, na którym znajduje się miejsce
inspekcji. Loty samolotu do i z wyznaczonego punktu wejścia będą się odbywały
wzdłuż ustalonych międzynarodowych tras powietrznych uznanych przez
Państwo-Strony i Sekretariat Techniczny za podstawę wydanego zezwolenia
dyplomatycznego.
23. W
przypadku użycia samolotu wykonującego loty nieregularne, Sekretariat
Techniczny dostarczy inspekcjonowanemu Państwu-Stronie, za pośrednictwem
organów państwowych, plan lotu samolotu z ostatniego lotniska przed wejściem do
przestrzeni powietrznej Państwa, w którym znajduje się kontrolowane miejsce do
punktu wejścia, nie później niż 6 godzin przed przewidzianym odlotem z
lotniska. Taki plan powinien być sporządzony zgodnie z przepisami
Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego odnoszącymi się do samolotów
cywilnych. W przypadku samolotów własnych lub czarterowanych Sekretariat
Techniczny dołączy w uwagach do planu lotu numer stałego zezwolenia
dyplomatycznego i odpowiednie oznakowanie identyfikujące samolot jako samolot
inspekcji.
24. Nie
mniej niż trzy godziny przed planowanym odlotem zespołu inspekcyjnego z
ostatniego lotniska przed wejściem w przestrzeń powietrzną Państwa, w którym
inspekcja ma być przeprowadzona, inspekcjonowane Państwo-Strona lub
Państwo-Strona gospodarz powinny upewnić się, że plan lotu sporządzony zgodnie
z postanowieniami ustępu 23 został zatwierdzony i że zespół inspekcyjny może
przybyć do punktu wejścia o ustalonym czasie.
25. Inspekcjonowane
Państwo-Strona zapewnia parkowanie, bezpieczeństwo, obsługę i paliwo według żądań
Sekretariatu Technicznego dla samolotu zespołu inspekcyjnego w punkcie wejścia,
gdy taki samolot jest własnością lub jest czarterowany przez Sekretariat
Techniczny. Samolot ten nie będzie podlegał opłatom związanym z lądowaniem i
odlotem oraz innym podobnym opłatom. Sekretariat Techniczny poniesie koszty
paliwa, służby ochrony i obsługi.
Ustalenia administracyjne
26. Inspekcjonowane
Państwo-Strona zapewnia lub organizuje ułatwienia potrzebne zespołowi
inspekcyjnemu, takie jak środki łączności, obsługę tłumaczy w zakresie
potrzebnym do przeprowadzenia wywiadów i wykonywania innych zadań, transport,
miejsca do pracy, zakwaterowanie, wyżywienie i opiekę medyczną. Inspekcjonowane
Państwo-Strona otrzyma od Organizacji zwrot kosztów poniesionych na zespół inspekcyjny
w tym zakresie.
Wyposażenie zatwierdzone
27. Z
zastrzeżeniem ustępu 29, inspekcjonowane Państwo-Strona nie będzie stosowało
ograniczeń w stosunku do wyposażenia zabieranego przez zespół inspekcyjny na
miejsce inspekcji, zatwierdzonego zgodnie z ustępem 28, które Sekretariat
Techniczny określił jako niezbędne do właściwego przeprowadzenia inspekcji.
Sekretariat Techniczny przygotowuje i, jeżeli to potrzebne, uaktualnia listę
wyposażenia zatwierdzonego, które może być potrzebne do celów opisanych
powyżej, jak również przepisy dotyczące tego wyposażenia, zgodne z niniejszym
Załącznikiem. Ustalając listę zatwierdzonego wyposażenia i powyższe przepisy,
Sekretariat Techniczny upewni się, że względy bezpieczeństwa we wszystkich
typach obiektów, w których wyposażenie to prawdopodobnie będzie użyte, zostały
w całości wzięte pod uwagę. Lista zatwierdzonego wyposażenia będzie rozważona i
zatwierdzona przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 artykułu VIII.
28. Wyposażenie
znajduje się pod opieką Sekretariatu Technicznego i jest wybierane, kalibrowane
i zatwierdzane przez Sekretariat Techniczny. Sekretariat Techniczny, na ile
jest to możliwe, wybiera wyposażenie specjalnie dostosowane do poszczególnych
rodzajów inspekcji. Wybrane i zatwierdzone wyposażenie będzie szczególnie
chronione przed zmianami dokonywanymi bez zezwolenia.
29. Inspekcjonowane
Państwo-Strona ma prawo, bez uszczerbku dla określonych terminów, kontrolować
wyposażenie w obecności członków zespołu inspekcyjnego w punkcie wejścia, tj.,
sprawdzać tożsamość wyposażenia wwożonego lub zabieranego z terytorium
inspekcjonowanego Państwa-Strony lub Państwa-Strony gospodarza. Aby ułatwić
identyfikację, Sekretariat Techniczny ustala lub dołącza dokumenty i oznaczenia
potwierdzające autentyczność jego włączenia do wyposażenia inspekcji oraz
zatwierdzenie tego wyposażenia. Kontrola wyposażenia upewni inspekcjonowane
Państwo-Stronę, że wyposażenie to odpowiada charakterystyce wyposażenia
zatwierdzonego do określonego rodzaju inspekcji. Inspekcjonowane Państwo-Strona
może wyłączyć wyposażenie nie odpowiadające niniejszej charakterystyce lub
takie, które nie będzie miało poprzednio wspomnianych dokumentów autentyczności
i oznaczeń. Procedura kontroli wyposażenia zostanie rozważona i zatwierdzono
przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 (i) artykułu VIII.
30. W
przypadku gdy zespół inspekcyjny uzna za niezbędne użyć wyposażenia
znajdującego się na miejscu, ale nie należącego do Sekretariatu Technicznego i
wystąpi do inspekcjonowanego Państwa-Strony o umożliwienie zespołowi użycia
tego wyposażenia, inspekcjonowane Państwo-Strona spełni tę prośbę w zakresie, w
jakim jest to możliwe.
D. DZIAŁANIA
PRZEDINSPEKCYJNE
Notyfikacje
31. Dyrektor
Generalny powiadomi Państwo-Stronę o zamiarze przeprowadzenia inspekcji przed
planowanym przybyciem zespołu inspekcyjnego do punktu wejścia i w określonych
terminach, jeżeli takie są przewidziane.
32. Notyfikacje
dokonane przez Dyrektora Generalnego będą zawierać następujące informacje:
(a) rodzaj
inspekcji;
(b) punkt
wejścia;
(c) datę
i zakładany czas przybycia do punktu wejścia;
(d) sposób
przybycia do punktu wejścia;
(e) miejsce,
które ma być poddane inspekcji;
(f) nazwiska
inspektorów i asystentów inspekcji;
(g) w
przypadku lotów specjalnych - zgodę na przelot.
33. Inspekcjonowane
Państwo-Strona potwierdza otrzymanie notyfikacji Sekretariatu Technicznego o
zamiarze przeprowadzenia inspekcji nie później niż w ciągu godziny od
otrzymania notyfikacji.
34. W
przypadku inspekcji obiektu Państwa-Strony usytuowanego na terytorium innego
Państwa-Strony oba Państwa-Strony zostaną równocześnie powiadomione zgodnie z
ustępami 31 i 32.
Wejście na terytorium
inspekcjonowanego Państwa-Strony lub Państwa-gospodarza i przemieszczenie do
miejsca inspekcji
35. Inspekcjonowane
Państwo-Strona lub Państwo-Strona gospodarz, które zostały zawiadomione o
przybyciu zespołu inspekcyjnego, zapewnią jego natychmiastowe wpuszczenie na
swoje terytorium i przy pomocy eskorty w kraju lub innych środków uczynią
wszystko, co jest w ich mocy, aby zapewnić bezpieczne przemieszczenie zespołu
inspekcyjnego wraz ze sprzętem i wyposażeniem z punktu wejścia do miejsca
inspekcji i do punktu wyjścia.
36. Inspekcjonowane
Państwo-Strona lub Państwo-Strona gospodarz, jeśli jest to potrzebne, udzielą
pomocy zespołowi inspekcyjnemu w dotarciu do miejsca inspekcji w ciągu nie
więcej niż 12 godzin od przybycia do punktu wejścia.
Odprawa przedinspekcyjna
37. Po
przybyciu do miejsca inspekcji i przed rozpoczęciem inspekcji zespół
inspekcyjny zostaje poinformowany przez przedstawicieli obiektu, przy pomocy
map i innej odpowiedniej dokumentacji, o charakterystyce obiektu, prowadzonej w
nim działalności, środkach bezpieczeństwa oraz administracyjnych i
logistycznych czynnościach niezbędnych do przeprowadzenia inspekcji. Czas
poświęcony na odprawę powinien być ograniczony do niezbędnego minimum i w
żadnym wypadku nie powinien przekraczać trzech godzin.
E. PRZEPROWADZANIE
INSPEKCJI
Ogólne zasady
38. Członkowie
zespołu inspekcyjnego wykonują swoje zadania zgodnie z postanowieniami
niniejszej Konwencji oraz zasadami ustalonymi przez Dyrektora Generalnego i
zawartymi w porozumieniach pomiędzy Państwami-Stronami i Organizacją,
dotyczących danych obiektów.
39. Zespół
inspekcyjny ściśle przestrzega mandatu inspekcyjnego udzielonego przez Dyrektora
Generalnego oraz powinien powstrzymywać się od podejmowania czynności
wykraczających poza ten mandat.
40. Działalność
zespołu inspekcyjnego jest zorganizowana w sposób zapewniający jego członkom
efektywne i terminowe wykonanie jego zadań przy najmniejszych możliwych
niedogodnościach dla inspekcjonowanego Państwa-Strony lub Państwa-gospodarza i
zakłóceniach w obiekcie lub strefie inspekcjonowanej. Zespół inspekcyjny
powinien unikać zbędnego zakłócania lub opóźniania pracy obiektu i naruszania
jego bezpieczeństwa. W szczególności zespół inspekcyjny nie uruchamia obiektu.
Jeżeli inspektorzy ocenią, iż w celu wypełnienia ich mandatu powinny być
przeprowadzone w obiekcie jakieś szczególne czynności, powinni zażądać od
upoważnionego przedstawiciela inspekcjonowanego obiektu ich wykonania.
Przedstawiciel, o ile jest to możliwe, powinien wykonać tę prośbę.
41. W
trakcie wykonywania swych obowiązków na terytorium inspekcjonowanego
Państwa-Strony lub Państwa-gospodarza członkom zespołu inspekcyjnego towarzyszą,
na życzenie inspekcjonowanego Państwa-Strony, przedstawiciele inspekcjonowanego
Państwa-Strony, ale tak, aby nie opóźniało to lub nie przeszkadzało zespołowi
inspekcyjnemu w wykonywaniu jego zadań.
42. Szczegółowe
procedury prowadzenia inspekcji zostaną opracowane w celu włączenia ich do
instrukcji inspekcyjnych Sekretariatu Technicznego, przy uwzględnieniu zasad
rozpatrzonych i zatwierdzonych przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 (i)
artykułu VIII.
Bezpieczeństwo
43. Wykonując
swoje czynności inspektorzy i asystenci inspekcji przestrzegają przepisów
bezpieczeństwa obowiązujących w miejscu inspekcji, w tym w szczególności
dotyczących ochrony kontrolowanych środowisk w ramach obiektu i osobistego
bezpieczeństwa. W celu realizacji tych wymogów odpowiednie szczegółowe
procedury zostaną rozpatrzone i zatwierdzone przez Konferencję zgodnie z
ustępem 21 (i) artykułu VIII.
Łączność
44. Inspektorzy
mają prawo w ciągu całego okresu pobytu w danym kraju utrzymywania łączności z
siedzibą Sekretariatu Technicznego. W tym celu mogą używać swojego własnego,
odpowiednio zalegalizowanego i zatwierdzonego sprzętu oraz mogą poprosić, aby
inspekcjonowane Państwo-Strona lub Państwo-Strona gospodarz umożliwiły im
skorzystanie z innych środków łączności. Zespół inspekcyjny ma prawo używać
dwukierunkowego systemu radiokomunikacyjnego z pozostałymi członkami zespołu
inspekcyjnego.
Prawa zespołu inspekcyjnego i
inspekcjonowanego Państwa-Strony
45. Zespół
inspekcyjny, zgodnie z odpowiednimi artykułami i załącznikami niniejszej
Konwencji a także porozumieniami dotyczącymi danych obiektów i procedurami
ustanowionymi w instrukcjach inspekcji, ma prawo do swobodnego dostępu do
miejsca inspekcji. Przedmioty poddawane inspekcji są wybierane przez
inspektorów.
46. Inspektorzy
mają prawo do przeprowadzania wywiadów z personelem obiektu w obecności
przedstawicieli inspekcjonowanego Państwa-Strony w celu ustalenia odpowiednich
faktów. Inspektorzy mogą żądać wyłącznie informacji i danych niezbędnych do
przeprowadzenia inspekcji, a inspekcjonowane Państwo-Strona powinno udostępnić
takie informacje na życzenie inspektorów. Inspekcjonowane Państwo-Strona ma
prawo sprzeciwu wobec pytań stawianych personelowi obiektu, jeżeli uzna te
pytania za nie związane z inspekcją. Jeżeli szef zespołu inspekcyjnego
sprzeciwi się i stwierdzi istnienie takiego związku pytania zostaną
przedstawione inspekcjonowanemu Państwu-Stronie na piśmie w celu udzielenia
odpowiedzi. Zespół inspekcyjny może odnotować wszelką odmowę udzielenia zgody
na przeprowadzenie wywiadów lub brak zgody na udzielenie odpowiedzi na pytania
lub złożenie wyjaśnień w tej części sprawozdania z inspekcji, która dotyczy
współpracy inspekcjonowanego Państwa-Strony.
47. Inspektorzy
mają prawo do skontrolowania dokumentacji i akt, które uznają za istotne dla
wykonania swojej misji.
48. Inspektorzy
mają prawo zażądać wykonania zdjęć przez przedstawicieli inspekcjonowanego
Państwa-Strony lub inspekcjonowanego obiektu. Należy zapewnić możliwość
natychmiastowego wykonania odbitek fotograficznych. Zespół inspekcyjny określi,
czy zdjęcia wykonane odpowiadają zażądanym, a jeżeli nie - to powinny być
wykonane powtórne zdjęcia. Zarówno zespół inspekcyjny, jak i inspekcjonowane
Państwo-Strona zachowają po jednej kopii każdego zdjęcia.
49. Przedstawiciele
inspekcjonowanego Państwa-Strony mają prawo do obserwowania wszelkich czynności
inspekcyjnych wykonywanych przez zespół inspekcyjny.
50. Inspekcjonowane
Państwo-Strona otrzyma, na życzenie, kopie informacji i danych zebranych o jego
obiektach przez Sekretariat Techniczny.
51. Inspektorzy
mają prawo do zażądania wyjaśnień na temat wszelkich niejasności powstałych w
trakcie inspekcji. Takie życzenie zostanie złożone natychmiast za pośrednictwem
przedstawiciela inspekcjonowanego Państwa-Strony. Przedstawiciel
inspekcjonowanego Państwa-Strony udzieli zespołowi inspekcyjnemu w trakcie
inspekcji takich wyjaśnień, jakie będą niezbędne do usunięcia wątpliwości.
Jeżeli kwestie związane z obiektem lub budynkiem na terenie miejsca inspekcji
pozostaną bez odpowiedzi, obiekt ten lub budynek będzie, na życzenie,
sfotografowany w celu wyjaśnienia jego charakteru i funkcji. Jeżeli nie uda się
usunąć wątpliwości w trakcie inspekcji, inspektorzy natychmiast powiadomią o
tym Sekretariat Techniczny. Inspektorzy uwzględnią w sprawozdaniu z inspekcji
każde takie pytanie pozostające bez odpowiedzi, odpowiednie wyjaśnienia i kopie
wszelkich wykonanych zdjęć.
Zbieranie, tryb postępowania z
próbkami i ich analiza
52. Przedstawiciele
inspekcjonowanego Państwa-Strony lub inspekcjonowanego obiektu pobierają próbki
na życzenie zespołu inspekcyjnego i w obecności inspektorów. Zespół inspekcyjny
może pobrać próbki samodzielnie, jeżeli zostanie tak uzgodnione wcześniej z
przedstawicielami inspekcjonowanego Państwa-Strony lub inspekcjonowanego
obiektu.
53. Wszędzie
gdzie to możliwe, analiza próbek powinna być dokonywana na miejscu. Zespół
inspekcyjny ma prawo do wykonania analizy próbek na miejscu za pomocą
zatwierdzonego sprzętu przywiezionego przez niego. Na życzenie zespołu
inspekcyjnego inspekcjonowane Państwo-Strona udzieli, zgodnie z zatwierdzonymi
procedurami, pomocy w celu dokonania analizy próbek na miejscu. Zamiast tego
zespół inspekcyjny może zażyczyć sobie, aby odpowiednia analiza została
wykonana na miejscu w jego obecności.
54. Inspekcjonowane
Państwo-Strona ma prawo do zachowania części wszystkich pobranych próbek lub
pobrania duplikatów próbek oraz do bycia obecnym w trakcie analizy próbek na
miejscu.
55. Zespół
inspekcyjny, jeżeli uzna to za niezbędne, przekaże próbki do analizy poza
miejscem pobrania w laboratoriach wyznaczonych przez Organizację.
56. Dyrektor
Generalny ponosi główną odpowiedzialność za zabezpieczenie, nienaruszalność i
przechowywanie próbek i zapewnienie ochrony poufności próbek przekazanych do
analizy poza miejscem pobrania. Dyrektor Generalny powinien postępować w ten
sposób zgodnie z procedurami, które rozpatrzy i przyjmie Konferencja zgodnie z
Artykułem VIII, ustęp 21 (i) i które zostaną włączone do podręcznika
dotyczącego inspekcji. Dyrektor Generalny:
(a) określa
ścisłe zasady dotyczące zbierania, postępowania, transportu oraz analizy
próbek;
(b) wydaje
certyfikaty laboratorium wyznaczonym do przeprowadzania różnych rodzajów
analiz;
(c) sprawuje
kontrolę nad standaryzacją sprzętu i procedur w powyższych wyznaczonych
laboratoriach, przenośnego sprzętu analitycznego oraz procedur, jak również
sprawuje kontrolę nad przestrzeganiem wymogów jakości oraz wszelkich standardów
odnoszących się do certyfikacji powyższych laboratoriów, przenośnego sprzętu i
procedur; oraz
(d) wybiera
z wyznaczonych laboratoriów te, które będą wykonywać funkcje analityczne i inne
w odniesieniu do specyficznych badań.
57. W
przypadku analiz dokonywanych poza miejscem inspekcji próbki poddawane są
analizie w co najmniej dwóch wyznaczonych laboratoriach. Sekretariat Techniczny
zapewni sprawne przeprowadzanie analiz. Próbki ewidencjonowane są przez
Sekretariat Techniczny a wszelkie nie zużyte próbki lub ich części zwracane są
do Sekretariatu Technicznego.
58. Sekretariat
Techniczny zbiera wyniki laboratoryjnych analiz próbek mających znaczenie dla
oceny przestrzegania niniejszej Konwencji i włącza je do ostatecznego raportu z
inspekcji. Sekretariat Techniczny włącza do sprawozdania szczegółowe dane
dotyczące sprzętu i metod zastosowanych przez wyznaczone laboratoria.
Przedłużenie inspekcji
59. Inspekcje
mogą być przedłużane w porozumieniu z przedstawicielem inspekcjonowanego
Państwa-Strony.
Sprawozdanie końcowe z inspekcji
60. Po
zakończonej inspekcji zespół inspekcyjny spotyka się z przedstawicielami
inspekcjonowanego Państwa-Strony i personelem odpowiedzialnym za miejsce
inspekcji w celu przeglądu wstępnych wniosków zespołu inspekcyjnego i
wyjaśnienia ewentualnych niejasności. Zespół inspekcyjny udostępni na piśmie
przedstawicielom inspekcjonowanego Państwa-Strony swoje wstępne wnioski zgodnie
ze standardowym formularzem, wraz z listą pobranych próbek, kopiami pisemnych
informacji i zebranych danych oraz innych elementów pochodzących z miejsca
inspekcji. Dokument ten podpisuje szef zespołu inspekcyjnego. Przedstawiciel
inspekcjonowanego Państwa-Strony kontrasygnuje dokument w celu wykazania, że
przyjął do wiadomości jego treść. Spotkanie to powinno zakończyć się nie
później niż 24 godziny po zakończeniu inspekcji.
F. WYJAZD
61. Po
zakończeniu postępowania poinspekcyjnego zespół inspekcyjny opuści, tak szybko
jak to jest możliwe, terytorium inspekcjonowanego Państwa-Strony lub Państwa
gospodarza.
G. SPRAWOZDANIA
62. Nie
później niż 10 dni po dokonaniu inspekcji inspektorzy przygotowują ostateczne
sprawozdanie z wykonanych przez nich czynności i wypływających stąd wniosków, w
którym przedstawiają stan faktyczny. Zawiera ono wyłącznie fakty mające
znaczenie z punktu widzenia przestrzegania niniejszej Konwencji, zgodnie z
mandatem inspekcji. Sprawozdanie zawiera również informacje na temat sposobu, w
jaki inspekcjonowane Państwo-Strona współpracowało z zespołem inspekcyjnym.
Sprawozdanie może zawierać rozbieżne uwagi czynione przez inspektorów.
Sprawozdanie jest poufne.
63. Ostateczne
sprawozdanie jest przekazywane natychmiast inspekcjonowanemu Państwu-Stronie.
Wszelkie pisemne komentarze, które inspekcjonowane Państwo-Strona może
natychmiast zgłosić wobec wniosków, są dołączane do sprawozdania. Ostateczne
sprawozdanie wraz z załączonymi komentarzami zgłoszonymi przez inspekcjonowane
Państwo-Stronę przekazywane jest Dyrektorowi Generalnemu nie później niż 30 dni
po inspekcji.
64. Jeżeli
sprawozdanie zawiera wątpliwości lub gdy współpraca między organem krajowym i
inspektorami okaże się niewystarczająca, Dyrektor Generalny poprosi
Państwo-Stronę o wyjaśnienia.
65. Jeżeli
niejasności nie będą mogły być usunięte lub ustalone fakty będą sugerowały, że
zobowiązania wynikające z niniejszej Konwencji nie zostały dotrzymane, Dyrektor
Generalny niezwłocznie poinformuje o tym Radę Wykonawczą.
H. STOSOWANIE
POSTANOWIEŃ OGÓLNYCH
66. Postanowienia
niniejszej części stosuje się do wszystkich inspekcji prowadzonych zgodnie z
niniejszą Konwencją, z wyjątkiem przypadków, gdy postanowienia tej części różnią
się od postanowień określonych dla poszczególnych typów inspekcji wymienionych
w częściach III do XI niniejszego Załącznika i w takich przypadkach stosowane
są te ostatnie.
CZĘŚĆ III
OGÓLNE
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ŚRODKÓW WERYFIKACYJNYCH ZGODNIE Z ARTYKUŁAMI IV, V I
VI, USTĘP 3
A. INSPEKCJE
WSTĘPNE I POROZUMIENIA DOTYCZĄCE OBIEKTÓW
1. Każdy
zadeklarowany obiekt będący przedmiotem inspekcji na miejscu zgodnie z
artykułami IV, V a także ustępem 3 artykułu VI, stanowi przedmiot wstępnej
inspekcji wkrótce po zadeklarowaniu obiektu. Celem tej inspekcji będzie
sprawdzenie przedstawionych informacji i uzyskanie dodatkowych informacji
niezbędnych do zaplanowania przyszłych czynności weryfikacyjnych w danym
obiekcie, w tym inspekcji na miejscu i stałego monitoringu za pomocą
zainstalowanych tam przyrządów oraz przygotowania porozumienia dotyczącego
danego obiektu.
2. Państwa-Strony
zapewnią, aby weryfikacja deklaracji i rozpoczęcie stosowania systematycznych
środków weryfikacyjnych mogły być zrealizowane przez Sekretariat Techniczny we
wszystkich obiektach w ustalonych terminach po wejściu dla niego w życie
niniejszej Konwencji.
3. Każde
Państwo-Strona zawrze z Organizacją porozumienia dotyczące każdego z
zadeklarowanych obiektów będących przedmiotem inspekcji na miejscu zgodnie z
artykułami IV, V i VI, ustęp 3.
4. Porozumienia
dotyczące obiektów powinny zostać przygotowane nie później niż 180 dni po
wejściu niniejszej Konwencji w życie dla danego Państwa-Strony lub od momentu
zadeklarowania danego obiektu po raz pierwszy, z wyłączeniem obiektów do
niszczenia broni chemicznej, do których stosuje się postanowienia ustępów 5 do
7.
5. W
przypadku obiektu do niszczenia broni chemicznej, który rozpoczyna działalność
w ponad rok po wejściu niniejszej Konwencji w życie dla danego Państwa-Strony,
porozumienie dotyczące tego obiektu zostanie sporządzone co najmniej na 180 dni
przed jego uruchomieniem.
6. W
przypadku obiektu do niszczenia broni chemicznej działającego w momencie
wejścia niniejszej Konwencji w życie dla danego Państwa-Strony lub który
rozpoczął działalność nie później niż rok od tego momentu, porozumienie
dotyczące tego obiektu zostanie sporządzone nie później niż 210 dni po wejściu
niniejszej Konwencji w życie dla danego Państwa-Strony, o ile Rada Wykonawcza
nie zdecyduje, że przejściowe uregulowania weryfikacyjne zatwierdzone zgodnie z
częścią IV (A), ustęp 51 niniejszego Załącznika i obejmujące przejściowe
porozumienie dotyczące danego obiektu, postanowienia dotyczące weryfikacji
poprzez inspekcję na miejscu i monitoring za pomocą zainstalowanych tam
przyrządów oraz terminy dla stosowania tych uregulowań są wystarczające.
7. W
przypadku obiektu wymienionego w ustępie 6, który zaprzestanie swej
działalności nie później niż dwa lata po wejściu niniejszej Konwencji w życie
dla danego Państwa-Strony Rada Wykonawcza może zadecydować, że przejściowe
uregulowania weryfikacyjne zatwierdzone zgodnie z częścią IV (A), ustęp 51
niniejszego Załącznika i obejmujące przejściowe porozumienie dotyczące danego
obiektu, postanowienia dotyczące weryfikacji poprzez inspekcję na miejscu i
monitoring za pomocą zainstalowanych tam przyrządów oraz terminy dla stosowania
tych uregulowań są wystarczające.
8. Porozumienia
dotyczące obiektów sporządzane są na podstawie wzorów takich porozumień i
zawierają szczegółowe uregulowania, którymi kierować się będą inspekcje w
każdym obiekcie. Typowe porozumienia powinny zawierać postanowienia
uwzględniające przyszły rozwój technologiczny. Zostaną one rozpatrzone i
zatwierdzone przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 (i) artykułu VIII.
9. Sekretariat
Techniczny może zachować w każdym obiekcie zapieczętowany pojemnik z
fotografiami, planami i inną dokumentacją, do której może zażyczyć sobie
dostępu w trakcie następujących inspekcji.
B. STAŁE
UZGODNIENIA
10. O
ile jest to konieczne, Sekretariat Techniczny ma prawo do zainstalowania i
używania przyrządów, systemów kontrolnych, jak też plomb zgodnie z odpowiednimi
postanowieniami niniejszej Konwencji i zawartymi pomiędzy Państwami-Stronami i
Organizacją porozumieniami dotyczącymi danych obiektów.
11. Inspekcjonowane
Państwo-Strona ma prawo, zgodnie z ustalonymi procedurami, do sprawdzenia
każdego przyrządu używanego lub instalowanego przez zespół inspekcyjny i do
przetestowania go w obecności przedstawicieli inspekcjonowanego Państwa-Strony.
Zespół inspekcyjny ma prawo do używania przyrządów zainstalowanych przez
inspekcjonowane Państwo-Stronę do własnego kontrolowania procesów
technologicznych niszczenia broni chemicznej. W tym celu zespół inspekcyjny ma
prawo sprawdzenia tych przyrządów, których zamierza używać do celów weryfikacji
niszczenia broni chemicznej, i przetestowania ich w jego obecności.
12. Inspekcjonowane
Państwo-Strona zapewni niezbędne środki w celu zagwarantowania instalacji i
rozruchu przyrządów i systemów kontroli.
13. W
celu wykonania ustępów 11 i 12 Konferencja rozpatrzy i zatwierdzi odpowiednie
szczegółowe procedury zgodnie z ustępem 21 (i) artykułu VII.
14. Inspekcjonowane
Państwo-Strona natychmiast powiadomi Sekretariat Techniczny o każdym
wydarzeniu, które zaszło lub może zajść w obiekcie, w którym zainstalowane są
przyrządy kontrolujące i które mogłoby mieć wpływ na system kontroli.
Inspekcjonowane Państwo-Strona skoordynuje dalsze działania z Sekretariatem
Technicznym w celu przywrócenia działania systemu kontroli i podjęcia
tymczasowych środków, jeżeli to konieczne, w jak najszybszym czasie.
15. Zespół
inspekcyjny sprawdzi w trakcie każdej inspekcji, czy system kontroli funkcjonuje
prawidłowo i czy założone plomby nie zostały naruszone. Ponadto mogą się okazać
konieczne, stosownie do potrzeb, dodatkowe wizyty w celu obsługi systemu
kontroli, wymiany sprzętu, konserwacji lub dostosowania w zakresie systemu.
16. Jeżeli
system kontroli zasygnalizuje jakąkolwiek anomalię, Sekretariat Techniczny
natychmiast podejmie działania w celu ustalenia, czy było to wynikiem złego
funkcjonowania sprzętu, czy też działania w obiekcie. Jeżeli po tym zbadaniu
problem pozostaje nie rozwiązany, Sekretariat Techniczny natychmiast sprawdzi
stan faktyczny, w tym poprzez natychmiastową inspekcję na miejscu lub wizytę w
danym obiekcie, jeżeli jest to niezbędne. Sekretariat Techniczny natychmiast po
wykryciu takiego problemu poinformuje o nim inspekcjonowane Państwo-Stronę,
które pomagać będzie w jego rozwiązaniu.
C. DZIAŁANIA
PRZEDINSPEKCYJNE
17. Inspekcjonowane
Państwo-Strona zostanie, z wyjątkiem przypadków określonych w ustępie 18,
powiadomione o inspekcjach co najmniej 24 godziny przed planowanym przybyciem
zespołu inspekcyjnego do punktu wejścia.
18. Inspekcjonowane
Państwo-Strona zostanie powiadomione o wstępnej inspekcji co najmniej 72
godziny przed zamierzonym czasem przybycia zespołu inspekcyjnego do punktu
wejścia.
CZĘŚĆ IV
(A)
NISZCZENIE
BRONI CHEMICZNEJ I WERYFIKACJA TEGO PROCESU ZGODNIE Z ARTYKUŁEM IV
A. DEKLARACJE
Deklaracje broni chemicznej
1. Deklaracja
broni chemicznej złożona przez Państwo-Stronę zgodnie z ustępem 1 (a) (ii)
artykułu III powinna zawierać następujące elementy:
(a) ogólną
ilość każdego deklarowanego związku chemicznego;
(b) dokładną
lokalizację każdego obiektu składowania broni chemicznej określonego przez:
(i) nazwę;
(ii) współrzędne
geograficzne; i
(iii) szczegółowy
plan miejsca, ze wskazaniem granic obiektu i miejsca położenia
bunkrów/magazynów wewnątrz danego obiektu,
(c) szczegółową
inwentaryzację dla każdego obiektu składowania broni chemicznej, w tym:
(i) związki
chemiczne określone jako broń chemiczna zgodnie z artykułem II;
(ii) nie
wypełnione pociski, amunicję będącą częścią większej całości, urządzenia i
sprzęt określone jako broń chemiczna;
(iii) sprzęt
przeznaczony specjalnie do bezpośredniego użycia w związku ze stosowaniem
amunicji, amunicji będącej częścią większej całości, urządzeń i sprzętu
wymienionego w punkcie (ii);
(iv) związki
chemiczne przeznaczone specjalnie do bezpośredniego użycia w związku ze
stosowaniem amunicji, amunicji będącej częścią większej całości, urządzeń i
sprzętu wymienionego w punkcie (ii).
2. W
odniesieniu do związków chemicznych wymienionych w ustępie 1 8c) (i) stosować
się będzie następujące postanowienia:
(a) związki
chemiczne są deklarowane zgodnie z wykazami określonymi w Załączniku dotyczącym
związków chemicznych;
(b) w
odniesieniu do związków chemicznych nie znajdujących się w wykazach Załącznika
dotyczącego związków chemicznych podane zostaną informacje niezbędne do
ewentualnego włączenia tego związku do określonego wykazu, w tym toksyczność
czystego związku. W odniesieniu do prekursora powinna zostać podana toksyczność
i tożsamość głównego produktu do produktów reakcji końcowej;
(c) związki
chemiczne są określone przez nazwę związku zgodnie z nomenklaturą
Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC), jego wzór
strukturalny i numer rejestracyjny w Chemical Abstracts Service, jeżeli został
przyznany. W odniesieniu do prekursora powinna zostać podana toksyczność i
tożsamość głównego produktu lub produktów reakcji końcowej;
(d) w
przypadkach dotyczących mieszanin dwu lub więcej związków chemicznych określony
zostanie każdy z tych związków i jego wielkość procentowa, a mieszanina
zostanie zadeklarowana pod kategorią najbardziej toksycznego związku. Jeżeli
składnik binarnej broni chemicznej zawiera mieszaninę dwu lub więcej związków
chemicznych, podany będzie każdy z tych związków i jego wielkość procentowa;
(e) binarna
broń chemiczna zostanie deklarowana pod odnośnym produktem końcowym w ramach
kategorii broni chemicznej określonych w ustępie 16. Dla każdego typu
chemicznej amunicji binarnej lub urządzeń powinny zostać podane następujące
informacje:
(i) nazwa
chemiczna toksycznego produktu końcowego;
(ii) skład
chemiczny i ilość każdego ze składników;
(iii) rzeczywisty
stosunek wagowy między składnikami;
(iv) który
ze składników uważany jest za kluczowy składnik;
(v) planowana
ilość toksycznego produktu końcowego obliczona stechiometrycznie z kluczowego
składnika przy założeniu 100-procentowej wydajności, zadeklarowana ilość (w
tonach) kluczowego składnika przeznaczonego na uzyskanie określonego
toksycznego produktu końcowego przyjęta będzie za równoważną ilości (w tonach)
tego toksycznego produktu końcowego obliczonego stechiometrycznie przy
założeniu 100-procentowej wydajności.
(f) w
przypadku wieloskładnikowej broni chemicznej deklaracja będzie analogiczna jak
przewidywana dla binarnej broni chemicznej;
(g) w
przypadku każdego związku chemicznego deklarowany będzie sposób składowania
(np. amunicja, amunicja będąca częścią większej całości, urządzenia i sprzęt,
czy też zbiorniki i inne pojemniki). W przypadku każdego sposobu składowania
należy podać następujące informacje:
(i) rodzaj;
(ii) rozmiar
lub kaliber:
(iii) ilość
sztuk; i
(iv) nominalny
ciężar chemicznego wypełnienia poszczególnych sztuk.
(h) w
przypadku każdego związku chemicznego w obiekcie składowania deklarowany będzie
ciężar całkowity;
(i) dodatkowo,
w przypadku związków chemicznych składowanych w zbiornikach, należy podawać
procentową czystość, o ile będzie znana.
3. W przypadku
każdego typu nie wypełnionej amunicji, amunicji będącej częścią większej
całości, urządzeń i sprzętu wymienionych w ustępie 1 (c) (ii) podane zostaną
następujące informacje:
(a) ilość
sztuk;
(b) nominalną
wielkość wypełnienia na sztukę;
(c) planowane
chemiczne wypełnienie.
Deklaracje broni chemicznej
zgodnie z artykułem III ustęp 1 (a) (iii)
4. Deklaracja
broni chemicznej zgodnie z ustępem 1 (a) (iii) artykułu III zawierać będzie
wszelkie informacje określone w ustępach 1 do 3 powyżej. Do Państwa-Strony, na
którego terytorium znajduje się broń chemiczna, należy dokonanie niezbędnych
uzgodnień z drugim Państwem w celu zapewnienia złożenia deklaracji. Jeżeli
Państwo-Strona, na którego terytorium znajduje się broń chemiczna, nie jest w
stanie wykonać swych zobowiązań wynikających z niniejszego ustępu, to poda ono
przyczyny.
Deklaracje dawnych transferów i
przejęcia broni
5. Państwo-Strona,
które przekazało lub otrzymało broń chemiczną po 1 stycznia 1946 r.,
poinformuje o tych transferach lub przejęciach zgodnie z ustępem 1 (a) (iv)
artykułu III, o ile przekazana lub otrzymana ilość przekracza 1 tonę danego
związku rocznie w zbiornikach i/lub w formie amunicji. Deklaracja powyższa
zostanie złożona w postaci zestawienia określonego w ustępach 1 i 2. Deklaracja
ta wskazuje kraj dostarczający i odbierający, datę transferu lub przejęcia i
możliwie dokładnie obecną lokalizację przekazanych materiałów. Jeżeli pewne
określone informacje o transferach lub przejęciu broni chemicznej za okres od 1
stycznia 1946 r. do 1 stycznia 1970 r. nie są jeszcze dostępne, Państwo-Strona
poda wszelkie dostępne mu informacje i przekaże wyjaśnienie, dlaczego nie może
przesłać pełnej deklaracji.
Przedstawienie ogólnego planu
zniszczenia broni chemicznej
6. Ogólny
plan zniszczenia broni chemicznej złożony zgodnie z ustępem 1 (a) (v) artykułu
III powinien zapewnić ogólne zapoznanie się z całym krajowym programem
niszczenia broni chemicznej Państwa-Strony i informować szczegółowo o wysiłkach
Państwa-Strony w celu osiągnięcia wymogów zniszczenia określonych w niniejszej
Konwencji w dziedzinie niszczenia broni. Plan powinien zawierać:
(a) ogólny
harmonogram niszczenia z podaniem rodzajów i przybliżonych ilości broni
chemicznej planowanej do zniszczenia w każdym rocznym okresie niszczenia dla
każdego istniejącego obiektu niszczenia broni chemicznej i, w miarę możliwości,
dla każdego planowanego obiektu niszczenia broni chemicznej;
(b) ilość
obiektów niszczenia broni chemicznej istniejących lub planowanych do działania
w ciągu okresu niszczenia;
(c) w
przypadku każdego istniejącego lub planowanego obiektu niszczenia broni
chemicznej:
(i) nazwę
i lokalizację; i
(ii) rodzaje
i przybliżone ilości broni chemicznej do zniszczenia, rodzaj (np.
paralityczno-drgawkowy środek trujący lub parzący środek trujący) i przybliżoną
ilość chemicznego wypełnienia do zniszczenia;
(d) plany
i programy szkolenia personelu dla obsługi obiektu niszczenia;
(e) narodowe
standardy bezpieczeństwa i emisji, które zakład niszczenia musi spełniać;
(f) informacje
dotyczące nowych metod niszczenia broni chemicznej i poprawy istniejących
metod;
(g) szacunek
kosztów niszczenia broni chemicznej; oraz
wszelkie
kwestie, które mogą mieć negatywny wpływ na narodowy program niszczenia.
B. ŚRODKI
ZABEZPIECZENIA MIEJSC SKŁADOWANIA I PRZYGOTOWANIE MIEJSC SKŁADOWANIA
7. Nie
później niż w momencie złożenia deklaracji o broni chemicznej Państwo-Strona
podejmie takie kroki, jakie uzna za wskazane w celu zabezpieczenia miejsc
składowania i zapobieganie przemieszczeniu broni chemicznej z tych miejsc, z
wyjątkiem ich usunięcia w celu zniszczenia.
8. Państwo-Strona
zapewni, aby broń chemiczna była rozmieszczona w miejscu składowania w sposób
umożliwiający swobodny dostęp w celu weryfikacji zgodnie z ustępami 37 do 49.
9. Podczas
gdy miejsce składowania pozostaje zamknięte dla każdego przemieszczenia broni
chemicznej poza miejsce składowania z wyjątkiem przemieszczenia w celu jej
zniszczenia, Państwo-Strona może prowadzić w danym miejscu: standardowe
czynności konserwacyjne, w tym standardową obsługę broni chemicznej, kontrolę
bezpieczeństwa i działalność związaną z fizycznym bezpieczeństwem, jak również
przygotowanie broni chemicznej do zniszczenia.
10. Do
zakresu czynności konserwacyjnych nie zalicza się:
(a) wymiany
środka lub korpusu amunicji;
11. Wszelkie
czynności konserwacyjne będą przedmiotem nadzoru ze strony Sekretariatu
Technicznego.
Zasady i metody niszczenia broni
chemicznej
12. "Niszczenie broni chemicznej"
oznacza proces, podczas którego związki chemiczne ulegają zasadniczo
nieodwracalnej przemianie w formę nieprzydatną do produkcji broni chemicznej i
który w nieodwracalny sposób czyni amunicję i inne urządzenia bezużytecznymi
jako takie.
13. Każde
Państwo-Strona samo określi sposób, w jaki niszczyć będzie broń chemiczną, z
tym że nie będzie stosować następujących metod: zatapiania w jakimkolwiek
środowisku wodnym, zakopywania w ziemi i spalania na otwartej przestrzeni.
Będzie ono niszczyć broń chemiczną wyłącznie w specjalnie przeznaczonych i
odpowiednio zaprojektowanych oraz wyposażonych obiektach.
14. Każde
Państwo-Strona zapewni, aby jego obiekty niszczenia broni chemicznej były
skonstruowane i eksploatowane w sposób zapewniający zniszczenie broni
chemicznej oraz aby proces niszczenia był weryfikowalny zgodnie z
postanowieniami niniejszej Konwencji.
Porządek niszczenia
15. Porządek
niszczenia broni chemicznej opiera się na postanowieniach określonych w
artykule I i innych artykułach niniejszej Konwencji, w szczególności postanowieniach
dotyczących systematycznej weryfikacji na miejscu. Uwzględnia on interesy
Państw-Stron w zakresie nie pomniejszonego bezpieczeństwa w okresie procesu
niszczenia, budowę zaufania w początkowej fazie procesu niszczenia, stopniowe
zdobywanie doświadczenia w procesie niszczenia broni chemicznej i zasadę
niezależnego stosowania faktycznego składu zapasów i metod wybranych do
zniszczenia broni chemicznej. Porządek niszczenia opiera się na zasadzie
wyrównywania poziomów.
16. Do
celów niszczenia zadeklarowana przez Państwo-Stronę broń chemiczna dzieli się
na trzy kategorie:
kategoria 1: broń
chemiczna na bazie związków z Wykazu 1, jej części i składniki;
kategoria 2: broń
chemiczna na bazie pozostałych związków, jej części i składniki;
kategoria 3: nie
napełniona amunicja i urządzenia oraz sprzęt zaprojektowane specjalnie do
bezpośredniego użycia w związku ze stosowaniem broni chemicznej.
17. Państwo-Strona
rozpocznie:
(a) niszczenie
broni chemicznej 1 kategorii nie później niż w dwa lata od dnia wejścia dla
niego w życie niniejszej Konwencji i zakończy niszczenie nie później niż w 10
lat od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji. Państwo-Strona zniszczy broń
chemiczną zgodnie z następującymi nieprzekraczalnymi terminami:
(i) faza
1: nie później niż w dwa lata od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji
zakończone zostaną próby jego pierwszego obiektu niszczenia. Co najmniej 1
procent broni chemicznej 1 kategorii zostanie zniszczony nie później niż w trzy
lata od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji;
(ii) faza
2: co najmniej 20 procent broni chemicznej 1 kategorii zostanie zniszczone nie
później niż pięć lat od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji;
(iii) faza
3: co najmniej 45 procent broni chemicznej 1 kategorii zostanie zniszczone nie
później niż siedem lat od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji;
(iv) faza
4: cała broń chemiczna 1 kategorii zostanie zniszczona nie później niż 10 lat
od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji.
(b) niszczenie
broni chemicznej 2 kategorii nie później niż rok od dnia wejścia dla niego w
życie niniejszej Konwencji i zakończy niszczenie nie później niż pięć lat od
dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji. Broń chemiczna 2 kategorii będzie
niszczona w równych przyrostach rocznych w ciągu całego okresu niszczenia.
Współczynnikiem przeliczeniowym dla tej broni jest ciężar związków w ramach
kategorii 2;
(c) niszczenie
broni chemicznej 3 kategorii nie później niż rok od dnia wejścia dla niego w
życie niniejszej Konwencji i zakończy niszczenie nie później niż pięć lat od
dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji. Broń chemiczna 3 kategorii będzie
niszczona w równych rocznych przyrostach w ciągu całego okresu niszczenia.
Współczynnik przeliczeniowy dla nie wypełnionej amunicji i urządzeń wyrażony
jest w nominalnej objętości napełnienia (m3), a dla sprzętu - w
ilości sztuk.
18. Przy
niszczeniu binarnej broni chemicznej stosowane będą następujące zasady:
(a) dla
celów porządku niszczenia zadeklarowana ilość (w tonach) kluczowego składnika
dla uzyskania określonego toksycznego produktu końcowego traktowana będzie jako
równoważna ilości (w tonach) tego toksycznego produktu końcowego obliczonej na
podstawie stechiometrycznej przy założeniu 100-procentowej wydajności;
(b) obowiązek
zniszczenia określonej ilości kluczowego składnika pociągać będzie za sobą
obowiązek zniszczenia odpowiadającej mu ilości drugiego składnika obliczonej z
faktycznego stosunku wagowego składników w odnośnym typie amunicji
binarnej/urządzenia;
(c) jeżeli
zadeklarowano więcej drugiego składnika, niż wynikałoby to z faktycznego
stosunku wagowego składników, nadwyżka będzie zniszczona w ciągu dwóch
pierwszych lat po rozpoczęciu operacji niszczenia;
(d) pod
koniec każdego kolejnego roku operacyjnego Państwo-Strona może zachować taką
ilość drugiego składnika, jaka wynika z faktycznego stosunku wagowego
składników w odnośnym typie amunicji binarnej/urządzeń.
19. Dla
wieloskładnikowej broni chemicznej porządek niszczenia będzie analogiczny jak
przewidywany dla broni binarnej.
Zmiany pośrednich terminów niszczenia
20. Rada
Wykonawcza rozpatrzy ogólne plany niszczenia broni chemicznej, przedstawione
zgodnie z ustępem 1(a) (v) artykułu III i zgodnie z ustępem 6 niniejszej
części, w szczególności w celu sprawdzenia ich zgodności z porządkiem
niszczenia ustalonym w ustępach 15 do 19. Rada Wykonawcza przeprowadzi
konsultacje z każdym Państwem-Stroną, którego plany nie są zgodne, w celu
doprowadzenia do zgodności tych planów.
21. Jeżeli
Państwo-Strona, w związku z wyjątkowymi okolicznościami będącymi poza jego kontrolą,
uważa, iż nie zdoła osiągnąć poziomów niszczenia określonych dla fazy l, fazy 2
lub fazy 3 porządku niszczenia broni chemicznej 1 kategorii, może zaproponować
zmiany w tych poziomach. Taka propozycja musi być złożona nie później niż 120
dni od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji i powinna zawierać szczegółowe
wyjaśnienie powodów złożenia tej propozycji.
22. Każde
Państwo-Strona podejmie wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia zniszczenia
broni chemicznej 1 kategorii w terminach ustalonych zgodnie z ustępem 17 (a) ze
zmianami stosownie do ustępu 21. Tym niemniej, jeżeli Państwo-Strona uważa, iż
nie będzie w stanie zapewnić zniszczenia wymaganej ilości broni chemicznej
kategorii 1 w terminie ustalonym dla jednego z pośrednich etapów niszczenia,
może ono wnioskować do Rady Wykonawczej o zalecenie Konferencji przedłużenia
okresu dla wypełnienia jego zobowiązania. Taki wniosek musi być złożony nie
później niż 180 dni przed upływem pośredniego terminu niszczenia i powinien
zawierać szczegółowe wyjaśnienie przyczyn wniosku oraz plany Państwa-Strony dla
zapewnienia, iż będzie ono w stanie wykonać swe zobowiązania w następnym
terminie niszczenia.
23. Jeżeli
wyrażona zostanie zgoda na przedłużenie, Państwo-Strona nadal będzie
zobowiązane do osiągnięcia łącznego poziomu ustalonego dla następnego etapu
niszczenia w terminie ustalonym dla tego etapu. Udzielone zgodnie z
postanowieniami niniejszej sekcji przedłużenia nie wpływają w jakikolwiek
sposób na obowiązek Państwa-Strony zniszczenia całej broni chemicznej 1
kategorii nie później niż 10 lat od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji.
Przedłużenie okresu zakończenia
niszczenia
24. Jeżeli
Państwo-Strona sądzi, iż nie będzie w stanie zapewnić zniszczenia całej broni
chemicznej 1 kategorii nie później niż 10 lat od dnia wejścia w życie
Konwencji, może zwrócić się z wnioskiem do Rady Wykonawczej o przedłużenie
okresu ustalonego dla zakończenia niszczenia takiej broni chemicznej. Taki
wniosek musi być złożony nie później niż 9 lat od dnia wejścia w życie
niniejszej Konwencji.
25. Wniosek
powinien zawierać:
(a) okres,
na jaki proponuje się przedłużenie;
(b) szczegółowe
wyjaśnienie przyczyn proponowanego przedłużenia;
(c) szczegółowy
plan niszczenia w ciągu proponowanego przedłużenia i w odniesieniu do
pozostałej części z początkowego 10 letniego okresu na zniszczenie.
26. Decyzja
w sprawie wniosku zostanie podjęta przez Konferencję na jej następnej sesji, z
uwzględnieniem zalecenia Rady Wykonawczej. Każde przedłużenie będzie opiewać na
minimalny, niezbędny okres, ale w żadnym wypadku termin zakończenia przez
Państwo-Stronę niszczenia broni chemicznej nie może być przedłużony na ponad 15
lat od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji. Rada Wykonawcza ustali
warunki udzielenia przedłużenia, w tym konkretne środki weryfikacyjne uznane za
niezbędne oraz konkretne działania, które Państwo-Strona powinna podjąć dla
rozwiązania problemów związanych z jego programem niszczenia. Koszty
weryfikacji w okresie przedłużenia zostaną pokryte zgodnie z ustępem 16
artykułu IV.
27. Jeżeli
zgoda na przedłużenie zostanie udzielona, to Państwo-Strona podejmie wszelkie
kroki, aby dochować wszelkich następnych terminów.
28. Państwo-Strona
powinno nadal przedkładać szczegółowe coroczne plany niszczenia zgodnie z
ustępem 29 i coroczne sprawozdania niszczenia broni chemicznej 1 kategorii
zgodnie z ustępem 36, do czasu, aż cała broń chemiczna 1 kategorii nie zostanie
zniszczona. Ponadto, co 90 dni, w okresie przedłużenia, Państwo-Strona złoży
Radzie Wykonawczej sprawozdanie z procesu niszczenia. Rada Wykonawcza
rozpatrywać będzie postępy w kierunku zakończenia niszczenia i podejmować
niezbędne środki w celu udokumentowania tego postępu. Rada Wykonawcza
udostępnia wszystkim Państwom-Stronom, na wniosek, wszystkie informacje na
temat działalności w dziedzinie niszczenia prowadzonej w okresie przedłużenia.
Szczegółowe roczne plany
niszczenia
29. Szczegółowe
roczne plany niszczenia, które są przekazywane Sekretariatowi Technicznemu nie
później niż 60 dni przed rozpoczęciem każdego rocznego okresu niszczenia
zgodnie z ustępem 7(a) artykułu IV powinny zawierać następujące elementy:
(a) ilość
każdego skreślonego typu broni chemicznej przewidywaną do zniszczenia w każdym
z obiektów do niszczenia i terminy, w których zakończone zostanie niszczenie
każdego konkretnego typu broni chemicznej;
(b) szczegółowy
plan każdego obiektu do niszczenia broni chemicznej i wszelkie zmiany
wprowadzone do poprzednio przekazanych planów;
(c) szczegółowy
harmonogram działalności każdego obiektu do niszczenia broni chemicznej w
nadchodzącym roku, określający czas niezbędny do zaprojektowania, zbudowania i
modyfikacji obiektu, instalacji urządzeń, sprawdzenia urządzeń i przeszkolenia
obsługi, operacji niszczenia każdego konkretnego typu broni chemicznej oraz
zakładane okresy przerw w działaniu.
30. Państwo-Strona
przekaże w przypadku każdego swojego obiektu do niszczenia broni chemicznej
szczegółowe informacje o obiekcie, aby pomóc Sekretariatowi Technicznemu w
przygotowaniu tymczasowych procedur inspekcyjnych, które będą stosowane wobec
tego obiektu.
31. Szczegółowe
informacje o każdym obiekcie niszczenia powinny zawierać następujące dane:
(a) nazwę,
adres i lokalizację,
(b) szczegółowe
plany obiektu uzupełnione wyjaśnieniami;
(c) szkice
projektowe obiektu, schematy procesu technologicznego i szkice projektowe
podłączeń i instalacji;
(d) szczegółowe
opisy techniczne sprzętu, w tym szkice projektowe i specyfikację urządzeń
przeznaczonych do: usuwania chemicznego wypełnienia z amunicji, sprzętu,
pojemników; czasowego przechowywania usuniętego chemicznego wypełnienia;
niszczenia środka chemicznego; oraz niszczenia amunicji, sprzętu i pojemników;
(e) szczegółowe
opisy techniczne procesu niszczenia, w tym przepływu materiałowego, temperatur
i ciśnienia oraz projektowane wydajności operacji;
(f) projektowaną
zdolność produkcyjną dla każdego określonego typu broni chemicznej;
(g) szczegółowy
opis produktów niszczenia i metody ich ostatecznego pozbycia się,
(h) szczegółowy
opis techniczny środków podjętych w celu ułatwienia inspekcji zgodnie z
niniejszą Konwencją;
(i) szczegółowy
opis wszelkich miejsc czasowego składowania w obiekcie niszczenia, które będą
używane do bezpośredniego przekazania broni chemicznej do zakładu niszczenia, w
tym plan miejsca i obiektu oraz informacje o zdolności składowania dla każdego
określonego typu broni chemicznej przewidywanego do zniszczenia w tym obiekcie;
(j) szczegółowy
opis środków sanitarnych i bezpieczeństwa obowiązujących w obiekcie;
(k) szczegółowy
opis części mieszkalnej i miejsca pracy dla inspektorów;
(l) sugerowane
środki dla międzynarodowej weryfikacji.
32. Państwo-Strona
przekaże, w przypadku każdego ze swych obiektów do niszczenia broni chemicznej,
instrukcje obsługi zakładu, plany sanitarne i bezpieczeństwa, instrukcje
eksploatacji, zabezpieczenia i kontroli jakości laboratoriów, oraz zezwolenia
służb ochrony środowiska na działanie potencjalnie zanieczyszczające środowisko,
na które uzyskano zezwolenie, z wyjątkiem tych informacji, które zostały
wcześniej przekazane.
33. Państwo-Strona
natychmiast powiadomi Sekretariat Techniczny o wszelkich nowych wydarzeniach,
które mogą mieć wpływ na czynności inspekcyjne prowadzone w jego obiektach do
niszczenia.
34. Terminy
na przedstawienie informacji określonej w ustępach 30 do 32 zostaną rozpatrzone
i ustalone przez Konferencję zgodnie z ustępem 21(i) artykułu VIII.
35. Po
zapoznaniu się ze szczegółowymi informacjami o każdym obiekcie do niszczenia,
Sekretariat Techniczny, jeżeli powstanie taka potrzeba, podejmie konsultacje z
zainteresowanym Państwem-Stroną w celu upewnienia się, czy jego obiekty
zaprojektowane są w sposób gwarantujący zniszczenie broni chemicznej, w celu
umożliwienia wcześniejszego zaplanowania środków weryfikacyjnych do
zastosowania i czy stosowanie środków weryfikacyjnych umożliwia prawidłowe
funkcjonowanie obiektu, oraz czy funkcjonowanie obiektu umożliwia stosowną
weryfikację.
Roczne raporty o niszczeniu
36. Informacje
dotyczące wykonania planów niszczenia broni chemicznej powinny być przekazywane
Sekretariatowi Technicznemu zgodnie z ustępem 7 (b) artykułu IV nie później niż
60 dni po zakończeniu każdego corocznego okresu niszczenia i powinny zawierać
faktyczną ilość broni chemicznej, która została efektywnie zniszczona w ciągu
poprzedniego roku w każdym obiekcie do niszczenia. O ile to konieczne, należy
podać przyczyny niewykonania planów niszczenia.
D. WERYFIKACJA
Weryfikacją deklaracji broni
chemicznej poprzez inspekcje na miejscu
37. Weryfikacja
deklaracji broni chemicznej ma na celu potwierdzenie poprzez inspekcję na
miejscu prawidłowości odpowiednich deklaracji złożonych zgodnie z artykułem
III.
38. Inspektorzy
dokonują tej weryfikacji natychmiast po złożeniu deklaracji. W szczególności
sprawdzają oni ilość i rodzaj związków chemicznych, typ i ilość amunicji,
urządzeń i innego sprzętu.
39. Inspektorzy
stosować będą, w zależności do sytuacji, uzgodnione plomby, oznakowanie i inne
inwentaryzacyjne procedury kontroli, aby ułatwić dokładną inwentaryzację broni
chemicznej w każdym miejscu składowania.
40. W
miarę postępu inwentaryzacji inspektorzy założą niezbędne uzgodnione plomby w
celu wyraźnego zasygnalizowania ewentualnego usunięcia zapasów i zapewnienia zabezpieczenia
miejsca składowania w trakcie inwentaryzacji. Po zakończeniu inwentaryzacji
plomby te zostaną usunięte, o ile nie zostanie uzgodnione inaczej.
Systematyczna weryfikacja miejsc
składowania
41. Celem
systematycznej weryfikacji miejsc składowania jest zapobieżenie jakimkolwiek
nie zauważonym przemieszczeniom z nich broni chemicznej.
42. Systematyczna
weryfikacja rozpocznie się tak szybko, jak tylko to możliwe, po zadeklarowaniu
broni chemicznej i będzie prowadzona do czasu, aż cała broń chemiczna zostanie
usunięta z miejsca składowania. Będzie ona obejmować, zgodnie z porozumieniem
dotyczącym danego miejsca składowania, inspekcję na miejscu i monitoring za
pomocą zainstalowanych w miejscu składowania przyrządów
43. Po
tym jak cała broń chemiczna zostanie usunięta z miejsca składowania,
Sekretariat Techniczny potwierdzi deklarację Państwa-Strony w tym zakresie. Po
tym potwierdzeniu Sekretariat Techniczny zakończy systematyczną weryfikację
miejsca składowania i bezzwłocznie usunie wszelkie przyrządy monitorujące
zainstalowane przez inspektorów.
Inspekcje i wizytacje
44. Poszczególne
miejsca składowania, w których ma być przeprowadzona inspekcja, zostaną wybrane
przez Sekretariat Techniczny w taki sposób, aby wykluczyć możliwość dokładnego
przewidzenia, kiedy dokonana zostanie inspekcja. Wytyczne dotyczące określania
częstotliwości systematycznych inspekcji na miejscu zostaną opracowane przez
Sekretariat Techniczny, z uwzględnieniem rekomendacji rozpatrzonych i
uchwalonych przez Konferencję zgodnie z ustępem 21(i) artykułu VIII.
45. Sekretariat
Techniczny zawiadomi inspekcjonowane Państwo-Stronę o swej decyzji w sprawie
przeprowadzenia inspekcji lub wizytacji miejsca składowania na 48 godzin przed
planowanym przybyciem zespołu inspekcyjnego do obiektu w celu dokonania
systematycznej inspekcji lub wizytacji. W przypadku inspekcji lub wizytacji
mającej na celu rozwiązanie pilnych problemów okres ten może zostać skrócony.
Sekretariat Techniczny poda cel inspekcji lub wizytacji.
46. Inspekcjonowane
Państwo-Strona dokona wszelkich niezbędnych przygotowań związanych z przybyciem
inspektorów i zapewni ich szybkie przetransportowanie z punktu wejścia do
miejsca składowania. Porozumienie dotyczące danego miejsca składowania określi
administracyjne przygotowania do przyjęcia inspektorów.
47. Inspekcjonowane
Państwo-Strona udostępni zespołowi inspekcyjnemu po jego przybyciu do miejsca
składowania broni chemicznej w celu przeprowadzenia inspekcji następujące dane
o obiekcie:
(a) ilość
magazynów i miejsc składowania;
(b) w
przypadku każdego magazynu i miejsca składowania - typ i numer identyfikacyjny
lub oznaczenie stosowane na planie obiektu; i
(c) w
przypadku każdego magazynu i miejsca składowania w obiekcie ilość sztuk każdego
poszczególnego typu broni chemicznej i dla pojemników, które nie są częścią
binarnej amunicji - faktyczną ilość chemicznego wypełnienia w każdym pojemniku.
48. Przeprowadzając
inwentaryzację, w ramach dostępnego czasu, inspektorzy mają prawo:
(a) stosowania
którejkolwiek z następujących technik inspekcji:
(i) inwentaryzacji
całej broni chemicznej składowanej w danym obiekcie;
(ii) inwentaryzacji
całej broni chemicznej składowanej w poszczególnych budynkach lub miejscach
wybranych przez inspektorów;
(iii) inwentaryzacji
całej broni chemicznej jednego lub więcej poszczególnych typów składowanych w
danym obiekcie wybranych przez inspektorów;
(b) porównania
wszelkich zinwentaryzowanych pozycji z uzgodnionymi spisami.
49. Inspektorzy,
zgodnie z porozumieniem dotyczącym danego miejsca składowania, mają:
(a) nieograniczony
dostęp do wszystkich części miejsca składowania, w tym do amunicji, urządzeń,
zbiorników i innych znajdujących się tam pojemników. Podczas wykonywania swych
czynności inspektorzy stosować się będą do instrukcji bezpieczeństwa danego
miejsca. Pozycje poddawane inspekcji wybierane są przez inspektorów;
(b) prawo,
podczas pierwszej i każdej następnej inspekcji każdego miejsca składowania broni
chemicznej, wyznaczyć amunicję, urządzenia i pojemniki, z których pobrane
zostaną próbki, oraz zakładać do tej amunicji, urządzeń i pojemników
indywidualne plomby, które sygnalizować będą wszelką próbę ich usunięcia lub
przeróbki. Próbka zostanie pobrana z tak oplombowanej pozycji w miejscu
składowania broni chemicznej lub w obiekcie do niszczenia broni chemicznej tak
szybko, jak jest to praktycznie możliwe, zgodnie z odpowiednim programem
niszczenia, a w każdym razie nie później niż przed zakończeniem operacji
niszczenia.
Systematyczna weryfikacja
niszczenia broni chemicznej
50. Celem
weryfikacji niszczenia broni chemicznej jest:
(a) potwierdzenie
charakteru i ilości zapasów broni chemicznej do zniszczenia; i
(b) potwierdzenie,
że te zapasy zostały zniszczone.
51. Operacje
niszczenia broni chemicznej podczas pierwszych 390 dni od dnia wejścia w życie
niniejszej Konwencji będą prowadzone zgodnie z przejściowymi ustaleniami
weryfikacyjnymi. Ustalenia te, w tym przejściowe porozumienia dotyczące danego obiektu,
postanowienia o weryfikacji poprzez inspekcję na miejscu i kontrolę za pomocą
zainstalowanych na miejscu przyrządów, oraz harmonogram stosowania tych
ustaleń, zostaną uzgodnione między Organizacją i inspekcjonowanym
Państwem-Stroną. Ustalenia te zostaną zatwierdzone przez Radę Wykonawczą nie
później niż 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji dla
Państwa-Strony, uwzględniając zalecenia Sekretariatu Technicznego, opracowane
na podstawie oceny szczegółowych informacji o obiekcie dostarczonych zgodnie z
ustępem 31 i na podstawie wizytacji obiektu. Rada Wykonawcza na swej pierwszej
sesji przyjmie wytyczne odnoszące się do takich przejściowych ustaleń
weryfikacyjnych, w oparciu o zalecenia rozpatrywane i zatwierdzane przez
Konferencję zgodnie z ustępem 21(i) artykułu VIII. Przejściowe ustalenia
weryfikacyjne mają na celu skontrolowanie, w trakcie całego okresu
przejściowego, niszczenia broni chemicznej zgodnie z celami określonymi w
ustępie 50, i nieprzeszkadzanie w prowadzonych operacjach niszczenia.
52. Postanowienia
ustępów 53 do 61 stosuje się do operacji niszczenia broni chemicznej, które
mają się rozpocząć nie wcześniej niż 390 dni od dnia wejścia w życie niniejszej
Konwencji.
53. Na
podstawie niniejszej Konwencji i szczegółowych informacji o obiekcie do
niszczenia, i, o ile ma zastosowanie, w oparciu o doświadczenia z poprzednich
inspekcji, Sekretariat Techniczny przygotuje projekt planu inspekcji niszczenia
broni chemicznej dla każdego obiektu do niszczenia. Plan zostanie opracowany i udostępniony
inspekcjonowanemu Państwu-Stronie w celu przedstawienia uwag co najmniej 270
dni przed rozpoczęciem w obiekcie operacji niszczenia stosownie do niniejszej
Konwencji. Wszelkie różnice zdań między Sekretariatem Technicznym a
inspekcjonowanym Państwem-Stroną powinny być rozwiązane w drodze konsultacji.
Wszelkie nie rozstrzygnięte kwestie zostaną przedstawione Radzie Wykonawczej
dla podjęcia stosownych działań mających na celu ułatwienie pełnej realizacji
niniejszej Konwencji.
54. Sekretariat
Techniczny przeprowadzi wstępną wizytację każdego obiektu do niszczenia broni
chemicznej inspekcjonowanego Państwa-Strony co najmniej 240 dni przed
rozpoczęciem w takim obiekcie operacji niszczenia zgodnie z niniejszą
Konwencją, w celu umożliwienia zapoznania się z obiektem i oceny, czy plan
inspekcyjny jest wystarczający.
55. W
przypadku istniejącego obiektu, w którym operacje niszczenia broni chemicznej
już się rozpoczęły, inspekcjonowane Państwo-Strona nie jest zobowiązane do
odkażenia obiektu przed przeprowadzeniem przez Sekretariat Techniczny wstępnej
wizytacji. Czas trwania wizytacji nie powinien przekraczać pięciu dni, a ilość
wizytującego personelu nie powinna przekraczać 15 osób.
56. Uzgodnione
szczegółowe plany weryfikacji, wraz z odpowiednim zaleceniem Sekretariatu
Technicznego, zostaną przekazane Radzie Wykonawczej w celu ich przeglądu. Rada
Wykonawcza zbada te plany w celu ich zatwierdzenia, zgodnie z celami
weryfikacji i zobowiązaniami wynikającymi z niniejszej Konwencji. Przegląd ten
powinien również potwierdzić, czy plany weryfikacyjne niszczenia są zgodne z
celami weryfikacji oraz czy są skuteczne oraz realistyczne. Powinien on zostać
zakończony co najmniej 180 dni przed rozpoczęciem okresu niszczenia.
57. Każdy
członek Rady Wykonawczej może skonsultować z Sekretariatem Technicznym wszelkie
sprawy związane z adekwatnością planu weryfikacji. Jeżeli żaden z członków Rady
Wykonawczej nie zgłosi sprzeciwu, plan podlega realizacji.
58. W
przypadku jakichkolwiek trudności, Rada Wykonawcza rozpocznie konsultacje z
Państwem-Stroną w celu ich rozwiązania. Jeżeli jakiekolwiek trudności pozostaną
bez rozwiązania, to zostaną one przedstawione Konferencji.
59. Szczegółowe
porozumienie dotyczące obiektów do niszczenia broni chemicznej, biorąc pod
uwagę konkretną charakterystykę obiektu do niszczenia i jego sposobu działania,
powinno zawierać:
(a) szczegółowe
procedury inspekcji na miejscu; oraz
(b) postanowienia
dotyczące weryfikacji poprzez systematyczny monitoring za pomocą przyrządów
zainstalowanych na miejscu i fizyczną obecność inspektorów.
60. Inspektorzy
mają dostęp do każdego obiektu do niszczenia broni chemicznej co najmniej 60
dni przed rozpoczęciem w tym obiekcie niszczenia, zgodnie z niniejszą
Konwencją. Dostęp ten udzielony będzie w celu nadzorowania instalacji sprzętu
inspekcyjnego, sprawdzenia tego sprzętu i przetestowania jego działania oraz w
celu dokonania ostatecznego przeglądu inżynierskiego obiektu. W odniesieniu do
istniejącego obiektu, w którym czynności niszczenia broni chemicznej zostały
już rozpoczęte, zostaną one zatrzymane na niezbędny minimalny okres, nie
przekraczający 60 dni, w celu zainstalowania i przetestowania sprzętu
inspekcyjnego. W zależności od wyników testu i przeglądu Państwo-Strona i
Sekretariat Techniczny mogą uzgodnić uzupełnienia lub zmiany w szczegółowym
porozumieniu dotyczącym tego obiektu.
61. Inspekcjonowane
Państwo-Strona powiadomi na piśmie szefa zespołu inspekcyjnego w obiekcie do
niszczenia broni chemicznej o każdej wysyłce broni chemicznej z miejsca jej
składowania do tego obiektu do niszczenia co najmniej na cztery godziny przed
tą wysyłką. Notyfikacja ta podawać będzie nazwę miejsca składowania, planowany
czas wysyłki i przybycie transportu, poszczególne typy i ilość przekazywanej
broni chemicznej, informację, czy jakiekolwiek oplombowane pozycje są
przemieszczane, oraz sposób transportu. Notyfikacja ta może zawierać
powiadomienie o więcej niż jednej wysyłce. Szef zespołu inspekcyjnego zostanie
bezzwłocznie powiadomiony, na piśmie, o wszelkich zmianach w tej informacji.
Miejsca składowania broni
chemicznej w obiektach do niszczenia broni chemicznej
62. Inspektorzy
sprawdzą przybycie broni chemicznej do obiektu do niszczenia i jej składowanie.
Inspektorzy sprawdzą zgodność każdej przesyłki ze specyfikacją, stosując uzgodnione
procedury zgodne z przepisami bezpieczeństwa obiektu, przed zniszczeniem broni
chemicznej. Mogą oni stosować, w zależności od potrzeb, uzgodnione plomby,
oznakowania i inne inwentaryzacyjne procedury kontrolne w celu ułatwienia
dokładnej inwentaryzacji broni chemicznej przed jej zniszczeniem.
63. Od
momentu i tak długo, jak długo broń chemiczna jest składowana w miejscu
składowania broni chemicznej w obiekcie do niszczenia broni chemicznej, miejsca
te poddawane będą systematycznej weryfikacji zgodnej z odpowiednim
porozumieniem dotyczącym obiektu.
64. Na
zakończenie aktywnej fazy niszczenia inspektorzy dokonają inwentaryzacji broni
chemicznej, która została usunięta z miejsca składowania w celu zniszczenia.
Dokonają weryfikacji zgodności zinwentaryzowanej pozostałej broni chemicznej,
stosując inwentaryzacyjne procedury kontrolne wymienione w ustępie 62.
Systematyczne środki weryfikacyjne
stosowane na miejscu w obiektach do niszczenia broni chemicznej
65. Inspektorzy
mają dostęp w celu prowadzenia działalności inspekcyjnej do obiektów do
niszczenia broni chemicznej i miejsc składowania broni chemicznej znajdujących
się w tych obiektach w ciągu całego aktywnego okresu niszczenia.
66. W
każdym obiekcie do niszczenia broni chemicznej w celu upewnienia się, iż broń
chemiczna nie została podmieniona i że proces niszczenia został zakończony,
inspektorzy mają prawo weryfikowania poprzez fizyczną obecność i monitoring za
pomocą zainstalowanych na miejscu przyrządów:
(a) przyjęcia
broni chemicznej w obiekcie;
(b) tymczasowych
miejsc składowania broni chemicznej i poszczególnych typów i ilości broni
chemicznej składowanej w danym miejscu;
(c) poszczególnych
typów i ilości niszczonej broni chemicznej;
(d) procesu
niszczenia;
(e) końcowego
produktu niszczenia;
(f) deformacji
metalowych części;
(g) prawidłowości
procesu niszczenia i obiektu jako całości.
67. W
celu pobrania próbek inspektorzy mają prawo oznakowania amunicji, urządzeń i
pojemników zgromadzonych w tymczasowym miejscu składowania w obiekcie do
niszczenia broni chemicznej.
68. Informacje
wynikające z bieżącej eksploatacji obiektu, odpowiednio uwiarygodnione, są
używane dla potrzeb inspekcji w zakresie, w jakim odpowiadają one tym
potrzebom.
69. Po
zakończeniu każdego okresu niszczenia Sekretariat Techniczny potwierdzi
deklarację Państwa-Strony informującą o zakończeniu niszczenia wyznaczonej
ilości broni chemicznej.
70. Inspektorzy,
zgodnie z porozumieniami dotyczącymi danych obiektów:
(a) mają
nieograniczony dostęp do wszelkich miejsc w obiekcie do niszczenia broni
chemicznej i miejsc składowania broni chemicznej znajdujących się w tych
obiektach, w tym do amunicji, urządzeń zbiorników i innych pojemników tam
znajdujących się. Punkty poddawane inspekcji będą wybierane przez inspektorów
zgodnie z planem weryfikacji zaakceptowanym przez inspekcjonowane
Państwo-Stronę i zatwierdzonym przez Radę Wykonawczą;
(b) nadzorują
systematyczną analizę próbek na miejscu w trakcie procesu niszczenia i
(c) otrzymują,
jeżeli to niezbędne, próbki pobrane na ich wniosek z urządzeń, zbiorników i
innych pojemników znajdujących się w obiekcie do niszczenia lub miejscu
składowania.
CZĘŚĆ IV
(B)
STARA BROŃ
CHEMICZNA I PORZUCONA BROŃ CHEMICZNA
A. POSTANOWIENIA
OGÓLNE
1. Stara
broń chemiczna podlega zniszczeniu, jak przewidziano w Rozdziale B.
2. Porzucona
broń chemiczna, włączając broń, która spełnia definicje określone w ustępie 5
(b) artykułu II, podlega zniszczeniu, jak przewidziano w rozdziale C.
B. POSTANOWIENIA
DOTYCZĄCE STAREJ BRONI CHEMICZNEJ
3. Państwo-Strona,
które ma na swoim terytorium starą broń chemiczną, określoną w ustępie 5(a)
artykułu II, nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla niego w życie
niniejszej Konwencji, przedstawi Sekretariatowi Technicznemu wszelkie stosowne
dostępne informacje, w tym w miarę możliwości lokalizację, rodzaj, ilość i
aktualny stan tej starej broni chemicznej.
W przypadku
starej broni chemicznej, określonej w ustępie 5(b) artykułu II Państwo-Strona
przedstawi Sekretariatowi Technicznemu deklarację zgodnie z ustępem 1(b) (i)
artykułu III, w tym w miarę możliwości informacje wyszczególnione w ustępach
1-3 części IV A niniejszego Załącznika.
4. Państwo-Strona,
które odkryje starą broń chemiczną po wejściu w życie dla niego niniejszej Konwencji,
przedstawi Sekretariatowi Technicznemu informację, o której mowa w ustępie 3,
nie później niż 180 dni od odkrycia tej starej broni chemicznej.
5. Sekretariat
Techniczny przeprowadza wstępną inspekcję i dowolne kolejne inspekcje, jakie
mogą być niezbędne w celu sprawdzenia dokładności informacji przedstawionych
zgodnie z ustępami 3 i 4 i w szczególności dla ustalenia, czy broń chemiczna
odpowiada definicji starej broni chemicznej, określonej w ustępie 5 artykułu
II. Zasady stosowania dla stopnia używalności broni chemicznej wyprodukowanej
między 1925 r. i 1946 r. są rozpatrywane i zatwierdzane przez Konferencję,
zgodnie z ustępem 21(i) artykułu VIII.
6. Państwo-Strona
traktuje broń chemiczną, którą Sekretariat Techniczny uznał za spełniającą
definicję z ustępu 5 artykułu II, jako odpady toksyczne. Informuje ono
Sekretariat Techniczny o podjętych środkach w celu zniszczenia lub pozbycia się
w inny sposób takiej broni chemicznej, jako odpadów toksycznych zgodnie ze
swoim ustawodawstwem.
7. Z
uwzględnieniem ustępów 3-5, Państwo-Strona niszczy starą broń chemiczną, która
została uznana przez Sekretariat Techniczny, jako spełniającą definicję z
ustępu 5(b) artykułu II, zgodnie z artykułem IV i części IV A niniejszego
Załącznika. Na prośbę Państwa-Strony Rada Wykonawcza może jednakże wprowadzić
zmiany do postanowień w odniesieniu do terminu i porządku niszczenia takiej
broni chemicznej, jeśli stwierdzi ono, że nie stanowiłoby to ryzyka dla
przedmiotu i celu niniejszej Konwencji. Taka prośba zawiera konkretne propozycje
zmiany postanowień i szczegółowe wyjaśnienia powodów proponowanej zmiany.
C. POSTANOWIENIA
DOTYCZĄCE PORZUCONEJ BRONI CHEMICZNEJ
8. Państwo-Strona,
na którego terytorium została porzucona broń chemiczna (zwane dalej
"Terytorialnym Państwem-Stroną"), nie później niż 30 dni od dnia
wejścia dla niego w życie niniejszej Konwencji przedstawi Sekretariatowi
Technicznemu wszelkie dostępne, stosowne informacje, dotyczące tej broni.
Informacja powyższa powinna obejmować w miarę możliwości lokalizację, rodzaj,
ilość i aktualny stan porzuconej broni chemicznej, jak również informacje o
porzuceniu.
9. Państwo-Strona,
które odkryje porzuconą broń chemiczną po wejściu w życie dla niego niniejszej
Konwencji, nie później niż 180 dni od odkrycia przedstawi Sekretariatowi
Technicznemu wszystkie dostępne, stosowne informacje dotyczące odkrytej,
porzuconej broni chemicznej. Informacje takie powinny obejmować w miarę
możliwości lokalizację, rodzaj, ilość, jak również informację o porzuceniu, a
także stanie porzuconej broni chemicznej.
10. Państwo-Strona,
które porzuciło broń chemiczną na terytorium innego Państwa-Strony (zwane dalej
"Porzucającym Państwem-Stroną"), nie później niż 30 dni od dnia
wejścia w życie dla niego niniejszej Konwencji, przedstawi Sekretariatowi
Technicznemu wszelkie dostępne stosowne informacje, dotyczące porzuconej broni
chemicznej. Informacje takie powinny obejmować w możliwie najszerszym stopniu
lokalizację, rodzaj, ilość, jak również informację o Państwie porzucającym oraz
o stanie porzuconej broni chemicznej.
11. Sekretariat
Techniczny prowadzi wstępną inspekcję i dowolne dalsze inspekcje, jakie mogą
być konieczne w celu sprawdzenia każdej dostępnej, stosownej informacji
przedstawionej zgodnie z ustępami 8-10, i stwierdzenia, czy niezbędna jest
systematyczna kontrola zgodnie z ustępami 41-43 części IV A niniejszego
Załącznika. Sekretariat Techniczny, jeśli jest to niezbędne, sprawdza
pochodzenie porzuconej broni chemicznej i ustala fakty dotyczące porzucenia i
tożsamość Państwa Porzucającego.
12. Sprawozdanie
Sekretariatu Technicznego przedstawione jest Radzie Wykonawczej, Terytorialnemu
Państwu-Stronie i Porzucającemu Państwu-Stronie wskazanemu przez Terytorialne
Państwo-Stronę albo określonemu przez Sekretariat Techniczny, jako państwo,
które porzuciło broń chemiczną. Jeżeli jedno z Państw-Stron bezpośrednio
zainteresowanych nie jest zadowolone z powyższego sprawozdania, ma ono prawo do
rozwiązania tej kwestii zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji lub ma
prawo do przedstawienia tego problemu Radzie Wykonawczej w celu jak
najszybszego rozwiązania tej sprawy.
13. Zgodnie
z ustępem 3 artykułu I Terytorialne Państwo-Strona ma prawo zażądać od
Państwa-Strony, które zostało określone jako Porzucające Państwo-Strona zgodnie
z ustępami 8-12 rozpoczęcia konsultacji w celu zniszczenia broni chemicznej we
współpracy z Terytorialnym Państwem-Stroną. Informuje ono niezwłocznie
Sekretariat Techniczny o takim żądaniu.
14. Konsultacje
między Terytorialnym Państwem-Stroną i Porzucającym Państwem-Stroną w celu
wspólnego uzgodnienia planu niszczenia rozpoczną się nie później niż 30 dni od
poinformowania Sekretariatu Technicznego o żądaniu, o którym jest mowa w
ustępie 13. Wspólnie uzgodniony plan niszczenia jest przekazywany
Sekretariatowi Technicznemu nie później niż 180 dni od poinformowania
Sekretariatu Technicznego o żądaniu, o którym jest mowa w ustępie 13. Na prośbę
Porzucającego Państwa-Strony i Terytorialnego Państwa-Strony Rada Wykonawcza
może przedłużyć termin przekazania wspólnie uzgodnionego planu niszczenia.
15. Dla
celów niszczenia porzuconej broni chemicznej Porzucające Państwo-Strona zapewni
wszelkie niezbędne środki finansowe i techniczne, pomoc techniczną i know-how,
jak również inne środki. Terytorialne Państwo-Strona zapewnia odpowiednią
współpracę.
16. Jeśli
nie można zidentyfikować Porzucającego Państwa-Strony lub nie jest ono Stroną
niniejszej Konwencji, Terytorialne Państwo-Strona w celu zagwarantowania
niszczenia takiej broni chemicznej może wystąpić do Organizacji i innych
Państw-Stron o okazanie pomocy w zniszczeniu takiej porzuconej broni
chemicznej.
17. Z
uwzględnieniem ustępów 8-16, postanowienia artykułu IV i część IV (A)
niniejszego Załącznika stosuje się również do niszczenia porzuconej broni
chemicznej. W przypadku porzuconej broni chemicznej, która odpowiada również
definicji starej broni chemicznej zawartej w ustępie 5 (b) artykułu II, Rada
Wykonawcza, na prośbę Terytorialnego Państwa-Strony, złożoną samodzielnie lub
wspólnie z Porzucającym Państwem-Stroną, może zmienić lub w wyjątkowych
wypadkach zawiesić stosowanie postanowień dotyczących niszczenia, jeśli uzna
ona, że nie stanowiłoby to ryzyka dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji. W
przypadku porzuconej broni chemicznej, która nie spełnia definicji starej broni
chemicznej zawartej w ustępie 5(b) artykułu II, Rada Wykonawcza może, na prośbę
Terytorialnego Państwa-Strony, złożoną samodzielnie lub wspólnie z Porzucającym
Państwem-Stroną, zmienić w wyjątkowych okolicznościach postanowienia dotyczące
terminu i porządku niszczenia, jeśli stwierdzi, że nie stanowiłoby to ryzyka
dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji. Każda prośba, o której jest mowa w
niniejszym ustępie, powinna zawierać konkretne propozycje zmiany postanowień i
szczegółowe wyjaśnienie powodów proponowanej zmiany.
18. Państwa-Strony
mogą zawierać między sobą umowy lub dokonywać uzgodnień w sprawie zniszczenia
porzuconej broni chemicznej. Rada Wykonawcza może, na wniosek Terytorialnego
Państwa-Strony, złożony samodzielnie lub wspólnie z Porzucającym Państwem-Stroną,
zadecydować, że niektóre postanowienia takich porozumień lub uzgodnień mają
pierwszeństwo przed postanowieniami niniejszej części, jeśli uzna, że takie
porozumienie lub uzgodnienie zagwarantuje zniszczenie porzuconej broni
chemicznej zgodnie z ustępem 17.
CZĘŚĆ V
NISZCZENIE
OBIEKTÓW DO PRODUKCJI BRONI CHEMICZNEJ I WERYFIKACJA TEGO PROCESU ZGODNIE Z
ARTYKUŁEM V
A. DEKLARACJE
Deklaracje obiektów do produkcji
broni chemicznej
1. Deklaracja
obiektów do produkcji broni chemicznej przez Państwo-Stronę zgodnie z artykułem
III, ustęp 1 (c) (iii) powinna zawierać w przypadku każdego obiektu:
(a) nazwę
obiektu, nazwę właścicieli i nazwy spółek lub przedsiębiorstw prowadzących
obiekt od 1 stycznia 1946 r.;
(b) dokładną
lokalizację obiektu, w tym adres, lokalizację kompleksu, lokalizację obiektu w
kompleksie, w tym numer budynku lub struktury, jeżeli posiada;
(c) oświadczenie,
czy jest to obiekt do produkcji związków chemicznych zdefiniowanych jako broń
chemiczna lub czy jest to obiekt do napełniania broni chemicznej, lub jedno i
drugie;
(d) datę
zakończenia budowy obiektu i okresy, w których dokonywano wszelkich modyfikacji
obiektu, w tym instalacji nowych lub zmodyfikowanych urządzeń, które w istotny
sposób zmieniały charakterystykę procesu produkcyjnego dokonywanego w obiekcie;
(e) informację
o związkach chemicznych określonych jako broń chemiczna, które były produkowane
w obiekcie; o amunicji, urządzeniach lub pojemnikach, które były napełniane w
obiekcie; oraz daty rozpoczęcia lub zaprzestania takiej produkcji lub
napełniania:
(i) w
przypadku związków chemicznych określonych jako broń chemiczna, które były
produkowane w obiekcie, informacja taka powinna zawierać konkretny rodzaj
produkowanego związku chemicznego z podaniem nazwy chemicznej zgodnie z
obowiązującą nomenklaturą Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej
(IUPAC), wzoru strukturalnego i numeru rejestru w Chemical Abstracts Service,
jeżeli taki posiada, oraz ilość każdego związku chemicznego wyrażoną w masie
związku w tonach;
(ii) w
przypadku amunicji, urządzeń i pojemników napełnianych w zakładzie informacja
ta powinna zawierać konkretny typ napełnianej broni chemicznej oraz masę
chemicznego wypełnienia na sztukę;
(f) zdolność
produkcyjną obiektu do produkcji broni chemicznej:
(i) w
przypadku obiektu, w którym produkowano broń chemiczną, zdolność produkcyjna
będzie określona poprzez roczny potencjał ilościowy potrzebny do wyprodukowania
konkretnego związku przy użyciu aktualnie stosowanego procesu technologicznego,
lub w przypadku procesów nie stosowanych aktualnie - planowanego do
zastosowania w danym obiekcie;
(ii) w
przypadku obiektu, w którym napełniano broń chemiczną, zdolność produkcyjna
będzie określona poprzez ilość związku, którą obiekt może napełnić w ciągu roku
każdy konkretny typ broni chemicznej;
(g) w
przypadku każdego obiektu do produkcji broni chemicznej, który nie został
zniszczony - opis obiektu zawierający:
(i) plan
obiektu;
(ii) schemat
instalacji obiektu; oraz
(iii) wykaz
budynków obiektu i specjalistycznych urządzeń w obiekcie oraz wszelkich części
zapasowych do tych urządzeń;
(h) aktualny
stan obiektu określający:
(i) datę,
kiedy broń chemiczna była po raz ostatni wyprodukowana w obiekcie;
(ii) czy
obiekt został zniszczony, w tym datę i sposób jego zniszczenia; oraz
(iii) czy
obiekt był używany lub modyfikowany przed wejściem w życie niniejszej Konwencji
w celu jakiejkolwiek działalności nie związanej z produkcją broni chemicznej, a
jeżeli tak, to informacje o dokonanych modyfikacjach, dacie rozpoczęcia takiej
nie związanej z bronią chemiczną działalności i jej charakterze, w tym, jeżeli
ma to zastosowanie - rodzaj produktu;
(i) wykaz
środków zastosowanych przez Państwo-Stronę do zamknięcia obiektu oraz opis
podjętych działań lub środków, które zostaną podjęte przez Państwo-Stronę w
celu unieruchomienia obiektu;
(j) opis
działalności prowadzonej zwyczajowo w celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony
unieruchomionego obiektu; oraz
(k) oświadczenie,
czy obiekt zostanie przekształcony w obiekt do niszczenia broni chemicznej i
jeżeli tak, to datę takiej konwersji.
Deklaracje obiektów do produkcji
broni chemicznej zgodnie z ustępem 1 (c) (iii) artykułu III
2. Deklaracja
obiektów do produkcji broni chemicznej zgodnie z ustępem 1 (c) (iii) artykułu
III powinna zawierać wszelkie informacje wymienione w ustępie 1. Do obowiązków
Państwa-Strony, na którego terytorium znajduje się lub znajdował się obiekt,
należy dokonanie niezbędnych ustaleń z innym Państwem, w celu zapewnienia złożenia
deklaracji. Jeżeli Państwo-Strona, na którego terytorium znajduje się lub
znajdował się obiekt, nie jest w stanie wykonać tego zobowiązania, powinno
podać przyczyny tego niewykonania.
Deklaracje transferów dokonanych w
przeszłości
3. Państwo-Strona,
które przekazało lub otrzymało urządzenia do produkcji broni chemicznej po 1
stycznia 1946 r. zadeklaruje takie transfery zgodnie z ustępem 1 (c) (iv)
artykułu III i ustępem 5 poniżej. Jeżeli pewne informacje dotyczące przekazania
lub otrzymania takich urządzeń nie są dostępne za okres między 1 stycznia 1946
r. i 1 stycznia 1970 r., Państwo-Strona przekaże wszelkie posiadane jeszcze
przez nią informacje i wyjaśni, dlaczego nie może przekazać pełnej deklaracji.
4. Przez
urządzenia do produkcji broni chemicznej wymienione w ustępie 3 rozumie się.
(a) urządzenia
specjalistyczne;
(b) urządzenia
do produkcji urządzeń przeznaczonych specjalnie do bezpośredniego użycia w
związku ze stosowaniem broni chemicznej; i
(c) urządzenia
zaprojektowane lub używane wyłącznie do produkcji niechemicznych części do
amunicji chemicznej.
5. Deklaracja
dotycząca przekazania lub otrzymania urządzeń do produkcji broni chemicznej
powinna zawierać:
(a) informację
kto otrzymał/przekazał urządzenia do produkcji broni chemicznej;
(b) identyfikację
tych urządzeń;
(c) datę
przekazania lub otrzymania;
(d) informację,
czy urządzenia zostały zniszczone, jeżeli jest to wiadome; oraz
(e) informację,
co dzieje się z nimi obecnie, jeżeli jest to wiadome.
Przekazanie ogólnych planów
zniszczenia
6. Odnośnie
każdego obiektu do produkcji broni chemicznej Państwo-Strona udostępni
następujące informacje:
(a) harmonogram
podjęcia stosownych działań; i
(b) sposób
niszczenia.
7. Odnośnie
każdego obiektu do produkcji broni chemicznej, który Państwo-Strona zamierza
czasowo przekształcić w obiekt do niszczenia broni chemicznej, Państwo-Strona
przekaże następujące informacje:
(a) przewidywany
harmonogram dla przekształcenia w obiekt do niszczenia;
(b) przewidywany
okres używania obiektu w charakterze obiektu do niszczenia broni chemicznej;
(c) opis
nowego obiektu;
(d) sposób
zniszczenia specjalistycznych urządzeń;
(e) harmonogram
niszczenia przekształconego obiektu po jego użyciu w celu zniszczenia broni
chemicznej; oraz
(f) sposób
zniszczenia przekształconego obiektu.
Przekazanie rocznych planów
niszczenia i rocznych sprawozdań o zniszczeniu
8. Państwo-Strona
przekaże roczny plan niszczenia nie później niż 90 dni przed rozpoczęciem
nadchodzącego roku niszczenia. Roczny plan powinien określać:
(a) zdolność
produkcyjną, podlegającą zniszczeniu;
(b) nazwę
i lokalizację obiektu, w którym niszczenie będzie miało miejsce;
(c) wykaz
budynków i urządzeń, które zostaną zniszczone w każdym obiekcie; oraz
(d) planowane
metody niszczenia.
9. Państwo-Strona
przekaże roczne sprawozdanie o zniszczeniu nie później niż 90 dni od końca
poprzedniego roku niszczenia. Roczne sprawozdanie określa:
(a) zniszczoną
zdolność produkcyjną;
(b) nazwę
i lokalizację każdego obiektu, gdzie niszczenie miało miejsce;
(c) wykaz
budynków i urządzeń, które zostały zniszczone w każdym obiekcie;
(d) metodę
niszczenia.
10. W
odniesieniu do każdego obiektu do produkcji broni chemicznej zgłoszonego
zgodnie z ustępem 1 (c) (iii) artykułu III obowiązkiem Państwa-Strony, na
którego terytorium obiekt jest lub był zlokalizowany, jest uzgodnienie
odpowiednich kroków w celu zapewnienia, aby zostały złożone deklaracje
określone w ustępach 6 do 9. Jeżeli Państwo-Strona, na którego terytorium
obiekt jest lub był zlokalizowany, nie jest w stanie wykonać tego zobowiązania,
powinno podać przyczynę niewykonania.
B. NISZCZENIE
Ogólne zasady niszczenia obiektów
do produkcji broni chemicznej
11. Każde
Państwo-Strona podejmie decyzję o metodzie, jaką zastosuje w celu zniszczenia
obiektu do produkcji broni chemicznej, zgodnie z zasadami określonymi w
artykule V i w niniejszej części.
Zasady i metody zamknięcia obiektu
do produkcji broni chemicznej
12. Celem
zamknięcia obiektu do produkcji broni chemicznej jest jego unieruchomienie.
13. Państwo-Strona
podejmie uzgodnione środki w celu zamknięcia obiektu, uwzględniając konkretną
charakterystykę każdego z obiektów. Środki te powinny obejmować między innymi:
(a) zakaz
używania specjalistycznych i standardowych budynków obiektu, z wyjątkiem
uzgodnionej działalności;
(b) odłączenie
urządzeń bezpośrednio związanych z produkcją broni chemicznej, w tym między
innymi urządzeń kontrolujących proces i sprzętu pomocniczego;
(c) usunięcie
urządzeń ochronnych i sprzętu używanego wyłącznie w celu zapewnienia
bezpiecznego funkcjonowania obiektu do produkcji broni chemicznej;
(d) zainstalowanie
zaślepek i innych urządzeń w celu uniemożliwienia dodania lub usunięcia
związków chemicznych z jakiegokolwiek specjalistycznego urządzenia procesu
syntezy, oddzielania lub oczyszczania związków chemicznych zdefiniowanych jako
broń chemiczna, z jakiegokolwiek pojemnika lub jakiegokolwiek urządzenia do
napełniania broni chemicznej, uniemożliwienia ogrzewania, schładzania lub
dostarczania elektrycznej lub innego rodzaju energii do takiego urządzenia,
pojemników lub maszyn; oraz
(e) zamknięcie
kolejowych, drogowych i innych dróg dostępu ciężkiego transportu do obiektu do
produkcji broni chemicznej, z wyjątkiem dróg dostępu niezbędnych dla
prowadzenia uzgodnionej działalności.
14. Po
zamknięciu obiektu do produkcji broni chemicznej Państwo-Strona może
kontynuować działalność w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony
obiektu.
Konserwacja obiektów do produkcji
broni chemicznej przed ich zniszczeniem
15. Państwo-Strona
może prowadzić standardową działalność w zakresie konserwacji obiektu do
produkcji broni chemicznej wyłącznie w celach zapewnienia bezpieczeństwa, w tym
wizualną inspekcję, konserwację zapobiegawczą oraz rutynowe naprawy.
16. Cała
planowana działalność z zakresu konserwacji powinna być określona w ogólnym i
szczegółowym planie niszczenia. Konserwacja nie obejmuje:
(a) wymiany
jakichkolwiek urządzeń produkcyjnych;
(b) zmiany
charakterystyki urządzeń procesu chemicznego;
(c) produkcji
jakichkolwiek związków chemicznych.
17. Wszelkie
prace konserwacyjne nadzorowane będą przez Sekretariat Techniczny.
Zasady i metody tymczasowej
konwersji obiektów do produkcji broni chemicznej na obiekty do niszczenia broni
chemicznej
18. Środki
związane z tymczasową konwersją obiektów do produkcji broni chemicznej na
obiekty do niszczenia broni chemicznej powinny zapewniać, aby wymagania
dotyczące tymczasowo przekształconych obiektów były co najmniej tak samo
obostrzone, jak wymagania dotyczące obiektów do produkcji broni chemicznej nie
poddanych konwersji.
19. Obiekty
do produkcji broni chemicznej przekształcone w obiekty do niszczenia broni
chemicznej przed wejściem niniejszej Konwencji w życie zostaną zadeklarowane w
ramach kategorii obiektów do produkcji broni chemicznej.
Będą one
przedmiotem wstępnej wizytacji inspektorów, którzy potwierdzą prawidłowość
informacji dotyczących tych zakładów. Niezbędne będzie także zweryfikowanie,
czy konwersja została dokonana w sposób zapobiegający działalności tych
obiektów w charakterze obiektów do produkcji broni chemicznej, co będzie miało
miejsce w ramach środków przewidywanych dla pozbawienia obiektów zdolności
operacyjnej nie później niż 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej
Konwencji.
20. Państwo-Strona
planujące przeprowadzenie konwersji obiektów do produkcji broni chemicznej
przekaże Sekretariatowi Technicznemu nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla
niego w życie niniejszej Konwencji, lub nie później niż 30 dni od podjęcia
decyzji o tymczasowej konwersji, ogólny plan konwersji obiektu, a następnie
składać będzie coroczne plany konwersji.
21. Jeżeli
zajdzie potrzeba dokonania przez Państwo-Stronę konwersji dodatkowego obiektu
do produkcji broni chemicznej, który został zamknięty po wejściu dla niego w
życie niniejszej Konwencji, na obiekt do niszczenia broni chemicznej, powiadomi
ono o tym Sekretariat Techniczny co najmniej 150 dni przed dokonaniem
konwersji. Sekretariat Techniczny, wspólnie z Państwem-Stroną, zapewni podjęcie
niezbędnych kroków, aby po konwersji obiekt nie mógł służyć do produkcji broni
chemicznej.
22. Obiekt
przekształcony do niszczenia broni chemicznej nie może nadawać się do
wznowienia produkcji broni chemicznej w większym stopniu niż obiekt do
produkcji broni chemicznej, który został zamknięty i jest poddawany
konserwacji.
23. Przekształcone
obiekty do produkcji broni chemicznej zostaną zniszczone nie później niż 10 lat
od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji.
24. Wszelkie
kroki w zakresie konwersji jakiegokolwiek obiektu do produkcji broni chemicznej
powinny dotyczyć danego obiektu i uwzględniać jego indywidualną
charakterystykę.
25. Środki
realizowane w celu konwersji obiektu do produkcji broni chemicznej na obiekt do
niszczenia broni chemicznej będą nie mniejsze niż odnoszące się do
unieruchomionych obiektów do produkcji broni chemicznej, realizowane - nie
później niż 90 dni od dnia wejścia w życie dla danego Państwa-Strony niniejszej
Konwencji.
Zasady i
metody niszczenia obiektu do produkcji broni chemicznej
26. Państwo-Strona
zniszczy urządzenia i budynki objęte definicją obiektu do produkcji broni
chemicznej zgodnie z poniższymi postanowieniami:
(a) wszelkie
specjalistyczne i standardowe urządzenia powinny być fizycznie zniszczone;
(b) wszelkie
specjalistyczne i standardowe budynki powinny być fizycznie zniszczone;
27. Państwo-Strona
zniszczy obiekty produkujące nie wypełnioną amunicję chemiczną oraz sprzęt do
stosowania broni chemicznej zgodnie z poniższymi postanowieniami:
(a) obiekty
używane wyłącznie do produkcji niechemicznych części amunicji chemicznej lub
sprzętu przeznaczonego specjalnie do bezpośredniego użycia w związku ze
stosowaniem broni chemicznej zostaną zadeklarowane i zniszczone. Proces
niszczenia i jego weryfikacja prowadzone będą zgodnie z postanowieniami
artykułu V i niniejszej części Załącznika, które dotyczą niszczenia obiektów do
produkcji broni chemicznej;
(b) wszelkie
urządzenia przeznaczone lub używane wyłącznie do produkcji niechemicznych
części amunicji chemicznej zostaną fizycznie zniszczone. Takie urządzenia, włączając
specjalnie zaprojektowane formy odlewnicze i formy do kształtowania metalu,
mogą być przewiezione do specjalnego miejsca w celu zniszczenia.
(c) wszelkie
budynki i standardowe urządzenia używane do takiej działalności produkcyjnej
zostaną zniszczone lub przekształcone na cele nie zabronione przez niniejszą
Konwencję, co powinno zostać potwierdzone, o ile to konieczne, w drodze
konsultacji i inspekcji zgodnie z artykułem IX;
(d) działalność
prowadzona w celach nie zabronionych przez niniejszą Konwencję może być
kontynuowana w trakcie procesu niszczenia lub konwersji.
Porządek
niszczenia
28. Porządek
niszczenia obiektów do produkcji broni chemicznej jest oparty na zobowiązaniach
określonych w artykule I i w innych artykułach niniejszej Konwencji, włączając
zobowiązania z zakresu systematycznej weryfikacji na miejscu. Powinien on
uwzględniać interesy Państw-Stron w dziedzinie nie pomniejszonego
bezpieczeństwa w okresie niszczenia; budowy zaufania we wstępnej fazie procesu
niszczenia; stopniowego nabywania doświadczenia w miarę niszczenia obiektów do
produkcji broni chemicznej oraz stosowanie, niezależnie od faktycznej
charakterystyki, obiektów i wybranych metod ich niszczenia. Porządek niszczenia
opiera się na zasadzie wyrównywania poziomów.
29. Państwo-Strona
określi, dla każdego okresu niszczenia, które obiekty do produkcji broni
chemicznej zostaną zniszczone, oraz przeprowadzi niszczenie w taki sposób, aby
nic ponad to, co jest wymienione w ustępach 30 i 31, nie pozostało po
zakończeniu każdego procesu niszczenia. Państwo-Strona może zniszczyć swoje
obiekty w szybszym tempie.
30. W
przypadku obiektów do produkcji broni chemicznej, które produkują substancje z
Wykazu 1, stosuje się następujące zasady:
(a) Państwo-Strona
rozpocznie niszczenie takich obiektów nie później niż po upływie roku od dnia
wejścia dla niego w życie niniejszej Konwencji i zakończy je nie później niż 10
lat od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji. Dla Państwa, które jest
Stroną niniejszej Konwencji w chwili jej wejścia w życie, powyższy ogólny okres
podzielony zostanie na trzy oddzielne okresy niszczenia, a mianowicie lata 2-5,
lata 6-8 i lata 9-10. Dla Państw, które staną się Stroną niniejszej Konwencji
po jej wejściu w życie, okresy niszczenia zostaną dostosowane uwzględniając
ustępy 28 i 29;
(b) moc
produkcyjna stosowana będzie jako czynnik porównawczy dla takich obiektów.
Będzie ona wyrażona w tonach, biorąc pod uwagę zasady określone dla binarnej
broni chemicznej;
(c) odpowiednie
pułapy mocy produkcyjnych zostaną określone na koniec ósmego roku od dnia
wejścia w życie niniejszej Konwencji. Moce produkcyjne przekraczające odnośny
pułap powinny być zniszczone w równych częściach w ramach dwóch pierwszych
okresów niszczenia;
(d) obowiązek
zniszczenia określonej części mocy produkcyjnych obejmuje również obowiązek
zniszczenia każdego innego obiektu do produkcji broni chemicznej, który
zaopatrywał obiekt do produkcji z Wykazu 1 lub napełniał związkiem chemicznym z
Wykazu 1 produkowaną tam amunicję lub urządzenia;
(e) obiekty
do produkcji broni chemicznej, które czasowo zostały przekształcone w celu
niszczenia broni chemicznej, podlegają nadal obowiązkowi zniszczenia zdolności
produkcyjnych zgodnie z postanowieniami niniejszego ustępu.
31. Państwo-Strona
rozpocznie niszczenie obiektów do produkcji broni chemicznej nie objętych
ustępem 30 nie później niż rok od dnia wejścia dla niego w życie niniejszej
Konwencji i zakończy je nie później niż pięć lat od dnia wejścia w życie
niniejszej Konwencji.
Szczegółowe
plany niszczenia
32. Nie
później niż 180 dni przed rozpoczęciem niszczenia obiektu do produkcji broni
chemicznej Państwo-Strona przekaże Sekretariatowi Technicznemu szczegółowe
plany niszczenia obiektu, w tym proponowane środki w celu weryfikacji
niszczenia wymienione w ustępie 33 (f) dotyczące między innymi:
(a) określenia
terminów pobytu inspektorów w obiekcie, który ma być zniszczony;
(b) procedur
weryfikacji środków stosowanych wobec każdej pozycji zadeklarowanego wykazu.
33. Szczegółowe
plany niszczenia każdego obiektu do produkcji broni chemicznej powinny
zawierać:
(a) szczegółowy
harmonogram procesu niszczenia;
(b) plan
obiektu;
(c) schemat
instalacji;
(d) szczegółowy
wykaz urządzeń, budynków i innych pozycji podlegających zniszczeniu;
(e) środki
stosowane wobec każdej pozycji umieszczonej w wykazie;
(f) proponowane
środki weryfikacyjne;
(g) środki
ochrony bezpieczeństwa stosowane w okresie niszczenia zakładu; i
(h) warunki
pracy i pobytu stworzone dla inspektorów.
34. Jeżeli
Państwo-Strona zamierza czasowo przekształcić obiekt do produkcji broni
chemicznej w obiekt do niszczenia broni chemicznej, powinno o tym powiadomić
Sekretariat Techniczny co najmniej 150 dni przed podjęciem jakichkolwiek
czynności konwersji. Notyfikacja powinna:
(a) podawać
nazwę, adres i lokalizację obiektu;
(b) zawierać
plan miejsca z zaznaczeniem wszystkich obiektów i obszarów, które związane będą
z procesem niszczenia broni chemicznej, oraz powinna wskazywać wszelkie
struktury obiektu do produkcji broni chemicznej, które poddane zostaną
czasowemu przekształceniu;
(c) podawać
rodzaj broni chemicznej oraz typ i ilość chemicznego wypełnienia podlegającego
niszczeniu;
(d) określać
metodę niszczenia;
(e) zawierać
schemat procesu ze wskazaniem, które elementy procesu produkcyjnego i
specjalistycznych urządzeń zostaną przekształcone w celu niszczenia broni
chemicznej;
(f) określać
plomby i sprzęt inspekcyjny, które potencjalnie mogą zostać poddane konwersji,
o ile to konieczne; oraz
(g) zawierać
harmonogram określający: czas przeznaczony na zaprojektowanie, tymczasową
konwersję obiektu, instalację urządzeń, sprawdzenie urządzeń, operacje
niszczenia i zamknięcia.
35. W
odniesieniu do niszczenia obiektu czasowo przekształconego w obiekt do
niszczenia broni chemicznej informacja powinna być składana zgodnie z ustępami
32 i 33.
Przegląd
szczegółowych planów
36. Na
podstawie szczegółowego planu niszczenia i proponowanych środków
weryfikacyjnych przedstawionych przez Państwo-Stronę, oraz w oparciu o
doświadczenia z poprzednich inspekcji Sekretariat Techniczny przygotuje plan
weryfikacji niszczenia obiektu w ścisłym porozumieniu z Państwem-Stroną.
Wszelkie kwestie sporne między Sekretariatem Technicznym a Państwem-Stroną
dotyczące stosownych środków powinny być rozstrzygane w drodze konsultacji.
Wszelkie nie rozwiązane kwestie zostaną przekazane Radzie Wykonawczej w celu
podjęcia odpowiednich działań umożliwiających pełne wykonanie niniejszej
Konwencji.
37. W
celu zapewnienia wykonania postanowień artykułu V i niniejszej części, między
Radą Wykonawczą i Państwem-Stroną zostaną uzgodnione wspólne plany niszczenia i
weryfikacji. Porozumienie w tej sprawie powinno być zawarte co najmniej 60 dni
przed planowanym rozpoczęciem niszczenia.
38. Każdy
członek Rady Wykonawczej może przekonsultować z Sekretariatem Technicznym
wszelkie sprawy dotyczące wystarczalności wspólnych planów niszczenia i
weryfikacji. Jeżeli żaden z członków Rady Wykonawczej nie zgłosi zastrzeżeń,
plan zostanie poddany realizacji.
39. W
przypadku trudności Rada Wykonawcza podejmie konsultacje z Państwem-Stroną w
celu ich usunięcia. Jeżeli jakiekolwiek trudności pozostaną nierozwiązane, to
zostaną one przedstawione do rozstrzygnięcia Konferencji. Rozstrzygnięcie
wszelkich trudności związanych z metodami niszczenia nie powinno opóźniać
wykonania pozostałych, zaakceptowanych części planu niszczenia.
40. Jeżeli
nie zostanie osiągnięte porozumienie z Radą Wykonawczą co do poszczególnych
aspektów weryfikacji, lub jeżeli uzgodniony plan weryfikacji nie może być
zrealizowany, weryfikacja niszczenia odbywać się będzie poprzez stały nadzór za
pomocą zainstalowanych na miejscu urządzeń i poprzez fizyczną obecność
inspektorów.
41. Niszczenie
i weryfikacja powinny przebiegać zgodnie z ustalonym planem. Weryfikacja nie
powinna niepotrzebnie zakłócać procesu niszczenia i powinna być wykonywana
poprzez obecność na miejscu inspektorów w celu stwierdzenia niszczenia.
42. Jeżeli
wymagane działania weryfikacyjne lub w zakresie niszczenia nie są zgodne z
planowanymi, powiadomione o tym zostaną wszystkie Państwa-Strony.
C. WERYFIKACJA
Weryfikacja deklaracji obiektów do
produkcji broni chemicznej poprzez inspekcję na miejscu
43. Sekretariat
Techniczny przeprowadzi wstępną inspekcję każdego obiektu do produkcji broni
chemicznej w okresie pomiędzy 90 i 120 dniem od dnia wejścia w życie dla danego
Państwa-Strony niniejszej Konwencji.
44. Celem
wstępnej inspekcji powinno być:
(a) sprawdzenie,
czy zaprzestano produkcji broni chemicznej i czy obiekt został unieruchomiony
zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji;
(b) umożliwienie
Sekretariatowi Technicznemu zapoznania się ze środkami zastosowanymi do
przerwania produkcji broni chemicznej w obiekcie;
(c) umożliwienie
inspektorom założenia tymczasowych plomb;
(d) umożliwienie
inspektorom sprawdzenia wykazów budynków i sprzętu specjalistycznego;
(e) uzyskanie
informacji niezbędnych do planowania działań inspekcyjnych w obiekcie, w tym
zastosowania plomb wskazujących ich naruszenie i innego uzgodnionego sprzętu,
który ma zostać zainstalowany w obiekcie zgodnie ze szczegółowym porozumieniem
dotyczącym danego obiektu i szczegółowym porozumieniem dotyczącym procedur
inspekcyjnych w obiekcie.
45. Inspektorzy
stosować będą, zgodnie z potrzebami, uzgodnione plomby, identyfikatory i inne
procedury kontroli inwentaryzacyjnej w celu umożliwienia dokładnej
inwentaryzacji pozycji zadeklarowanych w każdym obiekcie do produkcji broni
chemicznej.
46. Inspektorzy
zainstalują uzgodnione urządzenia, niezbędne do stwierdzenia jakiegokolwiek
wznowienia produkcji broni chemicznej lub usunięcia zadeklarowanej pozycji.
Podejmą oni niezbędne środki ostrożności, aby nie zakłócić czynności
inspekcjonowanego Państwa-Strony związanych z zamknięciem obiektu. Inspektorzy
mogą powrócić w celu obsługi i sprawdzenia, czy urządzenia nie zostały
naruszone.
47. Jeżeli
na podstawie wstępnej inspekcji Dyrektor Generalny stwierdzi, że niezbędne są
dodatkowe środki w celu unieruchomienia obiektu zgodnie z niniejszą Konwencją,
może on, nie później niż 135 dni od dnia wejścia dla danego Państwa-Strony w
życie niniejszej Konwencji, wystąpić o zastosowanie takich środków przez
inspekcjonowane Państwo-Stronę nie później niż 180 dni od wejścia dla niego w
życie niniejszej Konwencji. Inspekcjonowane Państwo-Strona może według swego uznania
wykonać to żądanie. W przypadku niewykonania, inspekcjonowane Państwo-Strona i
Dyrektor Generalny podejmą konsultacje w celu rozwiązania problemu.
Systematyczna weryfikacja obiektów
do produkcji broni chemicznej i przerwania ich działalności
48. Celem
systematycznej weryfikacji obiektu do produkcji broni chemicznej jest
zapewnienie, aby wszelkie ponowne podjęcie produkcji broni chemicznej lub
usunięcie zadeklarowanej pozycji w danym obiekcie zostało wykryte.
49. Szczegółowe
porozumienie dotyczące każdego obiektu do produkcji broni chemicznej powinno
określać:
(a) szczegółowe
procedury inspekcji na miejscu, które mogą obejmować:
(i) badanie
wizualne;
(ii) sprawdzenie
i konserwację plomb oraz innych uzgodnionych urządzeń; oraz
(iii) pobranie
i analizę próbek;
(b) procedury
użycia plomb wskazujących ich naruszenie i innego uzgodnionego sprzętu w celu
uniemożliwienia nie zauważonego uruchomienia zakładu, które sprecyzują:
(i) typ,
rozmieszczenie i przedsięwzięcia związane z instalacją; oraz
(ii) konserwację
takich plomb i urządzeń; a także
(c) inne
uzgodnione kroki.
50. Plomby
i inny uzgodniony sprzęt objęty szczegółowym porozumieniem dotyczącym środków
weryfikacyjnych w danym obiekcie zostaną zainstalowanie później niż 240 dni od
dnia wejścia dla danego Państwa-Strony w życie niniejszej Konwencji.
Inspektorzy uzyskają pozwolenie na wizytację każdego obiektu do produkcji broni
chemicznej w celu instalacji takich plomb i urządzeń.
51. W
każdym roku kalendarzowym Sekretariat Techniczny ma prawo przeprowadzenia do
czterech inspekcji w każdym obiekcie do produkcji broni chemicznej.
52. Dyrektor
Generalny powiadomi Państwo-Stronę o swej decyzji przeprowadzenia inspekcji lub
wizytacji obiektu do produkcji broni chemicznej 48 godzin przed planowanym
przybyciem zespołu inspekcyjnego do obiektu w celu systematycznej inspekcji lub
wizytacji. W przypadku inspekcji lub wizytacji mającej na celu rozwiązanie
pilnych problemów okres ten może zostać skrócony. Dyrektor Generalny określi
cel inspekcji lub wizytacji.
53. Inspektorzy
powinni mieć, zgodnie z porozumieniem dotyczącym danego obiektu, nieskrępowany
dostęp do wszelkich miejsc w obiektach do produkcji broni chemicznej. Pozycje w
ramach zadeklarowanego wykazu poddawane inspekcji zostaną wybrane przez inspektorów.
54. Zasady
ustalania częstotliwości systematycznych inspekcji na miejscu zostaną
rozpatrzone i zatwierdzone przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 (i) artykułu
VIII. Obiekt produkcyjny poddawany inspekcji zostanie wybrany przez Sekretariat
Techniczny w taki sposób, aby uniemożliwić przewidzenie, kiedy dokładnie obiekt
zostanie poddany inspekcji.
Weryfikacja niszczenia obiektów do
produkcji broni chemicznej
55. Celem
systematycznej weryfikacji niszczenia obiektów do produkcji broni chemicznej
jest sprawdzenie czy obiekt jest niszczony zgodnie z postanowieniami niniejszej
Konwencji i czy każda pozycja z zadeklarowanego wykazu jest niszczona zgodnie z
ustalonym szczegółowym planem niszczenia.
56. Po
tym jak wszystkie pozycje z zadeklarowanego wykazu zostaną zniszczone
Sekretariat Techniczny potwierdzi deklarację Państwa-Strony w tym względzie. Po
tym potwierdzeniu Sekretariat Techniczny zaprzestanie systematycznej
weryfikacji obiektu do produkcji broni chemicznej i niezwłocznie usunie
wszelkie urządzenia i instrumenty kontrolne zainstalowane przez inspektorów.
57. Po
powyższym potwierdzeniu Państwo-Strona złoży deklarację stwierdzającą, że
obiekt został zniszczony.
Weryfikacja czasowej konwersji
obiektu do produkcji broni chemicznej na obiekt do niszczenia broni chemicznej
58. Nie
później niż 90 dni po otrzymaniu notyfikacji o zamiarze czasowej konwersji
obiektu do produkcji inspektorzy mają prawo do wizytacji obiektu w celu
zapoznania się z proponowaną czasową konwersją i zbadanie możliwych środków
weryfikacyjnych niezbędnych w czasie konwersji.
59. Nie
później niż 60 dni od takiej wizytacji Sekretariat Techniczny i inspekcjonowane
Państwo-Strona zawrą przejściowe porozumienie o dodatkowych środkach
inspekcyjnych dla czasowego okresu konwersji. Porozumienie przejściowe powinno
określać procedury inspekcji, w tym stosowanie plomb, sprzętu nadzoru, oraz
inspekcji, która powinna zapewnić, aby produkcja broni chemicznej nie miała
miejsca w okresie konwersji. Porozumienie to pozostanie w mocy od chwili
rozpoczęcia czasowej konwersji aż do rozpoczęcia przez obiekt działalności w
charakterze obiektu do niszczenia broni chemicznej.
60. Inspekcjonowane
Państwo-Strona nie powinno usuwać lub przekształcać jakiejkolwiek części
obiektu, usuwać i zmieniać jakichkolwiek plomb lub innego uzgodnionego sprzętu
inspekcyjnego, który mógł być zainstalowany zgodnie z niniejszą Konwencją przed
zawarciem porozumienia przejściowego.
61. Od
rozpoczęcia działalności obiektu w charakterze obiektu do niszczenia broni
chemicznej zostanie on poddany postanowieniom części IV (A) niniejszego
Załącznika, mającym zastosowanie wobec obiektów do niszczenia broni chemicznej.
Przedsięwzięcia podejmowane przed rozpoczęciem takiej działalności zostaną
określone w porozumieniu przejściowym.
62. Podczas
czynności niszczenia inspektorzy powinni mieć dostęp do wszystkich miejsc w
czasowo przekształconym obiekcie do produkcji broni chemicznej, w tym tych,
które nie są bezpośrednio związane z niszczeniem broni chemicznej.
63. Przed
rozpoczęciem prac w obiekcie nad jego czasową konwersją do celów niszczenia
broni chemicznej i po tym, jak obiekt przestanie funkcjonować jako obiekt do
niszczenia broni chemicznej, wobec obiektu stosuje się postanowienia niniejszej
części mające zastosowanie do obiektów do produkcji broni chemicznej.
D. KONWERSJA
OBIEKTÓW DO PRODUKCJI BRONI CHEMICZNEJ NA CELE NIE ZABRONIONE PRZEZ NINIEJSZĄ
KONWENCJĘ
Procedura
składania wniosku o konwersje
64. Wniosek
o zgodę na używanie obiektu do produkcji broni chemicznej do celów nie
zabronionych przez niniejszą Konwencję może zostać złożony w odniesieniu do
jakiegokolwiek obiektu, który Państwo-Strona już używało w takich celach przed
wejściem niniejszej Konwencji w życie lub planuje jego używanie w takich
celach.
65. W
przypadku obiektu do produkcji broni chemicznej, który był używany do celów nie
zabronionych przez niniejszą Konwencję, w dniu wejścia w życie niniejszej
Konwencji dla Państwa-Strony, wniosek powinien zostać przekazany Dyrektorowi
Generalnemu nie później niż 30 dni od dnia wejścia niniejszej Konwencji w życie
dla tego Państwa-Strony. Wniosek powinien zawierać oprócz danych przekazanych
zgodnie z ustępem 1 (h) (iii) następujące informacje:
(a) szczegółowe
uzasadnienie prośby;
(b) ogólny
plan konwersji obiektu określający:
(i) charakter
działalności jaka będzie prowadzona w zakładzie;
(ii) czy
planowana działalność obejmuje produkcję, przetwarzanie lub używanie związków
chemicznych, schemat instalacji zakładu i ilości planowane do produkcji,
przetwarzania lub użycia w ciągu roku;
(iii) które
budynki lub obiekty są planowane do używania i jakie są proponowane zmiany, o
ile takie istnieją;
(iv) które
budynki lub obiekty zostały zniszczone lub są przeznaczone do niszczenia i
plany niszczenia;
(v) jakie
urządzenia będą używane w obiekcie;
(vi) jakie
urządzenia zostały usunięte i zniszczone i jakie urządzenia są przewidziane do
usunięcia zniszczenia oraz plany ich niszczenia;
(vii) proponowany
harmonogram konwersji, jeśli jest to konieczne zastosowanie;
(viii) charakter
działalności każdego innego zakładu działającego w danym kombinacie;
(c) szczegółowe
wyjaśnienie, w jaki sposób środki określone w ustępie (b) oraz wszelkie inne
środki proponowane przez Państwo-Stronę zapewnią pozbawienie obiektu zdolności
do wznowienia produkcji broni chemicznej.
66. W
przypadku obiektu do produkcji broni chemicznej, który nie był używany do celów
nie zabronionych przez niniejszą Konwencję, w chwili wejścia w życie niniejszej
Konwencji dla tego Państwa-Strony wniosek zostanie przekazany Dyrektorowi
Generalnemu nie później niż cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszej
Konwencji dla Państwa-Strony. Wniosek powinien zawierać następujące informacje:
(a) szczegółowe
uzasadnienie wniosku, w tym potrzeby ekonomiczne przemawiające za nim;
(b) ogólny
plan konwersji obiektu określający:
(i) charakter
planowanej działalności, jaka ma być prowadzona w obiekcie;
(ii) jeżeli
planowana działalność obejmuje produkcję, przetwarzanie lub używanie związków
chemicznych - nazwę każdego związku chemicznego, schemat instalacji zakładu
oraz ilości planowane do wyprodukowania, przetworzenia lub zużycia w ciągu
roku;
(iii) które
budynki lub obiekty są przewidziane do zachowania i jakie proponowane są
zmiany, jeżeli są;
(iv) które
budynki lub obiekty zostały zniszczone lub są przekazane do zniszczenia oraz
plany niszczenia;
(v) jakie
urządzenia są przewidziane do używania w obiekcie;
(vi) jakie
urządzenia są przewidziane do usunięcia i zniszczenia i plany ich niszczenia;
(vii) proponowany
harmonogram konwersji;
(viii) charakter
działalności każdego innego zakładu działającego w tym kombinacie; oraz
(c) szczegółowe
wyjaśnienie, w jaki sposób środki określone w ustępie (b) oraz inne środki
proponowane przez Państwo-Stronę zapewnią pozbawienie obiektu zdolności do
wznowienia produkcji broni chemicznej.
67. Państwo-Strona
może zaproponować w swoim wniosku wszelkie inne środki, które uzna za stosowne
w celu zapewnienia zaufania.
Działania
dozwolone przed podjęciem decyzji
68. W
oczekiwaniu na podjęcie decyzji przez Konferencję Państwo-Strona może
kontynuować używanie w celach nie zabronionych przez niniejszą Konwencję
obiektu, który był używany do tych celów przed wejściem dla niego w życie
niniejszej Konwencji, ale tylko wtedy, jeżeli Państwo-Strona oświadczy w swoim
wniosku, że nie są używane zarówno specjalistyczne urządzenia jak i
specjalistyczne budynki oraz że specjalistyczne urządzenia i specjalistyczne
budynki zostały wyłączone z działalności z zastosowaniem metod określonych w
ustępie 13.
69. Jeżeli
obiekt, którego dotyczy wniosek, nie był używany do celów nie zabronionych
przez niniejszą Konwencję przed wejściem w życie niniejszej Konwencji dla
Państwa-Strony oraz jeżeli oświadczenie wymagane w ustępie 68 nie zostało
złożone, Państwo-Strona natychmiast przerwie wszelką działalność zgodnie z
ustępem 4 artykułu V. Państwo-Strona zamknie obiekt zgodnie z ustępem 13 nie
później niż 90 dni od dnia wejścia dla niego w życie niniejszej Konwencji.
Warunki
konwersji
70. Warunkiem
konwersji obiektu do produkcji broni chemicznej na cele nie zabronione przez
niniejszą Konwencję jest zniszczenie wszelkich specjalistycznych urządzeń w
obiekcie i wyeliminowanie wszelkich specyficznych cech budynków i obiektów,
które różnią je od budynków i obiektów używanych normalnie do celów nie
zabronionych przez niniejszą Konwencję i nie mających do czynienia z
substancjami chemicznymi z Wykazu 1.
71. Przekształcony
obiekt nie będzie używany:
(a) do
jakiejkolwiek działalności obejmującej produkcję, przetwarzanie lub używanie
związków chemicznych z wykazu 1 lub z wykazu 2;
(b) do
produkcji jakiegokolwiek silnie toksycznego związku chemicznego, w tym silnie
toksycznych związków fosforoorganicznych, lub do jakiejkolwiek działalności,
która wymaga specjalistycznych urządzeń przystosowanych do kontaktu z silnie
toksycznymi lub silnie korozyjnymi związkami chemicznymi, o ile Rada Wykonawcza
nie podejmie decyzji, iż taka produkcja lub działalność nie będzie stanowić
zagrożenia dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji, biorąc pod uwagę
kryteria toksyczności, korozyjności i, o ile to konieczne, inne kryteria
techniczne, które zostaną rozpatrzone i zatwierdzone przez Konferencję zgodnie
z ustępem 21 (i) artykułu VIII.
72. Konwersja
obiektu do produkcji broni chemicznej powinna zostać zakończona nie później niż
sześć lat od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji.
Decyzje
Rady Wykonawczej i Konferencji
73. Nie
później niż 90 dni od dnia otrzymania wniosku przez Dyrektora Generalnego
Sekretariat Techniczny przeprowadzi wstępną inspekcję obiektu. Celem tej
inspekcji będzie zbadanie dokładności informacji przekazanych we wniosku,
uzyskanie informacji dotyczących charakterystyki technicznej obiektu
przewidzianego do konwersji i ocena warunków, na jakich udzielona może być
zgoda na używanie obiektu do celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję.
Dyrektor Generalny niezwłocznie przekaże Radzie Wykonawczej, Konferencji i
wszystkim Państwom-Stronom sprawozdanie zawierające jego zalecenia co do
niezbędnych środków dla konwersji obiektu na cele nie zabronione przez
Konwencję i uzyskania pewności, że przekształcony obiekt będzie używany
wyłącznie w celach nie zabronionych przez niniejszą Konwencję.
74. Jeżeli
obiekt był używany do celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję przed
wejściem w życie niniejszej Konwencji dla Państwa-Strony i nadal funkcjonuje,
ale środki, których stwierdzenie jest wymagane zgodnie z ustępem 68, nie
zostały podjęte, Dyrektor Generalny natychmiast powiadomi o tym Radę
Wykonawczą, która może zażądać zastosowania środków uznanych za wskazane, w tym
między innymi zamknięcia obiektu i usunięcia specjalistycznych urządzeń oraz
modyfikacji budynków i obiektów. Rada Wykonawcza wyznaczy termin realizacji
tych środków i zawiesi rozpatrywanie wniosku do czasu ich zadowalającej
realizacji. Obiekt poddany zostanie inspekcji bezzwłocznie po upływie terminu,
w celu stwierdzenia, czy środki zostały podjęte. W innym przypadku
Państwo-Strona będzie musiało całkowicie zaprzestać wszelkich operacji w tym
obiekcie.
75. Tak
szybko, jak to możliwe, po otrzymaniu sprawozdania Dyrektora Generalnego
Konferencja, uwzględniając zalecenia Rady Wykonawczej, podejmie decyzję, biorąc
pod uwagę sprawozdanie i wszelkie uwagi Państw-Stron, czy uwzględnić wniosek,
jak również ustali warunki, na jakich zgoda zostanie udzielona. Jeżeli
którekolwiek z Państw-Stron wyrazi sprzeciw wobec wniosku lub warunków z nim
związanych, podjęte zostaną konsultacje między zainteresowanymi
Państwami-Stronami w celu znalezienia wzajemnie zadowalającego rozwiązania.
Konsultacje nie mogą przekraczać 90 dni. Decyzja dotycząca wniosku i związanych
z nim warunków, wraz z wszelkimi proponowanymi jej modyfikacjami, zostanie
podjęta jak w sprawie merytorycznej, tak szybko jak to możliwe po zakończeniu
okresu konsultacji.
76. Jeżeli
wniosek zostanie zatwierdzony, porozumienie dotyczące danego obiektu zostanie
zawarte nie później niż 90 dni po podjęciu takiej decyzji. Porozumienie
dotyczące obiektu powinno zawierać warunki, na jakich zezwolono na konwersję i
używanie zakładu, w tym środki weryfikacyjne. Konwersja nie powinna się
rozpocząć przed zawarciem porozumienia dotyczącego danego obiektu.
Szczegółowe
plany konwersji
77. Nie
później niż 180 dni przed planowanym rozpoczęciem konwersji obiektu do
produkcji broni chemicznej Państwo-Strona przekaże Sekretariatowi Technicznemu
szczegółowe plany konwersji obiektu, w tym proponowane środki weryfikacji
konwersji w odniesieniu między innymi do:
(a) terminów
obecności inspektorów w przekształcanym obiekcie; oraz
(b) procedur
weryfikacji środków stosowanych wobec każdej pozycji z zadeklarowanego wykazu.
78. Szczegółowy
plan konwersji każdego obiektu do produkcji broni chemicznej powinien zawierać:
(a) szczegółowy
harmonogram procesu konwersji;
(b) plan
obiektu przed i po konwersji;
(c) schemat
instalacji obiektu przed i, jeżeli to konieczne, po konwersji;
(d) szczegółowy
wykaz urządzeń, budynków i obiektów oraz innych pozycji przeznaczonych do
zniszczenia, oraz budynków i obiektów modyfikowanych;
(e) środki
stosowane wobec każdej pozycji z wykazu wyposażenia, jeżeli są stosowane;
(f) proponowane
środki weryfikacyjne;
(g) środki
ochrony/bezpieczeństwa stosowane podczas konwersji obiektu;
(h) warunki
pracy i pobytu stworzone dla inspektorów.
Przegląd szczegółowych planów
79. Na
podstawie szczegółowego planu konwersji i proponowanych środków weryfikacji
przekazanych przez Państwo-Stronę doświadczeń z poprzednich inspekcji
Sekretariat Techniczny przygotuje, w ścisłym porozumieniu z Państwem-Stroną,
plan weryfikacji konwersji obiektu. Wszelkie kwestie sporne między
Sekretariatem Technicznym i Państwem-Stroną dotyczące stosownych środków
powinny być rozstrzygane w drodze konsultacji. Wszelkie nie rozwiązane kwestie
zostaną przekazane Radzie Wykonawczej w celu podjęcia stosownych działań, w
celu umożliwienia pełnego wykonania niniejszej Konwencji.
80. W celu
zapewnienia wykonania postanowień artykułu V i niniejszej części między Radą
Wykonawczą i Państwem-Stroną uzgodniony zostanie wspólny plan konwersji i
weryfikacji. Porozumienie w tej sprawie zawarte zostanie co najmniej przed
planowanym rozpoczęciem konwersji.
81. Każdy
członek Rady Wykonawczej może przekonsultować z Sekretariatem Technicznym
wszelkie sprawy dotyczące wystarczalności wspólnego planu konwersji i
weryfikacji. Jeżeli żaden z członków Rady Wykonawczej nie zgłosi zastrzeżeń,
plan zostanie poddany realizacji.
82. W
przypadku trudności Rada Wykonawcza podejmie konsultacje z Państwem-Stroną w
celu ich usunięcia. Jeżeli jakiekolwiek trudności pozostaną nie rozwiązane, to
zostaną one przedstawione Konferencji do rozstrzygnięcia. Rozstrzygnięcie wszelkich
trudności związanych z metodami konwersji nie powinno opóźniać wykonania
pozostałych zaakceptowanych części planu konwersji.
83. Jeżeli
nie zostanie osiągnięte porozumienie z Radą Wykonawcza co do poszczególnych
aspektów weryfikacji lub jeżeli uzgodniony plan weryfikacji nie może być
zrealizowany, weryfikacja konwersji odbywać się będzie poprzez stały nadzór za
pomocą zainstalowanych na miejscu urządzeń i fizyczną obecność inspektorów.
84. Konwersja
i weryfikacja powinny przebiegać zgodnie z ustalonym planem. Weryfikacja nie
powinna niepotrzebnie zakłócać procesu konwersji i powinna być realizowana
poprzez obecność inspektorów w celu stwierdzenia konwersji.
85. W
ciągu 10 lat po potwierdzeniu przez Dyrektora Generalnego, iż konwersja została
zakończona, Państwo-Strona umożliwi w każdej chwili niezakłócony dostęp
inspektorów do obiektu. Inspektorzy będą mieli prawo obserwacji wszelkich
miejsc, działalności i wszystkich urządzeń obiektu. Inspektorzy mają prawo
sprawdzić, czy działalność obiektu zgodna jest z warunkami określonymi na mocy
niniejszej sekcji przez Radę Wykonawczą i Konferencję. Inspektorzy mają też
prawo, zgodnie z postanowieniami części II, sekcji E niniejszego Załącznika,
otrzymać próbki z każdego miejsca w obiekcie i dokonać ich analizy w celu
sprawdzenia, czy nie zawierają one związków z Wykazu 1, ich trwałych produktów
przejściowych i rozkładu oraz związków z Wykazu 2, i sprawdzenia, czy
działalność obiektu jest zgodna z wszelkimi innymi warunkami dotyczącymi
działalności chemicznej określonymi na mocy niniejszej sekcji, przez Radę
Wykonawczą i Konferencję. Inspektorzy mają również prawo do kontrolowanego
dostępu, zgodnie z częścią X, sekcją C niniejszego Załącznika, do zakładu, w
którym zlokalizowanym jest obiekt. W ciągu 10-letniego okresu Państwo-Strona
corocznie składać będzie sprawozdania z działalności przekształconego obiektu.
Po zakończeniu powyższego letniego okresu Rada Wykonawcza, uwzględniając
zalecenia Sekretariatu Technicznego, podejmie decyzje co do charakteru
kontynuowanych środków weryfikacyjnych.
86. Koszty
weryfikacji przekształconego obiektu zostaną pokryte zgodnie z ustępem 19
artykułu V.
CZĘŚĆ VI
DZIAŁANIA
NIE ZABRONIONE PRZEZ NINIEJSZĄ KONWENCJĘ ZGODNIE Z ARTYKUŁEM VI
ZASADY
MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH Z WYKAZU 1 I OBIEKTÓW Z NIMI
ZWIĄZANYCH
A. POSTANOWIENIA
OGÓLNE
1. Państwo-Strona
nie będzie produkować ani nabywać, posiadać lub używać związków chemicznych
należących do Wykazu 1 poza terytorium Państw-Stron i nie będzie przekazywać
takich związków chemicznych poza swoje terytorium z wyjątkiem innego
Państwa-Strony.
2. Państwo-Strona
nie będzie produkować, nabywać, posiadać, przekazywać lub używać związków
chemicznych należących do Wykazu 1, chyba że:
(a) powyższe
związki chemiczne są stosowane do celów badawczych, medycznych,
farmaceutycznych lub ochronnych;
(b) rodzaje
i ilości związków chemicznych są ściśle ograniczone do tych, które mogą służyć
do wyżej wymienionych celów; i
(c) ogólna
ilość powyższych związków chemicznych przeznaczonych do powyższych celów w
dowolnym czasie jest równa lub mniejsza niż 1 tona; i
(d) ogólna
ilość zgromadzona do powyższych celów przez Państwo-Stronę w dowolnym roku w
wyniku produkcji, wycofania z magazynów broni chemicznej i przekazania jest
równa lub mniejsza niż 1 tona.
B. TRANSFER
3. Państwo-Strona
może przekazywać związki chemiczne umieszczone w Wykazie 1 poza swoje
terytorium tylko do innego Państwa-Strony i tylko do celów badawczych,
medycznych, farmaceutycznych lub ochronnych, zgodnie z ustępem 2.
4. Przekazane
związki chemiczne nie będą przekazywane do Państwa trzeciego.
5. Co
najmniej 30 dni przed każdym transferem do innego Państwa-Strony oba
Państwa-Strony zawiadamiają Sekretariat Techniczny o przekazaniu transferu.
6. Każde
Państwo-Strona sporządza szczegółowe coroczne sprawozdanie dotyczące transferów
w poprzednim roku. Sprawozdanie przesyłane jest nie później niż 90 dni po
zakończeniu danego roku i powinno zawierać następujące informacje dotyczące
każdego związku umieszczonego w Wykazie 1, który został przekazany:
(a) nazwę
związku, wzór strukturalny i numer rejestracyjny w Chemical Abstracts Service,
jeżeli został przyznany;
(b) ilość
otrzymaną z innych państw lub przekazaną do innych Państw-Stron. W przypadku
każdego transferu należy podać ilość, odbiorcę i cel.
C. PRODUKCJA
Ogólne
zasady produkcji
7. Każde
Państwo-Strona, podczas działalności produkcyjnej wymienionej w ustępach 8 do
12, powinno dołożyć wszelkich starań w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i ochrony
środowiska. Każde Państwo-Strona prowadzi taką produkcję uwzględniając własne
normy w zakresie bezpieczeństwa i emisji.
Pojedynczy
obiekt o małej zdolności produkcyjnej
8. Każde
Państwo-Strona, które produkuje związki chemiczne umieszczone w wykazie 1 do
celów badawczych, medycznych, farmaceutycznych lub ochronnych, będzie prowadzić
produkcję w pojedynczym obiekcie o małej zdolności produkcyjnej zatwierdzonych
przez Państwo-Stronę, z wyjątkami określonymi w ustępach 10, 11 i 12.
9. Produkcja
w pojedynczym obiekcie o małej zdolności produkcyjnej będzie prowadzona w
reaktorach usytuowanych w liniach produkcyjnych nie przystosowanych do
działania ciągłego. Pojemność takiego reaktora nie może przekraczać 100 litrów,
a całkowita pojemność wszystkich reaktorów o pojemności przekraczającej 5
litrów nie powinna być większa niż 500 litrów.
Inne obiekty
10. Produkcja
związków chemicznych należących do Wykazu 1 w ogólnej ilości nie
przekraczającej 10 kg rocznie może być prowadzona do celów ochronnych w jednym
obiekcie innym niż pojedynczy obiekt o małej zdolności produkcyjnej. Obiekt
powyższy powinien być zatwierdzony przez Państwo-Stronę.
11. Produkcja
związków chemicznych należących do Wykazu 1 w ilościach większych niż 100 g
rocznie może być prowadzona do celów badawczych, medycznych lub
farmaceutycznych poza obiektem o małej zdolności produkcyjnej w ogólnych
ilościach nie przekraczających 10 kg rocznie na jeden obiekt. Obiekty powyższe
powinny być zatwierdzone przez Państwo-Stronę.
12. Synteza
związków chemicznych umieszczonych w Wykazie 1 do celów badawczych, medycznych
lub farmaceutycznych, lecz nie do celów ochronnych, może być wykonywana w
laboratoriach w ogólnych ilościach mniejszych niż 100 g rocznie na obiekt.
Obiekty powyższe nie będą podlegały żadnym zobowiązaniom dotyczącym deklaracji
i weryfikacji opisanym w sekcjach D i E.
D. DEKLARACJE
Pojedynczy obiekt o małej
zdolności produkcyjnej
13. Każde
Państwo-Strona, które planuje uruchomić pojedynczy obiekt o małej zdolności produkcyjnej,
przekaże do Sekretariatu Technicznego informację o lokalizacji i szczegółowy
opis techniczny obiektu, w tym wykaz wyposażenia i szczegółowe diagramy. W
przypadku istniejących obiektów, powyższa początkowa deklaracja powinna zostać
przekazana nie później niż 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji
dla tego Państwa-Strony. Deklaracje początkowe dotyczące nowych obiektów
powinny zostać przekazane co najmniej 180 dni przed ich uruchomieniem.
14. Każde
Państwo-Strona przekaże do Sekretariatu Technicznego wyprzedzającą informację
dotyczącą zmian w stosunku do deklaracji początkowej. Informacja powyższa
zostanie przekazana co najmniej 180 dni przed zmianami.
15. Państwo-Strona
produkujące w pojedynczych obiektach o małej zdolności produkcyjnej związki
chemiczne należące do Wykazu 1 składa coroczne deklaracje dotyczące
działalności obiektu za rok ubiegły. Deklaracje takie są przesyłane nie później
niż 90 dni po zakończeniu roku i powinny zawierać:
(a) Identyfikację
obiektu;
(b) W
przypadku każdego związku chemicznego z Wykazu 1 produkowanego, nabywanego,
zużywanego lub magazynowanego w obiekcie, następujące informacje:
(i) nazwę
związku chemicznego, wzór strukturalny i numer rejestracyjny w Chemical
Abstracts Service, jeżeli jest przyznany;
(ii) zastosowane
metody i produkowane ilości;
(iii) nazwę
i ilość prekursorów umieszczonych w wykazach 1, 2 lub 3 zastosowanych do
produkcji związków chemicznych z Wykazu l;
(iv) ilość
zużywaną w obiekcie i cel(e) tego zużycia;
(v) ilość
otrzymaną lub wysłaną do innego obiektu w Państwie-Stronie. W przypadku każdej
wysyłki należy podać ilość, odbiorcę i cel;
(vi) maksymalną
ilość magazynowaną w dowolnym czasie w ciągu roku;
(vii) ilość
magazynowaną na końcu roku;
(c) Informację
o wszelkich zmianach dokonanych w obiekcie w ciągu roku w stosunku do
poprzednio przysłanych szczegółowych opisów technicznych obiektu, w tym wykaz
wyposażenia i dokładne diagramy.
16. Każde
Państwo-Strona produkujące w pojedynczych obiektach o małej zdolności
produkcyjnej związki chemiczne z Wykazu 1 przekazuje szczegółową roczną
deklarację dotyczącą projektowanej działalności i przewidywanej produkcji w
obiekcie w przyszłym roku. Deklaracja powinna być przekazana co najmniej 90 dni
przed rozpoczęciem tego roku i będzie zawierać:
(a) Identyfikację
obiektu;
(b) W
przypadku każdego związku chemicznego przewidzianego do produkcji, zużycia lub
przechowania w obiekcie, następujące informacje:
(i) nazwę
związku chemicznego, wzór strukturalny i numer rejestracyjny w Chemical
Abstracts Service, jeżeli został przyznany;
(ii) przewidywaną
wielkość produkcji i jej cel; oraz
(c) Informację
o przewidywanych zmianach w obiekcie w ciągu roku w porównaniu z poprzednio
przysłanymi szczegółowymi opisami technicznymi obiektu, w tym wykazy
wyposażenia i szczegółowe diagramy.
Inne obiekty, do których mają
zastosowanie ustępy 10 i 11
17. Państwo-Strona
przekaże do Sekretariatu Technicznego informację o nazwie i lokalizacji każdego
obiektu oraz szczegółowy opis techniczny obiektu lub jego ważnej (ważnych) części,
stosownie do wniosku Sekretariatu Technicznego. Obiekt produkujący związki
chemiczne w celach ochronnych powinien być wyraźnie oznaczony. W przypadku
obiektów już istniejących, powyższa początkowa deklaracja powinna zostać
przekazana nie później niż 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji
dla danego Państwa-Strony. Deklaracja początkowa dotycząca nowych obiektów
powinna zostać przekazana co najmniej 180 dni przed rozpoczęciem działalności.
18. Każde
Państwo-Strona przekaże dodatkowe informacje do Sekretariatu Technicznego o
planowanych zmianach w stosunku do deklaracji początkowej. Informacje powyższe
powinny zostać przysłane co najmniej 180 dni przed dokonaniem zmian.
19. Każde
Państwo-Strona, w przypadku każdego obiektu, sporządzi szczegółową roczną
deklarację dotyczącą działalności obiektu w poprzednim roku. Deklaracja
powyższa zostanie przesłana nie później niż 90 dni po zakończeniu roku i będzie
zawierać:
(a) Identyfikację
obiektu;
(b) W
przypadku każdego związku chemicznego z Wykazu 1 następujące informacje:
(i) nazwę
chemiczną, wzór strukturalny i numer rejestracyjny w Chemical Abstracts
Service, jeżeli został przyznany;
(ii) produkowaną
ilość i, w przypadku produkcji w celach ochronnych, zastosowane metody;
(iii) nazwę
i ilość prekursorów umieszczonych w Wykazach 1, 2, lub 3, użytych do produkcji
związków z Wykazu 1;
(iv) ilość
zużytą w obiekcie i cel zużycia;
(v) ilość
przekazaną do innych obiektów w Państwie-Stronie. W przypadku każdego transferu
należy podać ilość, odbiorcę i cel;
(vi) maksymalną
ilość magazynowaną w dowolnym czasie w ciągu roku;
(vii) ilość
magazynowaną w końcu roku;
(c) Informacja
o każdej zmianie dokonanej w obiekcie lub w jego ważnych częściach w ciągu roku
w porównaniu z poprzednio przekazanym opisem technicznym danego obiektu.
20. Każde
Państwo-Strona przedstawia w odniesieniu do każdego obiektu szczegółową roczną
deklarację dotyczącą projektowanej działalności i przewidywanej produkcji
obiektu w nadchodzącym roku. Deklaracja powyższa powinna być przekazana co
najmniej 90 dni przed rozpoczęciem danego roku oraz powinna zawierać:
(a) Identyfikację
obiektu;
(b) W
przypadku każdego związku chemicznego z Wykazu 1 następujące informacje:
(i) nazwę
związku chemicznego, wzór strukturalny oraz numer rejestracyjny w Chemical
Abstracts Service, jeżeli został przyznany;
(ii) wielkość
przewidywanej produkcji, okres, w którym przewiduje się prowadzenie produkcji
oraz cele produkcji;
(c) Informację
o każdej przewidywanej zmianie w obiekcie lub jego istotnej części, w ciągu roku,
w porównaniu z poprzednio przekazanym szczegółowym opisem technicznym obiektu.
E. WERYFIKACJA
Pojedynczy obiekt o małej
zdolności produkcyjnej
21. Celem
weryfikacji działalności pojedynczego obiektu o małej zdolności produkcyjnej jest
sprawdzenie, czy ilości produkowanych związków chemicznych należących do Wykazu
1 są dokładnie podane i, w szczególności, czy ich ogólna ilość nie przekracza 1
tony.
22. Obiekt
zostanie poddany systematycznej weryfikacji poprzez inspekcje na miejscu i
kontrolę przy pomocy przyrządów umieszczonych w obiekcie.
23. Liczba,
intensywność, czas trwania, częstotliwość i rodzaj inspekcji dla poszczególnego
obiektu będzie zależeć od zagrożenia dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji
przez odnośne związki chemiczne, charakterystykę obiektu i rodzaj prowadzonej
tam działalności. Konferencja rozważy i przyjmie stosowne zasady zgodnie z
artykułem VIII, ustęp 21 (i).
24. Celem
inspekcji wstępnej jest sprawdzenie dostarczonych informacji dotyczących
obiektu, w tym sprawdzenie limitów reaktorów określonych w ustępie 9.
25. Nie
później niż 180 dni od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji dla
Państwa-Strony zawrze ono porozumienie z Organizacją, dotyczące obiektu, w
oparciu o porozumienie modelowe, określające szczegółową procedurę inspekcji
obiektu przed rozpoczęciem działalności lub użyciem.
26. Każde
Państwo-Strona planujące uruchomienie pojedynczego obiektu o małej zdolności
produkcyjnej po wejściu dla niego w życie niniejszej Konwencji, zawrze
porozumienie z Organizacją dotyczące obiektu. W oparciu o porozumienie modelowe
określające szczegółowo procedury inspekcji obiektu przed rozpoczęciem
działalności lub jego użyciem.
27. Wzór
porozumienia zostanie rozważony i zaaprobowany przez Konferencję zgodnie z
artykułem VIII, ustęp 21 (i).
Inne obiekty, do których mają
zastosowanie ustępy 10 i 11
28. Celem
weryfikacji działalności w jakimkolwiek obiekcie, którego dotyczą ustępy 10 i
11, jest sprawdzenie, czy:
(a) obiekt
nie jest używany do produkcji związków chemicznych umieszczonych w Wykazie 1,
oprócz związków zadeklarowanych;
(b) ilości
związków chemicznych należących do Wykazu 1 produkowane, przerabiane lub
zużywane są dokładnie zgłoszone i zgodne z potrzebami do zadeklarowanych celów;
i
(c) związki
chemiczne nie są przeznaczane lub używane do innych celów.
29. Obiekt
zostanie poddany systematycznej weryfikacji poprzez inspekcje na miejscu i
monitorowanie przyrządami zainstalowanymi w obiekcie.
30. Liczba,
intensywność, czas trwania, częstotliwość i rodzaj inspekcji dla poszczególnego
obiektu będzie zależeć od zagrożenia dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji
przez ilość produkowanych związków chemicznych, charakterystykę obiektu i
rodzaj prowadzonej tam działalności. Konferencja rozważy i przyjmie stosowne zasady
zgodnie z artykułem VIII, ustęp 21 (i).
31. Nie
później niż 180 dni od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji dla
Państwa-Strony, zawrze ono porozumienie z Organizacją, w oparciu o porozumienie
modelowe, określające szczegółowe procedury inspekcji dla każdego obiektu.
32. Każde
Państwo-Strona planujące uruchomić taki obiekt po wejściu w życie niniejszej
Konwencji zawrze porozumienie z Organizacją dotyczące obiektu przed
rozpoczęciem działalności przez obiekt lub jego użyciem.
CZĘŚĆ VII
DZIAŁALNOŚĆ
NIE ZABRONIONA PRZEZ NINIEJSZĄ KONWENCJĘ ZGODNIE Z ARTYKUŁEM VI
ZASADY
MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH UMIESZCZONYCH W WYKAZIE 2 I
OBIEKTÓW Z NIMI ZWIĄZANYCH
A. DEKLARACJE
Deklaracje zbiorczych danych
krajowych
1. Wstępne
i roczne deklaracje przekazywane przez każde Państwo-Stronę zgodnie z artykułem
VI, ustęp 7 i 8, powinny zawierać zbiorcze dane krajowe za poprzedni rok
kalendarzowy, w tym ilości produkowane, przerabiane, zużywane, importowane i
eksportowane dla każdego związku należącego do Wykazu 2, jak również ilościową
specyfikację importu i eksportu dla każdego kraju, którego ona dotyczy.
2. Każde
Państwo-Strona dostarczy:
(a) Wstępne
deklaracje zgodnie z ustępem 1 nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla niego
w życie niniejszej Konwencji, oraz poczynając od następnego roku
kalendarzowego,
(b) Roczne
deklaracje nie później niż 90 dni od końca poprzedniego roku kalendarzowego.
Deklaracje dotyczące zakładów
produkujących, przerabiających lub zużywających związki chemiczne należące do
Wykazu 2
3. Wstępne
i roczne deklaracje są wymagane dla wszystkich kombinatów, w których znajduje
się jeden lub więcej zakładów produkujących, przerabiających lub zużywających
podczas dowolnych poprzednich trzech lat lub w których przewiduje się
produkowanie, przerabianie lub zużywanie w następnym roku kalendarzowym więcej
niż:
(a) 1
kg związków chemicznych oznaczonych "*" w Wykazie 2, część A;
(b) 100
kg każdego innego związku chemicznego umieszczonego w Wykazie 2, część A; lub
(c) 1
tonę związku chemicznego umieszczonego w Wykazie 2, część B.
4. Każde
Państwo-Strona dostarczy:
(a) wstępne
deklaracje zgodnie z ustępem 3 nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla niego
w życie niniejszej Konwencji; oraz poczynając od następnego roku kalendarzowego,
(b) roczne
deklaracje o przeszłej działalności nie później niż 90 dni od zakończenia
poprzedniego roku kalendarzowego;
(c) roczne
deklaracje o przewidywanej działalności nie później niż 60 dni przed
rozpoczęciem następnego roku kalendarzowego. Każda taka działalność dodatkowo
planowana po przesłaniu rocznej deklaracji zostanie zadeklarowana nie później
niż pięć dni przed rozpoczęciem niniejszej działalności.
5. Deklaracje
zgodne z ustępem 3 nie są zasadniczo wymagane w przypadku mieszanin zawierających
niskie stężenie związków chemicznych należących do Wykazu 2. Są one, zgodnie z
zasadami, wymagane tylko w przypadkach, gdy łatwość odzyskania z mieszaniny
związku chemicznego należącego do Wykazu 2 i jego całkowita mas sugerują
zagrożenie dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji. Wspomniane zasady
zostaną rozpatrzone i przyjęte przez Konferencję zgodnie z artykułem VIII,
ustęp 21 (i).
6. Zgłoszenie
kombinatu składane zgodnie z ustępem 3 będzie zawierać:
(a) nazwę
kombinatu i nazwę jego właściciela, spółki lub przedsiębiorstwa go
eksploatującego;
(b) dokładną
lokalizację, w tym adres;
(c) liczbę
zakładów w obrębie kombinatu, które są deklarowane zgodnie z częścią VIII tego
Załącznika.
7. Deklaracje
kombinatu zgodnie z ustępem 3 powinny także zawierać dla każdego zakładu, który
znajduje się w kombinacie i który podlega przepisom zawartym w ustępie 3,
następujące informacje:
(a) nazwę
zakładu i nazwę właściciela, spółki lub przedsiębiorstwa eksploatującego go:
(b) jego
dokładną lokalizację w obrębie kombinatu, w tym numer budynku albo budowli,
jeżeli występuje;
(c) jego
główną działalność;
(d) czy
zakład:
(i) produkuje,
przerabia lub używa zadeklarowany związek chemiczny (lub związki) z Wykazu 2;
(ii) jest
przeznaczony do takiej działalności lub może wykonywać inne zadania; i
(iii) prowadzi
inną działalność dotyczącą zgłoszonego związku (związków) z Wykazu 2, z
podaniem innej działalności (np. magazynowania);
(e) zdolność
produkcyjną zakładu dla każdego związku chemicznego należącego do Wykazu 2.
8. Deklaracje
kombinatu zgodnie z ustępem 3 powinny również zawierać następujące informacje o
każdym związku chemicznym należącym do Wykazu 2 powyżej progu zgłoszenia:
(a) nazwę
chemiczną, nazwę zwyczajową lub handlową stosowaną przez obiekt, wzór
strukturalny i numer rejestracyjny w Chemical Abstracts Service, jeżeli został
przyznany;
(b) w
przypadku deklaracji wstępnej: całkowitą ilość produkowaną, przerabianą,
używaną, importowaną i eksportowaną przez kombinat w każdym z trzech
poprzednich lat kalendarzowych:
(c) w
przypadku rocznej deklaracji o przeszłej działalności: całkowitą ilość
produkowaną, przerabianą, zużywaną, importowaną i eksportowaną przez kombinat w
poprzednim roku kalendarzowym;
(d) w
przypadku rocznej deklaracji przewidywanej działalności: całkowitą przewidywaną
wielkość produkcji, przeróbki lub zużycia przez kombinat w nadchodzącym roku
kalendarzowym, łącznie z przewidywanymi okresami produkcji, przeróbki lub
zużycia; i
(e) cele
dla których związki chemiczne były lub będą produkowane, przerabiane lub
używane:
(i) przerabianie
i używanie na miejscu z wyszczególnieniem rodzajów produktów;
(ii) sprzedaż
lub przekazanie w obrębie terytorium lub w jakiekolwiek inne miejsce pod
jurysdykcją lub kontrolą Państwa-Strony, z podaniem, czy nastąpiło to do innego
przemysłu, kupcowi, lub do innego miejsca przeznaczenia i, jeżeli to możliwe,
jakie były końcowe produkty;
(iii) bezpośredni
eksport, z podaniem Państw, których dotyczy; lub
(iv) inne
cele, łącznie z wyszczególnieniem powyższych celów.
Deklaracje dotyczące przeszłej
produkcji związków chemicznych należących do Wykazu 2 do celów broni chemicznej
9. Każde
Państwo-Strona, nie później niż 30 dni po wejściu dla niego w życie niniejszej Konwencji,
zgłosi wszystkie kombinaty, w których znajdują się zakłady produkujące w
dowolnym czasie od 1 stycznia 1946 związek chemiczny z Wykazu 2 do celów broni
chemicznej.
10. Zgłoszenia
kombinatów zgodnie z ustępem 9 powinny zawierać:
(a) nazwę
kombinatu i nazwę właściciela, spółki lub przedsiębiorstwa eksploatującego go;
(b) jego
dokładną lokalizację z adresem;
(c) w
przypadku każdego zakładu, który jest usytuowany w kombinacie, i który podlega
przepisom ustępu 9, wymagane są takie same informacje jak zgodnie z ustępem 7,
ustępy (a) do (e);
(d) w
przypadku każdego związku chemicznego należącego do Wykazu 2 produkowanego do
celów broni chemicznej:
(i) nazwę
chemiczną, nazwę zwyczajową lub handlową używaną przez kombinat do celów
produkcji broni chemicznej, wzór strukturalny i numer rejestracyjny w Chemical
Abstracts Service, jeżeli został przyznany;
(ii) daty
produkcji związku chemicznego i produkowaną ilość;
(iii) miejsce,
do którego związek chemiczny był dostarczany i produkt końcowy tam produkowany,
jeżeli jest znany.
Informacja dla Państw-Stron
11. Lista
kombinatów zgłoszonych zgodnie z przepisami niniejszej sekcji łącznie z
informacjami dostarczonymi zgodnie z ustępami 6, 7(a), 7(c), 7(d) (i), 7(d)
(iii), 8(a) i 10 zostaną przekazane przez Sekretariat Techniczny
Państwom-Stronom na żądanie.
B. WERYFIKACJA
Przepisy ogólne
12. Weryfikacja
przewidziana w artykule VI, ustęp 4, będzie dokonywana poprzez inspekcje na
miejscu w tych spośród zgłoszonych kombinatów, w których znajduje się jeden lub
więcej zakładów produkujących, przerabiających lub zużywających w ciągu
któregokolwiek z poprzednich lat kalendarzowych lub przewidujących produkcję,
przeróbkę lub użycie w następnym roku kalendarzowym więcej niż:
(a) 10
kg związku chemicznego oznaczonego "*" w części A Wykazu 2;
(b) 1
tonę jakiegokolwiek innego związku chemicznego umieszczonego w Wykazie 2, część
A; lub
(c) 10
ton związku chemicznego umieszczonego w Wykazie 2, część B.
13. Program
i budżet Organizacji, które Konferencja przyjmuje zgodnie z artykułem VIII,
ustęp 21 (a), będą zawierać, jako oddzielną część, program i budżet weryfikacji
określonej w niniejszej sekcji. W przydziale dostępnych środków na weryfikację
według artykułu VI, Sekretariat Techniczny, podczas pierwszych trzech lat po
wejściu Konwencji w życie, da pierwszeństwo inspekcjom pierwotnym kombinatów
zgłoszonych według przepisów sekcji A. Przydział środków będzie następnie
rewidowany na bazie doświadczenia.
14. Sekretariat
Techniczny będzie przeprowadzał inspekcje wstępne i późniejsze zgodnie z
ustępami 15 do 22.
Cele inspekcji
15. Ogólnym
celem inspekcji będzie sprawdzenie, czy działalność jest zgodna ze
zobowiązaniami wynikającymi z Konwencji i z informacjami zawartymi w
deklaracjach. Szczególnymi celami inspekcji w kombinatach zgłoszonych według
przepisów sekcji A będzie stwierdzenie:
(a) braku
jakiegokolwiek związku chemicznego umieszczonego w Wykazie 1, w szczególności
jego produkcji, chyba że jest zgodna z postanowieniami części VI niniejszego
Załącznika;
(b) zgodności
poziomów produkcji, przeróbki lub zużycia związków chemicznych z Wykazu 2 z
deklaracjami;
(c) nieużywania
związków chemicznych z Wykazu 2 do działalności zabronionej przez niniejszą
Konwencję.
Inspekcje wstępne
16. W
każdym kombinacie, który będzie podlegał inspekcji zgodnie z ustępem 12,
inspekcja wstępna zostanie przeprowadzona tak szybko jak to możliwe, ale
pożądane jest, aby nastąpiło to nie później niż 3 lata po wejściu niniejszej
Konwencji w życie. Kombinaty zgłoszone po tym okresie będą inspekcjonowane
wstępnie nie później niż jeden rok po tym jak produkcja, przeróbka lub użycie
zostały pierwszy raz zgłoszone. Wybór kombinatów do inspekcji wstępnych
zostanie dokonany przez Sekretariat Techniczny w taki sposób, aby wykluczyć
możliwość dokładnego przewidzenia, kiedy kombinat będzie inspekcjonowany.
17. Podczas
inspekcji wstępnej zostanie przygotowany projekt porozumienia dotyczącego
obiektu chyba, że inspekcjonowane Państwo-Strona i Sekretariat Techniczny
uzgodnią, że nie jest ono potrzebne.
18. Odnośnie
do częstotliwości i intensywności następnych inspekcji, podczas inspekcji
wstępnej inspektorzy będą oceniać zagrożenie dla przedmiotu i celu niniejszej
Konwencji pochodzące od mających znaczenie związków chemicznych,
charakterystyki kombinatu i rodzaju działalności tam prowadzonej, biorąc pod
uwagę, między innymi, następujące kryteria:
(a) toksyczność
związków chemicznych umieszczonych w wykazach i produkowanych z ich produktów
końcowych, jeżeli takie występują;
(b) ilość
związków chemicznych umieszczonych w wykazach, zwykle magazynowanych w
kontrolowanym miejscu;
(c) ilość
surowców do produkcji związków chemicznych umieszczonych w wykazach zwykle
przechowywanych w kontrolowanym miejscu;
(d) zdolność
produkcyjną zakładów związanych z Wykazem 2; i
(e) zdolność
do przekształcenia w celu rozpoczęcia produkcji i magazynowania toksycznych
substancji oraz napełniania nimi w kontrolowanym miejscu.
Inspekcje
19. Po
przeprowadzeniu inspekcji wstępnej, każdy kombinat, który podlega kontroli
zgodnie z ustępem 12, będzie poddawany kolejnym inspekcjom.
20. Przy
wybieraniu poszczególnych kombinatów do inspekcji i decydując o częstotliwości
i intensywności inspekcji, Sekretariat Techniczny rozważy zagrożenie dla przedmiotu
i celu niniejszej Konwencji od mającego znaczenie związku chemicznego,
charakterystyki kombinatu i rodzaju działalności tam prowadzonej, biorąc pod
uwagę odpowiednie porozumienie dotyczące obiektu, jak również wyniki inspekcji
wstępnej i kolejnych inspekcji.
21. Sekretariat
Techniczny wybiera kombinat do inspekcji w taki sposób, aby wykluczyć możliwość
dokładnego przewidzenia, kiedy nastąpi kontrola.
22. Żaden
kombinat nie będzie inspekcjonowany więcej niż dwa razy w roku kalendarzowym
zgodnie z postanowieniami niniejszej sekcji. Nie wyklucza to jednak
przeprowadzenia inspekcji zgodnie z artykułem IX.
Procedury inspekcji
23. Inspekcje
są przeprowadzane zgodnie z uzgodnionymi zasadami, innymi odpowiednimi postanowieniami
niniejszego Załącznika i Załącznika dotyczącego poufności, jak też poniższymi
ustępami 24 do 30.
24. Porozumienie
dotyczące obiektu w zgłoszonym kombinacie zostanie zawarte między kontrolowanym
Państwem-Stroną i Organizacją nie później niż 90 dni po zakończeniu inspekcji
wstępnej, chyba że inspekcjonowane Państwo-Strona i Sekretariat Techniczny
uzgodnią, że nie jest ono konieczne. Porozumienie będzie oparte na porozumieniu
modelowym i będzie regulować przeprowadzanie inspekcji w zgłoszonym kombinacie.
Porozumienie powyższe określa częstotliwość i intensywność inspekcji, jak
również szczegółowe procedury inspekcji, zgodne z ustępami 25 do 29.
25. Inspekcja
dotyczy między innymi zgłoszonego zakładu (zakładów) związanego z Wykazem 2 w
zgłoszonym kombinacie. Jeżeli zespół inspekcyjny zażąda dostępu do innych
części kombinatu, dostęp do tych obszarów powinien być zapewniony zgodnie z
obowiązkiem dostarczania wyjaśnień wynikających z ustępu 51 części II
niniejszego Załącznika i zgodnie z porozumieniem dotyczącym obiektu lub, gdy
nie ma porozumienia dotyczącego obiektu - z zasadami umożliwienia dostępu
określonymi w części X, sekcja C, niniejszego Załącznika.
26. Dostęp
do dokumentacji będzie zapewniony w taki sposób, aby nie zmieniono
zadeklarowanego związku chemicznego i aby produkcja była zgodna z deklaracjami.
27. W
celu stwierdzenia braku nie zadeklarowanych związków chemicznych umieszczonych
w wykazach zostaną pobrane próbki do wykonania ich analiz.
28. Obszary,
które będą podlegały inspekcji, mogą obejmować:
(a) obszary,
gdzie są dostarczane lub magazynowane surowce (reagenty);
(b) obszary,
gdzie przeprowadza się procesy manipulacyjne na reagentach przed ich
wprowadzeniem do reaktorów;
(c) linie
zasilające reaktory z obszarów określonych w ustępie 8a) lub ustępie (b) wraz
ze wszystkimi towarzyszącymi zaworami, przepływomierzami itd.;
(d) zewnętrzne
urządzenia reaktorów i wyposażenie pomocnicze;
(e) linie
z reaktorów prowadzące do urządzeń do długo- lub krótkotrwałego magazynowania
lub do urządzeń dalszej przeróbki zadeklarowanych związków chemicznych
należących do Wykazu 2;
(f) wyposażenie
kontrolne związane z jakimkolwiek elementem określonym w ustępie 8a) do 8e);
(g) urządzenia
i obszary do prowadzenia operacji z odpadami i ściekami;
(h) urządzenia
i obszary do prowadzenia operacji z innymi związkami chemicznymi.
29. Inspekcja
nie trwa dłużej niż 96 godzin, jednakże zespół inspekcyjny i kontrolowane
Państwo-Strona mogą uzgodnić jej przedłużenie.
Zawiadomienie o inspekcji
30. Państwo-Strona
zostanie zawiadomione przez Sekretariat Techniczny o inspekcji co najmniej 48
godzin przed przybyciem zespołu inspekcyjnego do kombinatu, który ma być
kontrolowany.
C. TRANSFERY
DO PAŃSTW NIE BĘDĄCYCH STRONAMI NINIEJSZEJ KONWENCJI
31. Związki
chemiczne umieszczone w Wykazie 2 mogą być przekazywane lub otrzymywane tylko
od Państw-Stron. Zobowiązanie to wchodzi w życie trzy lata po wejściu
niniejszej Konwencji w życie.
32. Podczas
powyższego trzyletniego okresu przejściowego, każde Państwo-Strona powinno żądać
świadectwa końcowego użycia, zgodnie z poniższymi postanowieniami, przy
przekazywaniu związków chemicznych należących do Wykazu 2 do Państw nie
będących Stronami niniejszej Konwencji. W przypadku takich transferów, każde
Państwo-Strona będzie podejmować konieczne przedsięwzięcia, w celu zapewnienia,
aby przekazywane związki chemiczne były użyte tylko do celów nie zabronionych
przez niniejszą Konwencję. Między innymi, Państwo-Strona będzie wymagać od
przyjmującego Państwa zaświadczenia stwierdzającego, w odniesieniu do
przekazywanych związków chemicznych:
(a) że
będą one użyte tylko do celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję;
(b) że
nie będą one przekazywane nikomu innemu;
(c) ich
rodzaje i ilości;
(d) ich
końcowe użycie (użycia); i
(e) nazwę
(nazwy) i adres (adresy) ostatniego (ostatnich) użytkownika (użytkowników).
CZĘŚĆ VIII
DZIAŁALNOŚĆ
NIE ZABRONIONA PRZEZ NINIEJSZĄ KONWENCJĘ ZGODNIE Z ARTYKUŁEM VI
ZASADY
MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH UMIESZCZONYCH W WYKAZIE 3 I
OBIEKTÓW Z NIMI ZWIĄZANYCH
A. DEKLARACJE
Deklaracje zbiorczych danych
krajowych
1. Wstępne
i roczne deklaracje dostarczane przez Państwo-Stronę zgodnie z artykułem VI,
ustępy 7 i 8, powinny zawierać zbiorcze dane krajowe za poprzedni rok
kalendarzowy, z podaniem ilości produkowanych, importowanych i eksportowanych
związków chemicznych należących do Wykazu 3, jak również ilościowe
wyszczególnienie importu i eksportu dla każdego kraju, którego to dotyczy.
2. Każde
Państwo-Strona przekaże:
(a) deklaracje
wstępne, o których mowa w ustępie l, nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla
niego w życie niniejszej Konwencji;
(b) począwszy
od następnego roku kalendarzowego - roczne deklaracje, nie później niż 90 dni
po zakończeniu poprzedniego roku kalendarzowego.
Deklaracje dotyczące zakładów
produkujących związki chemiczne należące do Wykazu 3
3. Wstępne
i roczne deklaracje są wymagane dla wszystkich kombinatów, w których znajduje
się jeden lub więcej zakładów, które produkowały w poprzednim roku lub w
których przewiduje się w następnym roku kalendarzowym produkcję większą niż 30
ton związku chemicznego należącego do Wykazu 3.
4. Każde
Państwo-Strona przekaże:
(a) wstępne
deklaracje, o których mowa w ustępie 3, nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla
niego w życie niniejszej Konwencji;
(b) począwszy
od następnego roku kalendarzowego roczne deklaracje o przeszłej działalności
nie później niż 90 dni po zakończeniu poprzedniego roku kalendarzowego;
(c) roczne
deklaracje o przewidywanej działalności nie później niż 60 dni przed
rozpoczęciem następnego roku kalendarzowego. Każda taka działalność planowana
dodatkowo po dostarczeniu deklaracji rocznej powinna zostać zadeklarowana nie
później niż pięć dni przed jej rozpoczęciem.
5. Deklaracje
na podstawie ustępu 3 nie są zasadniczo wymagane dla mieszanin zawierających
małe stężenie związku chemicznego z Wykazu 3. Są one wymagane, zgodnie z
obowiązującymi zasadami, tylko w takich przypadkach, gdy łatwość wydzielenia
związku chemicznego należącego do Wykazu 3 i jego całkowita masa wydają się
stwarzać zagrożenie dla przedmiotu i celu niniejszej Konwencji. Zasady te
zostaną rozważone i zaaprobowane przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 (i)
artykułu VIII.
6. Deklaracje
kombinatu zgodnie z ustępem 3 powinny zawierać następujące informacje:
(a) jego
dokładną lokalizację z adresem; i
(b) liczbę
zakładów w kombinacie, które są zadeklarowane zgodnie z częścią VII niniejszego
Załącznika.
7. Deklaracje
dotyczące kombinatu zgodnie z ustępem 3 powinny również zawierać, dla każdego
zakładu, który znajduje się w kombinacie i który podlega postanowieniom ustępu
3, następujące informacje:
(a) nazwę
zakładu i nazwę właściciela, spółki lub przedsiębiorstwa eksploatującego go;
(b) jego
dokładną lokalizację w kombinacie, w tym numer własny budynku lub budowli, o
ile taki istnieje;
(c) jego
główną działalność.
8. Deklaracje
dotyczące kombinatu składane zgodnie z ustępem 3 będą też zawierały następujące
informacje o każdym związku chemicznym umieszczonym w Wykazie 3 powyżej progu
deklaracji:
(a) nazwę
chemiczną, nazwę zwyczajową lub handlową stosowaną przez zakład, wzór
strukturalny i numer rejestracyjny w Chemical Abstracts Service, jeżeli został
przyznany;
(b) przybliżoną
wielkość produkcji tego związku chemicznego w poprzednim roku kalendarzowym,
lub w przypadku deklaracji przewidywanej działalności - produkcję przewidywaną
na następny rok kalendarzowy, wyrażoną w przedziałach 30 do 200 ton, 200 do
1.000 ton, 1.000 do 10.000 ton, 10.000 do 100.000, i powyżej 100.000 ton; i
(c) cele,
dla których ten związek chemiczny był lub będzie produkowany.
Deklaracje dotyczące przeszłej
produkcji do celów broni chemicznej związków chemicznych należących do Wykazu 3
9. Każde
Państwo-Strona zadeklaruje, nie później niż 30 dni od dnia wejścia dla niego w
życie niniejszej Konwencji, wszystkie kombinaty, w których znajdują się zakłady
produkujące w dowolnym czasie po 1 stycznia 1946 związek chemiczny należący do
Wykazu 3 do celów broni chemicznej.
10. Deklaracje
dotyczące kombinatu przedstawiane zgodnie z ustępem 9 powinny zawierać
następujące informacje:
(a) nazwę
kombinatu i nazwę właściciela, firmy lub przedsiębiorstwa eksploatującego go;
(b) jego
dokładną lokalizację, w tym adres;
(c) w
przypadku każdego zakładu, który znajduje się w kombinacie i który podlega
postanowieniom ustępu 9 wymagane są takie same informacje, jak na podstawie
ustępu 7, ustępy (a) do (c); i
(d) w
przypadku każdego związku chemicznego umieszczonego w Wykazie 3 produkowanego
do celów broni chemicznej:
(i) nazwę
chemiczną, nazwę zwyczajową lub handlową stosowaną przez kombinat do celów
produkcji broni chemicznej, wzór strukturalny i numer rejestracyjny w Chemical
Abstracts Service, jeżeli został przyznany;
(ii) daty,
produkcji związku chemicznego oraz wielkość produkcji; i
(iii) miejsce,
do którego ten związek chemiczny był dostarczany i jaki był końcowy produkt tam
produkowany, jeżeli taki istnieje.
Informacje przekazywane
Państwom-Stronom
11. Lista
kombinatów zadeklarowanych zgodnie z niniejszą sekcją wraz z informacjami dostarczonymi
zgodnie z ustępami 6, 7(a), 7(c), 8(a) i 10 zostaną przekazane przez
Sekretariat Techniczny Państwom-Stronom na ich wniosek.
B. WERYFIKACJA
Zasady ogólne
12. Weryfikacja,
o której mowa w ustępie 5 artykułu VI, będzie dokonywana poprzez inspekcje na
miejscu w zadeklarowanych kombinatach, które produkowały w ciągu poprzedniego
roku kalendarzowego lub w których przewiduje się produkcję w następnym roku
kalendarzowym łącznie ponad 200 ton wszystkich związków chemicznych należących
do Wykazu 3 powyżej granicy deklaracji 30 ton.
13. Program
i budżet Organizacji, który zostanie przyjęty przez Konferencję zgodnie z
ustępem 21 (a) artykułu VIII, będzie zawierać, jako oddzielną część, program i
budżet dla działalności weryfikacyjnej prowadzonej zgodnie z niniejszą sekcją,
biorąc pod uwagę postanowienia ustępu 13 części VII niniejszego Załącznika.
14. Uwzględniając
postanowienia niniejszej sekcji, Sekretariat Techniczny wybiera wyrywkowo
kombinaty do inspekcji, stosując odpowiednią metodę, na przykład specjalnie
opracowany program komputerowy, na podstawie następujących, ważnych czynników:
(a) równomierne
geograficzne rozdzielenie inspekcji; i
(b) informacja
dotycząca zadeklarowanych kombinatów, odnosząca się do mającego znaczenie
związku chemicznego, charakterystyki kombinatu i rodzaju działalności tam
prowadzonej.
15. W
żadnym kombinacie nie będzie się przeprowadzać więcej niż dwóch inspekcji w
roku, zgodnie z postanowieniami niniejszej sekcji. Jednakże nie powinno to
ograniczać możliwości przeprowadzenia inspekcji zgodnie z artykułem IX.
16. Przy
wyborze kombinatów do inspekcji zgodnie z postanowieniami niniejszej sekcji,
Sekretariat Techniczny powinien przestrzegać następujących ograniczeń w
odniesieniu do ogólnej liczby inspekcji w Państwie-Stronie w roku
kalendarzowym, przeprowadzanych na mocy niniejszej części i części IX
niniejszego Załącznika: ogólna liczba inspekcji nie powinna przekroczyć trzech
plus 5 procent całkowitej liczby kombinatów zadeklarowanych przez
Państwo-Stronę na mocy niniejszej części i części IX niniejszego Załącznika,
lub 20 inspekcji, bez względu na to, która z obu liczb jest mniejsza.
Cele inspekcji
17. W
kombinatach zadeklarowanych zgodnie z postanowieniami sekcji A, głównym celem
inspekcji będzie stwierdzenie, czy działalność ich jest zgodna z informacjami
zawartymi w deklaracjach. Szczególnym celem inspekcji będzie stwierdzenie braku
jakiegokolwiek związku chemicznego z Wykazu 1, głównie jego produkcji, z
wyjątkiem produkcji zgodnej z częścią VI niniejszego Załącznika.
Przebieg inspekcji
18. Inspekcje
są przeprowadzane zgodnie z odpowiednimi zasadami i innymi stosownymi
postanowieniami niniejszego Załącznika i Załącznika dotyczącego poufności, jak
również z poniższymi ustępami 19 do 25.
19. O
ile nie wnioskuje o to inspekcjonowane Państwo-Strona, porozumienie dotyczące
obiektu nie jest zawierane.
20. Uwaga
inspekcji będzie skupiona na zakładzie (zakładach) mającym związek z produktami
chemicznymi z Wykazu 3, które Państwo-Strona zadeklarowało w ramach
zadeklarowanego kombinatu. Jeżeli zespół inspekcyjny zgodnie z częścią II,
ustęp 51 niniejszego Załącznika, zażąda dostępu do innych części kombinatu w
celu wyjaśnienia wątpliwości, zasięg tego dostępu zostanie uzgodniony między
zespołem inspekcyjnym a kontrolowanym Państwem-Stroną.
21. Zespół
inspekcyjny może mieć dostęp do akt w sytuacjach, w których zespół inspekcyjny
i inspekcjonowane Państwo-Strona dojdą do wniosku, że taki dostęp ułatwi
realizację celów inspekcji.
22. W
celu stwierdzenia braku nie zadeklarowanych związków chemicznych umieszczonych
w wykazach można dokonać pobrania i analizy próbek na miejscu. W przypadku nie
rozstrzygniętych wątpliwości, próbki mogą być zbadane w wyznaczonym
laboratorium znajdującym się poza miejscem inspekcji, z zastrzeżeniem zgody inspekcjonowanego
Państwa-Strony.
23. Inspekcje
obiektów mogą dotyczyć w szczególności:
(a) obiektów,
do których są dostarczane lub w których są magazynowane surowce chemiczne
(reagenty);
(b) obiektów,
w których są przeprowadzane procesy manipulacyjne na reagentach przed dodaniem
do reaktora;
(c) linii
zasilających reaktory z obiektów określonych w ustępie 8a) lub ustępie (b) do
reaktora wraz ze wszystkimi towarzyszącymi zaworami, przepływomierzami, itd..;
(d) zewnętrznych
urządzeń reaktorów i wyposażenia pomocniczego;
(e) linii
z reaktorów prowadzących do urządzeń do długo- lub krótkotrwałego magazynowania
lub do urządzeń dalszej przeróbki zadeklarowanych związków chemicznych
należących do Wykazu 3;
(f) wyposażenia
kontrolnego związanego z jakimkolwiek elementem określonym w ustępach 8a) do
(e);
(g) urządzeń
i obiektów do prowadzenia operacji z odpadami i ściekami;
(h) urządzeń
i obiektów do prowadzenia operacji z innymi związkami chemicznymi.
24. Inspekcja
trwa nie dłużej niż 24 godziny. Jednakże zespół inspekcyjny i inspekcjonowane
Państwo-Strona mogą ją przedłużyć.
Zawiadomienie o inspekcjach
25. Państwo-Strona
będzie zawiadomione przez Sekretariat Techniczny o inspekcji co najmniej 120
godzin przed przybyciem zespołu inspekcyjnego do kombinatu, który podlega
kontroli.
C. TRANSFER
DO PAŃSTW NIE BĘDĄCYCH STRONAMI NINIEJSZEJ KONWENCJI
26. Przekazując
związki chemiczne wymienione w Wykazie 3 do Państw nie będących Stronami
niniejszej Konwencji, każde Państwo-Strona podejmie konieczne środki dla
zapewnienia, aby przekazywane związki chemiczne były używane wyłącznie do celów
nie zabronionych przez niniejszą Konwencję. Między innymi, Państwo-Strona
zażąda od Państwa przyjmującego zaświadczenia stwierdzającego, w odniesieniu do
przekazywanych związków chemicznych:
(a) że
będą one użyte tylko do celów nie zabronionych przez niniejszą Konwencję;
(b) że
nie będą one przedmiotem dalszych transferów;
(c) ich
rodzaje i ilości;
(d) ich
końcowe użycie (użycia);
(e) nazwę
(nazwy) i adres (adresy) ostatniego (ostatnich) użytkownika (użytkowników).
27. Po
pięciu latach od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji Konferencja rozważy
potrzebę podjęcia środków dotyczących transferu związków chemicznych
wymienionych w Wykazie 3 do Państw nie będących Stronami niniejszej Konwencji.
CZĘŚĆ IX
DZIAŁALNOŚĆ
NIE ZABRONIONA PRZEZ KONWENCJĘ ZGODNIE Z ARTYKUŁEM VI
ZASADY
MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO INNYCH CHEMICZNYCH ZAKŁADÓW PRODUKCYJNYCH
A. DEKLARACJE
Lista innych chemicznych zakładów
produkcyjnych
1. Wstępna
deklaracja, przedstawiona przez każde Państwo-Stronę zgodnie z ustępem 7
artykułu VI, powinna zawierać listę wszystkich kombinatów, które:
(a) produkowały
metodą syntezy podczas poprzedniego roku kalendarzowego więcej niż 200 ton nie
umieszczonych w wykazach określonych organicznych związków chemicznych; lub
(b) składają
się z jednego lub więcej zakładów, które produkowały metodą syntezy podczas
poprzedniego roku kalendarzowego więcej niż 30 ton nie umieszczonego w wykazie
określonego organicznego związku chemicznego zawierającego w swoim składzie
fosfor, siarkę lub fluor (dalej określanych jako "PSF-zakład" i
"PSF-związek chemiczny").
2. Lista
innych chemicznych zakładów produkcyjnych, jaka ma być przekazywana, zgodnie z
ustępem 1 nie będzie zawierać kombinatów, które produkują wyłącznie materiały
wybuchowe lub węglowodory.
3. W
ramach deklaracji wstępnych każde Państwo-Strona przekazuje listę innych
chemicznych zakładów produkcyjnych zgodnie z ustępem 1, nie później niż 30 dni
od dnia wejścia dla niego w życie niniejszej Konwencji. Każde Państwo-Strona,
nie później niż 90 dni po rozpoczęciu każdego następnego roku kalendarzowego,
dostarczy informacje niezbędne od uaktualnienia listy.
4. Lista
innych chemicznych zakładów produkujących, przekazywana zgodnie z ustępem 1,
zawiera następujące informacje o każdym kombinacie:
(a) nazwę
kombinatu i nazwę właściciela, spółki lub przedsiębiorstwa, eksploatującego go;
(b) dokładną
lokalizację kombinatu wraz z jego adresem;
(c) zasadniczą
działalność kombinatu;
(d) przybliżoną
liczbę zakładów w ramach kombinatu produkujących związki chemiczne wymienione w
ustępie 1.
5. W
odniesieniu do kombinatów wskazanych zgodnie z ustępem 1 (a), lista powinna
również zawierać informacje o przybliżonej ogólnej wielkości produkcji nie
umieszczonych w wykazach poszczególnych organicznych związków chemicznych w
poprzednim roku kalendarzowym, wyrażonej w zakresach: poniżej 1.000 ton, 1.000
do 10.000 ton i powyżej 10.000 ton.
6. W
odniesieniu do kombinatów wskazanych zgodnie z ustępem 1 (b), lista powinna
również zawierać liczbę PSF-zakładów w obrębie kombinatu oraz informacje o
przybliżonej ogólnej wielkości produkcji PSF-związków chemicznych produkowanych
przez każdy PSF-zakład w poprzednim roku kalendarzowym, wyrażonej w zakresach:
poniżej 200 ton, 200 do 1.000 ton, 1.000 do 10.000 ton i powyżej 10.000 ton.
Pomoc Sekretariatu Technicznego
7. Jeżeli
Państwo-Strona, z przyczyn administracyjnych, uzna za konieczne wystąpienie o pomoc
przy przygotowywaniu swojej listy chemicznych obiektów produkcyjnych zgodnie z
ustępem 1, może ono wystąpić o udzielenie takiej pomocy do Sekretariatu
Technicznego. Wątpliwości co do kompletności spisu będą w takim przypadku
rozwiązywane w drodze konsultacji między Państwem-Stroną a Sekretariatem
Technicznym.
Informacje dla Państw-Stron
8. Lista
innych chemicznych obiektów produkcyjnych, przedstawiana zgodnie z ustępem 1,
jak również informacje dostarczane zgodnie z ustępem 4, będą przekazywane przez
Sekretariat Techniczny Państwom-Stronom na ich życzenie.
B. WERYFIKACJA
Zasady ogólne
9. Z
zastrzeżeniem postanowień sekcji C, weryfikacja, o której mowa w ustępie 6
artykułu VI, będzie dokonywana przez inspekcję na miejscu w:
(a) kombinatach
wymienionych na liście zgodnie z ustępem 1 (a); i
(b) kombinatach
wymienionych na liście zgodnie z ustępem 1 (b), które składają się z jednego
lub więcej PSF-zakładów produkujących w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego
więcej niż 200 ton PSF-związku chemicznego.
10. Program
i budżet Organizacji, przyjmowany przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 (a)
artykułu VIII, zawiera jako oddzielną część program i budżet dla działalności
weryfikacyjnej dokonywanej na podstawie niniejszej sekcji, po rozpoczęciu jej
stosowania.
11. Na
podstawie postanowień niniejszej sekcji, Sekretariat Techniczny wybiera
wyrywkowo kombinaty do inspekcji, stosując odpowiednią metodę, na przykład
specjalnie opracowany program komputerowy, odpowiadający następującym ważnym
czynnikom:
(a) równomiernemu
podziałowi geograficznemu inspekcji;
(b) informacjom
o umieszczonych na liście kombinatach dostępnym Sekretariatowi Technicznemu,
odnoszącym się do charakterystyki kombinatu i działalności tam prowadzonej; i
(c) propozycjom
Państw-Stron opartym na zasadach uzgodnionych zgodnie z ustępem 25.
12. W
żadnym kombinacie nie będzie się przeprowadzać na podstawie postanowień
niniejszej sekcji więcej niż dwóch inspekcji w roku, jednakże przepis niniejszy
nie ogranicza liczby inspekcji dokonywanych zgodnie z artykułem IX.
13. Przy
wyborze kombinatów do inspekcji zgodnie z niniejszą sekcją, Sekretariat
Techniczny powinien przestrzegać następujących ograniczeń dla ogólnej liczby
inspekcji w Państwie-Stronie w roku kalendarzowym przeprowadzanych zgodnie z
niniejszą częścią i częścią VIII niniejszego Załącznika: ogólna liczba
inspekcji nie może przekroczyć trzech plus 5 procent całkowitej liczby
kombinatów zadeklarowanych przez Państwo-Stronę zgodnie z niniejszą częścią i
częścią VIII niniejszego Załącznika, lub 20 inspekcji, niezależnie od tego,
która z obu liczb jest mniejsza.
Cele inspekcji
14. W
kombinatach umieszczonych na liście zgodnie z postanowieniami sekcji A, ogólnym
celem inspekcji będzie sprawdzenie, czy ich działalność jest zgodna z
informacjami zawartymi w deklaracjach. Szczególnym celem inspekcji będzie
stwierdzenie braku jakiegokolwiek związku chemicznego należącego do Wykazu 1, a
głównie jego produkcji, z wyjątkiem produkcji, która pozostaje w zgodzie z
częścią VI niniejszego Załącznika.
Przebieg inspekcji
15. Inspekcje
są prowadzone zgodnie z uzgodnionymi zasadami, odpowiednimi postanowieniami
niniejszego Załącznika i Załącznika dotyczącego poufności, jak również
poniższymi ustępami 16 do 20.
16. Nie
zawiera się porozumienia dotyczącego obiektu, o ile inspekcjonowane
Państwo-Strona o to nie poprosi.
17. W
Kombinacie wybranym do inspekcji kontrola będzie skoncentrowana na zakładzie
(zakładach) produkującym związki chemiczne wymienione w ustępie 1, w
szczególności na PSF-zakładach wymienionych w spisie zgodnie z ustępem 1 (b).
Inspekcjonowane Państwo-Strona ma prawo ograniczenia dostępu do tych zakładów
zgodnie z postanowieniami sekcji C części X niniejszego Załącznika. Jeżeli
zespół inspekcyjny, zgodnie z ustępem 51 części X niniejszego Załącznika,
zażąda dostępu do innych części kombinatu w celu wyjaśnienia wątpliwości,
zakres tego dostępu zostanie uzgodniony między zespołem inspekcyjnym a
kontrolowanym Państwem-Stroną.
18. Zespół
inspekcyjny może mieć dostęp do akt w sytuacjach, w których zespół inspekcyjny
i inspekcjonowane Państwo-Strona uzgodnią, że taki dostęp ułatwi osiągnięcie
celów inspekcji.
19. Pobranie
próbek i ich analiza może być wykonywana na miejscu w celu stwierdzenia braku
nie zadeklarowanych związków chemicznych umieszczonych w wykazach. W przypadku
nie rozstrzygniętych wątpliwości, próbki mogą być analizowane w wyznaczonym
laboratorium znajdującym się poza miejscem inspekcji, z zastrzeżeniem zgody
inspekcjonowanego Państwa-Strony.
20. Inspekcja
trwa nie dłużej niż 24 godziny. Jednakże zespół inspekcyjny i inspekcjonowane
Państwo-Strona mogą ją przedłużyć.
Zawiadomienie o inspekcji
21. Państwo-Strona
zostanie zawiadomione o inspekcji przez Sekretariat Techniczny co najmniej 120 godzin
przed przybyciem zespołu inspekcyjnego do kombinatu, który ma być kontrolowany.
C. REALIZACJA
I PRZEGLĄD SEKCJI B
Realizacja
22. Postanowienia
sekcji B będą stosowane od początku czwartego roku po wejściu w życie
niniejszej Konwencji, chyba że Konferencja, podczas swojej zwyczajnej sesji w
trzecim roku po wejściu niniejszej Konwencji w życie, zadecyduje inaczej.
23. Dyrektor
Generalny przygotuje, na zwyczajną sesję Konferencji w trzecim roku po wejściu w
życie niniejszej Konwencji, sprawozdanie, w którym przedstawi wnioski
Sekretariatu Technicznego wynikające ze stosowania postanowień części VII i
VIII niniejszego Załącznika oraz sekcji A niniejszej części.
24. Konferencja
podczas swojej zwyczajnej sesji w trzecim roku po wejściu niniejszej Konwencji
w życie, na podstawie sprawozdania Dyrektora Generalnego, może także
zadecydować o podziale dostępnych środków na weryfikację dokonywaną zgodnie z
sekcją B między "PSF-Zakłady" i inne obiekty produkcji chemicznej. O
ile Konferencja nie zadecyduje inaczej, podział pozostanie w kompetencji
Sekretariatu Technicznego i będzie oddany do czynników wymienionych w ustępie
11.
25. Konferencja
podczas swojej zwyczajnej sesji w trzecim roku po wejściu niniejszej Konwencji
w życie, na podstawie opinii Rady Wykonawczej, zadecyduje, na jakiej zasadzie
(np. regionalnej) powinny być przedstawiane propozycje Państw-Stron dotyczące
inspekcji, tak aby były wzięte pod uwagę jako ważny czynnik podczas procesu
wyboru, o którym mowa w ustępie 11.
Przegląd
26. Podczas
pierwszej nadzwyczajnej sesji Konferencji zwołanej zgodnie z ustępem 22
artykułu VIII postanowienia niniejszej części Załącznika dotyczącego
weryfikacji zostaną na nowo zbadane w ramach pogłębionego przeglądu obejmującego
całość postanowień dotyczących weryfikacji mającej zastosowanie w przemyśle
chemicznym (artykuł VI, części VII do IX niniejszego Załącznika) oraz w świetle
nabytego doświadczenia. W wyniku powyższej analizy Konferencja przyjmie
zalecenia w celu zwiększenia efektywności postanowień dotyczących weryfikacji.
CZĘŚĆ X
INSPEKCJE
NA ŻĄDANIE PRZEPROWADZANE ZGODNIE Z ARTYKUŁEM IX
A. WYZNACZANIE
I WYBÓR INSPEKTORÓW I ASYSTENTÓW INSPEKCJI
1. Inspekcje
na żądanie przeprowadzane zgodnie z artykułem IX są prowadzone wyłącznie przez
inspektorów i asystentów inspekcji specjalnie wyznaczonych do tej funkcji. Dla
celów ich mianowania zgodnie z artykułem IX, Dyrektor Generalny przygotowuje
listę kandydatów na inspektorów i asystentów inspekcji, wybierając ich spośród inspektorów
i asystentów inspekcji zatrudnionych przy rutynowej działalności inspekcyjnej.
Lista powyższa powinna zawierać wystarczająco dużą liczbę inspektorów i
asystentów inspekcji posiadających niezbędne kwalifikacje, doświadczenie,
umiejętności i wyszkolenie, aby zapewnić możliwości wyboru inspektorów,
uwzględniając ich dyspozycyjność oraz potrzebę ich rotacji. Należy także
zwrócić odpowiednią uwagę na znaczenie dokonywania wyboru inspektorów i
asystentów inspekcji w oparciu o możliwie szeroką bazę geograficzną. Mianowanie
inspektorów i asystentów inspekcji jest dokonywane zgodnie z procedurą
przewidzianą w sekcji A części II niniejszego Załącznika.
2. Dyrektor
Generalny określa wielkość zespołu inspekcyjnego i wybiera jego członków,
uwzględniając okoliczności konkretnego żądania. Wielkość zespołu inspekcyjnego
jest ograniczona do minimum niezbędnego dla należytego wykonania mandatu
inspekcji. Żaden obywatel Państwa-Strony, które wystąpiło z wnioskiem o
inspekcję, jak również inspekcjonowanego Państwa-Strony nie może być członkiem
zespołu inspekcyjnego.
B. CZYNNOŚCI
PRZEDINSPEKCYJNE
3. Przed
złożeniem wniosku o przeprowadzenie inspekcji na żądanie Państwo-Strona może
starać się uzyskać potwierdzenie od Dyrektora Generalnego, iż Sekretariat
Techniczny jest w stanie podjąć natychmiastowe działania w celu wykonania
wniosku. Jeżeli Dyrektor Generalny nie może natychmiast udzielić takiego
potwierdzenia, powinien to zrobić przy najbliższej sposobności, przestrzegając
porządku wniosków o potwierdzenie. Powinien on także informować Państwo-Stronę
o prawdopodobnym terminie podjęcia natychmiastowych działań. Jeżeli Dyrektor
Generalny dojdzie do wniosku, że terminowe przeprowadzenie działań w celu
wykonania wniosku nie jest możliwe, może wystąpić do Rady Wykonawczej o
podjęcie odpowiednich działań w celu uniknięcia podobnych trudności w
przyszłości.
Notyfikacja
4. Wniosek
o przeprowadzenie inspekcji na żądanie składany Radzie Wykonawczej i
Dyrektorowi Generalnemu powinien zawierać co najmniej następujące informacje:
(a) Państwo-Stronę,
które ma być poddane inspekcji i, o ile to dotyczy, Państwo-Stronę gospodarza;
(b) punkt
wejścia, który zostanie wykorzystany;
(c) wielkość
i rodzaj inspekcji;
(d) zaniepokojenie
związane z ewentualnym nieprzestrzeganiem niniejszej Konwencji w tym wskazanie
odpowiednich postanowień niniejszej Konwencji, których to zaniepokojenie
powstało oraz charakter i okoliczności ewentualnego nieprzestrzegania
Konwencji, jak również wszelkie odpowiednie informacje będące źródłem
zaniepokojenia.
(e) nazwisko
obserwatora żądającego Państwa-Strony.
Żądające
Państwo-Strona może przekazać wszelkie dodatkowe informacje, jakie uzna za
niezbędne.
5. Dyrektor
Generalny w ciągu godziny potwierdzi żądającemu Państwu-Stronie otrzymanie jego
wniosku.
6. Żądające
Państwo-Strona notyfikuje Dyrektorowi Generalnemu lokalizację miejsca
inspekcji, w odpowiednim terminie, umożliwiającym Dyrektorowi Generalnemu
przekazanie tej informacji inspekcjonowanemu Państwu-Stronie co najmniej na 12
godzin przed planowanym przybyciem zespołu inspekcjonowanego do punktu wejścia.
7. Miejsce
inspekcji zostanie określone przez żądające Państwo-Stronę na tyle dokładnie,
na ile jest to możliwe, poprzez przekazanie planu miejsca zorientowanego wobec
punktu odniesienia wraz ze współrzędnymi geograficznymi określonymi do
najbliższej sekundy. Jeżeli to możliwe, żądające Państwo-Strona przekaże
również mapę z ogólnym wskazaniem miejsca inspekcji i planem określającym na
tyle dokładnie, na ile jest to możliwe, żądaną linię ograniczającą miejsce,
które ma zostać poddane inspekcji.
8. Żądana
linia ograniczająca:
(a) będzie
przebiegać w odległości co najmniej 10 metrów na zewnątrz jakiegokolwiek
budynku lub innego obiektu;
(b) nie
będzie przecinać istniejących ogrodzeń ochronnych;
(c) będzie
przebiegać co najmniej w odległości 10 metrów na zewnątrz jakichkolwiek
istniejących ogrodzeń ochronnych, które żądające Państwo-Strona zamierza objąć
żądaną linią ograniczającą.
9. Jeżeli
żądana linia ograniczająca nie spełnia wymogów określonych w ustępie 8, to
zostanie ona zmieniona przez zespół inspekcyjny tak, aby była zgodna z
postanowieniem powyższego ustępu.
10. Dyrektor
Generalny informuje Radę Wykonawczą o lokalizacji miejsca inspekcji, zgodnie z
ustępem 7, co najmniej na 12 godzin przed planowanym przybyciem zespołu
inspekcyjnego do punktu wejścia.
11. Równocześnie
z poinformowaniem Rady Wykonawczej zgodnie z ustępem 10, Dyrektor Generalny
przekaże wniosek w sprawie przeprowadzenia inspekcji inspekcjonowanemu
Państwu-Stronie, wraz ze wskazaniem miejsca inspekcji, określonego zgodnie z
ustępem 7. Notyfikacja powinna zawierać również informacje, o których mowa w
ustępie 32 części II niniejszego załącznika.
12. Po
przybyciu zespołu inspekcyjnego do punktu wejścia inspekcjonowane
Państwo-Strona zostanie poinformowane przez zespół inspekcyjny o mandacie
inspekcji.
Wejście na terytorium
inspekcjonowanego Państwa-Strony lub Państwa-gospodarza
13. Dyrektor
Generalny, zgodnie z postanowieniami ustępów od 13 do 18 artykułu IX, wyśle
zespół inspekcyjny tak szybko, jak to możliwe, po otrzymaniu wniosku o
przeprowadzenie inspekcji. Zespół inspekcyjny przybędzie do punktu wejścia
określonego we wniosku w możliwie krótkim czasie, zgodnym z postanowieniami
ustępów 10 i 11.
14. Jeżeli
inspekcjonowane Państwo-Strona akceptuje żądaną linię ograniczającą, powinna
być ona wyznaczona jako ostateczna linia ograniczająca tak szybko, jak to
możliwe, w każdym razie nie później niż 24 godziny po przybyciu zespołu
inspekcyjnego do punktu wejścia. Inspekcjonowane Państwo-Strona
przetransportuje zespół inspekcyjny na ostateczną linię ograniczającą miejsce
inspekcji. Jeżeli inspekcjonowane Państwo-Strona uzna to za niezbędne,
transport zespołu inspekcyjnego może rozpocząć się najwcześniej 12 godzin przed
upływem terminu określonego w niniejszym ustępie na wyznaczenie ostatecznej
linii ograniczającej. W każdym razie transport powinien zostać zakończony nie
później niż 36 godzin po przybyciu zespołu inspekcyjnego do punktu wejścia.
15. W
przypadku wszelkich zadeklarowanych obiektów stosowane będą procedury określone
w ustępach (a) i (b). (Dla celów niniejszej części "zadeklarowany
obiekt" oznacza wszelkie obiekty zadeklarowane zgodnie z artykułami III,
IV i V.) W odniesieniu do artykułu VI, "zadeklarowany obiekt" oznacza
wyłącznie zakłady zadeklarowane zgodnie z postanowieniami części VI niniejszego
Załącznika oraz zadeklarowane fabryki określone w deklaracjach zgodnie z
częścią VII, ustępy 7 i 10 (c), i częścią VIII, ustępy 7 i 10 (c), niniejszego
Załącznika.
(a) Jeżeli
żądana linia ograniczająca zawiera się w zadeklarowanej linii ograniczającej
lub jej odpowiada, to zadeklarowana linia ograniczająca uznawana jest za
ostateczną linię ograniczającą. Mimo to ostateczna linia ograniczająca może -
za zgodą inspekcjonowanego Państwa-Strony - zostać pomniejszona tak, aby
odpowiadała linii ograniczającej wskazanej przez żądające Państwo-Stronę;
(b) Inspekcjonowane
Państwo-Strona powinno przetransportować zespół inspekcyjny na ostateczną linię
ograniczającą tak szybko, jak to możliwe, lecz w każdym razie powinno zapewnić
przybycie zespołu na linię ograniczającą nie później niż 24 godziny po jego
przybyciu do punktu wejścia.
Alternatywne określenie
ostatecznej linii ograniczającej
16. W punkcie
wejścia, jeżeli inspekcjonowane Państwo-Strona nie może zaakceptować żądanej
linii ograniczającej, zaproponuje ono tak szybko, jak to możliwe, lecz w każdym
razie nie później niż 24 godziny po przybyciu zespołu inspekcyjnego do punktu
wejścia, alternatywną linię ograniczającą. W przypadku rozbieżności
inspekcjonowane Państwo-Strona i zespół inspekcyjny rozpoczną negocjacje w celu
osiągnięcia porozumienia co do ostatecznej linii ograniczającej.
17. Alternatywna
linia ograniczająca powinna być określona na tyle dokładnie, na ile to możliwe,
zgodnie z postanowieniami ustępu 8. Powinna ona obejmować całą żądaną linię
ograniczającą i powinna, w zasadzie, być zbliżona do tej ostatniej,
uwzględniając naturalne cechy terenu i ograniczenia stworzone przez człowieka.
Powinna ona zazwyczaj przebiegać blisko otaczającego ogrodzenia ochronnego,
jeżeli takowe istnieje. Inspekcjonowane Państwo-Strona powinno dążyć do
ustanowienia takiego ścisłego związku między liniami ograniczającymi poprzez
spełnienie co najmniej dwóch z następujących kryteriów:
(a) alternatywna
linia ograniczająca nie powinna rozciągać się na obszar znacznie większy od
objętego żądaną linią ograniczającą;
(b) alternatywna
linia ograniczająca powinna przebiegać w bliskiej, jednakowej odległości od żądanej
linii ograniczającej;
(c) co
najmniej fragment żądanej linii ograniczającej powinien być widoczny z
alternatywnej linii ograniczającej.
18. W
przypadku zaakceptowania przez zespół inspekcyjny alternatywnej linii
ograniczającej, staje się ona ostateczną linią ograniczającą i zespół
inspekcyjny zostanie przetransportowany z punktu wejścia do tej linii
ograniczającej. Jeżeli inspekcjonowane Państwo-Strona uzna to za niezbędne,
transport może rozpocząć się na 12 godzin przed upływem terminu wskazanego w
ustępie 16 na zaproponowanie alternatywnej linii ograniczającej. W każdym razie
transport zespołu inspekcyjnego powinien zostać zakończony nie później niż 36
godzin po jego przybyciu do punktu wejścia.
19. Jeżeli
ostateczna linia ograniczająca nie zostanie uzgodniona, negocjacje w sprawie
linii ograniczającej zostaną zakończone tak szybko, jak to możliwe, lecz w
żadnym przypadku nie powinny trwać dłużej niż 24 godziny od przybycia zespołu
inspekcyjnego do punktu wejścia. Jeżeli porozumienie nie zostanie osiągnięte,
inspekcjonowane Państwo-Strona przetransportuje zespół inspekcyjny do miejsca
znajdującego się na alternatywnej linii ograniczającej. Jeżeli inspekcjonowane
Państwo-Strona uzna to za niezbędne, transport taki może się rozpocząć na 12
godzin przed upływem terminu wskazanego w ustępie 16 na zaproponowanie
alternatywnej linii ograniczającej. Transport powinien zostać w każdym razie
zakończony nie później niż 36 godzin po przybyciu zespołu inspekcyjnego do
punktu wejścia.
20. Po
przybyciu zespołu inspekcyjnego na miejsce, inspekcjonowane Państwo-Strona
zapewni zespołowi bezzwłoczny dostęp do alternatywnej linii ograniczającej w
celu ułatwienia negocjacji i osiągnięcia porozumienia dotyczącego ostatecznej
linii ograniczającej oraz dostępu do ostatecznej linii ograniczającej.
21. Jeżeli
porozumienie nie zostanie osiągnięte w ciągu 72 godzin po przybyciu zespołu
inspekcyjnego na miejsce, alternatywna linia ograniczająca zostanie przyjęta
jako ostateczna linia ograniczająca.
Sprawdzenie lokalizacji
22. W celu
ustalenia, czy miejsce, do którego został przetransportowany zespół
inspekcyjny, odpowiada miejscu inspekcji określonemu przez żądające
Państwo-Stronę, zespół inspekcyjny może użyć uzgodnionego sprzętu do
lokalizacji miejsca i zainstalować go zgodnie ze swymi wskazówkami. Zespół
inspekcyjny może sprawdzić lokalizację poprzez porównanie z miejscowymi znakami
terenowymi zidentyfikowanych na mapie. Inspekcjonowane Państwo-Strona pomoże
zespołowi inspekcyjnemu w wykonaniu tego zadania.
Zabezpieczenie miejsca, kontrola
wyjść
23. Nie
później niż 12 godzin po przybyciu zespołu inspekcyjnego do punktu wejścia
inspekcjonowane Państwo-Strona rozpocznie zbieranie informacji faktograficznej
o ruchu wyjazdowym wszelkich pojazdów lądowych, powietrznych i wodnych przez
wszystkie punkty wyjścia na żądanej linii ograniczającej. Udostępni ono te
informacje zespołowi inspekcyjnemu po jego przybyciu do alternatywnej lub
ostatecznej linii ograniczającej, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.
24. Obowiązek
ten można wykonać poprzez zbieranie faktograficznej informacji w postaci ksiąg
ruchu, fotografii, nagrań video lub danych ze sprzętu wykrywającego związki
chemiczne dostarczonych przez zespół inspekcyjny w celu kontroli takiej
aktywności w punktach wyjść. Zamiast tego inspekcjonowane Państwo-Strona może
także wykonać powyższy obowiązek poprzez zezwolenie jednemu lub więcej członkom
zespołu inspekcyjnego na prowadzenie niezależnych rejestrów ruchu, robienie
fotografii lub nagrań video ruchu wyjazdowego lub też użycie sprzętu
wykrywającego związki chemiczne, a także prowadzenie innych działań
uzgodnionych między inspekcjonowanym Państwem-Stroną a zespołem inspekcyjnym.
25. Po
przybyciu zespołu inspekcyjnego do alternatywnej lub ostatecznej linii
ograniczającej, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej, rozpocznie on
zabezpieczanie miejsca, polegające na kontroli ruchu wyjazdowego.
26. W
zakres tych procedur wchodzić będą: identyfikacja miejsc wyjazdu pojazdów,
sporządzanie ksiąg ruchu, fotografowanie i nagrywanie sprzętem video przez
zespół inspekcyjny punktów wyjazdowych i ruchu wyjazdowego. Zespół inspekcyjny
ma prawo udać się, pod eskortą, do jakiegokolwiek miejsca na linii
ograniczającej w celu sprawdzenia, czy nie mają tam miejsca jakieś wyjazdy.
27. Dodatkowe
procedury kontroli działalności wyjazdowej uzgodnione między zespołem
inspekcyjnym i inspekcjonowanym Państwem-Stroną mogą obejmować między innymi:
(a) używanie
czujników;
(b) dowolny
selektywny dostęp;
(c) analizę
próbek.
28. Wszelkie
czynności z zakresu zabezpieczenia miejsca i kontroli ruchu wyjazdowego są
prowadzone w pasie na zewnątrz linii ograniczającej, nie przekraczającym 50
metrów szerokości mierzonych od linii.
29. Zespół
inspekcyjny ma prawo przeprowadzenia, zgodnie z zasadami ograniczonego dostępu,
inspekcji pojazdów opuszczających miejsce. Inspekcjonowane Państwo-Strona
podejmie wszelkie uzasadnione działania w celu udowodnienia zespołowi
inspekcyjnemu, że jakikolwiek pojazd poddany inspekcji, do którego zespół
inspekcyjny nie uzyskał pełnego dostępu, nie jest używany do celów związanych z
zaniepokojeniem odnośnie ewentualnego nieprzestrzegania Konwencji podanych we
wniosku o inspekcję.
30. Personel
i pojazdy wyjeżdżające oraz personel i samochody osobowe personelu opuszczające
miejsce nie są przedmiotem inspekcji.
31. Powyższe
procedury mogą być stosowane w czasie trwania całej inspekcji, lecz nie powinny
niepotrzebnie hamować lub opóźniać normalnego funkcjonowania zakładu.
Spotkanie przedinspekcyjne i plan
inspekcji
32. W celu
ułatwienia opracowania planu inspekcji inspekcjonowane Państwo-Strona
zorganizuje zespołowi inspekcyjnemu przed dopuszczeniem do inspekcji spotkanie
na temat bezpieczeństwa i kwestii logistycznych.
33. Spotkanie
przedinspekcyjne zostanie przeprowadzone zgodnie z ustępem 37 części II
niniejszego Załącznika. W trakcie spotkania przedinspekcyjnego inspekcjonowane
Państwo-Strona może wskazać zespołowi inspekcyjnemu urządzenia, dokumentację
lub strefy, które uważa za mające specjalne znaczenie i nie związane z celami
inspekcji na żądanie. Ponadto personel odpowiedzialny za obiekt poinformuje
zespół inspekcyjny o planie obiektu i innych istotnych jego cechach. Zespół
inspekcyjny otrzyma mapę lub wyskalowany szkic wskazujący wszelkie budynki oraz
istotne cechy geograficzne obiektu. Zespół inspekcyjny będzie również
poinformowany o dyspozycji personelu zakładu i dostępności dokumentacji.
34. Po
spotkaniu przedinspekcyjnym zespół inspekcyjny przygotuje, w oparciu o dostępne
informacje i zgodnie z nimi, wstępny plan inspekcji, w którym określi
czynności, jakie mają być wykonane przez zespół inspekcyjny, w tym konkretne
miejsca, do których chciałby mieć dostęp. Plan inspekcji powinien również
określać, czy zespół inspekcyjny zostanie podzielony na podgrupy. Plan inspekcji
zostanie udostępniony przedstawicielom inspekcjonowanego Państwa-Strony i
miejsca inspekcji. Jego realizacja zgodna będzie z postanowieniami sekcji C, w
tym dotyczącymi dostępu i działań.
Działalność na linii
ograniczającej
35. Po
przybyciu zespołu inspekcyjnego do ostatecznej lub alternatywnej linii
ograniczającej perymetr, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej, zespół
będzie miał prawo natychmiastowego rozpoczęcia działalności na linii
ograniczającej zgodnie z procedurami określonymi w niniejszej sekcji i
kontynuowania tej działalności do zakończenia inspekcji na żądanie.
36. Prowadząc
działalność na linii ograniczającej zespół inspekcyjny będzie mieć prawo:
(a) używania
przyrządów monitorujących zgodnie z ustępami 27 do 30 części II niniejszego
Załącznika,
(b) pobrania
próbek z powierzchni, powietrza, gleby lub wyziewów; i
(c) prowadzenia
każdej dodatkowej działalności, która mogłaby być uzgodniona między zespołem
inspekcyjnym a inspekcjonowanym Państwem-Stroną.
37. Działalność
zespołu inspekcyjnego na linii ograniczającej może być prowadzona w pasie do 50
metrów szerokości na zewnątrz linii mierzonych od linii w kierunku zewnętrznym.
Jeżeli inspekcjonowane Państwo-Strona wyrazi zgodę, zespół inspekcyjny uzyska
też dostęp do każdego budynku lub obiektu w pasie linii ograniczającej. Wszelka
kierunkowa kontrola powinna być skierowana do wewnątrz. W przypadku
zadeklarowanych obiektów, za zgodą inspekcjonowanego Państwa-Strony, pas może
przebiegać wewnątrz, na zewnątrz lub po obu stronach zadeklarowanej linii
ograniczającej.
C. PRZEPROWADZANIE
INSPEKCJI
Ogólne zasady
38. Inspekcjonowane
Państwo-Strona umożliwi dostęp do żądanej linii ograniczającej, a także, w
przypadku różnic, do ostatecznej linii ograniczającej. Zakres i charakter
dostępu do konkretnego miejsca lub miejsc wewnątrz tych linii ograniczających
będzie negocjowany między zespołem inspekcyjnym a inspekcjonowanym
Państwem-Stroną, zgodnie z zasadami dotyczącymi dostępu ograniczonego.
39. Inspekcjonowane
Państwo-Strona umożliwi dostęp wewnątrz żądanej linii ograniczającej tak
szybko, jak to możliwe, a w każdym razie nie później niż 108 godzin po
przybyciu zespołu inspekcyjnego do punktu wejścia, w celu wyjaśnienia
zaniepokojenia związanego z ewentualnym nieprzestrzeganiem niniejszej
Konwencji, wyrażonego we wniosku o przeprowadzenie inspekcji.
40. Na
wniosek zespołu inspekcyjnego inspekcjonowane Państwo-Strona może umożliwić
dostęp z powietrza do miejsca inspekcji.
41. Wykonując
wymóg umożliwienia dostępu określony w ustępie 38, inspekcjonowane
Państwo-Strona jest zobowiązane zezwolić na najszerszy możliwy zakres dostępu
uwzględniając wszelkie konstytucyjne zobowiązania w związku z prawami własności
lub w zakresie przeszukania czy konfiskaty. Inspekcjonowane Państwo-Strona ma
prawo, w ramach dostępu ograniczonego przedsięwziąć niezbędne środki w celu
ochrony bezpieczeństwa narodowego. Postanowienia niniejszego ustępu nie mogą
być wykorzystywane przez inspekcjonowane Państwo-Stronę dla ukrycia faktu
naruszenia postanowień dotyczących powstrzymania się od działań zabronionych
przez niniejszą Konwencję.
42. Jeżeli
inspekcjonowane Państwo-Strona nie umożliwi pełnego dostępu do miejsc,
działalności lub informacji, będzie ono zobowiązane podjąć wszelkie rozsądne
wysiłki, aby zapewnić inne sposoby wyjaśnienia zaniepokojenia związanego z
ewentualnym nieprzestrzeganiem Konwencji, które stało się podstawą dla
inspekcji na żądanie.
43. Po
przybyciu do ostatecznej linii ograniczającej obiektów zadeklarowanych zgodnie
z artykułami IV, V i VI oraz po przeprowadzeniu odprawy przedinspekcyjnej
zespół inspekcyjny będzie korzystać z dostępu ograniczonego do niezbędnego
minimum, który w każdym razie nie może przekraczać trzech godzin. W przypadku
zakładów zadeklarowanych zgodnie z ustępem 1 (d) artykułu III nie później niż
12 godzin po przybyciu zespołu do ostatecznej linii ograniczającej zostaną
przeprowadzone negocjacje oraz rozpocznie się regulowany dostęp.
44. Przeprowadzając
inspekcję na żądanie zgodnie z wnioskiem przeprowadzenia inspekcji zespół
inspekcyjny może stosować tylko takie metody, jakie są niezbędne do zebrania
wystarczających faktów związanych z wyjaśnieniem zaniepokojenia związanego z
ewentualnym nieprzestrzeganiem postanowień niniejszej Konwencji i powinien powstrzymać
się od działań nie mających z nim związku. Zespół zbiera i dokumentuje fakty,
które wiążą się z ewentualnym nieprzestrzeganiem niniejszej Konwencji przez
inspekcjonowane Państwo-Stronę, lecz nie może poszukiwać ani dokumentować
informacji w oczywisty sposób nie mających do niego odniesienia, chyba że
inspekcjonowane Państwo-Strona wyraźnie o to poprosi. Materiały zebrane i
następnie uznane za niezwiązane z inspekcją nie będą zachowywane.
45. Zespół
inspekcyjny powinien prowadzić inspekcję na żądanie w sposób najmniej
kłopotliwy, na ile jest to możliwe, mając na celu efektywne i terminowe
wykonanie swojej misji. Jeśli będzie to możliwe, rozpocznie on od najmniej
dotkliwych procedur, jakie uzna za możliwe do zaakceptowania i przejdzie do
bardziej wnikliwych procedur tylko wtedy, gdy uzna to za niezbędne.
Ograniczony dostęp
46. Zespół
inspekcyjny rozważy zaproponowane zmiany do planu inspekcji i propozycje, jakie
może wnosić inspekcjonowane Państwo-Strona na każdym etapie inspekcji, w tym w
trakcie odprawy przedinspekcyjnej, w celu zapewnienia ochrony urządzeń,
informacji lub stref o charakterze specjalnym, nie związanych z bronią
chemiczną.
47. Inspekcjonowane
Państwo-Strona wyznaczy punkt wejścia/wyjścia na linii ograniczającej, które
używane będą w celu wejścia na linię ograniczającą i w celu jej opuszczenia.
Zespół inspekcyjny i inspekcjonowane Państwo-Strona uzgodnią: zakres dostępu do
każdego miejsca lub miejsc wewnątrz ostatecznej i żądanej linii ograniczającej,
zgodnie z ustępem 48; poszczególne czynności inspekcyjne, w tym pobieranie
próbek, jakie wykonywać będzie zespół inspekcyjny; poszczególne czynności
inspekcjonowanej Państwa-Strony i informacje, które mają być przekazane przez
inspekcjonowane Państwo-Stronę.
48. Zgodnie
ze stosownymi postanowieniami Załącznika dotyczącego poufności inspekcjonowane
Państwo-Strona ma prawo do podjęcia kroków w celu zabezpieczenia instalacji o
specjalnym znaczeniu i zapobieżenia ujawnieniu poufnych informacji i danych nie
związanych z bronią chemiczną. Do powyższych środków można zaliczyć między
innymi:
(a) usunięcie
poufnej dokumentacji z pomieszczeń biurowych;
(b) zasłonięcie
wystawionych poufnych przedmiotów, magazynów i sprzętu;
(c) zasłonięcie
fragmentów sprzętu o specjalnym znaczeniu, takich jak systemy komputerowe lub
elektroniczne;
(d) wyłączenie
systemów komputerowych i urządzeń zbierających dane;
(e) ograniczenie
analizy próbek do stwierdzenia obecności lub braku w niej związków chemicznych
z wykazów 1, 2 i 3 i odpowiednich produktów ich rozkładu;
(f) stosowanie
technik losowego, selektywnego dostępu, według którego inspektorzy mają wybrać
określony procent lub liczbę budynków poddawanych z ich wyboru inspekcji; ta
sama zasada może być stosowana wobec wnętrz i zawartości chronionych tajemnicą
budynków;
(g) w
wyjątkowych przypadkach, umożliwienie dostępu do określonych rejonów miejsca
inspekcji wyłącznie indywidualnym inspektorom.
49. Inspekcjonowane
Państwo-Strona podejmie wszelkie rozsądne działania w celu udowodnienia
zespołowi inspekcyjnemu, że każdy obiekt, budynek, struktura, zbiornik lub
pojazd, do którego zespół inspekcyjny nie miał pełnego dostępu lub który był
chroniony zgodnie z ustępem 48, nie jest używany w związku z obawami związanymi
z ewentualnym nieprzestrzeganiem niniejszej Konwencji określonymi we wniosku o
inspekcję.
50. Można
to osiągnąć między innymi poprzez częściowe usunięcie zabezpieczenia lub
warstwy ochronnej według uznania inspekcjonowanego Państwa-Strony, poprzez
wizualną kontrolę wnętrza pomieszczenia, lub innymi metodmi.
51. W
przypadku obiektów zadeklarowanych zgodnie z artykułami IV, V i VI stosować się
będzie następujące zasady:
(a) dla
obiektów będących przedmiotem odpowiednich porozumień dostęp i czynności
wewnątrz ostatecznej linii ograniczającej będą się odbywać bez przeszkód w
ramach ograniczeń ustalonych przez te porozumienia;
(b) dla
obiektów nie posiadających takich porozumień na temat dostępu i czynności
stosować się będzie odpowiednie ogólne wytyczne dotyczące inspekcji określone w
niniejszej Konwencji;
(c) dostęp
wykraczający poza ten udzielony zespołowi inspekcyjnemu zgodnie z artykułami
IV, V i VI odbywa się zgodnie z procedurami określonymi w niniejszej sekcji.
52. W
przypadku obiektów zadeklarowanych zgodnie z artykułem III ustęp 1 (d) stosować
się będzie następujące zasady: jeżeli inspekcjonowane Państwo-Strona, stosując
procedury wymienione w ustępach 47 i 48 niniejszej sekcji, nie udzieli pełnego
dostępu do obiektów lub budowli nie związanych z bronią chemiczną, to powinno
ono podjąć wszelkie niezbędne działania w celu udowodnienia zespołowi
inspekcyjnemu, że takie obiekty lub budowle nie są używane do celów związanych
z zaniepokojeniem wiążącym się z ewentualnym nieprzestrzeganiem niniejszej
Konwencji, wymienionym we wniosku o przeprowadzenie inspekcji.
Obserwator
53. Zgodnie
z postanowieniami ustępu 12 artykułu IX, dotyczącymi udziału obserwatora w
inspekcji na żądanie, żądające Państwo-Strona skontaktuje się z Sekretariatem
Technicznym w celu skoordynowania przybycia obserwatora do tego samego punktu
wejścia co zespół inspekcyjny w rozsądnym czasie od przybycia zespołu
inspekcyjnego.
54. Obserwator
przez cały czas trwania inspekcji ma prawo utrzymywania kontaktu z ambasadą
żądającego Państwa-Strony znajdującą się na terytorium inspekcjonowanego
Państwa-Strony lub Państwa-Strony gospodarza lub, w przypadku braku ambasady, z
żądającym Państwem-Stroną bezpośrednio. Inspekcjonowane Państwo-Strona
udostępni obserwatorowi niezbędne środki łączności.
55. Obserwator
może przybyć do alternatywnej lub ostatecznej linii ograniczającej miejsce
inspekcji, w zależności od tego, na którą z nich zespół inspekcyjny przybędzie
najpierw. Obserwator powinien mieć możliwość dostępu do miejsca inspekcji w
zakresie udzielonym przez inspekcjonowane Państwo-Stronę. Obserwator może
przekazywać zalecenia zespołowi inspekcyjnemu, które zespół uwzględni w
stopniu, w którym uzna to za wskazane. Podczas trwania inspekcji zespół
inspekcyjny informuje obserwatora o przebiegu i wynikach inspekcji.
56. Podczas
całego pobytu w danym kraju inspekcjonowane Państwo-Strona zapewni lub
zorganizuje obserwatorowi niezbędne ułatwienia, takie jak środki łączności,
usługi tłumaczy, transport, miejsce do pracy, zakwaterowanie, wyżywienie oraz
opiekę medyczną. Wszelkie koszty poniesione w związku z pobytem obserwatora na
terytorium inspekcjonowanego Państwa-Strony pokrywa żądające Państwo-Strona.
Czas trwania inspekcji
57. Czas
trwania inspekcji nie powinien przekraczać 84 godzin, chyba że zostanie
przedłużony za zgodą inspekcjonowanego Państwa-Strony.
D. CZYNNOŚCI
POINSPEKCYJNE
Wyjazd
58. Po
zakończeniu procedur poinspekcyjnych na miejscu inspekcji zespół inspekcyjny i
obserwator żądającego Państwa-Strony bezzwłocznie udadzą się do punktu wejścia
i następnie opuszczą terytorium inspekcjonowanego Państwa-Strony w możliwie
najkrótszym czasie.
Sprawozdania
59. Sprawozdanie
z inspekcji powinno podsumowywać w ogólny sposób wykonane czynności oraz
stwierdzone fakty przez zespół inspekcyjny, zwłaszcza w odniesieniu do obaw co
do ewentualnego nieprzestrzegania niniejszej Konwencji, wymienionych we wniosku
o przeprowadzenie inspekcji na żądanie, i powinno ograniczać się do informacji
bezpośrednio związanych z Konwencją. Sprawozdanie powinno zawierać również
ocenę przez zespół inspekcyjny stopnia i charakteru dostępu oraz pomocy
udzielanej inspektorom, jak również informację, w jakiej mierze umożliwiło im
to wykonanie mandatu inspekcji. Szczegółowe informacje związane z
zaniepokojeniem co do ewentualnego nieprzestrzegania niniejszej Konwencji, wymienionym
we wniosku o przeprowadzenie inspekcji na żądanie, zostaną przekazane w
charakterze załącznika do końcowego sprawozdania i będą przechowywane w
Sekretariacie Technicznym zgodnie z zasadami mającymi zastosowanie do ochrony
informacji o specjalnym znaczeniu.
60. Zespół
inspekcyjny, nie później niż 72 godziny po powrocie do swego zasadniczego
miejsca pracy, przedstawi Dyrektorowi Generalnemu wstępne sprawozdanie z
inspekcji, uwzględniając w szczególności postanowienia ustępu 17 Załącznika
dotyczącego poufności. Dyrektor Generalny przekaże niezwłocznie wstępne
sprawozdanie z inspekcji żądającemu Państwu-Stronie, inspekcjonowanemu
Państwu-Stronie oraz Radzie Wykonawczej.
61. Projekt
końcowego sprawozdania zostanie udostępniony inspekcjonowanemu Państwu-Stronie
nie później niż 20 dni po zakończeniu inspekcji na żądanie. Inspekcjonowane
Państwo-Strona ma prawo do wskazania informacji i danych nie związanych z
bronią chemiczną, które w jego opinii, z uwagi na ich poufny charakter, nie
powinny być rozpowszechniane poza Sekretariatem Technicznym. Sekretariat
Techniczny rozpatrzy propozycje zmian do końcowego sprawozdania z inspekcji
według swego uznania i uwzględni je, jeżeli tylko będzie to możliwe. Końcowe
sprawozdanie zostanie przekazane Dyrektorowi Generalnemu nie później niż 30 dni
po zakończeniu inspekcji na żądanie w celu dalszego rozpowszechnienia i
rozpatrzenia zgodnie z ustępami 21 do 25 artykułu IX.
CZĘŚĆ XI
DOCHODZENIE
W PRZYPADKU DOMNIEMANEGO UŻYCIA BRONI CHEMICZNEJ
A. ZASADY
OGÓLNE
1. Dochodzenia
w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej lub domniemanego użycia środków
policyjnych jako środków walki, wszczęte zgodnie z artykułami IX lub X, będą
prowadzone zgodnie z niniejszym Załącznikiem oraz szczegółowymi procedurami
ustalonymi przez Dyrektora Generalnego.
2. Poniższe
postanowienia dodatkowe określają szczególne procedury mające zastosowanie w
przypadkach domniemanego użycia broni chemicznej
B. DZIAŁANIA
PRZEDINSPEKCYJNE
Wniosek o przeprowadzenie
dochodzenia
3. Wniosek
o dochodzenie w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej, przedstawiany
Dyrektorowi Generalnemu, powinien zawierać, o ile to możliwe, następujące
informacje:
(a) Państwo-Stronę,
na którego terytorium miało miejsce domniemane użycie broni chemicznej;
(b) punkt
wejścia lub inne sugerowane bezpieczne drogi dojścia;
(c) lokalizację
i charakterystykę obszarów, na których broń chemiczna została przypuszczalnie
użyta;
(d) kiedy
przypuszczalnie broń chemiczna była użyta;
(e) rodzaje
broni chemicznej zostały przypuszczalnie użyte;
(f) zakres
domniemanego użycia;
(g) charakterystykę
możliwych toksycznych substancji chemicznych;
(h) działanie
na ludzi, zwierzęta i rośliny;
(i) żądanie
szczególnej pomocy, o ile ma to zastosowanie.
4. Państwo-Strona,
które wystąpiło o przeprowadzenie dochodzenia, może dostarczyć w dowolnym
czasie dodatkowe informacje, które uzna za niezbędne.
Zawiadomienie
5. Dyrektor
Generalny niezwłocznie potwierdzi żądającemu Państwu-Stronie otrzymanie jego wniosku
i poinformuje o nim Radę Wykonawczą oraz wszystkie Państwa-Strony.
6. Jeśli
to konieczne, Dyrektor Generalny zawiadomi Państwo-Stronę, na którego
terytorium zażądano dochodzenia. Dyrektor Generalny zawiadomi także inne
Państwa-Strony, jeżeli dostęp na ich terytoria może być niezbędny podczas
dochodzenia.
Wyznaczenie zespołu inspekcyjnego
7. Dyrektor
Generalny przygotuje listę wykwalifikowanych ekspertów, których wiedza w
poszczególnych dziedzinach mogłaby być niezbędna do przeprowadzenia dochodzenia
w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej, która będzie uaktualniana.
Lista ta zostanie przedstawiona na piśmie wszystkim Państwom-Stronom nie
później niż 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji oraz po każdej
zmianie listy. Każdy wykwalifikowany ekspert umieszczony na powyższej liście
będzie uważany za wyznaczonego, chyba że Państwo-Strona, nie później niż 30 dni
po otrzymaniu listy, zgłosi na piśmie swój sprzeciw wobec jego kandydatury.
8. Dyrektor
Generalny wybiera szefa i członków zespołu inspekcyjnego spośród inspektorów i
asystentów inspekcji już wyznaczonych do inspekcji na żądanie, biorąc pod uwagę
okoliczności i szczególny rodzaj danego wniosku. Ponadto członkowie zespołu
inspekcyjnego mogą być wybrani z listy wykwalifikowanych ekspertów jeśli,
zdaniem Dyrektora Generalnego, już wyznaczeni inspektorzy nie posiadają
doświadczenia niezbędnego do właściwego przeprowadzenia danego dochodzenia.
9. Wprowadzając
zespół inspekcyjny w szczegóły, Dyrektor Generalny poda wszystkie dodatkowe informacje
dostarczone przez żądające Państwo-Stronę lub uzyskane z innego źródła, aby
inspekcja mogła być przeprowadzona w sposób najbardziej skuteczny i szybki.
Wysłanie zespołu inspekcyjnego
10. Po
otrzymaniu wniosku o dochodzenie w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej
Dyrektor Generalny, poprzez kontakty z zainteresowanymi Państwami-Stronami,
wystąpi o dokonanie uzgodnień dla zapewnienia bezpiecznego przyjęcia zespołu i
potwierdzi dokonanie powyższych uzgodnień.
11. Dyrektor
Generalny wyśle zespół na miejsce jak najszybciej, biorąc pod uwagę
bezpieczeństwo zespołu.
12. Jeżeli
zespół inspekcyjny nie zostanie wysłany w ciągu 24 godzin od otrzymania
wniosku, Dyrektor Generalny poinformuje Radę Wykonawczą i zainteresowane
Państwa-Strony o przyczynach opóźnienia.
Spotkania
13. Zespół
inspekcyjny będzie miał prawo do bycia informowanym przez przedstawicieli
inspekcjonowanego Państwa-Strony po przybyciu i w każdym czasie podczas
inspekcji.
14. Przed
rozpoczęciem inspekcji zespół inspekcyjny przygotuje plan inspekcji służący,
między innymi, jako podstawa dla planów logistycznych i dotyczących
bezpieczeństwa. Plan inspekcji będzie uaktualniany według potrzeb.
C. PRZEPROWADZANIE
INSPEKCJI
Dostęp
15. Zespół
inspekcyjny ma prawo dostępu, bez wyjątku, do wszystkich obszarów, na których
mogłaby przypuszczalnie być użyta broń chemiczna. Ma również prawo dostępu do
szpitali, obozów dla uchodźców i innych miejsc, jeśli uzna to za konieczne dla
przeprowadzenia skutecznego dochodzenia w sprawie domniemanego użycia broni
chemicznej. W sprawie takiego dostępu zespół inspekcyjny będzie się konsultował
z inspekcjonowanym Państwem-Stroną.
Pobieranie próbek
16. Zespół
inspekcyjny ma prawo do pobrania próbek, których rodzaje i ilości uzna za konieczne.
Jeżeli zespół inspekcyjny uzna to za niezbędne i jeżeli o to wystąpi,
inspekcjonowane Państwo-Strona powinno udzielić pomocy przy pobieraniu próbek
pod nadzorem inspektorów lub asystentów inspekcji. Inspekcjonowane
Państwo-Strona zezwoli również na pobranie próbek oraz będzie współpracować
przy pobieraniu odpowiednich próbek kontrolnych z obszarów sąsiadujących z
miejscem domniemanego użycia oraz z innych obszarów w zależności od żądania
zespołu inspekcyjnego.
17. Próbki
mające znaczenie w dochodzeniu w sprawie domniemanego użycia to toksyczne
substancje chemiczne, amunicja i urządzenia, pozostałości amunicji i urządzeń,
próbki środowiskowe (powietrze, gleba, roślinność, woda, śnieg itd.) oraz
próbki pochodzenia ludzkiego i zwierzęcego (krew, mocz, wydaliny, tkanki itd.).
18. Jeżeli
jest możliwe pobranie podwójnych próbek i jeżeli analiza jest wykonywana w
laboratoriach poza miejscem kontroli, wszystkie pozostałe próbki zostaną
zwrócone inspekcjonowanemu Państwu-Stronie po zakończeniu analizy, jeżeli
wystąpi ono z takim żądaniem.
Poszerzenie miejsca inspekcji
19. Jeżeli
zespół inspekcyjny podczas inspekcji uzna za niezbędne rozszerzenie badań na
sąsiednie Państwo-Stronę, Dyrektor Generalny zawiadomi Państwo-Stronę o
potrzebie dostępu na tym terytorium i wystąpi o dokonanie uzgodnień oraz
potwierdzi je w celu bezpiecznego przyjęcia zespołu.
Przedłużenie czasu inspekcji
20. Jeżeli
zespół inspekcyjny uzna, że bezpieczny dostęp do określonego obszaru mającego
znaczenie dla dochodzenia nie jest możliwy, żądające Państwo-Strona zostanie
niezwłocznie o tym poinformowane. W razie potrzeby okres inspekcji zostanie
przedłużony do czasu, aż zostanie zapewniony bezpieczny dostęp i zespół
inspekcyjny zakończy swoją misję.
Wywiady
21. Zespół
inspekcyjny ma prawo zadawać pytania i badać osoby, które mogły ucierpieć w
wyniku domniemanego użycia broni chemicznej. Ma on też prawo przeprowadzać
wywiady z naocznymi świadkami domniemanego użycia broni chemicznej i z
personelem medycznym oraz innymi osobami, które zajmowały się lub miały kontakt
z osobami, które mogły ucierpieć w wyniku domniemanego użycia broni chemicznej.
Zespół inspekcyjny ma dostęp do dokumentów lekarskich, jeżeli to możliwe, i
jest upoważniony do uczestniczenia w autopsji osób, które mogły ucierpieć w
wyniku domniemanego użycia broni chemicznej, jeżeli zaistnieje taka potrzeba.
D. SPRAWOZDANIA
Procedura
22. Zespół
inspekcyjny, nie później niż 24 godziny po przybyciu na terytorium inspekcjonowanego
Państwa-Strony, przyśle sprawozdanie o sytuacji Dyrektorowi Generalnemu. W
razie potrzeby zespół będzie następnie przysyłał kolejne sprawozdania w trakcie
badań, gdy będzie to potrzebne.
23. Zespół
inspekcyjny, nie później niż 72 godziny po powrocie do swego zasadniczego
miejsca pracy, przedstawia Dyrektorowi Generalnemu wstępne sprawozdanie.
Sprawozdanie końcowe zostanie przekazane Dyrektorowi Generalnemu nie później
niż 30 dni po powrocie zespołu inspekcyjnego do jego zasadniczego miejsca
pracy. Dyrektor Generalny niezwłocznie przekaże sprawozdania wstępne i końcowe
Radzie Wykonawczej i wszystkim Państwom-Stronom.
Treść
24. Sprawozdanie
o sytuacji powinno wskazywać na każdą pilną potrzebę pomocy oraz zawierać wszelkie
inne niezbędne informacje. Kolejne sprawozdania powinna wskazywać na każdą inną
potrzebę pomocy, jaka mogłaby się pojawić w trakcie dochodzenia.
25. Sprawozdania
końcowe powinny zawierać fakty stwierdzone podczas inspekcji, w szczególności
dotyczące domniemanego użycia broni chemicznej, o których mowa we wniosku.
Ponadto każde sprawozdanie z dochodzenia w sprawie domniemanego użycia broni
chemicznej powinno zawierać opis przebiegu dochodzenia, z podaniem
poszczególnych etapów. W szczególności sprawozdanie powinno zawierać
następujące informacje:
(a) Miejsce
i czas pobrania próbek oraz analiza na miejscu;
(b) Dowody
potwierdzające, takie jak zapisy wywiadów, wyniki badań medycznych i analiz
naukowych oraz dokumenty badane przez zespół inspekcyjny.
26. Jeżeli
zespół inspekcyjny uzyskał w wyniku dochodzenia - między innymi dzięki
identyfikacji zanieczyszczeń lub wszelkich innych substancji w czasie analizy
laboratoryjnej pobranych próbek - informacje, które mogłyby posłużyć do
ustalenia pochodzenia jakiejkolwiek użytej broni chemicznej, informacje te
powinny zostać włączone do sprawozdania.
E. PAŃSTWA
NIE BĘDĄCE STRONAMI NINIEJSZEJ KONWENCJI
27. W
przypadku domniemanego użycia broni chemicznej przy udziale Państw nie będących
Stronami niniejszej Konwencji lub na terytorium pozostających poza kontrolą
Państwa-Strony, Organizacja podejmie ścisłą współpracę z Sekretarzem Generalnym
Narodów Zjednoczonych. Jeżeli zostanie o to poproszona, Organizacja udostępni
swoje środki do dyspozycji Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych.
ZAŁĄCZNIK
DOTYCZĄCY
OCHRONY POUFNOŚCI INFORMACJI
("ZAŁĄCZNIK
DOTYCZĄCY POUFNOŚCI")
A. OGÓLNE
ZASADY DOTYCZĄCE POSTĘPOWANIA Z INFORMACJAMI POUFNYMI
1. Obowiązek
ochrony informacji poufnych stosuje się do weryfikacji działalności i obiektów
cywilnych oraz wojskowych. Zgodnie z ogólnymi zobowiązaniami zawartymi w
artykule VIII, Organizacja:
(a) żąda
tylko minimum informacji i danych niezbędnych do sprawnego i terminowego
wykonywania swoich zadań wynikających z niniejszej Konwencji;
(b) podejmuje
niezbędne środki dla zapewnienia, aby inspektorzy i inni członkowie personelu
Sekretariatu Technicznego spełniali najwyższe standardy sprawności, kompetencji
i uczciwości;
(c) opracowuje
porozumienia i przepisy w celu wykonania postanowień niniejszej Konwencji i
określa tak dokładnie, jak to możliwe, informacje, do których Organizacja
powinna uzyskać dostęp od Państwa-Strony.
2. Dyrektor
Generalny ponosi główną odpowiedzialność za zapewnienie poufności informacji.
Ustala on surowe zasady postępowania przez Sekretariat Techniczny z
informacjami poufnymi i w tym celu przestrzega następujących zasad:
(a) Informacja
jest uważana za poufną, jeśli:
(i) zostanie
tak zakwalifikowana przez Państwo-Stronę, od którego dana informacja została
otrzymana i do którego dana informacja się odnosi lub
(ii) Dyrektor
Generalny uzna, że jej niedozwolone ujawnienie mogłoby w sposób uzasadniony
spowodować szkodę Państwu-Stronie, do którego się odnosi, lub dla mechanizmu
stosowania niniejszej Konwencji;
(b) Wszelkie
dane i dokumenty otrzymane przez Sekretariat Techniczny są oceniane przez
odpowiednią komórkę Sekretariatu Technicznego w celu ustalenia, czy zawierają
one informacje poufne. Państwa-Strony otrzymują regularnie dane, które są im
niezbędne do zapewnienia ciągłego przestrzegania niniejszej Konwencji przez
inne Państwa-Strony. Dane takie powinny obejmować w szczególności:
(i) Deklaracje
wstępne i roczne sprawozdania przedstawiane przez Państwa-Strony, zgodnie z
artykułami III, IV, V i VI oraz zgodnie z postanowieniami Załącznika
dotyczącego weryfikacji;
(ii) ogólne
sprawozdania o wynikach i skuteczności działań weryfikacyjnych;
(iii) informacje
dostarczane wszystkim Państwom-Stronom zgodnie z postanowieniami niniejszej
Konwencji;
(c) Ogólne
informacje o wykonywaniu niniejszej Konwencji mogą być opracowywane i
publikowane zgodnie z decyzją Konferencji lub Rady Wykonawczej;
(i) ogólne
informacje o wykonywaniu niniejszej Konwencji mogą być opracowywane i publikowane
zgodnie z decyzją Konferencji lub Rady Wykonawczej;
(ii) każda
informacja może zostać ujawniona po wyrażeniu zgody przez Państwo-Stronę, do
którego dana informacja się odnosi;
(iii) informacja
zaklasyfikowana jako poufna może być ujawniona przez Organizację tylko przy
zachowaniu procedur, które zapewnią, aby ujawnienie informacji było ściśle
zgodne z potrzebami wynikającymi z niniejszej Konwencji. Procedury te zostaną
omówione i przyjęte przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 (i) artykułu VIII;
(d) Poziom
specjalnego znaczenia poufnych danych lub dokumentów zostanie ustalony na
podstawie jednolitych kryteriów, w celu zapewnienia odpowiedniego postępowania
z nimi i ich ochrony. W tym celu zostanie wprowadzony system klasyfikacji,
który biorąc pod uwagę odpowiednie prace podjęte podczas opracowywania
niniejszej Konwencji stworzy jasne kryteria zapewniające zaklasyfikowanie
informacji do odpowiednich kategorii poufności i określenie uzasadnionej
długotrwałości statusu informacji poufnych. Przewidując niezbędną elastyczność
w stosowaniu system klasyfikacji zabezpiecza prawa Państw-Stron dostarczających
informacji poufnych. System klasyfikacji zostanie rozważony i przyjęty przez
Konferencję zgodnie z ustępem 21 (i) artykułu VIII;
(e) Informacje
poufne będą przechowywane bezpiecznie w pomieszczeniach Organizacji. Pewne dane
lub dokumenty mogą też być przechowywane przez organy państwowe Państwa-Strony.
Informacje specjalnego znaczenia, w tym, między innymi, zdjęcia, plany i inne
dokumenty wymagane tylko do inspekcji danego obiektu mogą być przechowywane w
tym obiekcie;
(f) Przy
największym stopniu zgodności ze skutecznym stosowaniem postanowień niniejszej
Konwencji dotyczących weryfikacji informacje będą wykorzystywane i
przechowywane w postaci wykluczającej bezpośrednią identyfikację obiektu,
której dotyczą;
(g) Ilość
poufnych informacji, dotyczących obiektu, zostanie ograniczona do minimum
niezbędnego do skutecznego i terminowego wykonania postanowień niniejszej
Konwencji, odnoszących się do weryfikacji;
(h) Dostęp
do poufnych informacji będzie zależeć od ich klasyfikacji. Rozpowszechnianie
poufnych informacji wewnątrz Organizacji będzie się odbywać ściśle z zasadą
potrzeby znajomości tej informacji.
3. Dyrektor
Generalny będzie składał Konferencji coroczne sprawozdania dotyczące stosowania
przez Sekretariat Techniczny zasad postępowania ustalonych dla informacji
poufnych.
4. Każde
Państwo-Strona będzie traktować informacje otrzymane od Organizacji zgodnie z
poziomem poufności ustalonym da tych informacji. Na żądanie Państwo-Strona
przekaże informacje dotyczące postępowania z informacjami dostarczanymi mu
przez Organizację.
B. ZATRUDNIENIE
I OBOWIĄZKI PRACOWNIKÓW SEKRETARIATU TECHNICZNEGO
5. Warunki
zatrudnienia pracowników powinny zapewnić, aby dostęp do informacji poufnych i
postępowanie z nimi odpowiadało procedurom ustalonym przez Dyrektora
Generalnego zgodnie z sekcją A.
6. Każde
stanowisko w Sekretariacie Technicznym podlega oficjalnemu określeniu.
Informacja o stanowisku powinna, jeżeli ma to miejsce, zawierać określenie
zakresu dostępu do informacji poufnych.
7. Dyrektor
Generalny, inspektorzy i inni członkowie zespołu nie będą ujawniać, nawet po
zakończeniu pełnienia swoich funkcji, nieuprawnionym osobom żadnych poufnych
informacji, z którymi zapoznali się podczas wypełniania swoich oficjalnych
obowiązków. Nie będą oni podawać żadnemu Państwu, organizacji lub osobie poza
Sekretariatem Technicznym żadnych informacji, do których mieli dostęp w związku
z działalnością prowadzoną w stosunku do jakiegokolwiek Państwa-Strony.
8. Podczas
pełnienia swoich funkcji inspektorzy żądają tylko takich informacji i danych,
które są niezbędne do wypełnienia ich mandatu. Nie będą w jakikolwiek sposób
utrwalać lub zapisywać informacji zebranych przypadkowo i nie związanych z
weryfikacją przestrzegania niniejszej Konwencji.
9. Członkowie
personelu podpisują z Sekretariatem Technicznym osobiste zobowiązanie do
zachowania tajemnicy w czasie zatrudnienia oraz w okresie pięciu lat po
zatrudnieniu.
10. W
celu uniknięcia niewłaściwego ujawnienia informacji inspektorzy i członkowie
personelu otrzymują wskazówki oraz przypomnienia dotyczące przestrzegania zasad
bezpieczeństwa i kar, które mogliby ponieść w razie niewłaściwego ujawnienia.
11. Nie
później niż 30 dni przed tym, jak pracownik zostanie upoważniony do dostępu do
poufnych informacji, dotyczących działalności na terytorium lub w jakimkolwiek
innym miejscu znajdującym się pod jurysdykcją lub kontrolą Państwa-Strony, Państwo-Strona,
którego to dotyczy, zostanie zawiadomione o planowanym upoważnieniu. W
przypadku inspektorów zawiadomienie o planowanym wyznaczeniu spełni to
wymaganie.
12. Oceniając
kwalifikacje inspektorów i wszystkich innych pracowników Sekretariatu Technicznego
należy przywiązywać szczególną uwagę do ich zachowania w odniesieniu do ochrony
informacji poufnych.
C. ŚRODKI
W CELU OCHRONY URZĄDZEŃ SPECJALNEGO ZNACZENIA I ZAPOBIEGANIA UJAWNIANIU
POUFNYCH DANYCH PODCZAS DZIAŁAŃ WERYFIKACYJNYCH NA MIEJSCU
13. Państwa-Strony
mogą podejmować wszelkie działania, które uznają za niezbędne w celu ochrony
poufności, pod warunkiem przestrzegania odpowiednich artykułów i Załącznika
dotyczącego weryfikacji. Przyjmując inspekcję, Państwo-Strona może wskazać
zespołowi inspekcyjnemu wyposażenie, dokumentację lub obszary, które uważa za
mające specjalne znaczenie, nie związane z celem inspekcji.
14. Zespoły
inspekcyjne kierują się zasadą prowadzenia inspekcji na miejscu w najmniej
szkodliwy sposób, zapewniający skuteczne i terminowe wykonanie misji. Zespoły
rozważą propozycje, które może złożyć inspekcjonowane Państwo-Strona na każdym
etapie inspekcji dla ochrony wyposażenia lub informacji o specjalnym znaczeniu,
które nie są związane z bronią chemiczną.
15. Zespoły
inspekcyjne ściśle przestrzegają postanowień artykułów i załączników
dotyczących przeprowadzania inspekcji. Zespoły inspekcyjne przestrzegają w
całości procedur dotyczących ochrony urządzeń o specjalnym znaczeniu i
zapobiegania ujawnieniu danych poufnych.
16. Przy
opracowywaniu umów i porozumień dotyczących obiektu należy zwrócić uwagę na
konieczność ochrony informacji poufnych. Porozumienia o procedurach inspekcji w
przypadku poszczególnych obiektów powinny zawierać również szczegółowe i
dokładne ustalenia dotyczące określenia tych obszarów obiektu, do których
inspektorzy mają dostęp, przechowywania poufnych informacji na miejscu, zakresu
inspekcji w ramach uzgodnionych obszarów pobierania próbek i ich analizy,
dostępu do rejestrów i użycia przyrządów oraz urządzeń do ciągłego
monitorowania.
17. Sprawozdanie
przygotowywane po każdej inspekcji powinno zawierać tylko fakty odnoszące się
do przestrzegania postanowień niniejszej Konwencji. Sprawozdanie jest
wykorzystywane zgodnie z zasadami określonymi przez Organizację, dotyczącymi
postępowania z informacjami poufnymi. W razie konieczności informacjom zawartym
w sprawozdaniu nadaje się formę o mniejszym specjalnym znaczeniu przed ich
przekazaniem poza Sekretariat Techniczny i inspekcjonowane Państwo-Stronę.
D. PROCEDURY
POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU NARUSZENIA LUB DOMNIEMANEGO NARUSZENIA POUFNOŚCI
18. Dyrektor
Generalny określi procedury stosowane w przypadku naruszenia lub domniemanego
naruszenia poufności, biorąc pod uwagę zalecenia, które będą rozważone i
przyjęte przez Konferencję zgodnie z ustępem 21 (i) artykułu VIII.
19. Dyrektor
Generalny nadzoruje przestrzeganie indywidualnych zobowiązań do dochowania
tajemnicy. Dyrektor Generalny może wszcząć niezwłocznie dochodzenie, w
przypadku gdy jego zdaniem istnieją wystarczające przesłanki, wskazujące na
naruszenie zobowiązań w sprawach informacji poufnych. Dyrektor Generalny może
również wszcząć niezwłocznie dochodzenie, jeżeli Państwo-Strona poinformuje o
domniemanym naruszeniu poufności.
20. Dyrektor
Generalny zastosuje odpowiednie sankcje karne i działania dyscyplinarne w
stosunku do członka zespołu, który nie dopełnił swoich obowiązków w sprawach
ochrony informacji poufnych. W przypadku poważnych naruszeń, Dyrektor Generalny
może uchylić immunitet jurysdykcyjny.
21. Państwa-Strony,
w możliwym zakresie, współpracują i wspierają Dyrektora Generalnego w
dochodzeniach w sprawach każdego naruszenia lub domniemanego naruszenia
poufności, jak również przy podejmowaniu odpowiednich środków, gdy naruszenie
takie zostanie stwierdzone.
22. Organizacja
nie ponosi odpowiedzialności w przypadku naruszenia poufności spowodowanego
przez członków Sekretariatu Technicznego.
23. Tworzy
się, w charakterze organu pomocniczego Konferencji, ?Komisję do rozstrzygania
sporów dotyczących poufności", która rozpatruje sprawy naruszenia
poufności jednocześnie przez Państwo-Stronę i Organizację. Członkowie Komisji
są mianowani przez Konferencję. Zasady dotyczące jej składu i sposób działania
zostaną przyjęte przez Konferencję na jej pierwszej sesji.